7 villagerslost by Kwekal Karen News

ေကာ္သူးေလ

Thursday, Sep3,




ဖလံေတာင္ေျမ
ေကာ္သူးေလမွာ
စစ္ဘီလူးေတြ
ရမ္းကားရက္စက္ေနၾကျပီ။

ညီေနာင္ခ်င္းလည္း
စစ္ပြဲခင္းလို႔ ေသြးခ်င္းခ်င္းနီ။

ရြာေတြ ရြာေတြ
စစ္ေျမတလင္း
မီးေလာင္ခင္းသို႔။

ေတာင္ယာခင္းမွာ
မိုင္းကြင္းေတြျဖစ္
ဖုန္းဆိုးျဖစ္သို႔။

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းလည္း
စစ္ဖိနပ္ေျခရာ ဗံုးဒဏ္ရာနဲ႔။

စာသင္ေက်ာင္းလည္း
ေခါင္းေလာင္းသံတိတ္
ေက်ာင္းသားဆိတ္လို႔။

သင္တန္းျဖဴလည္း
ရဲရဲနီနီ ေသြးနံ႔ညွီလို႔။

ဖားစည္ၾကီးလည္း
မျမည္ေတာ့ပါ
က်ဥ္သင့္ရွာျပီ။

ဒုကၡသည္ေတြ တိုးလို႔တြဲလြဲ
မိုးထဲေလထဲ ေျပးေနဆဲ။

ေကာ္သူးေလေရ
အေမတေယာက္
မ်က္ရည္ေပါက္နဲ႔
သားေပ်ာက္ရွာတာ
ႏွစ္ေပါင္း(၆၀)ၾကာခဲ့ျပီ။

ေနာ္ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ၊ သႏူးထူးဂ်ာနယ္။ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၀၉ခုႏွစ္။

Posted by အဲေခါင္ေသာင့္

ဖ်ားနာေနတဲ့ မုတ္သုန္ၿမဳိ႕

ဖ်ားနာေနတဲ့ မုတ္သုန္ၿမဳိ႕
ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္နဲ႔ နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္ ဘံုဘ၀ အစံုပါတဲ႔ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို
ျပပါဆုိရင္ေတာ႔ ဘဂၤလား ပင္လယ္ေအာ္ကို အထက္စီးက ၾကည္႔ေနတတ္တဲ႔
ရန္ကုန္ဆုိတဲ႔ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၊ ၾကယ္ငါးပြင္႔ ဟုိတယ္ႀကီးေတြမွာ ေဒၚလာ
၁၅၀တန္ ညအိပ္ခန္းေတြ ရွိသလို ေငြငါးရာက်ပ္နဲ႔ ေက်ာတစ္ခင္းစာလည္း
ရႏုိင္တဲ႔ၿမိဳ႕။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ အတိတ္ပီပီ ေရႊထီးေဆာင္းခဲ႔တဲ႔ ကာလေတြ
ရွိခဲ႔ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ စ်ာပနက အျဖဴအမည္း ကားခ်ပ္ေတြထဲမွာ
ခပ္၀ါး၀ါးသာ ဆေတြးႏိုင္တဲ႔ အေျခအေန။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာ အေပါဆံုးက
ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္နဲ႔ KTVလို႔ အဲဒီၿမိဳ႕သားတစ္ေယာက္က နာနာက်ည္းက်ည္း
မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ အသက္အာမခံခ်က္ မရွိသလုိ ေပါက္ၿပဲေနတဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေတြနဲ႔
ျပည္႔ႏွက္ေနတယ္။ အထူးယာဥ္တန္းေတြအတြက္ နာရီပိုင္းအတြင္း လမ္းသစ္ေတြ
ခင္းျပတတ္သလို ရက္ပိုင္းအတြင္း သက္တမ္းကုန္တတ္တဲ႔ ကတၱရာလမ္းေတြနဲ႔
လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခဲ႔တဲ႔ၿမိဳ႕ေလ။

တခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ စိမ္းလန္းခဲ႔ဖူးတယ္။ တခ်ိန္တုန္းက ၾကြယ္၀ခဲ႔ဖူးတယ္။
တခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ ပညာတတ္ခဲ႔ဖူးတယ္။ အခုေတာ႔ ကူးစက္ေရာဂါ ထိသြားတဲ႔
မိန္းမပ်က္ တစ္ေယာက္လုိ ဘယ္သူမွ အဆက္အဆံ မလုပ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ဘကုန္း၊
စလံုး၊ ဂငယ္ကုန္းအထိ ေျခဆန္႔သြားခဲ႔တဲ႔ သူ႔ၿမိဳ႕သားေတြကေတာင္ ၀လံုးလို႔
ေလွာင္ေျပာင္ ေခၚေနၾကၿပီ။ ၿမိဳ႕အဂၤါရပ္ေတြထဲမွာ လွ်ပ္စစ္မီး ရွိရမယ္၊
သန္႔ရွင္းေရးစနစ္ ရွိရမယ္၊ က်န္းမာေရး ေစာင္႔ေရွာက္မႈ ရွိရမယ္၊
ေသာက္သံုးေရ သန္႔ရွင္းစြာ ရရွိရမယ္၊ ဂလုိဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းနဲ႔ ဖက္လွဲတကင္း
ျဖစ္ရမယ္ အဲဒီိလို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေျပာခဲ႔ရင္ သူဟာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕
မဟုတ္ေတာ႔ဘူးေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ လူဦးေရ ေျခာက္သန္းေက်ာ္ဟာ သူ႕ရင္ဘတ္ထဲမွာ
ရွင္သန္ ေနထုိင္တုန္းပါ။ သူ႔အေရျပားေပၚမွာ လူသူမရွိတဲ႔
ကြန္ဒိုတုိက္ခန္းတြဲေတြ ရွိေနသလို တစ္ေယာက္ ကိုယ္ေငြ႔ တစ္ေယာက္
ျပန္ခ်ံဳလို႔ ရတဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္တဲစုေလးေတြလည္း ရွိေနတယ္ေလ။
ေလးတိုင္စင္၀ါးခင္းကို ကမၻာဆန္မႈက ေထာက္ကူေပးထားတဲ့ ပလတ္စတစ္
ရြက္ဖ်င္စေတြလည္း လြယ္လြယ္ကူကူ ၀ယ္လို႔ရတယ္ေလ။ ရာသီဥတု သာေတာင္႔သာယာ
ဆုိေပမယ္႔ ခ်ဴခ်ာတတ္တဲ႔ ကေလးငယ္ေတြလည္း ရွိေနတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕။
အရင္ကေတာ႔ နယ္ၿမိဳ႕ေတြသြားရင္ ရန္ကုန္သားေတြကေလ ဆုိၿပီး ပံုျပင္ေတြ
အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကားရတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕။ အခုေတာ႔ ပတ္စ္စပို႔အနီေတြ ထုတ္ထုတ္ေပးၿပီး
ျပန္လာတဲ႔သူေတြကို ဘာလက္ေဆာင္ပါသလဲလို႔ စီး စီးေမးတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕ေလ။
အဂၤါၿဂိဳဟ္ေပၚက ေျမအေနအထားကို မွန္ေျပာင္းနဲ႔ လွမ္းၾကည္႔လု႔ိ ရသလို
အ၀ီစိသြားတဲ႔ အထူးရထားကို လွမ္းတားၿပီး အထက္တန္းက တက္စီးလုိ႔ရတဲ႔ၿမိဳ႕။
ဟံသာ၀တီ ဧကရာဇ္ ရာဇာဓိရာဇ္ တစ္ေယာက္ တိမ္းေရွာင္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ၿမိဳ႕။ ရန္သူေတြ
ၾကားထဲကေန သီေပါမင္းတစ္ေယာက္ ေရႊတိဂံုတက္ဖူးဖို႔ ေရာက္ခဲ႔ဖူးတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ကာလမွာ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕သားေတြ သူ႔ၿမိဳ႕ကုိ ကိုယ္တုိင္ ထြက္ကာ
ကြယ္ရသလုိ ဗိုလ္စိန္မွန္တစ္ေယာက္ တပ္စိတ္ေလးတစ္စိတ္နဲ႔ အေပ်ာ္တမ္းတပ္၊
တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတပ္ေတြနဲ႔ အင္းစိန္တုိက္ပြဲမွာ တစ္လက္မခ်င္း
ခုခံခဲ႔ရတဲ႔ၿမိဳ႕။ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း တခ်ိဳ႕ေတြက ရန္ကုန္ကို
ဟားတုိက္ခဲ႔တာပဲ။ ရာဇသႀကၤန္ ဒလက ျပန္တုန္းကလို ေဖာက္ျပန္တဲ႔
အေတြးမ်ိဳးေတာ႔ ရန္ကုန္က မေတြးခဲ႔ရိုးအမွန္ပါ။ ပံုေသကားခ်ပ္ေန႔ေတြကို
တင္ဆက္ၿပီးရင္ အေျပာင္းအလဲကို ညေနစာငတ္သူ တစ္ေယာက္လို သူ
ဆာေလာင္တတ္ခဲ႔တယ္။ မေျပာင္းလဲႏုိင္တဲ႔ သူကိုယ္တုိင္ မေက်မနပ္နဲ႔။
အခ်ိန္ကာလက ဇရာ ဘယ္ေလာက္ျပျပ သူသံေ၀ဂယူလုိ႔ မရဘူး။ သူမွ မေစာင္႔ေရွာက္ရင္
အုပ္ထိန္းသူမဲ႔ေတာ႔မယ္႔ ေျမးငယ္ေတြကို သနားတဲ႔ အဘြားအုိတစ္ေယာက္လုိေပါ႔။
ဒါေပမယ္႔ သူကို္ယ္တုိင္ ယိုင္တိယုိင္တုိင္နဲ႔ဆုိတာ သူသိတယ္။
ရုတ္တရက္ၾကည္႔ရင္ စစ္ၿပီးစ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လို မုဆိုးမ၊ တစ္ခုလပ္နဲ႔
ကေလးငယ္ေတြ သိပ္မ်ားေနတဲ႔ၿမိဳ႕။ အေ၀းေရာက္ လင္သားေတြ အလုပ္အကိုင္
အဆင္ေျပပါေစ ဆုေတာင္းေနရတဲ႔ၿမိဳ႕။ လယ္ကန္သင္းေတြကို ၿဖိဳ၊
ေျမကြက္အသစ္ေတြရိုက္လို႔ သူ႔ၿမိဳ႕ခံေတြကို ေနရာထုိင္ခင္း
လုပ္လုပ္ေပးရတယ္။ အခ်က္အခ်ာ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ တုိင္းတပါးသား လက္ေအာက္ေတြ
က်ေရာက္ေနလုိ႔။ သူက တစ္ခါတစ္ခါ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေျပာသလိုလဲ ေနတတ္တယ္
`နာက်င္တဲ႔အခါ မေအာ္ဘဲ၊ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔အခါ ရယ္ေမာဖို႔ ေနာက္မက်ေအာင္
ေနတတ္ခဲ႔´။ ဗံုးဆံ၊ အေျမာက္ဆံကို ေၾကာက္လုိ႔ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႔ရိုက္လည္း
အံႀကိတ္ခံ၊ ရို္င္ဖယ္နဲ႔ ခ်ိန္ပစ္လဲ အသံသိပ္မထြက္ရဲခဲ႔ဘူး။
အခုေတာ႔ ေခတ္နဲ႔အညီ သူ႔ဆီမွာ ေၾကးစားကလပ္အသင္းေတြလည္း ရွိေနၿပီ။
ေလာင္းကစားဒုိင္ကေတာ႔ အရင္ကတည္းက မႈိလုိပြေနတာမုိ႔ သူ႔အတြက္
သိပ္အေရးမႀကီး။ ကမၻာေပၚ ဦးေႏွာက္ႀကီးႀကီးေတြ ေခါင္းစားေအာင္
ျပႆနာရွာေပးတတ္ၿပီ။ ကူးစက္ေရာဂါေတြကိုလည္း ေဖာေဖာသီသီ လက္ခံသလို
အဏုျမဴဗံုး ထေပါက္မွာ စိတ္မပူတတ္ေတာ႔ဘူး။ မနက္ဆုိရင္ ပါးစပ္ေျခာက္သန္းကို
ဘယ္လိုေကၽြးမလဲ ေခါင္းစားေနရေပမယ္႔ ညက်ရင္ေတာ႔ ဘီယာပရိုမိုးရွင္းေတြနဲ႔
အေသာက္ မပ်က္တဲ႔ၿမိဳ႕။ လူ႔ဘ၀စည္းစိမ္မွာ အဆုိး ေလာကဓံ ေလးပါးကို
ထိန္ခ်န္လို႔ မရဘူး။ အခါးသီးဆံုးညဆုိတာ အခ်ိဳၿမိန္ဆံုး မနက္ျဖန္လို႔
တေဘာင္လုိလုိ ငေၾကာင္လုိုလိုနဲ႔ မူး မူးၿပီး ထေျပာတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕။
ေျမပံုတလြဲႀကီးနဲ႔ ရတနာေတြ ရွိရာဆီ သြားမယ္လို႔ အရူးေတြ ေဆာ္ၾသၿပီး
ေနာက္ေဖးေပါက္က ျပန္တက္၊ သူမ်ား ညစာေတြ ခုိးခိုးစားတတ္တဲ႔ အရူးေတြ
ရွိေနတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေတြထဲမွာ မိန္းမပ်က္နဲ႔
အက်ဥ္းေထာင္ အေၾကာင္းေတြပါရင္ Grade(A) ရႏုိင္မယ္႔ၿမိဳ႕ေလ။
အမွန္အကန္ဆိုရင္ေတာ႔ နံရံေလးဘက္ ပိတ္ထားတယ္။ အတုေတြ သိပ္မ်ားေတာ႔
ရွားပါးတဲ႔ အမွန္တရားကို အက်ဥ္းေထာင္ထဲ ထည္႔ထားတာပါလို႔ သတင္းေထာက္ေတြကို
စိတ္ရူးေပါက္ၿပီး ရွင္းရွင္းျပ တတ္ေသးတယ္။ အတုကလည္း
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားသလဲဆုိေတာ႔ ခင္ဗ်ား ျမင္ျမင္သမွ် အကုန္အတုႀကီးပဲ။
ေဆး၀ါးအတု၊ ပြဲစားအတု၊ ကားအတု၊ တိုက္အတု၊ လက္ကို္င္ဖုန္းအတု၊ ကြန္ပ်ဴတာ
ေဆာ႔ဖ္၀ဲလ္အတု၊ ဗိုင္းရပ္စ္အတု၊ ၿပီးေတာ႔ မ်က္ႏွာအတုနဲ႔ လူေတြ၊
တရားရံုးအတု၊ စီရင္ခ်က္အတု၊ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအတု၊ အေမြစား အေမြခံအတု၊
လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ အတုကေန ဒီမုိကေရစီအတု အထိ။ အတုဆုိရင္ အကုန္ရွိေနတတ္တယ္။
ပလက္ေဖာင္းေပၚ လမ္းမေလွ်ာက္ပါနဲ႔၊ ႀကိဳက္တဲ႔ေနရာ အမႈိက္ပစ္ပါ၊
တရားဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခား လုိက္နာပါ၊ အသက္ရွဴက်ပ္ရင္ ကင္းၿမီးေကာက္
ေထာင္ၿပီး ေနထုိင္ပါ၊ မီးပ်က္ပ်က္ မီးလာလာ ဒီေစ်းပဲ၊ ဒါဟာ
အခြင္႔အေရးတစ္ရပ္။ အဲဒီလို ျမင္တတ္ဖုိ႔ မုတ္သုန္ကို လြယ္အိတ္လို လြယ္ၿပီး
အသက္အရြယ္မေရြး ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေရာဂါ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်အတြက္
အလုပ္လက္မဲ႔ေပမယ္႔လည္း တစ္ေယာက္ လက္ဖက္ရည္ တစ္ေယာက္ မွ်ေသာက္တတ္တဲ႔
ရန္ကုန္။
လမ္းႀကံဳရင္ လာလည္ပါ။ ညအိပ္စရာ ခက္တဲ႔အတြက္ မိတ္ေဆြကို တကူးတက ဖိတ္မေနေတာ႔ပါဘူး။

မိုးလႈိင္ည
http://moehlaingnya.wordpress.com/

သမုိင္းကေပးတဲ့ သင္ပုန္းၾကီးဖတ္စာတပုဒ္

သမုိင္းကေပးတဲ့ သင္ပုန္းၾကီးဖတ္စာတပုဒ္
ေမာင္လူပ်ဳိ (မိသားစုဝိုင္း)
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 02 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 19 နာရီ 07 မိနစ္

ငယ္ငယ္က ေဖေဖ စာသင္ခဲ့သည့္ ဧည့္ခန္းေလးကို ေျပးျမင္မိသည္။ နံရံေပၚတြင္ အဖိုးသခင္ကုိယ္ေတာ္မိႈင္း၏ ထိုင္မသိမ္း၊ ေဖာ့လုံးႏွင့္ စာလိပ္ကို ကုိင္ထားသည့္ ဓာတ္ပုံ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ စစ္ဦးထုပ္ႏွင့္ပုံ၊ ၿပီးေတာ့ သမၼတၾကီး မန္းဝင္းေမာင္၏ ရင္ဖုံးတိုက္ပုံႏွင့္ ဓာတ္ပုံတို႔မွာ အင္မတန္ က်က္သေရရွိလွပါသည္။ ဥပေဒဘြဲ႔ရၿပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ား က်ေနာ့္အိမ္သို႔ေရာက္တိုင္း သမၼတၾကီး မန္းဝင္းေမာင္၏ ပုံကို ဘယ္သူ႔ပုံလဲဟု အၿမဲလို ေမးေလ့ရွိပါသည္။ က်ေနာ္ ရွင္းျပခဲ့ပါသည္။ ေလထီးဦးအုန္းေမာင္၊ ေလထီးဦးေက်ာ္ရင္၊ ေလထီးဦးစုိးေမာင္ (ခ) ဗိုလ္မႉးခ်စ္ေကာင္းတို႔၏ ေလထီးရဲေဘာ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရဲေဘာ္ခ်င္း ဘယ္ေလာက္သစၥာရွိေၾကာင္း၊ ၾကိဳးေပးသတ္ခံရမည့္ ရဲေဘာ္ကုိပင္ ဥပေဒအရ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးခဲ့သည့္ သမၼတၾကီး။

(၁၉၄၇ ခုႏွစ္ “ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ” အခန္း (၅) ၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၊ ပုဒ္မ - ၄၆) “ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကို လွ်ဳိ႕ဝွက္ေသာ မဲဆႏၵေပးစနစ္ျဖင့္ ပါလီမန္ဆိုင္ရာ လ$တ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္. တြဲဖက္ ညီလာခံတြင္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ရမည္။ ဤအခန္းရွိ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ မဆန္႔က်င္ေစဘဲ၊ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ရာထူးအတြက္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းကို ပါလီမန္အက္ဥပေဒျဖင့္ သတ္မွတ္ရမည္” ဟု ျပ႒ာန္းခ်က္အရ မန္းဝင္းေမာင္ သမၼတ ျဖစ္လာသည္။

ျပည္ေထာင္စုဟုေခၚေသာ ႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးကို သရဖူေဆာင္းႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုသရဖူကို ပင္လုံညီလာခံက စတင္သြန္းထုခဲ့သည္ကုိ လူမ်ဳိးစု ျပည္သူတရပ္လုံး၏ အသည္းႏွလုံးထဲတြင္ မွတ္တမ္းကမၺည္းတင္ထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အျခား မည္သည့္သရဖူႏွင့္မွ် လဲလွယ္၍ ရေကာင္းသည့္အရာ မဟုတ္ပါ။

(၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ အခန္း (၈)၊ ျပည္ေထာင္စု၏ တရားစီရင္ေရး၊ ပုဒ္မ - ၁၃၃) ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံ တဝွန္းလုံး၏ တရားစီရင္ေရးကိစၥကို ဤအေျခခံဥပေဒအရေသာ္၎၊ တရားဥပေဒအရေသာ္၎၊ တည္ေထာင္ထားေသာ တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ဤအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ ခန္႔ထားေသာ တရားသူၾကီးမ်ားက စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ရမည္ဟု ျပ႒ာန္းထားသည္။

(ပုဒ္မ - ၁၃၇) တရားဥပေဒတခုသည္ အေျခခံဥပေဒရွိ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရ ခိုင္လုံသည္၊ မခိုင္လုံသည္ ဟူေသာ ျပႆနာ ေပၚေပါက္ေနသည့္အမႈမ်ားကို တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္၏ အယူခံစီရင္ပိုင္ခြင့္ အာဏာျဖင့္ မစီရင္၊ မဆုံးျဖတ္ရဟု မည္သည့္တရားဥပေဒမ်ဳိးကိုမွ် မျပဳရဟု ျပတ္သားစြာ ျပ႒ာန္းထားခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ တရားဥပေဒမ်ဳိးကို ျပ႒ာန္းသည္ဆုိပါလွ်င္ အေျခခံဥပေဒကို ခ်ဳိးေဖာက္ရာက်ေပသည္။ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္၏ အထြတ္အျမတ္ထိပ္ဆုံးက တရားစီရင္ေရးအာဏာကို ေဖာ္ျပ႒ာန္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

(ဥပေဒျပဳေရးအာဏာကိုလည္း ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ အခန္း (၆)၊ ပါလီမန္။ ပုဒ္မ - ၆၅) ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ၏ ဥပေဒျပဳမႈ အာဏာသည္ ပါလီမန္တြင္ တည္ရွိရမည္။ ပါလီမန္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ လူမ်ဳိးစုလႊတ္ေတာ္တို႔ ပါဝင္ရမည္။ ဤအေျခခံဥပေဒတြင္ ပါလီမန္ကို “ပါလီမန္” သို႔မဟုတ္ “ျပည္ေထာင္စု ပါလီမန္” ဟု ေခၚရမည္ဟု ျပ႒ာန္းထားသည္။ ပါလီမန္က ျပ႒ာန္းသည့့္ ဥပေဒမွသာ ဥပေဒျဖစ္သည္။ အျခား မည္သည့္အရာမွ ဥပေဒမဟုတ္၊ ဥပေဒကုိ အစုိးရက ျပ႒ာန္း၍ လုံးဝ (လုံးဝ) မရ။ ထုိ႔ေနာက္ “တရားစီရင္ေရး ထိပ္ဆုံးက အာဏာပိုင္” ကို ပါလီမန္ကမွ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ခန္႔အပ္ေၾကာင္း ေအာက္ပါအတုိင္း အထင္အရွားေဖာ္ျပထားခဲ့သည္။

(၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ၊ ပုဒ္မ - ၁၄၀) (၁) ပါလီမန္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ တြဲဖက္အစည္းအေဝး၏ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္တရားဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ေရးထုိး တံဆိပ္ခတ္ႏိွပ္ေသာ အမိန္႔စာျဖင့္ ခန္႔ထားရမည္။

(၂) ပါလီမန္ဆုိင္ရာ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ တြဲဖက္အစည္းအေဝး၏ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တရားလႊတ္ေတာ္ဆုိင္ရာ တရားေရးဝန္ၾကီးအားလုံးကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ေရးထုိး တံဆိပ္ခတ္ႏိွပ္ေသာ အမိန္႔စာျဖင့္ ခန္႔ထားရမည္ဟု တရားစီရင္ေရး အာဏာသည္ ပါလီမန္ကသာ ဆင္းသက္ေၾကာင္း အတိအလင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ခန္႔ထားသည့္ ေနရာတြင္လည္းေကာင္း၊ စစ္ေဆးစီရင္ဆုံးျဖတ္သည့္ ေနရာတြင္လည္းေကာင္း အလြန္ပင္ စံက်ပါသည္။

(၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ၊ ပုဒ္မ - ၁၄၁) တရားသူၾကီးအားလုံးသည္ ဤအေျခခံဥပေဒႏွင့္ တရားဥပေဒမ်ားကိုသာ လိုက္နာ၍ မိမိတို႔၏ တရားစီရင္မႈ အလုပ္ဝတၱရားမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရမည္ဟု အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ၏ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မည့္ အႏၲရာယ္မွ ကင္းလြတ္ရန္ အျပတ္သားဆုံး ကာကြယ္ေပးထားပါသည္။

ဥပေဒသည္ ေလဆာေရာင္ျခည္ထက္ ျပတ္သားပါသည္။ အေျခခံဥပေဒကို ဆန္႔က်င္ျပ႒ာန္း၍ လုံးဝမရပါ။ အေျခခံဥပေဒအရ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ကိုလည္း လုံးဝ (လုံးဝ) ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္၍ မရပါ။

(၁၉၄၇ - အေျခခံဥပေဒ၊ ပုဒ္မ - ၆၀) ျပစ္ဒဏ္လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၌ တည္ရွိရမည္။ ဤပုဒ္မအား ျပတ္သားစြာ ကိုင္တြယ္က်င့္သုံးခဲ့သည့္ သမၼတၾကီးမွာ ကရင္အမ်ဳိးသားၾကီး “မန္းဝင္းေမာင္”၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး သူရဲေကာင္းၾကီး ေလထီး မန္းဝင္းေမာင္ပင္ မဟုတ္ပါေလာ။

တရားသူၾကီးကလည္း သူ႔တာဝန္အရ သူလုပ္သည္။ သမၼတကလည္း သူ႔တာဝန္အရ သူ လုပ္သည္။ ျပႆနာတက္စရာမရွိ။ လြတ္လပ္ေရး၏ အမႊာပူး ျပည္တြင္းစစ္က ရွိေနသည္။ ထုိအေျခခံေပၚက ထြက္လာသည့္ ဥပေဒအားလုံးမွာ ႏုိင္ရာစား ဥပေဒမ်ားသာ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ မတရားသည့္ ဥပေဒမွန္သမွ်ကုိ အာဏာရအစိုးရက ထုတ္ခ်င္တိုင္း ထုတ္တတ္ၾကသည္။ ဤသို႔ ထုတ္၍မရပါ။ လုပ္္ခ်င္တိုင္း လုပ္၍မရပါ။ ယဥ္ေက်းသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတရပ္ကို တည္ေဆာက္လုိသည္ဆိုလွ်င္ မုဒိတာတရားကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ မရပါ။ ေအာက္္ပါအမႈကို အတိုခ်ဳပ္ ၾကည့္႐ႈႏိုင္ပါသည္။

“ကုိစိုးေမာင္ ေခၚ ကိုခ်စ္ေကာင္းႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ”
၁၉၆၀ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာျပည္ စီရင္ထုံး၊ ၁၃၆ (လႊတ္ေတာ္)
''အစိုးရအား ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေနသည့္အဖြဲ႔၏ စစ္တပ္တြင္ ဗိုလ္မႉးၾကီးအဆင့္ ရာထူးရွိၿပီး၊ ျပန္ၾကားေရးမႉးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူသည္ အစိုးရစစ္တပ္ႏွင့္ မ်က္္ႏွာခ်င္းဆုိင္တုိက္ခိုက္ရာ၌ မပါဝင္ေစကာမူ ႏိုင္ငံေတာ္ ေတာ္လွန္မႈ က်ဴးလြန္ရာေရာက္သည္'' ဟု ဆုံးျဖတ္ၿပီး တရားလႊတ္ေတာ္က ေသဒဏ္ၾကိဳးမိန္႔ေပးခဲ့ပါသည္။ ဗိုလ္မႉးခ်စ္ေကာင္း၏ “အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္” စာအုပ္တြင္ အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံး တိုင္းျပည္အတြက္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၿပီး မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ ၾကိဳးတိုက္ထဲေရာက္ေနသည္” ဟု ေဖာ္ျပထားခ်က္ကို ရင္နင့္ဖြယ္ေတြ႔ရွိရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ၾကိဳးမိန္႔မွလြတ္ၿပီး သမၼတၾကီးမန္းဝင္းေမာင္၏ သမၼတအိမ္ေတာ္ ထမင္းစားဝိုင္းတြင္ ေလထီးဦးအုန္းေမာင္ မိသားစု၊ ေလထီးဦးစိုးေမာင္ မိသားစု၊ ေလထီးမန္းဝင္းေမာင္ မိသားစုတို႔၏ ညေနစာမွာ သမိုင္းဝင္ညေနစာဟု ဆိုရပါမည္။ ရဲေဘာ္ခ်င္း ခ်စ္လိုက္ၾကသည့္ျမင္ကြင္းကို သမိုင္းကေပးသည့္ သင္ပုန္းၾကီးဖတ္စာတပုဒ္ကဲ့သို႔ က်ေနာ္ အလြတ္က်က္မွတ္လိုက္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လူမ်ဳိးစုျပည္သူတိုင္း ဤလိုညေနစာမ်ဳိးကုိ စားခ်င္ၾကပါမည္။ အစားေကာင္းေလးတလုပ္ စားရတိုင္း ကုိယ့္မိဘ ေဆြမ်ဳိးသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သတိတရ ေကြ်းခ်င္ေမြးခ်င္ၾကသည္။ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာမ်ား၏ အင္မတိအင္မတန္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ဓေလ့ျဖစ္ပါသည္။ သမၼတၾကီးတို႔လို ခ်စ္ခ်င္ၾကပါသည္။ သမၼတၾကီး မန္းဝင္းေမာင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ဥပေဒကုိ အေလးစားဆုံး စံျပလုပ္ရပ္တခုအျဖစ္ လုပ္ျပခဲ့သည့္ သမုိင္းေမာ္ကြန္းတရပ္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္ၿပီ။ တက္လာသမွ် အစိုးရတိုင္းသည္ ျပည္ေထာင္စုကို မလိုလားၾကပါ။ တျပည္ေထာင္စနစ္ကုိခ်ည္း က်င့္သုံးခ်င္ၾက၏။ ဆိတ္ေခါင္းျပ၍ ေခြးသားေရာင္း၏။ မဟာလူမ်ဳိးၾကီးဝါဒ၏ ေထာင္ေခ်ာက္တြင္း သက္ဆင္းၾကရ၏။ ျပည္ေထာင္စု ထမင္းဝုိင္းကို တေယာက္တည္း တသက္လုံး စားသြားခ်င္လွ်င္မူ အက်ည္းတန္ပါေတာ့မည္။ အားလုံး ပါဝင္သင့္ပါသည္။

ျပည္ေထာင္စုကုိ ခ်စ္သည့္ အမၾကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစဟူ၍ ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ က်ေနာ္ ဆုေတာင္းအပ္ပါသည္။

၂၄ - ၈ - ၂၀၀၉
ယိုးဒယားေျမ

သင္ဟာ သမုိင္းေၾကာင္းေကာင္းဖုိ႔ တခုခုလုပ္ခဲ့သလား

M. ထက္ေခါင္
(၁)

ၿပီးခဲ့သည့္လ ကေကအဲန္ယူတပ္မဟာ (၆) စခန္းတခုျဖစ္ေသာ ေ၀ၚေလခီးစခန္းကုိ ဒီေကဘီေအ တပ္ရင္းမ်ားႏွင့္ နအဖတပ္တုိ႔ပူးေပါင္းကာ ထုိးစစ္ဆင္ခဲ့သည္။ ေကအဲန္အယ္လ္ေအမွ တပ္မွဴးတဦး က်ဆုံးခဲ့ျခင္းမွအပ ေကအဲန္ယူတြင္ ႀကီးႀကီးမားမား ထိခုိက္နစ္နာမႈမရွိ။ နအဖတပ္ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ထုိင္းဘက္ျခမ္းသုိ႔ လက္နက္ႀကီးက်ည္မ်ားက်ေရာက္ၿပီး ထုိင္းနယ္ျခားေစာင့္တပ္မွ အခ်ဳိ႕ထိခုိက္ ေသေၾကခဲ့သည္။ ထုိင္းရြာသား အခ်ဳိ႕လည္း ထိခုိက္ဒဏ္ရာရၾကသည္။ ေ၀ၚေလခီးရြာ ႏွင့္ အနီးပတ္၀န္းက်င္ ရြာအခ်ဳိ႕မွ လူမ်ားလည္း ေရွာင္တိမ္းၾကရ၊ တုိက္ပြဲေၾကာင့္ ရြာမွာ ပုိထိခုိက္နစ္နာမည္စုိးေသာေၾကာင့္ ေကအဲန္အယ္ေအက စခန္းမွေနာက္ဆုတ္ေပးခဲ့သည္။ ရန္သူႏွင့္ ဒီေကဘီေအတုိ႔ ထုိစခန္းကုိ သိမ္းပုိက္ႏုိင္ခဲ့ၾကေလသည္။

ထုိတုိက္ပြဲအၿပီးမွာေတာ့ ဒီေကဘီေအတပ္မ်ားကုိ ေရွ႕တန္းတင္လာခဲ့ေသာ နအဖက ၎တုိ႔ထုတ္ေပးထားသည့္က်ည္မ်ားကုိ ျပန္လည္ စစ္ေဆးေၾကာင္းလည္း ၾကားသိရသည္၊ မည္သည့္က်ည္အမ်ဳိးအစား မည္၍မည္မွ်ထုတ္ယူသည္၊ က်ည္ဘယ္ေလာက္ ပစ္ခတ္ ကုန္က်သည္၊ လက္က်န္ ဘယ္မွာရွိသည္ စသျဖင့္ စစ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီေကဘီေအ သက္တမ္းတေလွ်ာက္ တခါမွ် ထုိကဲ့သုိ႔ အစစ္အေဆး မခံခဲ့ရဘူးေခ်၊ ဒီေကဘီေအကုိ ေရွ႕တန္းတင္ကာ ကရင္ ကရင္ခ်င္း ျပန္တုိက္ခုိင္းေနေသာ နအဖသည္ ယခုအခါမွာေတာ့ က်ည္မ်ားကုိ ကန္႕သတ္စီစစ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထုိစီစစ္ၿပီးေနာက္ ရက္မ်ားမၾကာမီမွာပင္ ဒီေကဘီေအရွိ လက္နက္အေရအတြက္ႏွင့္ တပ္ဖြဲ႔၀င္အင္အားကုိပါ စစ္ေဆး ကန္႔သတ္လာခဲ့ျပန္သည္။

ငါးၾကင္းဆီႏွင့္ ငါးၾကင္းေၾကာ္သည့္အလုပ္မ်ဳိး စစ္အုပ္စုက အကြက္ခ်ၿပီး လုပ္၏။ ေကအဲန္ယူကုိ တုိက္ခုိက္ရန္အတြက္ ဒီေကဘီေအကုိ ေရွ႕ကေန ေမာင္းတင္၏။ ၎တုိ႔စစ္အုပ္စုလက္ပါးေစမ်ားကုိေတာ့ ေနာက္မွာေနေစ၏။ ကရင္ေတြကုိ ကရင္ေထာင္ထားသည့္ မုိင္းနင္းမိေစ၊ ကရင္ပစ္သည့္ စႏုိက္ပါစာ အထိခံၾကေစ၊ တသီတတန္းႀကီး ေမာင္းျပန္ေသနတ္စာ အထိခံၾကေစ၏။
ကုိယ့္ကုိယ္ထဲကအ႐ုိးႏွင့္ ကုိယ့္ကုိျပန္၍အထုိးခံရျခင္းမွာ အေတာ္ပင္ ခံရခက္ေသာေ၀ဒနာျဖစ္သည္။ ဘယ္လုိပင္ ပစ္ၾကခတ္ၾက၍ဘယ္ ဘက္ကပင္ ေသသည္ျဖစ္ေစ အမ်ားဆုံး ေသၾကရမည္မွာ ကရင္ေတြသာ ျဖစ္၏။ စစ္အုပ္စု၏ လက္ပါးေစတပ္ေတြကေတာ့ က်ည္လြတ္ရာမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ျပဳံရယ္လ်က္၊ ေဘးကင္းရန္ကင္း စခန္းတက္သိမ္း ႏုိင္မည့္ အခ်ိန္ကုိ ေအးေဆးစြာ ေစာင့္ဆုိင္းေနခဲ့ၾကမည္ ျဖစ္သည္၊

ကရင္ကရင္ခ်င္း ျပန္တုိက္ရမည့္ကိစၥကုိ မလုပ္လုိသူမ်ား။ အေနေခ်ာင္အစားေခ်ာင္မလားဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ဒီေကဘီေအႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ႔ထဲ ေရာက္သြားၾကသူမ်ားမွာ ေအးေဆးၿငိမ္းခ်မ္းစြာ မေနၾကရ၊ နအဖထံက မျဖစ္စေလာက္ပံ့ပုိးေသာ အေျခခံရိကၡာကုိ ထုတ္စားကာ နအဖခုိင္းတာကုိ စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ မပါသည္ျဖစ္ေစ လုပ္ေနၾကရသည္။

တေက်ာ့ျပန္ ဟသၤာကုိးေသာင္း ဇာတ္ကြက္ကုိ ေ၀ၚေလခီးတြင္ စိတ္ပင္ပန္းစြာ ကျပ အသုံးေတာ္ခံၿပီးသည့္ေနာက္ မိမိဘက္က ၂၀၀ေက်ာ္မွ် ထိခုိက္က်ဆုံးခဲ့ရသည့္ ေၾကကြဲစရာအျဖစ္ကုိ မေမ့မေဖ်ာက္ႏုိင္မီ ေ႐ႊကုကၠဳိ၌က်င္းပမည့္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ (၇)အေပၚ ေအာင္ပြဲခံသည့္ အခမ္းအ နားသုိ႔ မျဖစ္မေန တက္ေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားျခင္းခံရေသာ ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီးစံျပဳံး (ဗုိလ္ဆန္ျပဳတ္)ႏွင့္ ဒီေကဘီေအအရာရွိ အခ်ဳိ႕မွာ ေ႐ႊကုကၠဳိသုိ႔ အလာခရီး ျမစ္ေၾကာင္းအတြင္းပင္ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ျခင္းကုိ ခံလုိက္ၾကရသည္။ ၎တုိ႔ ပစ္ခတ္ခံရသည့္ေနရာသည္ ေကအဲန္ယူထိန္းခ်ဳပ္ရာ ေနရာမဟုတ္၊ စစ္အုပ္စုတုိ႔ ႀကီးစုိးခ်ဳပ္ကုိင္ထားရာ ေနရာသာျဖစ္သည္၊ ထုိအျဖစ္၏ေနာက္ပုိင္း ဒီေကဘီေအႏွင့္ ၿငိမ္းအဖြဲ႔တုိ႔သည္ ၎တုိ႔ ယုံၾကည္အားထားေန ေသာ သခင္သစ္က ၎တုိ႔အား ပုိ႔ေဆာင္မည့္ လမ္းေၾကာင္းကုိ ရိပ္စားမိလာၾကေလသည္။
ေ၀ၚေလခီးတြင္ ထိခုိက္က်ဆုံးရသည့္ ကရင္ ၂၀၀ေက်ာ္ခန္႔တြင္လည္း တားဆီးေနသည့္ၾကားက ေရွ႕သုိ႔ အတင္းတုိးလာေသာေၾကာင့္ ေကအဲန္အယ္လ္ေအက မလြဲမေရွာင္သာ ပစ္ခတ္လုိက္၍ေသဆုံးရသည့္ အေရအတြက္ထက္ ကရင္ကရင္ခ်င္းတုိက္ရမည့္အေရး လက္တြန္႔ေတြေ၀ေနေသာ ေၾကာင့္ ေနာက္ေက်ာဘက္ကလာသည့္က်ည္ဆံျဖင့္ ေသဆုံးၾကရသည့္ အေရအတြက္မွာ ပုိ၍မ်ားေနမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိလည္း နားလည္လာၾက၏။
ယခင္က မိခင္အဖြဲ႑အစည္းထံ ျပန္၀င္လာၾကသူ အေရအတြက္မွာ ႏွစ္ေယာက္စ သုံးေယာက္စသာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုလ ေစာေစာပုိင္းမွာပင္ ဒီေကဘီေအႏွင့္ ေဟာင္သေရာၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မွ တပ္မွဴးတပ္သားအခ်ဳိ႕တသုတ္ၿပီးတသုတ္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းလာၾကသည္ကုိ ၾကည္ႏူး၀မ္း ေျမာက္ဖြယ္ရာ ၾကားသိရသည္။ ျပန္ေရာက္လာသူမ်ားကုိ အဖြဲ႔အစည္းက ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိ၏။ ေလာေလာဆယ္ ျပန္ေရာက္လာသည့္ အေရအတြက္က အေယာက္ ၇၀ေက်ာ္မွ်သာ ရွိေသာ္လည္း ၾကားလုိက္ရသည္မွာ အင္အား ၇၀၀ မက၊ ၇၀၀၀၊ ၇၀၀၀၀ မက ရရွိလုိက္သလုိ ျဖစ္၏။ ကရင္လူထုသည္လည္း ကရင္ ကရင္ခ်င္း ျပန္လည္ေပါင္းစည္းသည့္အျဖစ္ကုိ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်နပ္မဆုံး ျဖစ္ေနၾကေပလိမ့္မည္။ ေနာက္ထပ္ ဆက္လက္ ထြက္လာဦးမည့္သူမ်ား အမ်ားအျပား ရွိေနသလုိ၊ ရန္သူတပ္တြင္းမွ ကရင္မ်ားသည္လည္း အေရးၾကီးလွ်င္ ေသြးနီးၾကမည့္သူမ်ား ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။

(၂)

ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္၏။ အမ်ဳိးသားေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီေရး၏ေကအဲန္ယူသည္ အဓိကအားျဖင့္ အမ်ဳိးသားေရးကုိ ပုိ၍ေရွ႕တန္းတင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည့္ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည္။ ယေန႔လက္ရွိ ဒီေကဘီေအ၊ ေဟာင္သေရာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဌးေမာင္အဖြဲ႔ စသည့္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွာ ယခင္က ေကအဲန္ယူႏွင့္ ေကအဲန္ အယ္လ္ေအမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အျခားအမ်ဳိးသားမ်ား နည္းတူ မိမိတုိ႔အမ်ဳိးသားမ်ား တန္းတူညီမွ် ရရွိပုိင္ခြင့္၊ ကုိယ့္ၾကမၼာ ကုိယ္ ဖန္တီးႏုိင္ခြင့္တုိ႔အတြက္ ေကအဲန္ယူ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံးႏွင့္ ေကအဲန္အယ္ေအ ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္သုိ႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တည္လာခဲ့ေသာ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးအတြင္း အက်င့္စ႐ုိက္ေပါင္းမ်ဳိးစုံ ေရာျပြမ္းလ်က္၊ ရသည့္သူေတြက တရားလြန္ရ၊ မရေသာသူေတြကေတာ့ ငတ္ျပတ္ေန စသျဖင့္ ထက္ေအာက္မညီမွ်မႈ၊ ဗ်ဴ႐ုိကရက္ဆန္မႈ၊ လက္၀ါးႀကီးအုပ္လုိမႈ၊ ဆရာေမြး တပည့္ေမြး ဂုိဏ္းခြဲလုိမႈမ်ားကုိ ႀကံဳလာၾကရၿပီး။ အခြင့္ေကာင္းကုိေစာင့္ေနေသာ ရန္သူ၏ ဘာသာေရးအရ သပ္လွ်ဳိမႈ။ ေသြးခြဲမႈ၊ အႀကိဳက္ေပးစည္း႐ုံးမႈမ်ား ၀င္ေရာက္ေပါင္းစပ္လုိက္ ေသာေၾကာင့္သာ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔ ေဟာင္သေရာအဖြဲ႔ စသည္တုိ႔ ေပၚထြက္လာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္၊ သုိ႔ရာတြင္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေကအဲန္ယူအတြင္း ရပ္တည္လုပ္ကုိင္လာခဲ့သည့္အေလ်ာက္ ဒီေကဘီေအ၊ ေဟာင္သေရာအဖြဲ႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ စသည္တုိ႔မွ တပ္မွဴးႀကီးငယ္တုိ႔၏ရင္တြင္း၌မွန္ကန္ေသာ ကရင့္အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္မွာ ခုိင္မာစြာ အျမစ္တြယ္လ်က္ရွိေနမည္ ျဖစ္ေလသည္။

စစ္အုပ္စု၏ ေျခလွမ္းကုိ ႏွစ္အေတာ္ၾကာကပင္ ဒီေကဘီေအႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔တုိ႔က ရိပ္မိလာခဲ့ၾကသည္။ န၀တ တပ္တြင္းမွ ေအာက္ေျခ တပ္မွဴးတပ္သားမ်ား၏ သေဘာထားကုိလည္း ၎တုိ႔ႏွင့္လက္တြဲၿပီးေနာက္ လအနည္းငယ္ အၾကာမွာပင္ သိရွိလာခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ ၎တုိ႔အား အေျခအေနတရပ္ေၾကာင့္ ပါစားေပးျခင္းခံထားရသည္ကုိ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနခဲ့ၾကသည့္ န၀တ၊ နအဖ တပ္ဗုိလ္တပ္သားေတြ မ်ားစြာရွိေၾကာင္းကုိလည္း နားလည္ထားၾကသည္။

(၃)

န၀တက ၎တုိ႔၏ ရည္မွန္းခ်က္ မေအာင္ျမင္ေသးမီ ဒီေကဘီေအႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြကုိ သည္းခံလုိက္ေလ်ာကာ ၎တုိ႔လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ား ၿပီးဖုိ႔နီးလာသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီေကဘီေအအေပၚ ေလွ်ာ့ထားသည့္ ႀကိဳးကုိ တစထက္တစ တင္းေအာင္ရစ္လာျခင္းျဖစ္သည္။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ၎တုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းေသာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔မ်ားအား ပုလိပ္လုိလုိ၊ လုံျခဳံေေရးလုိလုိ အေနအထားမ်ဳိး ျဖင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္းေတြ လုပ္ခုိင္းမည့္အစီအစဥ္တြင္လည္း တပ္ရင္းတုိင္း၏ နအဖအရာရွိ ၃၀ႏွင့္ ၎တုိ႔ တပ္မ်ားပါ ေရာ၍ ထားရွိမည္ ျဖစ္သည္။ တုိင္းရင္းသားတပ္မ်ားအား ရာထူးအဆင့္အလုိက္ ၎တုိ႔နအဖတပ္မ်ားလုိပင္ လစာႏႈန္းထား သတ္မွတ္လ်က္ေပးမည္ဟု ဆုိ၏။

ဒီေကဘီေအတုိ႔အေနျဖင့္ စစ္အုပ္စုလက္ေအာက္ ေဒသခံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားအျဖစ္သာ စစ္အုပ္စုတုိ႔ စိတ္တုိင္းက် ေရးဆြဲထားသည့္ အေျခခံဥပေဒပါ စည္းကမ္းနည္းလမ္းမ်ားအတုိင္း လုိက္ပါေဆာင္ရြက္သြားရေတာ့မည္ ျဖစ္ေလသည္။
ဒီေကဘီေအကုိ အက်ဳိးရွိစြာ အသုံးခ်ရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စြမ္း အတန္ငယ္ ေလ်ာ့ပါး လာသည့္ အသက္ ၅၀ေက်ာ္အရြယ္မ်ားကုိ ပင္စင္ေပးဖုိ႔ရန္လည္း နအဖမွာ အစီအစဥ္ရွိထားသည္။ ၎တုိ႔အတြက္ တြက္ေခ် မကုိက္သည့္ အလုပ္မ်ဳိး၊ အလဟ ႆ စရိတ္ကုန္က်ရသည့္ အျဖစ္မ်ဳိးကုိ နအဖက မလုိလား၊ ပင္စင္ေပးခံရမည့္ အသက္ ၅၀ေက်ာ္ ကရင္တုိ႔ လက္ထဲတြင္ ေသနတ္ကုိင္ေဆာင္ခြင့္ျပဳေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။

အမ်ဳိးသားခ်င္း တန္းတူညီမွ် ရရွိပုိင္ခြင့္အတြက္ ဟူေသာသေဘာျဖင့္ ဒီေကဘီေအႏွင့္ ၿငိမ္းအဖြဲ႔မ်ားအား အရင္းမစုိက္ရေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း လုပ္တတ္သည့္ စစ္အုပ္စုက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ျဖင့္ ပြဲလမ္းက်င္းပ၊ ေလာင္းကစား၀ုိင္းမ်ားေထာင္၊ အေကာက္ယူ၊ စီးပြားရွာရန္ လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့သည္၊ စီးပြားေရးခြၽတ္ျခဳံက်ေနေသာ ဗမာျပည္သားတုိ႔မွာ ထြက္ေပါက္အျဖစ္ တပြဲတုိး အလြယ္လမ္းလုိက္ သူေဌးျဖစ္ၾကံၾကရင္း ဖြတ္သထက္ညစ္သည့္ အေျခအေနမ်ဳိးသုိ႔ေရာက္ရွိသြားၾကသည္၊ မိမိနယ္ေျမအတြင္းမွ မိမိတုိ႔အမ်ဳိးသားလူငယ္မ်ားလည္း စာရိတၱ ပ်က္စီးၾကရသည္။ အုိးေပ်ာက္၊ အိမ္ ေပ်ာက္၊ ျခံေပ်ာက္၊ လယ္ေပ်ာက္ ျဖစ္ကာ ဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ ၾကံဳသလုိ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ရန္ တဖက္ႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။

နအဖႏွင့္အေပါင္းပါမ်ား အဓိက လုပ္ကုိင္ေနသည့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ျဖန္႔ျဖဴးသည့္လုပ္ငန္းမ်ား၌ ဒီေကဘီေအအခ်ဳိ႕လက္ေ၀ခံ ကယ္ရီႏွင့္ လက္လီ ျဖန္႔ခ်ိသူမ်ားအျဖစ္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ခဲ့သည့္ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ နယ္စပ္ေဒသ ၿမိဳ႕၊ ရြာမ်ားႏွင့္ ဒုကသည္စခန္းမ်ားမွ လူငယ္မ်ား မူးယစ္ေဆး ၀ါး၏ သားေကာင္မ်ားအျဖစ္ လူညြန္႔တုံးရေတာ့မည့္ အေျခအေနသုိ႔ ေရာက္လာၾကသည္။ ကုိယ့္အမ်ဳိးသား၏ အနာဂတ္ကုိ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ျပန္လည္ ပိတ္ဆုိ႔မိျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ နအဖစစ္အုပ္စုကေတာ့ အနာဂတ္ ဗမာျပည္အတြက္ အားကုိးအားထားျပဳရမည့္ လူငယ္မ်ားကုိ ဤအေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ေစရန္ တမင္ပင္ တြန္းပုိ႔ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

မၾကာမီကာလမွာေတာ့ န၀တက ဒီေကဘီေအအား လခစားနယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလုိက္ၿပီးလွ်င္္ ဂိတ္အေကာက္ယူ ခြင့္ႏွင့္ အာ၀ါေဒး ပြဲလမ္းမ်ားက်င္းပ၊ ေလာင္းကစားဒုိင္မ်ား ဖိတ္ကာ အခြန္အတုပ္ယူလ်က္ လြတ္လပ္စြာ စီးပြားရွာ လုပ္စားခြင့္မ်ားကုိလည္း ပိတ္ပင္မည္ျဖစ္၏၊ ၎တုိ႔အား ၀န္ထမ္းမ်ားအျဖစ္ လခေပးလုိက္ၿပီးျဖစ္၍။ ၀င္ေငြရရွိမည့္ကိစၥမ်ားကုိ နအဖစစ္အုပ္စုကသာ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားလုိက္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိအခါတြင္ ကုိယ့္ဘ၀ရပ္တည္ေရး ကုိယ့္ၾကမၼာကုိယ္ဖန္တီးခြင့္မွာလည္း ေပ်ာက္ဆုံးသြားမည္ ျဖစ္ေလသည္။

န၀တအရာရွိအဆင့္ဆင့္. ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ ေနထုိင္ရမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုိယ့္အဖြဲ႔ႏွင့္ကုိယ္ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားသြားလာခြင့္မွာလည္း အလုိလုိ ေပ်ာက္ဆုံးသြားမည္ျဖစ္သည္။ သီးျခားလြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ေနေသာ ကရင္အဖြဲ႔အစည္းဆုိသည့္ အမ်ဳိးသားေရး အနာဂတ္ ရည္မွန္း ခ်က္မ်ားလည္း ပ်က္စီးသြားမည္ျဖစ္ၿပီး မိမိတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထုံးစံ၊ ဘာသာစကား စသည္တုိ႔အေပၚ တန္ဖုိးထား ေလးစားတတ္ေသာ အမ်ဳိးသားေရး အသိစိတ္ဓာတ္မ်ား၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ သံေယာဇဥ္မ်ား၊ အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ ယုံၾကည္ကုိးစားမႈမ်ားပါ ေလ်ာ့ပါးပ်က္ျပယ္သြားေအာင္ စစ္အုပ္စုက ပုံသြင္းလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္၊

ဘာသာေရးအရ အဖိႏွိပ္ခံရသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ေကအဲန္ယူမွ ခြဲထြက္လာခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔မွာ ဗမာျပည္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးအမ်ားအျပား ဖိႏွိပ္ဖမ္းဆီးခံရ၍နယ္စပ္သုိ႔ ေျပးလာၾကသည့္အျဖစ္ကုိ မကူႏုိင္ မကယ္ႏုိင္ခဲ့။ ဘာသာ၊ သာသနာ ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ နအဖစစ္အုပ္စုတုိ႔ က်ဴးလြန္ေစာ္ကားသမွ်ကုိ မ်က္ေစ့စုံမွိတ္လ်က္ ေၾကကြဲစြာ ေက်ာခုိင္းေနခဲ့ရ၏။ မိမိတုိ႔သာ ညီညြတ္ပါက နအဖတုိ႔ ထုိမွ်အထိ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားမႈ မျပဳႏုိင္။ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသား၊ တန္းတူညီမွ် ရပုိင္ခြင့္ကုိ လုိလားသူ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ျမတ္ႏုိးသူ၊ ကရင္အမ်ဳိးသားတုိ႔၏ တုိးတက္ႀကီးပြားမႈကုိ ေရွ႕႐ႈသူမ်ားဟု မိမိတုိ႔ကုိယ္ မိမိတုိ႔ ခံယူထားၾကသူမ်ားအေနျဖင့္ န၀တစစ္အုပ္စု၏ ခ်ဳပ္ကုိင္ကြၽန္ျပဳမႈေအာက္ ေရာက္လုတည္းတည္းအေျခအေနကုိ သိျမင္လာၾကၿပီျဖစ္ေလသည္။

(၄)

အထင္ကရ ရပ္တည္လာခဲ့ေသာ သမုိင္း၀င္ ကရင္အဖြဲ႔အစည္းႀကီးႏွင့္ ကရင္လူမ်ဳိးတုိ႔အား မ်ဳိးေဖ်ာက္၊ ကြၽန္ဇာတ္သြင္းရန္ ႀကိဳးစားလာသည့္ စစ္အုပ္စု၏ ကရင္ျပည္နယ္ ထုိးစစ္ကုိ ျပန္လည္ အမႈန္႔ေခ်ႏုိင္ေရး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ကရင္မွန္းသိလာၾကသည့္ ကရင္ ကရင္ခ်င္း ျပန္လည္ လက္တြဲရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ကရင္တုိ႔၏ စုစည္းညီညြတ္စြာေပါင္းစည္းမႈသည္ အျခားေသာ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကိုပါ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွ႔ံသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ျပည္သူလူထုႀကီး တရပ္လုံးအေနျဖင့္လည္း စစ္အုပ္စုလက္ေအာက္မွ ႐ုုန္းထြက္ႏုိင္ေရး အားကုိးအားထားေလာက္သည့္ အင္အားမ်ားကုိ ရရွိႏုိင္မည္ျဖစ္ေလသည္၊

န၀တတပ္တြင္း၌ စစ္အုပ္စု၏ လုပ္ရပ္ကုိ မႏွစ္ၿမိဳ႕ေသာ တပ္မွဴးတပ္သားေကာင္းေတြ အမ်ားအျပား ရွိေနရာ ၎တုိ႔၏ ပူးေပါင္းပါ၀င္လုိမႈကုိလည္း လမ္းဖြင့္ေပးထားရမည္ျဖစ္သည္။ ၈၈ အေရးအခင္းတုန္းကလုိ လူထုအုံၾကြြမႈႀကီးမ်ဳိး တဖန္ျပန္လည္ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည့္အခ်ိန္သည္ မ်ားစြာမေ၀းေတာ့ေခ်။ သမုိင္းဘီး တပတ္ျပန္လည္မည့္အခ်ိန္ကုိ အသင့္ျပင္ဆင္ေစာင့္စားလ်က္ တက္ၾကြပီျပင္စြာ ပါ၀င္လုိက္ဖုိ႔ရန္မွာ ဒီမုိကေရစီေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးကုိ လုိလားေသာ ဗမာျပည္သားတုိင္း၏တာ၀န္ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။

အေရးၾကံဳပါက ဗမာတျပည္လုံးကုိ မီးေလာင္တုိက္သြင္းၿပီး ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ အခ်ိ႕ႏွင့္အတူ ကုိယ္လြတ္႐ုန္း ေျမက်င္းေအာင္းဖုိ႔ရန္ ျပင္ဆင္ထားေသာ စစ္အုပ္စု၏ကုိယ္က်ဳိးငဲ့ ေၾဳကာက္ရြံ႕မႈကုိသိရွိလာၾကရေသာ ဗမာျပည္သားမ်ားအေနျဖင့္ ၎တုိ႔ႏွင့္ ထုိက္တန္သည့္ လမ္းေၾကာင္းသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္၊
လူဟူ၍ ျဖစ္လာလွ်င္ လူဆန္ေသာ အသိတရား ထားရွိရမည္ ျဖစ္သည္၊ တိရိစၧာန္ႏွင့္ လူ ကြာျခားသည္မွာ မိမိရွင္သန္ရပ္တည္ရေသာ ေလာကကုိ ေကာင္းက်ဳိးရွိေစရန္ တတ္အားသမွ် ၾကံစည္လုပ္ေဆာင္မႈပင္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းက်ဳိး တစုံတရာမွ် မလုပ္ႏုိင္ေသာ လူ၏အျဖစ္သည္ စား၊ အိပ္၊ ေမထုံသာ ျပဳက်င့္တတ္သည့္ တိရိစၧာန္ႏွင့္ မျခား။
လူသည္ မိမိသမုိင္းကုိ မိမိလုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖင့္ ေရးရမည္ျဖစ္သည္။ မေကာင္းမႈမ်ားလုပ္ၿပီး မွားမွန္းသိေသာ္လည္း မုိက္မဲစြာ ဇြတ္တုိး လုပ္ကုိင္သည့္ အျပဳအမူသည္ လူ႔အျပဳအမူ မဟုတ္။ လူဟူသည္မွာ အမွားကုိ ျမင္လွ်င္ အမွန္ျပန္ျပင္တတ္သည့္ စိတ္ေစတနာေကာင္း ရွိရမည္ျဖစ္သည္။ မိမိတုိ႔သမုိင္း၏စြန္းထင္းခဲ့သည့္ အမဲစက္မ်ားကုိ ျပန္လည္ ေခ်ဖ်က္ႏုိင္ေအာင္၊ ယုိင္နဲ႔ေနေသာ မိမိတုိ႔သမုိင္းေၾကာင္းကုိ ျပန္လည္တည့္မတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမည္ျဖစ္ေလသည္။

ဖါးစည္သံ

ဤေဆာင္းပါးကုိ ေကအုိင္စီသတင္းမွ ကုိးကားေဖၚျပထားပါသည္။

ေကအန္ယူ တပ္မဟာ (၅) ကုိ တုိက္ခုိက္ရွင္းလင္းဖုိ ့ ဒီေကဘီေအကုိ စစ္အစုိးရ ကညြန္ႀကား

2009-09-02
ျမန္မာစစ္အစုိးရတပ္ေတဟာ ျပီးခဲ့တဲ့သီတင္းပတ္အတြင္း ကုိးကန္ ့ နယ္ေျမမွာ ထုိးစစ္ဆင္ခဲ့သလုိ မႀကာခင္မွာ ေကအုိင္အုိ ကခ်င္ျပည္နယ္ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဖြဲ ့ကုိပါ တုိက္ခုိက္ဖုိ ့ ျပင္ဆင္ေနတယ္လုိ ့ နယ္စပ္စစ္ေရးအကဲခတ္ေတြကေျပာပါတယ္။ ဒီအေတာအတြင္း ေကအန္ယူ ကရင္အမ်ိဴးသားတြင္း တပ္မဟာ (၅) ထိန္းခ်ဳပ္ရန္နယ္ေျမကုိ အျပီးသတ္ တုိက္ခုိက္ ရွင္းလင္းဖုိ ့ စစ္အစုိးရက ဒီေကဘီေအအဖြဲ ့ကုိညြန္ႀကားထားတယ္လုိ ့ သိရပါတယ္။
ေကအန္ယူ တပ္မဟာ (၅) နယ္ေျမကုိသိမ္းယူႏုိင္ဖုိ ့ စီစဥ္တာဟာ သစ္ထုတ္လုပ္ေရး အပါအဝင္ စီးပြားေရးနဲ ့ တျခားရည္ရြယ္ခ်က္ေတြရွိတယ္လုိ ့ ေကအန္ယူက ေျပာပါတယ္.
ေကအန္ယူ ေျပာခြင့္ရ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေစာလွေငြကုိ RFA အဖြဲ ့သားကုိ ေက်ာ္ေက်ာ္ေအာင္ကဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္အသံဖုိင္ ရယူရာ
http://www.rfa.org/burmese/news/regime_gives_attack_order_to_karen_groups-09022009162944.html

Baby Number 19 On The Way For Reality TV Mum

A US mother has discovered she is pregnant with her 19th child weeks before she is due to become a grandmother.

The ever-expanding Duggar family
Michelle Duggar from Tontitown, Arkansas, is expecting the new arrival in March next year.

The 42-year-old and her husband Jim Bob, who run a commercial property business, are the stars of their own reality TV show 18 Kids And Counting.

Mrs Duggar suspected she could be pregnant after her youngest child, eight-month-old Jordyn-Grace, became fussy while feeding on breast milk.

The veteran mum knew from past experience this was a sign she could be expecting again so she took a pregnancy test and was "pleasantly surprised" to find it was positive.


"I was just jumping up and down going, 'Thank you, Lord. Here am I - 42, thinking my baby days are over - and you've blessed us with another one'," she said.

Mrs Duggar said her health is fine as the pregnancy progresses just like the previous 18 albeit with bouts of morning sickness.

"I am just so grateful that I have good health thus far and I'm just enjoying playing with my kids every day," she said.

As well as preparing for her own baby, Mrs Duggar is gearing up to become a grandmother for the first time next month.

Her eldest son Josh, 21, and his wife Anna are expecting a baby girl, whom they plan to name Mackynzie, on October 18.

Meanwhile, the Duggars are considering name suggestions for the youngster who will join their family of 10 boys and eight girls, whose names all start with the letter J.

Along with Josh and Jordyn-Grace, the brood already includes: twins Jana and John-David, 19, Jill, 18, Jessa, 16, Jinger, 15, Joseph, 14, Josiah, 13, Joy-Anna, 11, twins Jeremiah and Jedidiah, 10, Jason, 9, James, 8, Justin, 6, Jackson, 5, Johannah, 3, and Jennifer, 2.

Activist say recent clashes may link to Chinese planned Salween dam

Tuesday, 01 September 2009 17:14 Hseng Khio Fah
The three days of heavy clashes, 27-29 August, between the Burma Army and Kokang may link to Chinese plans to build the Upper Salween Dam also known as Kunlong Dam in northern Shan State, near Kokang territory, according to Sai Khur Hseng, Spokesperson of Shan Sapawa Environmental Organization.

Today, the Shan Sapawa together with the Salween Watch coalition of environmental groups released a statement to call on China to immediately halt all their investments in the dam.


The recent clashes which killed about 200 people and caused over 30,000 refugees to flee to China took place just east of the town of Kunlong, about 15 km from the planned dam site, said the statement.

“The renewed fighting and refugee influx into Yunnan should be a wake-up call to China about the risks of investing in Burma,” said Sai Khur Hseng.

According to the statement, a team of Chinese and Burmese technicians have been conducting feasibility studies for the proposed dam, 25 km from the Chinese border, which is estimated to produce 2,400 MW, after the plans to construct the dam were announced in April 2007 by two Chinese companies, Hanergy Holding Group (formerly Farsighted Investment Group) and Gold Water Resources Company.

“Trees were being cut down for the construction site,” Sai Khur Hseng said.

The Kunlong dam is one of five mega dams being planned on the Salween in Burma by the ruling military and Chinese and Thai companies, to produce electricity to be sold to China and Thailand. The other mega dam being planned in Shan State is the giant 7,110 MW Tasang dam, 100 km from the Thai border.

In early August, more than 10,000 villagers from townships near the Tasang dam site were forcibly relocated and over 500 houses were burned down by the recent junta’s scorched earth campaign.

Likewise, if China still plans to continue the project, lots of people will be forced to relocate and die as both investors and the military will clear everything that may be in the way of their plans, Sai Khur Hseng said.

“China will halt its investments in the dam if it had not been working hand in glove with the junta during the offensive against Kokang,” he added.

The clashes between the Burma Army and Kokang followed after the Burma Army sent an armed force ostensibly to investigate reports of Kokang force having an arms factory on 8 August.

Tension between the ceasefire groups and the ruling military junta has been growing since April when the former were demanded to transform themselves into Burma Army run Border Guard Forces.

အေျပာလြယ္သေလာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရခက္ေန တဲ့ အမ်ဳိးသားညီညြတ္မွဳ

အဲေခါင္ေသာင့္၊ ၾသဂုတ္လထုတ္ သႏူးထူးဂ်ာနယ္၊ ၂၀၀၉ခုႏွစ္

ယခုတေလာ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း အဓိကေဖာ္ျပသည့္ မီဒီယာမ်က္ႏွာစာမွာ ဒီေကဘီေအႏွင့္ ေကအဲန္ယူ ဘတျပန္ က်ားတ ျပန္နဲ ့ သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္ အႏိုင္ၾကဲေနၾကတဲ့ သတင္းေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ရပါတယ္။ က်ေနာ့ရဲ့ ဘေလာ့ထဲမွာလည္း အဲဒီ သတင္းေတြကို အဓိကထား ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ကိုယ့္ေပါင္ကို ကိုယ္လွန္ေထာင္းတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကရင္ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ေနၾကတယ္။ ခိုက္ေနၾကပါတယ္။ မညီညြတ္ၾကဘူး။ အဲဒါေတြကို ၾကားတိုင္း ကရင္တေယာက္ပီပီ စိတ္မခ်မ္း သာမိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို ကရင္ေတြအားလံုးတိုင္း သိသင့္ျပီး သံုးသပ္ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြ ေပးသင့္ပါတယ္။ အခုတိုက္ခိုက္ေနၾကတာလည္း သူမနာကိုယ္မသာတဲ့ အျပန္အလွန္ထိခိုက္ေသေၾကမွဳေတြပဲ အဖတ္တင္ခဲ့ၾကရတယ္။ ကိုယ့္အမ်ဳိး သားေတြအေပၚ ဘာမွအေထာက္ အကူမျဖစ္ပါဘူး။ သက္ဆိုင္တဲ့ အဖြဲ ့အေနနဲ ့ မိမိတို ့အျပန္အလွန္တိုက္ေနခိုက္ေနၾကတာကို ျပန္လည္သံုးသပ္ျပီး နည္းလမ္း မ်ားကိုလည္း ရွာေဖြသင့္ျပီလို ့ယူဆမိပါတယ္။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး စတင္ေပါက္ဖြားလာကတည္းက တေလ်ာက္လံုးကြဲ ျပားလာခဲ့ရ တာေတြကို ယခုအခ်ိန္မွာ ရပ္တန္းက ရပ္သင့္ပါျပီ။

မိမိတို ့အခ်င္းခ်င္းရန္ျဖစ္ေနၾကတာဟာ ဘာအ က်ဳိးမွ မရဘူးဆိုတာကိုလည္း သမိုင္းက သက္ေသျပခဲ့ပါျပီး။ တကယ္ေတာ့ ကရင္အမ်ဳိးသားေတြဟာ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ ကရင္ေတာ္လွန္ ေရးစတင္တဲ့ အခ်ိန္ကတည္းက ယေန ့တပ္မဟာ ၇မွဴးေဟာင္း ဘိုထိန္ ေမာင္ နအဖနဲ ့ပူးေပါင္းတဲ့အခ်ိန္အထိ ေတာ္လွန္ေရးတ ေလ်ာက္မွာ အကြဲအျပဲမ်ားစြာကို ေတြ ့ခဲ့ရတယ္။ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ ေတာ္ လွန္ေရးစတင္ေပါက္ဖြားလာတ့ဲအခ်ိန္ကလည္း ကရင္လူငယ္ေက၀ိုင္အိုနဲ ့ မိခင္အဖြဲ ့အစည္း ေကအဲန္ယူတို ့ အယူအဆေရး ရာ ေၾကာင့္ မညီညြတ္ခဲ့ၾကလို ့ ကရင္ေတြ ေမ်ာ္မွန္းတဲ့ ပန္းတိုင္ကို မေရာက္ခဲ့ဘူး။

ေနာက္ျပီးေတာ့ ေကအဲန္ယူပီနဲ ့အေရွ ့တိုင္း ေကအဲန္ယူေတြလည္း အသက္ေသြးေခ်ြးအမ်ားအျပားရင္းျပီး တိုက္ခိုက္ၾကပါတယ္။ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ အယူအဆေရးရာေတြေၾကာင့္ မုဆိုးေကာ္ကဆာဦးေဆာင္တဲ့ ေကအာစီအဖြဲ ့ ့စစ္အစိုးရနဲ ့ေပါင္းကာ မိခင္ေက အဲန္ယူနဲ ့အျပန္အလွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကျပီး ေနာက္ပိုင္းေတာ့လည္း ဘာအက်ဳိးမွ မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေတြက တန္းဖိုးျဖတ္မရႏိုင္တဲ့ ေသြး ေတြနဲ ့ရင္းႏွီးရတဲ့ သင္ခန္းစာေတြပဲ။

ဒါေတြကိုလည္း သင္ခန္းစာမယူႏိုင္ၾကပဲ ၁၉၉၅မွာ ဆံုးရွဳံးမွဳေတြအမ်ားၾကီး ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အကြဲအျပဲကို ေတြခဲ့ရပါတယ္။ ဒီကြဲျပဲမွဳ ဟာေတြ အယူအဆေရးရာေတြထက္ ဘာသာေရးကို အေျခခံခဲ့တဲ့ ကြဲျပဲမွဳၾကီး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီကြဲျပဲမွဳေတြ ေနာက္ပိုင္း ေတာ္လွန္ ေရးရဲ့ အၾကီးဆုံးနဲ ့အခိုင္မာဆံုး စခန္းတခုျဖစ္တဲ့ မာနယ္ပေလာစခန္းၾကီးအပါအ၀င္ ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမအမ်ားအျပား ဆံုးရွဳံးခဲ့ ရသလို ဒီေကဘီေအဆိုတဲ့ ကရင္အဖြဲ ့အစည္းသစ္တဖြဲ ့လည္း ေပၚလာခဲ့ရပါတယ္။

ဒီအထဲမွာ အဆိုးထဲက အေကာင္းယူရ မယ္ ဆိုရင္ သင္ခန္းစာေတြအမ်ားၾကီးေတာ့ ယူလို ့ရပါတယ္။ ဘာကို သင္ခန္းစာ ယူရမလဲဆိုေတာ့ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္တဲ့ ေနရာမွာ အမ်ဳိးသားအေရးကိုပဲ ေရွ ့တန္းတင္ျပီး တျခားအေရးေတြနဲ ့မေရာယွက္သင့္ပါဘူးဆိုတာပါပဲ။ အာနာရွင္ကို ယံုၾကည္မိလို ့ အာနာရွင္ေတြနဲ ့ေပါင္းခဲ့တဲ့ ေက၀ိုင္အိုတို ့အဖြဲ ့လို ေကအာစီတို ့အဖြဲ ့လိုက်ေတာ့ ျပည္တြင္းဥပေဒ ေဘာင္ထဲမွာေနျပီး ကရင္အမ်ဳိးသားအေရးကို ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့အျပင္ အာနာရွင္အဆက္ဆက္ရဲ့ ၀ါးျမဳိမွဳကို ခံ ရျပီး အဆံုးမွာေတာ့ ထန္းလ်က္ခဲကို ေခြးယက္သလို လံုးပါးပါးျဖစ္ကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ယခုဒီေကဘီေအခြဲထြက္လာတာ ဟာလည္း ၁၃ႏွစ္ကို ေရာက္ေနေသာ္လည္း ကရင္အမ်ဳိးသားအက်ဳိးကို ဘာမွ ထိထိေရာက္ ေရာက္လုပ္ေပးႏိုင္တာ မေတြ ့ရပဲ ေကအဲန္ယူကရင္အဖြဲ ့ကို ျပန္တိုက္ခိုက္ေနရတဲ့ သားေကာင္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ စစ္အစိုး ရအေနနဲ ့၄င္းတို ့အေပၚ ဘယ္လိုသ ေဘာထားလဲဆိုတာ ရွင္းရွင္းဘြင္းဘြင္း မျမင္ရေပမယ့္လည္း တေန့ ့ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကုိေရာက္ လာမွပဲ သူ ့ရဲ့သေဘာထားကို ျမင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ မင္းသားရုပ္ေဆာင္းထားတဲ့ ဘီလူးဟာ တေန ့တခ်ိန္မွာေတာ့ ဘီလူးမွန္း သိ လာပါလိမ့္မယ္။

ယခုလည္း ဒီေကဘီေအက ေကအဲန္ယူကို လာတိုက္တယ္။ ေကအဲန္ယူက ဒီေကဘီေအကို သြားတိုက္တယ္ဆိုတာကလည္း န အဖေတြရဲ့ ပေယာဂေတြအမ်ားၾကီးပါပါတယ္။ ယခုအခါမွာ နအဖက ေကအဲန္ယူကို တိုက္ရုိက္ေတာင္တိုက္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ နအဖက ဒီေကဘီေအေတြကို စီးပြားေရးမက္လံုးေတြေပး အခြင့္အေရးေတြ ေပးျပီး ေကအဲန္ယူကို တိုက္ခိုင္းပါတယ္။ အေပ်ာ့နည္း တမ်ဳိး၊ အၾကမ္းနည္းတမ်ဳိးနဲ့ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးသံုးကာ ကရင္ ကရင္ခ်င္း ျပန္တိုက္ခိုက္ႏိုင္ေအာင္တမင္ဖန္းတီးေနၾကပါတယ္။ ဒါ ေတြကို ကရင္တိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသိခဲ့ၾကပဲ ဓါးစာခံေတြ ျဖစ္ေနရပါတယ္။

ယခုေကအဲန္ယူရဲ့ ၁၄ၾကိမ္ေျမာက္ ကြန္ဂရက္ၾကီးလည္း ျပီးဆံုးျပီး ေခါင္းေဆာင္အသစ္ေတြလည္း တက္လာတာကို ေတြ ့ေနရပါ တယ္။ ဒီေခါင္းေဆာင္သစ္ေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီညြတ္မွဳကို ဘယ္လိုပံုစံနဲ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားမလဲဆိုတာကို ကရင္ တမ်ိဳးသားလံုးက စိတ္၀င္တစား နားစြင့္ေနပါလိမ့္မယ္။ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီညြတ္မွဳအေပၚမွာ ထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ သ ေဘာထားက တကယ္အဓိကက်တယ္မဟုတ္ပါလား။

လုပ္ၾကံမွဳေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့ရတဲ့ ေကအဲန္ယူအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ခ်ဳပ္ေဟာင္း ပဒိုမန္းရွာလားဖန္းရဲ့ ၆ၾကိမ္ေျမာက္က ရင္စည္းလံုးညီညြတ္ေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမွာ ဒီေကဘီေအအပါအ၀င္ ကြဲျပားေနတဲ့ ကရင္အဖြဲ ့အစည္းေတြအေပၚထားတဲ့သေဘာ ထားကို အခုခ်ိန္ထိ ၾကားေယာင္မိပါေသးတယ္။ သူ ့ရဲ့ သေဘာထားကေတာ့ အ ခ်က္သံုးခ်က္ကို လက္ခံႏိုင္ရင္ ေကအဲန္ယူအဖြဲ ့က အျမဲပဲ ၾကိဳဆိုေနပါတယ္ဆိုတာပါပဲ။

အဲဒီအခ်က္သံုးခ်က္ကေတာ့ ၁။ ေကအဲန္ယူကို မဆန္ ့က်င္မတိုက္ခိုက္ရ။ ၂။ ကရင္အမ်ဳိးသားကို ဖိနွိမ့္အႏိုင္မက်င့္ရ။ ၃။ နအဖခိုင္းတာကို မလုပ္ရဆိုတာပါပဲ။ ဒီအခ်က္ေတြကေတာ့ သဘာ၀က်ေနေပမယ့္ ဒီေကဘီေအရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ ့ ဆန္ ့က်င္ေနတာေတြကို ေတြ ့ရတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြအားလံုး ဒီေကဘီေအရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ေတြအားလံုးနဲ ့ ဆန္ ့က်င္ေနပါတယ္။ ေနာက္ တခ်ဳိ ့အပိုင္းေတြမွာ ဒီေကဘီေအက ကုိယ့္ကရင္အမ်ဳိးသားေတြကို ဖိႏွိမ့္ေနတဲ့သတင္းေတြ အျမဲပဲၾကားေနရတယ္၊ ကဲအဲဒါဆိုရင္ က်ေနာ္တို ့ဘယ္လို ညီညြတ္မွဳကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကမလဲ။

တဖက္ဒီေကဘီေအဘက္က အျမင္ေတြဆိုရင္လည္း ေကအဲန္ယူလူၾကီးေတြအေပၚ အားကိုးယံုၾကည္တဲ့ စိတ္ေတြ နည္းတာကို ေတြ ့ေနရတယ္။ ဒါေတြကလည္း ယခင္အကြဲအျပဲစျဖစ္တဲ့(သူးမြဲထာအေရးအခင္း)အခ်ိန္က လူၾကီးေတြရဲ့ လုပ္ေဆာင္မွဳေတြတခ်ဳိ ့ေၾကာင့္ပါ။ ဒီေကဘီေအအမ်ားစုက ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဘာသာေရးအစြဲၾကီးမွဳ၊ လူနည္းစုေတြကို ခြဲျခားတဲ့စိတ္ရွိေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြလို ့ပဲ ယခုအခ်ိန္ထိ ျမင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္လာေပမယ့္လည္း ဒီေကဘီေအေတြထဲမွာ အဲဒီအျမင္ေတြ လြမ္းမိုးေနတုန္းပါပဲ။

သူးမြဲထာအေရးအခင္းက လူၾကီးတခ်ဳိ ့မရွိေတာ့ေပမယ့္လည္း ေကအဲန္ယူထိပ္ပိုင္းကို မေကာင္းျမင္တဲ့ စိတ္ေတြဟာ ဒီေကဘီေအရဲ့ ေခါင္းေတြထဲမွာ သံမွဳိလို စြဲေနတာကို ေတြ ့ရတယ္။ ဒါေတြကလည္း နအဖအတြက္ ေကာင္းတဲ့လကၤနာတခုပါပဲ။ ဒီၾကားထဲမွာ နအဖက အယူအဆေရးရာေတြနဲ ့ သေဘာတရားေရးရာေတြကို ခ်ျပျပီး ကရင္ေတြ မစည္းလံုးႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေနမွာေတာ့ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲပါပဲ။

ဒါေတြကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြအေနနဲ ့သေဘာထားၾကီးတဲ့ စိတ္ကို ပိုျပသဖို ့လိုေပလိမ့္မယ္။ စည္းလံုးခ်င္တဲ့ စိတ္ထားကိုလည္း ပိုျပသင့္ေနပါတယ္။ စည္းလံုးမွဳေတြကို က်ေနာ္တို ့ကရင္အမ်ဳိးသားေတြမွာ ေနရာအမ်ား အျပားမွာ ေျပာေနၾကဆိုေနၾကေပမယ့္လည္း တကယ့္ကရင္စည္းလံုးမွဳကိုေတာ့ ကရင္ျပည္သူေတြတခါမွ မခံစားခဲ့ရပါဘူး၊ တ ကယ္ေတာ့ စည္းလံုးမွဳဟာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရခက္တဲ့ အရာတခုလို ကရင္အမ်ဳိးသားေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့ ရပါတယ္။
စည္းလံုးမွဳကို လိုလားတဲ့
အဲေခါင္ေသာင့္

ေမ ၃၀ ဒီပဲယင္း လုပ္ႀကံမွဳ ႀကီး(၇၅)လ ျပည့္္ ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနားက်င္းပ။.

ေမ ၃၀ ဒီပဲယင္း လုပ္ႀကံမွဳ ႀကီး (၆)ႏွစ္၃လ၊

(၇၅)လ ျပည့္္ ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားကို အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ဂ်ပန္ဌာနခြဲမွ ဦးေဆာင္၍ ရွိနဂါ၀ါရွိ ျမန္မာသံရုံး (အခြန္ရုံး) ေရွ႕တြင္ ဒီကေန႕ က်င္းပခဲ့ပါသည္။

ဂ်ပန္ ေရာက္ ဗမာျပည္သူျပည္သားမ်ား တိုင္းရင္းသား ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ား အဖြဲ႕စည္းအသီးသီးမွ ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ား ပူေပါင္းပါ၀င္ၾကရာ အေယာက္ ၁၃၀ခန္႕ တက္တက္ၾကြၾကြ ပူးေပါင္း ပါ၀င္ခဲ့ပါသည္။

KNU တပ္မဟာ (၇) မွ DKBA ကို လယ္ေဘာ္ဟဲဂြင္တြင္ ေျပာက္က်ားစစ္ဆင္ တုိက္ခိုက္

KNU တပ္မဟာ (၇) မွ DKBA ကို လယ္ေဘာ္ဟဲဂြင္တြင္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၈ ရက္ေန႔ နံနက္ ၉ နာရီမွာ ေျပာက္က်ားစစ္ဆင္ တုိက္ခိုက္ခဲ့ပါတယ္။

တိုက္ပြဲျဖစ္တာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာပါတယ္။ DKBA ၉၉၉ ဘက္မွ ၅ ေယာက္က်ဆံုးၿပီး ၁၅ ေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။ KNU ဘက္ကေတာ့့ ဘယ္သူ႔မွေတာ့ ထိတယ္ဆိုတဲ့ အသံ မၾကားရဘူး။ ထုိင္းနယ္ေျမထဲကို လက္နက္ႀကီးမ်ား က်ေရာက္ေပါက္ကြဲခဲ့ပါတယ္။

အခုတိုက္ပြဲျဖစ္တဲ့ေနရာက အရင္လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ လေလာက္ကတည္းက DKBA နဲ႔ နအဖတို႔က သိမ္းထားတဲ့ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ယခုအခ်ိန္ထိ အဲဒီေနရာေတြမွာ DKBA ေတြဟာ ေန႔စဥ္ KNU မွ ေျပာက္က်ားပစ္တာကို ခံေနရၿပီး ေန႔တုိင္း တရက္ကို အနည္းဆံုး ၁ ေယာက္ ၂ ေယာက္က ဒဏ္ရာရေနပါတယ္။ ထုိင္းေျမထဲကို DKBA ဘက္ မွပစ္ခတ္တဲ့ လက္နက္ႀကီးက်ည္ဆံေတြ က်ေရာက္ေပါက္ကြဲတာေၾကာင့္ ထုိင္းရြာသား ေတြဟာ အထူးစိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။

တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားတဲ့ေနရာအနီးက ရြာသားတဦးေျပာျပတာက …


“တိုက္ပြဲဟာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာတယ္ေလ။ တိုက္ပြဲျဖစ္ၿပီး DKBA ဘက္မွ ထိုင္းနယ္ေျမထဲကို လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ၃ ခ်က္လွမ္းပစ္ခဲ့ပါ တယ္။ DKBA ၉၉၉ ဘက္မွ ၅ ေယာက္က်တယ္ ၁၅ ေယာက္ ဒဏ္ရာရတယ္။ KNU ဘက္ကေတာ့့ ဘယ္သူ႔မွေတာ့ ထိတယ္ဆိုတဲ့အသံ မၾကားရဘူး” လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

အခုတိုက္ပြဲျဖစ္ပြားတဲ့ ေနရာဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဇြန္လ (၂) ရက္ေန႔က စတင္ၿပီးေတာ့ နအဖႏွင့္ DKBA ပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔ေတြ KNU တပ္မဟာ (၇) ဘားအံခ႐ုိင္ေဒသကို အလံုးအရင္းနဲ႔ တလနီးပါးခန္႔ ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစစ္ဆင္ေရး ၁ လအၾကာ ဇူလိုင္လလည္ေလာက္မွာ KNU က စခန္းကို ဆုတ္ခြာေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္လ နအဖနဲ႔ DKBA တလၾကာ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရးအၿပီး KNU ဘက္ကေန စခန္းကို ေရွာင္ထြက္ေပးၿပီးေတာ့မွ ျပန္ျဖစ္တဲ့ ပထမဦးအႀကိမ္ တိုက္ပြဲပါ။

ေန႔သစ္မီဒီယာ