11.9.09+ Information

ေျမျမႇဳပ္မုိင္းေၾကာင့္ ေနရပ္ျပန္ရန္ ဒုကၡသည္မ်ား ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾက

Thursday, September 10, 2009

၀ီရ / ၁၀ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉

စစ္အစုိးရတပ္ႏွင့္ ပူးေပါင္းတပ္ျဖစ္သည့္ တုိးတက္ေသာဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီေအ) တုိ႔အျပင္ ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (ေကအန္အယ္လ္ေအ) တုိ႔၏ ေျမျမႇဳပ္မုိင္းေထာင္မႈမ်ား ဆက္လက္တည္ရွိ ေနေသာေၾကာင့္ စစ္ေျပးကရင္ဒုကၡသည္မ်ား ေနရပ္ျပန္ေရးအတြက္ ႀကီးမားသည့္ အဟန္႔အတားတရပ္ ျဖစ္ေနသည္။

ကရင္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ (KHRG) မွ Field Assistant ကုိအယ္ဘတ္က “ဒီေကဘီေအတုိ႔ဘက္က မုိင္းေထာင္ေနတာက ေျမပုံနဲ႔ အတိအက် သတ္မွတ္ထားတာ မရွိဘူး။ Landmines (ေျမျမႇဳပ္မုိင္း) ေတြ ထပ္ေထာင္ေနတဲ့ကိစၥက ဒုကၡသည္ေတြ ေနရပ္ျပန္ဖုိ႔အတြက္ အႏၲရာယ္ မ်ားလြန္းေနတယ္။ ေကအန္အယ္လ္ေအဘက္ကေရာ ႏွစ္ဘက္စလုံးက မထင္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာေတြမွာ Landmines ေတြ အသုံးျပဳထားၾကတာ ျဖစ္တယ္” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သုိ႔ ေျပာသည္။


ဇြန္လဆန္းပုိင္းမွစ၍ တပ္မဟာ (၇) ထုိးစစ္ေၾကာင့္ ေနရပ္စြန္႔ခြာၿပီး ထုိင္းဘက္ကမ္း ထာ့ေဆာင္ရမ္းၿမိဳ႕နယ္သုိ႔ ထြက္ေျပးခုုိလႈံလာသည့္ ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္ (၅) ေထာင္ခန္႔အား ထုိင္းအာဏာပုိင္ႏွင့္ ဒုကၡသည္ကူညီေရးအဖြဲ႔တုိ႔၏ သေဘာတူညီခ်က္အရ မုိးရာသီ ကုန္ဆုံးခ်ိန္အထိသာ ထုိင္းဘက္ကမ္းတြင္ ဆက္လက္ထားရွိမည္ဟု သိရသည္။

၂၀၀၉ ခု စက္တင္ဘာ (၈) ရက္၌ KHRG မွ ထုတ္ျပန္လုိက္သည့္ ေျမျမႇဳပ္မုိင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ “Exploitative Abuse” အစီရင္ခံစာတြင္ ေကအန္အယ္လ္ေအက ၎တုိ႔၏ တပ္မဟာ (၇) က်႐ႈံးၿပီးေနာက္ ေျပာက္က်ားစစ္ဆင္ေရး ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲရာတြင္ တပ္စခန္း၏ အျပင္ဘက္၌ ေျမျမႇဳပ္မုိင္း တပ္ဆင္ထားမႈမ်ား ရွိသည္ဟု ဆုိထားသည္။

ဆက္လက္၍ “ဒုကၡသည္ေတြကုိယ္တုိင္က ေနရပ္ျပန္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဘက္ကမ္းမွာ သူတုိ႔လယ္ေတြ၊ ၿခံေတြ ရွိတာကုိး၊ ဒါေပမယ့္ ဒီ Landmine ေထာင္ထားတဲ့ကိစၥ၊ ေက်းရြာျပန္ေရာက္ရင္ ဒီေကဘီေအက အတင္းအဓမၼ လုပ္အားေပး ခုိင္းေစတာတုိ႔၊ ေပၚတာဆြဲတာတုိ႔နဲ႔ စစ္သားအသစ္ စုေဆာင္းတာ ခံရမွာ ေၾကာက္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ကုိ ေနရပ္ျပန္ပုိ႔ဖုိ႔ ေဆြးေႏြးၾကရင္ ထုိင္းအာဏာပုိင္နဲ႔ အကူအညီေပးတဲ့အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ထက္ ဒီစစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ စုိးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနကုိ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္တယ္။ ဒုကၡသည္အေရး ေပၚလစီအသစ္ေတြထုတ္ရင္ ဒီဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ၊ အျမင္သေဘာထားေတြကုိလည္း ထပ္စဥ္းစားသင့္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔က အာဏာပုိင္ေတြကုိ ေတာင္းဆုိထားတယ္” ဟု ကုိအယ္ဘတ္က ေျပာသည္။

ထုိင္းနယ္စပ္ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားမွ ေနရပ္ျပန္သည့္ လမ္းခရီးမ်ားတြင္သာမက လုပ္ငန္းခြင္ရွိရာ လယ္ယာၿခံေျမမ်ားတြင္လည္း ေျမျမႇဳပ္မုိင္း အႏၲရာယ္ရိွသျဖင့္ ေနရပ္ျပန္မည့္ ရြာသားမ်ားအား ဒီေကဘီေအတုိ႔က မုိင္းရွင္းလင္းေရးအတြက္ Human Minesweepers အေနျဖင့္ အသုံးျပဳမည္ကုိ ကရင္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔က စုိးရိမ္လ်က္ရွိသည္။

“ဒီေကဘီေအတုိ႔က သူတုိ႔စစ္သားေတြအတြက္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ မရွိဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရြာသားေတြကုိ တိရစာၦန္ေတြလုိ ဆက္ဆံတယ္။ ရြာသားေတြကုိ တိရစာၦန္ေတြသတ္သလုိ သတ္ေနတယ္။ လူတေယာက္ကုိ ဘာမွမေမးျမန္းဘဲ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွမရွိဘဲနဲ႔ သူတုိ႔သတ္တယ္” ဟု ၾသဂုတ္လအတြင္း ထုိင္းဘက္ကမ္းသုိ႔ ထပ္မံေရာက္ရွိလာသည့္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားအနက္ အသက္ (၄၁) ႏွစ္႐ွိ ရြာသားတဦး၏ေျပာၾကားခ်က္ကုိ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ျမန္မာစစ္တပ္ႏွင့္ ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႔တုိ႔က ေပၚတာဆြဲျခင္း၊ စစ္သားအသစ္ စုေဆာင္းျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္လည္း စစ္ေျပးဒုကၡသည္ သစ္မ်ား ဆက္လက္ေရာက္ရိွေနျခင္းျဖစ္သည္။

ေျမျမႇဳပ္မုိင္း ရွင္းလင္းေရး တာဝန္ယူထားသည့္ ဒီေကဘီေအ အရာရွိတဦးက စစ္အစုိးရႏွင့္ ဒီေကဘီေအ ပူးေပါင္းတပ္တုိ႔၏ လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့သည့္ တပ္မဟာ (၇) စခန္း ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေကအန္အယ္လ္ေအက ေျမျမႇဳပ္မုိင္း အလုံးေပါင္း (၃,၀၀၀) ခန္႔ ေထာင္ထားသည္ဟု ခန္႔မွန္းေျပာဆိုသည္။

THE NEJ မွကူးယူေဖၚျပသည္။

ဂုဏ္သိကၡာ

အခန္း(က)


“သမီး…..ေရေႏြးဆူၿပီလား....?”
“ဟုတ္ကဲ့အေဖ…အခုေလးတင္လၻက္ေျခာက္ခပ္ထားလိုက္တယ္...”
ဖိုးတုတ္သည္အိမ္ေရွ႕ခန္းမွ မီးဖိုေဆာင္အတြင္းသို႔၀င္လာ၏။
ဖိုခေနာက္ေပၚရွိထမင္းအိုးထဲမွ ထမင္းၾကမ္းကိုပန္းကန္အတြင္းသို႔ ခူးထည့္လိုက္ၿပီး
ခုံ၀ိုင္းေပၚရွိ မေန႔ညကင႐ုပ္သီးမႈန္႔ပါ႐ုံေလးေဖ်ာ္ထားသည့္ ငါးပိရည္လက္က်န္ကိုထမင္း
ေပၚသို႔ ဆမ္းခ်လိုက္သည္။
လက္က်န္ေၾကာင္လွ်ာသီးမီးဖုတ္ျဖင့္ ကတိုက္က႐ိုက္စားေလ၏။
ေရေႏြးၾကမ္းျဖင့္ ထမင္းကိုေမွ်ာခ်လိုက္သည္၊ ပူလိုက္သည့္ေရေႏြး လွ်ာကၽြတ္မတတ္။
ဖိုးတုတ္သည္ သမီးျဖစ္သူကိုလူတလုံးသူတလုံးျဖစ္ရန္ ေက်ာင္းထားခ်င္ေသာ္လည္း အေျခအေနက
မေပး။
ယေန႔အိပ္ရာထ,အနည္းငယ္ေနာက္က်သျဖင့္ အလုပ္ကမေသျခာ။
အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေသာ ဖိုးတုတ္အတြက္ အလုပ္ရွင္ရွားလြန္းလွ၏။
စား၀တ္ေနေရးၾကပ္တည္းေသာေၾကာင့္ သမီးျဖစ္သူခမ်ာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတႏိုင္ငံသို႔ တရားမ၀င္အလုပ္
သမအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ရန္ထြက္သြားေလ၏။
ဘာမွ်မၾကာလိုက္ ၈၈ ေက်ာင္းသားတဦးႏွင့္အေၾကာင္းပါကာ ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားေၾကာင္းၾကားလိုက္ရ၏။
သမီးျဖစ္သူက ႏိုင္ငံျခားသို႔လာရန္ေခၚေသာ္လည္း ဖိုးတုတ္တေယာက္ သူျမတ္ႏိုးတြယ္တာသည့္ သည္ေျမ
သည္ေရကို မခြဲခ်င္။
သို႔ေသာ္မင္းဆိုးမင္းညစ္၏ အမ်ားျပည္သူဆင္းရဲတြင္းနက္သည္ထက္နက္ေအာင္ မေကာင္းသည့္ဘက္၌
အလြန္ၾကြမ္းၾကင္လိမၼာမႈေၾကာင့္ အလြန္ဧခ်မ္းသာယာသည့္ သည္ေျမ သည္ေလ သည္ေရကို ဖိုးတုတ္
စြန္႔ခြါခဲ့ရေလ၏။


အခန္း(ခ)

ဒုကၡသည္စခန္းတခုအတြင္းသို႔ ဖိုးတုတ္ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။
Under Table(ေအာက္လမ္း)နည္းျဖင့္ဒုကၡသည္အျဖစ္ကို ဖိုးတုတ္ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
စခန္းအတြင္းေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးသူ၊စခန္းအတြင္းရွိဆိုင္ရာပိုင္ရာမ်ားအျပင္ ၎တို႔၏လက္ပါးေစ
ခိုင္းဖတ္မ်ားကို အဆင့္ဆင့္ပူေဇာ္ပ,သ,ရ၏။
ေနစရာအိမ္၊ စားစရာရိကၡာ ဘာဆိုဘာမွမပူရ။
ေရအတြက္ တလ ဘတ္၁၀၀ေပးလိုက္႐ုံသာ၊ သို႔ေသာ္အမ်ားၾကားေကာင္းေအာင္ေတာ့ လိမ္ညာေျပာဆို
ေပးရ၏။
“အဘက အသက္ႀကီးေတာ့..... ေရပိုက္နားသြားတန္းစီဘို႔မလြယ္ဘူးေလ....အသက္ႀကီးသူေတြကို
တာ၀န္ရွိသူက.....သီးသန္႔စီစဥ္ေပးတာပါ.....”
သမီးပို႔ေပးလိုက္ေသာအစိမ္းမ်ားသည္ အလြန္တန္ခိုးထက္ျမက္စူးရွလွပါေပ့။
စားနပ္ရိကၡာကားမ်ားေရာက္လာပါက ကားေပၚမွစားကုန္ေသာက္ကုန္မ်ားကို သိုေလွာင္႐ုံအတြင္းသို႔သြင္းရ
၏။
ရိကၡာသယ္ခ်ခ ဘတ္ေလးဆယ္ေပးရသည္၊ ကင္းခတလ ဘတ္ႏွစ္ဆယ္ေပးရသည္။
ကိုယ့္ကင္း ကိုယ္တုိင္ေစာင့္မည္ဆိုေတာ့ေစာင့္ခြင့္မေပး။
ကင္းခေပးရန္ ေငြမရွိသူမ်ား ဆီတပုလင္းျဖတ္ယူထားျခင္းခံရ၏။
ဗမာျပည္တြင္းမွ မင္းဆိုးမင္းညစ္စ႐ိုက္မ်ား နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းအတြင္းသို႔ မည္သို႔မည္ပုံ
စိမ့္၀င္ေနသည္ကို ဖိုးတုတ္စဥ္းစားရန္ ဥာဏ္မမွီခ်င္ေတာ့။
သမီးပို႔ေပးလိုက္ေသာေငြမ်ားကိုထုတ္ရန္ ဖိုးတုတ္အျပင္ထြက္ရသည္၊ ထိုအခါ အျပင္ထြက္ခြင့္လက္မွတ္
ေရးရ၏။ လူတဦးလွ်င္သုံးရက္ထြက္ခြင့္ရွိ၏၊ လက္မွတ္တေစာင္ဘတ္ ၁၀၀ေပးရ၏။
သုံးရက္ထက္ပိုလုိခ်င္ပါက Kroung Htip(စီးကရက္) တဗူးေပးရသည္။
မိသားစုတစုအတြင္း လူတဦးေလွ်ာ့ေနသျဖင့္ ဖိုးတုတ္လူစား၀င္လုိက္သည္။
အားလုံးနီးပါးအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔သြားေလၿပီ။


အခန္း(ဂ)

သမီးျဖစ္သူထံသို႔ ဖိုးတုတ္ေရာက္ရွိခဲ့ပါေခ်ၿပီ။
သမီးျဖစ္သူေျပာေသာ ၈၈ေက်ာင္းသားဆိုသူကိုမေတြ႔ရ။
မီးေသြးတုံးက အေဖေခၚရေလာက္ေအာင္ မဲတူးေနသည့္လူထြားႀကီးတဦးကိုေတြ႔ရသည္။
Boy friend ဟုေျပာ၏။
ထိုလူမဲျဖင့္အတူေနေၾကာင္း၊ ၈၈ေက်ာင္းသားႏွင့္ဟန္ေဆာင္လင္မယားအျဖစ္ UNHCR တြင္ မလွိမ့္
တပတ္လုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားထြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းသာအားရေျပာေနသည့္ သမီးျဖစ္သူကို ၾကည့္ကာ
ဖိုးတုတ္တေယာက္ သက္ျပင္းရွည္ႀကီးကို မႈတ္ထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
သမီးျဖစ္သူေနအိမ္ရွိ ထမင္းစားခန္းသည္ က်ယ္၀န္းသည္ဟုေျပာႏိုင္၏။ လူ၁၂ ဦးတၿပိဳင္တည္း၀င္စား
ႏိုင္ၿပီး အစားအေသာက္မ်ားတင္ထားသည့္ လက္တြန္းလွည္းႏွစ္စဥ္းရွိ၏။
မည္မွ်အဆင့္အတန္းျမင့္မားသည္ဆိုေစကာမူ ဖိုးတုတ္အတြက္ စိတ္ေမာလူေမာစရာမ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏။
တေန႔တရက္ေလးမွ် စိတ္မခ်မ္းသာရ။
ဟိုဟာစား စားျပန္ၿပီ၊ သည္ဟာစား စားျပန္ၿပီႏွင့္သမီးျဖစ္သူ ျမည္တြံေတာက္တီးေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
အသက္အရြယ္ရလာေသာ ဖိုးတုတ္သည္ အစားအေသာက္ကို မ်ားမ်ားမစားႏိုင္ပါ၊ နည္းနည္းခ်င္းႏွင့္
အႀကိမ္မ်ားမ်ားစားရ၏။
သမီး၏ Boy friend ဆိုသူပုဂၢိဳလ္ႀကီး၏ ေမြးေန႔ျဖစ္သည္။
၀တ္ေကာင္းစားလွမ်ားျဖင့္လူအခ့်ိဳေရာက္လာကာ စားပြဲ၀ိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံျခား႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားအတိုင္း
ေျပာဆိုစားေသာက္ေနၾက၏။
အသက္ႀကီးရင့္သူတို႔၏ ထုံးစံအတိုင္း ဖိုးတုတ္သည္ အလြန္ဆာေလာင္လာသျဖင့္ မီးဖိုေဆာင္သို႔၀င္ကာ
KFC (Kentucky Fried Chicken)တတုံးကို ယူစားလိုက္သည္။
ထိုအခိုက္ သမီးျဖစ္သူ၏ Boy friend က ၾကက္သားေၾကာ္လာယူခိုက္ႏွင့္ဆုံေလေတာ့၏။
အျပင္တြင္သူတို႔တသိုက္ ဘိုလိုေထာ့ကင္းေနသည္ျဖစ္၍ ဘာေျပာေနသည္ကို
မီးဖိုေဆာင္အတြင္းမွ ဖိုးတုတ္နားမလည္ပါ။
သို႔ေသာ္တခုခုမွားေနသည္ဆိုသည္ကိုေတာ့ ဖိုးတုတ္အလိုလိုသိလိုက္ပါ၏။


အခန္း(ဃ)

စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈမ်ား၊ အားငယ္စိတ္မ်ား၊ မိမိကိုယ္ကိုမေၾကနပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဖိုးတုတ္တေယာက္
ဂဏွာမၿငိမ္ျဖစ္ေနစဥ္ အခန္းတံခါးကို ၀ုန္းကနဲဆြဲဖြင့္လိုက္သံႏွင့္အတူ သမီးျဖစ္သူအခန္းအတြင္းသို႔
၀င္လာ၏။
“အေဖ….ခုခ်ိန္မွာ သမီးဟာ ေန႔စားသမား၊ က်ဘမ္းသမား ဖိုးတုတ္ရဲ့သမီးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ အေဖ့ကို
ခဏခဏေျပာထားတယ္.... ၿပီးေတာ့အေဖဟာလည္း......အင္မတန္ဆင္းရဲတဲ့..... က်ဘမ္းသမားဖိုးတုတ္
ဘ၀မ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာလည္း..... ေျပာထားတာပဲ အစားအေသာက္ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ဘို႔..... သတိေပးခဲ့တာလည္း အႀကိမ္မနည္းေတာ့ဘူး.....”
သမီးသည္ ေလသံကိုထိန္း၍ေျပာေနေသာ္လည္းေဒါသမည္မွ်ထြက္ေနသည္ကို ဖိုးတုတ္ေကာင္းေကာင္း သိပါ၏။
“သမီးဟာ…. အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့၊ လူဂုဏ္တန္အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြၾကားမွာ လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ေနရတယ္
ဆိုတာအေဖ သိမွာပါ….ဒီလိုအဆင့္ျမင့္တဲ့သမီးရဲ့ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းေပးဘို႔အတြက္.....အေဖ့မွာ
တာ၀န္ရွိပါတယ္အေဖ....အခုေတာ့.....အေဖ့လုပ္ပုံက...သမီးရဲ့ဂုဏ္သိကၡာေတြ.....ဘာျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ?
သမီးရဲ့မ်က္ႏွာ.....ဘယ္လိုထားရမွာလဲ?.....”
သမီးသည္ မ်က္ႏွာကို လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္၍ အခန္းျပင္သို႔ ထြက္သြားပါေတာ့သည္။
သမီးဆိုလိုသည့္ ဂုဏ္သိကၡာဆိုသည္ကို ဖိုးတုတ္စဥ္းစားၾကည့္မိ၏။
ျမန္မာျပည္မွ၀န္ထမ္းအခ့်ိဳ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ျပည္သူအေပၚ႐ိုက္စားလုပ္ကာ ထည္ထည္၀ါ၀ါေနထိုင္ႏိုင္မႈကို
ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
မုန္႔ဟင္းခါးတပြဲ ၁၀၀ဟုဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားေသာမုန္႔ဟင္းခါးသည္က လာစားသူအား အေၾကာ္တခုေခ်
ထည့္ကာ ၁၃၀ ေတာင္းျခင္းကို ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
ကမၻာ့စီးပြါးေရးက်ဆင္းမႈေၾကာင့္ အလွဴရွင္ႏိုင္ငံမ်ားမွ အကူအညီမ်ားေလွ်ာ့ခ်ေနသည္ဟု ေျပာဆိုကာ
ကိုယ္ပိုင္ကုန္စုံဆိုင္တည္ႏိုင္ျခင္း၊လိုင္းကားေျပးဆြဲႏိုင္ျခင္း တို႔သည္ ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
ေရရေရးအတြက္ သားသည္မိခင္မ်ား ေန႔တဓူ၀ ေရဘုံပိုင္အနား ျငင္းခုံေျပာဆိုျခင္းကို ဂုဏ္သိကၡာဟု
ဆိုမည္ေလာ?၊
ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ တရား၀င္အၾကင္လင္မယားျဖစ္ပါသည္ဟု UNHCR ၌လိမ္ညာေျပာဆို၍ တတိယႏိုင္ငံ
သို႔ထြက္လာႏိုင္ျခင္းကို ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
တရား၀င္လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳပါပဲလွ်က္ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ႏွင့္ တအိုးတအိမ္အတူေနထိုင္ျခင္းကို ဂုဏ္သိကၡာဟုဆိုမည္ေလာ?၊
ေခတ္ပညာတတ္မဟုတ္ေသာဖိုးတုတ္၊ ေခတ္ပညာတတ္အေတြးျဖင့္ေတြးလိုက္၏။
ကမၻာ့ရာသီဥတုေျပာင္းလြဲလာမႈေၾကာင့္ တိရိစၧာန္တို႔သည္ ေျပာင္းလြဲေနထိုင္ၾကကုန္၏။


မင္းစုိးစံ
အေ၀းေရာက္ ကရင္ဒုကၡသည္တဦး
August 25, 2009

ဖတ္ဖို႔ ေရွ႕တြင္ရွိေသးသည္-ႏွိပ္ပါ....
ျပန္ေခါက္ထားေစခ်င္သည္ ...
Posted by မင္းစိုးစံ

သံလြင္ေရေတြလည္း မခမ္းသေရြ႕ကြယ္

Submitted by Karen Information Center on September 7, 2009 – 11:53 pmNo Comment.လကၤာဒီပ
စစ္ေျပးဘ၀မ်ား
လံုးပါးႀကံဳဆံု လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ
ၿပိဳကာသုဥ္း မုန္းစစ္ပြဲၾကား
သနားညွာေတြး မင့္ရင္ေသြးေရးေတြ
က်န္းမာေရး ပညာေရး
အေရးေတြခမ္း လမ္းေတြမဲ့
ကမ္းမဲ့ေဗဒါ မေရရာမႈမ်ဳိးနဲ႔
ဖုန္းဆိုးေထာင္းထ ဘ၀ေမာေတြ
ပ်ံသင္ေနေလဆဲ လမ္းအေကြ႔မယ္။
ညစ္ေထးလွတကား
တို႔မ်ားဘ၀ ဆင္းမလွ
ႏြမ္းလ်စြာတည္ ရာသီစစ္ေျပးျဖစ္
စစ္ေဘး၊ စစ္ဒဏ္၊ စစ္လက္သံေတြ
မတန္မရာ ယူကာခံရ
ကံဆိုးမမ်ဳိး ၿငိဳးခံရထင့္
ကစဥ့္ကလ်ား ေျပးလႊားေရွာင္ရင္း
ဖားစည္သံဆိတ္ ဒံုးသံတိတ္ခဲ့
အို …. ေျမကမၻာေရ
ေတာေတြ ေတာင္ေတြ လွ်ဳိေျမာင္ေတြၾကား
ၿငီးတြားငိုသံ နာက်ည္းသံေတြနဲ႔
သံစဥ္ေတြေ၀ၿမဲ အလြမ္းအေတြ႔၀ယ္။

စစ္ေခြးဓားျပမ်ား
ညီသားျပည္သူ မည္သူမသိပါ
သံဃာသင္းခြဲ စစ္ငရဲ
စစ္သရဲေတြေအာက္ ဒူးေထာက္ခို၀င္
နင္ …. ဘ၀င္စြဲ၊ ထင္ျမင္လြဲရင္း
အခ်င္းခ်င္း စစ္တလင္းဆင္လာ
ဓယာလည္းညက္ေစ၊ ၾကက္လည္းေမာေစဓတဲ့
ေန၀င္ေစမဲ့စကား သတိထားမိရင္
နင္ …. ခ်ိန္မွီသာ ျပန္လာပါေတာ့လား
ႏွလံုးသားမွာ အၿပံဳးမ်ားစီ
ညီေနာင္ခ်င္းေတြမို႔ ေစာင့္လို႔ေနခ်င္ေပ
သံလြင္ေရေတြလည္း မခမ္းသေရြ႕ကြယ္။

စစ္အစိုးရ ေခတ္အဆက္ဆက္ ယေန႔ထက္တိုင္ စစ္ေျပး၍သာေနရေသာ အိုင္ဒီပီစစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား အေရး ဤကဗ်ာေလးႏွင့္ မွတ္တမ္းျပဳအပ္ပါသည္။
kic

ရန္ပုံေငြအတြက္ ဆမုဆာခြန္ (မဟာခ်ဳိင္းၿမဳိ႕) လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာန ျမန္မာဂီတ ႐ုံသြင္း

Wed 09 Sep 2009, IMNA, မြန္ဂ်စ္
ထုိင္းႏိုင္ငံမဟာခ်ိဳင္းၿမိဳ႕ရွိ ထိုင္းလူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး (ေတာ္ေမာ္)ႏွင့္ မဟာ ခ်ိဳင္းၿမိဳ့ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား လူပြဲစားတို႕ ပူးေပါင္းၿပီး ရန္ပုံေငြအတြက္ ျမန္မာ ဂီတ ႐ုံသြင္း ျပသမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္းလူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးဖဲြ႕ ႏွင့္ နီးစပ္ သူတစ္ဦးက ဆိုပါသည္။

လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႐ုံး ျပဳျပင္ရန္ ရံပုံေငြဆိုၿပီး မဟာခ်ဳိင္းၿမဳိ႕ ထိုင္းလူဝင္ မႈႀကီးၾကပ္ေရးက ဂီတစတိတ္႐ႈိး ႐ုံသြင္းျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၄င္းကဆက္ ေျပာ ပါသည္၊၊

လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႐ုံးမွ ထိုင္းအရာရွိတို႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအလုပ္သမား အမ်ားရွိသည့္ အလုပ္႐ုံႏွင့္ တိုက္ခန္းေနရာသို႕ လူလႊတ္ၿပီး ဂီတပြဲအတြက္ အထူး႐ိုက္ထုတ္ထားသည့္ အက်ၤ ီမ်ားကို လိုက္လံေရာင္းခ်ခိုင္းေနသည္ဟု သိရပါသည္၊၊

၄င္းတို႕သည္ ျမန္မာအဆိုေတာ္ နာမည္ျဖင့္ ရွပ္အက်ၤ ီ႐ိုက္ထုတ္ၿပီး တစ္ ထည္လ်ွင္ ဘတ္ ၁၅၀ ႏႈန္းျဖင့္ မဟာခ်ဳိင္းၿမဳိ႕ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အလုပ္သမား မ်ားကို လိုက္လံေရာင္းခ်ေပးေနေၾကာင္း ႏိုင္မြန္အမည္ရွိ အလုပ္သမား တစ္ဦးက ေျပာပါသည္၊၊

“လူၾကားေကာင္းေအာင္လို႕ အရင္တုန္းကလည္း ႐ုံးျပင္ဖို႕ ရံပုံေငြဆိုၿပီး မြန္ ဇာတ္သဘင္ပဲြ မြန္ခ်စ္စိုး ဇာတ္ပြဲကို ႐ုံသြင္းဖူးတယ္၊ က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ အဓိကလူက ပြဲစားေတြပဲ၊ သူတို႕ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ ေရးနဲ႕ ေပါင္းၿပီး သူတို႕ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ ေငြေပါက္ရွာတာပဲ” ဟု မဟာခ်ဳိင္းမွ Labour Rights Promotion Network ရုံးမွ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးက ေျပာ ပါသည္၊၊

ထိုင္းႏိုင္ငံက ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံျဖင့္သည့္အတြက္ ႐ုံးျပင္ဖို႕အတြက္ ပိုက္ဆံရွိ မွာပါ၊ ရန္ပုံေငြေတြကို ရွာစရာမလိုပါဘူး၊ သူတို႕လုပ္ေနပုံက ေငြဝင္ေပါက္ ရွာစားေနသည္ ဟု ၄င္းဝန္ထမ္းက ဆက္ေျပာပါသည္၊၊

လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ နီးစပ္သူတစ္ဦးကလည္း ထိုင္းအရာရွိႏွင့္ ပြဲစားတို႕ ပူးေပါင္းထားျခင္းျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္မွ ဂီတအဖြဲ႕ကို ငွားရမ္းဖို႕ ပြဲစားတို႕က တာဝန္ယူၿပီး လုံၿခံဳေရးအပိုင္းမွာေတာ့ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးက တာဝန္ယူသည္ဟု ထိုသူကေျပာပါသည္၊၊

လက္မွတ္ တစ္ေစာင္ကို ဘတ္ေငြ (၃၅၀) ႏႈန္းျဖင့္ ေရာင္းခ်ေနၿပီး လာ မည့္ စက္တင္ဘာ (၂၆) ရက္ညတြင္ ပြဲစတင္မည္ျဖစ္သည္၊၊ (၂) ည ဆက္ တိုက္ျဖင့္ နာမည္ေက်ာ္ ျမန္မာအဆိုေတာ္ အာဇာနည္၊ ေရပကၠာဝင္း၊ ေဂ် နီ၊ ေနာ္ေနာ္ႏွင့္ အျခားအဆိုေတာ္တို႕ ပါဝင္မည္ဟု ေၾကာ္ျငာထားပါသည္၊၊

ဆမုဆာခြန္(မဟာခ်ဳိင္း)မွ အလုပ္သမားတစ္ဦးက “အခုက ပြဲေတာ္ခ်ိန္ လဲ မဟုတ္၊ ၿပီးေတာ့ လက္မွတ္က အရမ္းေစ်းႀကီးေတာ့ သြားဖို႕ စိတ္မထန္ သက္ဘူး” ဟု ေျပာပါသည္၊၊

ဖါးသည္သံ

လြတ္လပ္ေသာမြန္သတင္းေအဂ်င္စီမွ ကုိးကားေဖၚျပသည္။

စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ စာသင္ေက်ာင္းႏွင့္ ေဆးခန္း ပိတ္လုိက္ရ


စက္တင္ဘာ ၉ရက္။ နန္းထူးစံ (ေကအုိင္စီ)

ဒူးပလာယာခရုိင္ ဝင္းေရးၿမဳိ႕နယ္အတြင္းရွိ ေကအဲန္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရာ မဲ့ကသာဂြင္တြင္ ၾသဂုတ္လကုန္ပုိင္းမွစ၍ နအဖႏွင့္ ဒီေကဘီေအ တပ္မ်ား ဝင္ေရာက္လႈပ္ရွားလာသည့္အတြက္ ေဒသတြင္းရွိ မူလတန္းေက်ာင္းတလုံးႏွင့္ ေဆးေပးခန္းတလုံး ပိတ္လုိက္ရသည္ဟု ေဒသခံ မ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။ ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားပံု။
ၾသဂုတ္လ (၃၀)ရက္ေန႔က ဗုိလ္မွဴးေစာေနာ္တယာ ဦးစီးေသာ ဒီေကဘီေအ (၉၀၇)တပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ဗုိလ္မွဴးျမတ္ထြန္းေအး ဦးေဆာင္သည့္ ေျခ လ်င္တပ္ရင္း-ခလရ (၂၈၃)တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားက မဲ့ကသာေက်းရြာတြင္ ဝင္ေရာက္ေနရာယူလာၿပီး ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဖြဲ႔ (ေက အဲန္အယ္လ္ေအ)ႏွင့္ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားမည္ကုိ ေဒသတြင္းရွိ ရြာသူရြာသားမ်ားက စုိးရိမ္ေနၾကသည့္အတြက္ ယခုလို စာသင္ေက်ာင္းႏွင့္ ေဆး ေပးခန္းကုိ ပိတ္ပစ္လုိက္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု နယ္ခံတဦးက ေကအို္င္စီကုိ ေျပာသည္။

“အဲဒီ ဒီေကဘီေအ တပ္ေတြက မဲ့ကသာရြာမွာ ၾသဂုတ္လ (၃၀)ရက္ညက စတင္ဝင္ေရာက္ေနရာယူတာ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ ေက်ာင္း ေရာ၊ ေဆးခန္းေရာ ပိတ္ထားလုိက္ရတယ္။ ရြာသူရြာသားေတြက တုိက္ပြဲျဖစ္မွာကုိ စုိးရိမ္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ကေလးေတြကုိေတာ့ ေက်ာင္းပ်က္ ဘယ္ခံခ်င္ပါ့မလဲ။ တုိက္ပြဲျဖစ္ရင္ သူတုိ႔ကေလးေတြ တခုခုျဖစ္မွာ ေၾကာက္ၾကတယ္။ ေဆးခန္းကလည္း ရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ ကုိယ္ထူကုိယ္ ထေဆးခန္းပဲဆိုေတာ့ အေျခအေနအရ ပိတ္ထားလုိက္တယ္”ဟု အဆိုပါနယ္ခံက ေျပာသည္။

ထုိကဲ့သုိ႔ ေက်ာင္းေရာ၊ ေဆးခန္းပါ ပိတ္လုိက္ရသည့္အတြက္ ေဒသခံမ်ား၏ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား လစ္ဟာသြားကာ ကေလးမ်ား ၏ပညာေရးကိုလည္း မ်ားစြာ ထိခုိက္မႈမ်ားျဖစ္ရေသာ္လည္း လတ္တေလာအေျခအေနတြင္ ၎တုိ႔အတြက္ လုံၿခဳံေရးက ပုိအေရးႀကီးေန သည္ဟု ထုိနယ္ခံက ဆုိသည္။

ယခု ပိတ္ထားလုိက္ရသည့္ စာသင္ေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေပါင္း ၁၀၀ခန္႔ႏွင့္ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေပါင္း ၆ဦးရွိၿပီး အတန္း ပညာအားျဖင့္ အေျခခံသူငယ္တန္းမွစ၍ ၅တန္းအထိ သင္ၾကားပို႔ခ်လွ်က္ရွိသည္ဟု သိရသည္။ အလားတူ အဆုိပါေဆးခန္းသည္ မဲ့ကသာ ရြာသူရြာသားမ်ား၏ က်န္းမာေရးအတြက္ အားထားရဆုံးေဆးခန္းတခုျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုအခ်ိန္တြင္ ၎ဒီီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႕က မဲ့ကသာတြင္ ေနရာအခုိင္အမာ ယူထားၿပီး နအဖ ခလရ (၂၈၃)မွ စစ္ေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္းက အ ေနာက္ဘက္မွ ေနရာယူထားကာ တပ္ရင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးျမတ္ထြန္းေအး ကုိယ္တုိင္ ပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔ကို စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိ ေၾကာင္း ေကအဲန္ယူ ဒူးပလာယာခရုိင္ အတြင္းေရးမွဴးက ေကအုိင္စီကုိ ယခုလုိ ေျပာသည္။

“ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႔ေတြက မဲ့ကသာမွာ ေနရာဝင္ယူတယ္။ သူတုိ႔တပ္ရဲ႕ေနာက္မွာ နအဖ တပ္ ခလရ(၂၈၃)မွ စစ္ေၾကာင္း (၁)နဲ႔ (၂)က မဲ့ကသာနဲ႔ မနီးမေဝး တဲသုံးလုိ႔ ေခၚတဲ့ေနရာမွာ ေနရာယူထားတယ္။ အဲဒီခလရ(၂၈၃)ရဲ႕ တပ္ရင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးျမတ္ထြန္းေအး ကုိယ္တုိင္က ဒီေကဘီေအတပ္ေရာ၊ သူ႔တပ္ေတြကုိပါ စီမံခန္႔ခြဲေနတာ။ အဲဒီမွာရွိတဲ့တပ္ေတြကုိ ဘယ္မွာေနရာယူထားလုိက္၊ ဘာလုပ္လုိက္ဆုိတာေတြ သူက ညြန္ၾကားတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းေတြ၊ ေဆးခန္းေတြလည္း ပိတ္လိုက္ၾကတာ”ဟု ေစာလစၥတန္က ေျပာသည္။

ထုိ႔အျပင္ သူက “က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကေတာ့ အခ်င္းခ်င္း တုိက္ပြဲမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ဒီကရွိတဲ့ လူထုေတြကလည္း တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားမွာကုိ မလုိလားၾက ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔က လူထုေတြကုိ ငဲ့ညွာၿပီး တုိက္ပြဲမျဖစ္ေအာင္ အေျခအေနေတြကုိ ထိန္းထားေပမဲ့ ဒီအေျခအေနမွာ ဒီေကဘီေအနဲ႔ နအဖ တပ္ေတြက အခြင့္အေရးယူၿပီးေတာ့ ေနရာေတြ ဝင္ယူေနတယ္”ဟု ဆက္လက္ေျပာဆိုသြားသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္လက ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၆)ႏွင့္ ဒီေကဘီေအ တပ္ဗိုလ္တပ္မွဴးမ်ားသည္ ကရင္အခ်င္းခ်င္းၾကား တုိက္ပြဲမျဖစ္ေအာင္ ေဆြးေႏြး ေျပာဆုိမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔က နအဖ၏ ညြန္ၾကားမႈအတုိင္း တိုက္ခိုက္မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္လာပါက ေဒသခံလူ ထုမ်ား မထိခုိက္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္သည္ဟု ေကအဲန္ယူဘက္က ေျပာသည္။

နအဖ စစ္အစုိးရသည္ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ရွိ ေကအဲန္ယူထိန္းခ်ဳပ္ထားရာ ေနရာမ်ားကုိ စုိးမုိးႏုိင္ရန္အတြက္ ဇြန္လအေစာပုိင္းက ဒီေကဘီ ေအတပ္ဖြဲ႔ကုိ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)ကုိ တုိက္ခုိက္ခဲ့ၿပီး ဆက္လက္၍ တပ္မဟာ(၆)ႏွင့္ တပ္မဟာ(၅)နယ္ေျမမ်ားကုိ လည္း ဝင္ေရာက္သိမ္းပုိက္ရန္ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလွ်က္ရွိသည္။


http://www.kicnews.org/မွ ကူးယူသည္။

KNLA စစ္ဦးစီးခ်ဴပ္ ျငိမ္ေနရာမွ ထျပီးေျပာလာျပီေနာ…မင္းတုိ ့နအဖ တပ္ေတြ သတိနဲ ့သာေနေတာ့

ေအာက္ပါေဆာင္းပါးသည္ စက္တင္ဘာ ၆ ရက္ေန ့ထုတ္ bangkok post မွ ကရင္အမ်ိဴးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ စစ္ဦးစီးခ်ဴပ္ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ႀကီး မူတူးေစးဖုိး ႏွင့္ေတြ ့ဆုံေမးျမန္းခန္း မ်ားကုိေဖၚျပထားပါသည္။ နအဖ စစ္တပ္မွ အျပစ္မဲ့ကရင္ ျပည္သူေတြ ကုိ ပစ္မွတ္ထားျပီးတုိက္ခုိက္ေနျခင္း ကုိသူေဒါသထြက္ေႀကာင္း ႏွင့္ ျပည္ပမီဒီယာ အခ်ိဴ ့ကရင့္တပ္အေပၚ မွားယြင္းစြာသုံးသပ္မွဴမ်ားကုိလည္း ေဒါသထြက္သည္ဟုေဖၚျပထားပါသည္။ ဒီျပင့္ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအ၀ုိင္းကုိ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားကုိ ေစလြတ္၍ ထြက္ေျပးပုန္းေအာင္းေနရေသာ ဌာေနလူထုရဲ့ အေျခအေနကုိ လာေလ့လာႀကရန္ ဖိတ္ေခၚ၍ နယ္စပ္မွာပဲေနျပီးအေပၚယံေက်ာ ကုိသာႀကည့္ကာ သတင္းေရးသားေသာ ဂ်ာနယ္လစ္ မီဒီယာမ်ားကုိ အားမကုိးရန္လည္း တုိက္တြန္းထားပါသည္။

သတင္းတြင္စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းဒါ က ဗမာ့တပ္မေတာ္ အရာရိေဟာင္း မုိးေက်ာ္ ၏ DKBA အေပၚ ဗမာ့တပ္ မေတာ္ ဘယ္လုိ သေဘာထားသလဲ ဆုိဒါကုိ ေျပာျပသြားဒါ က မွတ္သားေလာက္စရာျဖစ္ျပီး ငါတုိ ့ ညီကုိယ္ ဒီေကဘီေအ ေတြ လည္း နအဖ စစ္တပ္က မင္းတုိ ့ကုိ ခုိင္းေကာင္းလုိ ့ခုိင္းေနေသာ္လည္း မင္းတုိ ့ ေပၚ ဘယ္လုိ ရြံ ့ရွာေန သလဲဆုိဒါ ဒီသတင္းေလးက မင္းတုိ ့ကုိ လမး္မွန္ ေပၚေရာက္ေအာင္ မီးေမွာင္းထုိးျပထားပါတယ္။။။။

ထုိအရာရွိေဟာင္းေျပာဒါက “ကရင္ဟာ တစ္ခုတည္းေသာလက္နက္ကုိင္ အဖြဲ ့ ငါတုိ ့ဗမာ့တပ္မေတာ္ စုိးရိမ္ရတဲ့အဖြဲ ့ျဖစ္တယ္.. ငါတုိ ့သူတုိ ့ကုိခြဲထုတ္ျပီးအားနည္းေအာင္လုပ္တယ္….ရည္ရြယ္ခ်က္က ျငိမ္းခ်မ္းေရးျပန္လာ လုပ္တဲ့လူေတြကုိ သူတုိ ့တုိင္းရင္းသား အဖြဲ ့အစည္းကုိ ျပန္ဆန္ ့က်င့္ဖုိ ့ဘဲ…. အမ်ားစုေသာ ကရင္တမ်ိဴးသားလုံးက KNLA ကုိေထာက္ခံတာ ငါတုိ ့သိတယ္…သူတုိ ့(KNLA) က သူတုိ ့ ကရင္လူမ်ိဴးထုရဲ့ ုႏုလုံးသားကုိ စုိးမုိးထားႏုိင္တယ္(တနည္းအားျဖင့္ ကရင္လူမ်ိဴးေတြရဲ့ရင္ထဲမွာ KNLA/KNU ပဲရွိေနတယ္္)

ဆက္လက္ျပီးထုိအရာရွိက….ဒီေကဘီေအနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး….. ငါတုိ ့(ဗမာ့တပ္မေတာ္)က သူတုိ ့(DKBA) ထိပ္ပုိင္းေတြ ေလာက္ပဲ သိဒါ…. သူတုိ ့က လူဆုိးဂုိဏ္းေတြလုိ သူတုိ ့ဂုိဏ္းအဖြဲ ့မွာျဖစ္ေနတယ္… ငါတုိ ့ (ဗမာ့တပ္မေတာ္) က သူတို ့(ဒီေကဘီေအ)ကုိ မႀကိဳက္ဘူး…ငါတုိ ့ဗမာ့တပ္မေတာ္က သူတုိ ့ဒီေကဘီေအကုိ မေလးစားဘူး………..ငါတုိ ့(ဗမာ့တပ္မေတာ္) ဘာေလးစားစရာ အေႀကာင္းရွိလဲ???? သူတုိ ့(ဒီေကဘီေအ) ဟာ သူတုိ ့အမ်ိဴးသားကုိ ျပန္ျပီးသစၥာေဖါက္တဲ့ အမ်ိဴးသားသစၥေဖါက္ေတြျဖစ္တယ္…. ကုိယ့္လူမ်ိဴးကုိ ကုိယ္ျပန္ဖ်က္ဆီးေနတဲ့သူေတြ ကုိ ငါတုိ ့(ဗမာ့တပ္မေတာ္) ဘယ္လုိသြားယုံစားလုိ ့ရမွာလဲ (ဆုိလုိဒါက ကုိယ္လူမ်ိဴးကုိေတာင္ ဖ်က္ဆီးသတ္ရဲတဲ့လူစားေတြကုိ တျခားလူမ်ိဴးဆုိရင္ နည္းေသးတယ္ေပါ့)…….???Bangkok post ပါအေႀကာင္းအေရာကုိ ေအာက္တြင္ဖတ္ရွဴ ႏုိင္ပါသည္။

စာဖတ္ပုရိတ္သတ္မ်ားခင္ဗ်ား….ဒီေကဘီေအနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး ေကာက္ႏွဴတ္ခ်က္ေတြဟာ…ကြ်န္ေတာ္ေျပာေနဒါ မဟုတ္သလုိ…ေကအဲန္ယူလည္းေျပာေနဒါ မဟုတ္ပါ….ဗမာ့တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္းတဦးရဲ့ ေကာက္ခ်က္ခ်မွဴ တစ္ခုပဲဆုိဒါ….bangkok post မွတဆင့္ ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္….အားလုံးအတြက္ မွတ္သားစရာ…ျဖစ္ေနပါေႀကာင္း….ခ်စ္ေသာ ညီေနာင္ဒီေကဘီေအ မ်ားအျမင္မွန္ အျမန္ ျပန္ရႏုိင္ပါေစ…..
Bangkok post ပါအေႀကာင္းအေရာကုိ ေအာက္တြင္ဖတ္ရွဴ ႏုိင္ပါသည္။


We're not a spent force, says Karen military leader

It may be spread thinly, but the KNLA soldiers on


Writer: By Phil Thornton
Published: 6/09/2009 at 12:00 AM

General Mu Tu is angry. He's angry at the Burmese military regime for attacking thousands of unarmed Karen villagers and forcing them to take refuge in jungle hideouts. He's angry with media pundits and academics for deciding the Karen are a spent force and their struggle dead. And he's angry with the international community for not doing more to free Burma's 2,100 political prisoners and to stop the displacement of hundreds of thousands of ethnic people.
Gen Mu Tu waves a newspaper clipping and says: "The international community needs to send its 'experts' to come and investigate displacements in Karen State instead of relying on what some academics and journalists write. I don't know where they get their information - it's not from going inside, and it's certainly not from us."

Gen Mu Tu is the leader of the Karen National Liberation Army (KNLA). He looks more like the grandfather he is than the leader of the largest resistance force fighting the Burmese military regime. But looks can deceive. We met in a safe house on the Thai-Burma border where he discussed how the KNLA has had to adapt its battle plans to match its loss of territory and inability to renew its weaponry.
In June, 1,300 government troops attacked Ler Per Her displacement camp, situated on the Burmese side of the River Moei. Thai authorities say more than 4,000 Karen villagers living in the camp and in the surrounding area sought safety in Thailand. Before Burmese soldiers left Ler Per Her, they booby-trapped and land-mined walkways; waterholes, rice stores, schoolyards and homes, making the old village uninhabitable.

Gen Mu Tu says the regime uses its soldiers and its militia gangs to force hundreds of thousands of Karen villagers from their homes in an attempt to bring them and their land under its control.
The regime argues that it is a result of the conflict with the KNLA that so many civilians are displaced. It is an argument that Professor Desmond Ball from the Australian National University Defence and Strategic Studies Centre disputes.
"These attacks are against civilians, not Karen soldiers. The Burmese military have a total disregard for international law. The Karen army is a fraction of the size of the Burmese army, and can offer little in the way of resistance. Most of its work is spent moving people out of harm's way."
Gen Mu Tu says the Burmese army has a third of its forces based in Eastern Burma, and blames displacement on the Burmese army occupation and militarisation of ethnic land.
"We have 5,000 fighting men, they have about 180,000 soldiers in Eastern Burma. They retaliate against villagers if we take action. As a military man I want a fair fight, arms against arms, but what the regime does to our people is not fair. They are using their army against unarmed civilians."

Gen Mu Tu is keen to explain the Karen's first priority is to try to find a peaceful solution.
"Burma is a political problem. We want peace and we want equality. All we want is to live as free people. We don't want to take up arms, but we have to resist if we are to defend our people."
Gen Mu Tu says the regime has told the Karen they can have peace if they give up their arms, an offer Gen Mu Tu forcibly declines.

"They want us to give up our weapons; that's surrender, not peace. If we return to their so-called 'legal fold' our situation will be more critical than it is now. Now we have weapons and they still do this to our people. Image what they'd do if we didn't have arms?"

Moe Kyaw, a Burmese army officer who deserted, says the regime does not want peace with the Karen.
"The Karen is the only armed group that we are worried about, but we planned to split and weaken them. The aim is to use the ceasefire groups against the ethnic organisations. We know most of the Karen [people] support the KNLA, they have won the hearts of their people."
While Moe Kyaw may have a grudging admiration for the KNLA, he only has harsh words for the Democratic Karen Buddhist Army (DKBA).
"We knew that only their top level officers [of the DKBA] were with us. They're like gangsters out for their own gain. We disliked the DKBA. We don't respect them. Why would we? They are traitors to their own people. If they are willing to destroy their own people, how could we trust them?"

The general says the Burmese military regime is intent on destroying Karen culture and their way of life.
"The Burmese army burns our schools, cuts down 60-year-old orchards and plantations, poisons our waterways and mines farmland. Is this is the work of people who want peace?"
The Thai Burma Border Consortium (TBBC), in its latest report, Displacement and International Law In Eastern Burma, estimates "that more than 3,200 settlements were destroyed, forcibly relocated or otherwise abandoned in Eastern Burma between 1996 and 2007".
Between 2006 and 2007, the Burmese army burned down villages, laid landmines and drove more than 76,000 villagers from their homes into jungle hideouts. Many more made the arduous journey to makeshift camps on the edges of the Thai-Burma border.

Naw Haynaytha was one who survived the long journey to Ei Tu Hta camp on the Burmese side of the Salween River. She said at the time that she left because soldiers smashed her home and destroyed her land.
"We grew fruit trees, mango, banana, jackfruit and betel nuts. We caused no harm, we're villagers. I don't know why they hate us, but they do.
"We stayed in our village, but still they kill us."
Naw Haynaytha, 30, has first-hand knowledge of the regime's military policy towards the Karen. She fled her village when the soldiers set up a base near her village.
"I just took the children and left. I'm afraid of them because they will kill me if they catch me. Every person they arrested is killed. They never come home."
Gen Mu Tu says stories like Naw Haynaytha's are the reason the KNLA continues to fight. He sips coffee and points to numerous pock-marks in the doors, walls and ceiling, and says they were caused by three separate unsuccessful grenade attacks on him.

"People need to understand we don't take our fight to their cities. We fight in Karen State to defend our people. Nothing more, nothing less."
The general says his army may have lost territory, and may be small, but he considers it deadly.
"Loss of territory is not important at the moment. We're still holding arms and we're prepared to fight. It's true they have taken our lands, but now we know where they are. They are visible and static. That suits us."

Mr Ball says there are not many armies better at guerilla warfare than the Karen. "Their soldiers are tough, they know how to walk for days, live off the land, they may have limited weapons, but they know how to fight."
Gen Mu Tu says he has been fighting since he was 16.
"Fighting is to kill, and we know how to kill. We're like shadows, hard to catch and we will kill specific targets - the officers and the soldiers who are hurting our people."

Major Ghu Thaw, who is second-in-command of a small KNLA battalion fighting the Burmese army two hours north of Mae Sot and two days walk into Karen State from a River Moei border crossing, confirms what Gen Mu Tu says.
"We're 60 against 320, we're low on ammunition, but we're not going head-to-head, we're picking our targets. We've just killed a platoon commander from their Infantry Brigade 81 and another commander from Light Infantry Brigade 205." Maj Ghu Thaw says the Burmese army has been raping and abusing people during the conflict.

"Two Karen women, Naw Pay, 18 and eight months pregnant, and Naw Wah Lah, 17, were both raped and murdered by soldiers. The soldiers responsible were from Light Infantry Brigade 205, led by Lt Col Than Hteh and Capt Kyi Nyo Thant."
The Committee of Internally Displaced Karen People (CIDKP) confirmed the deaths and rapes.
Gen Mu Tu says the number of clashes over a six-month period between his men and the Burmese army supports his argument that the Karen are capable of killing the regime's soldiers.
According to statistics collected by the Karen National Union from Jan 1 to June 30 2009, the KNLA and Burmese army fought 532 times. The KNLA killed 341 Burmese soldiers and wounded another 697. The Burmese army killed five KNLA soldiers and wounded nine. The Karen killed 15 officers across the command spectrum - including a brigadier-general, company commanders, majors and captains.

"We want the regime to understand that Burma is a political issue. It cannot be solved on the battlefield. If they really want peace and if they are fair, this issue can be resolved around the political table. To negotiate is not to surrender."
Gen Mu Tu says the regime needs to take his words seriously.
"I want the regime to understand they cannot win, even if they do have the military might, because we can kill them. They have to understand the only way to solve this problem is by political means."
Mr Ball says factional splits have reduced the effectiveness of the armed resistance to the regime.
"It's in their own interests to help each other. If one falls, it will hurt them all. If they cooperate as the Karen and the Pa-O did in Shan State recently, they can be effective."
To outsiders, Burma is a difficult story to report. The regime has banned international journalists. It's hard to verify information. Getting access to isolated conflict zones or crimes scenes is almost impossible.
To better understand the rationale behind why Burmese soldiers did what they did to Karen villagers, a Burmese army defector, an officer, explains.
The ex-officer is neat, fit and had the chunky muscles of someone who still worked at keeping them hard.

Maung Aye (not his real name) had been a Burmese army officer for 25 years, 10 as a trainer, before defecting to Thailand. "We indoctrinate our troops, we give them a reason to fight the ethnic people. We tell them we're fighting to stop the country from disintegrating. The Karen is the enemy. We instil in them fear and hatred. We tell them if a young Karen grows up he will become a soldier and kill you, better to do it now to him."
Maung Aye talked about civilian deaths in-a-matter-of-fact-voice.
"Our strategy is to destroy the villages and forcibly relocate them. Put simply, if you drain the lake, the fish will die. Relocating villagers disrupts the guerrillas' capacity to fight, it ties up all their resources trying to get food, medicine and shelter for the thousands of displaced villagers. This is systematic, some villagers resist, so we do some killing to sap their morale and to cow them into submission."

Maung Aye's admission reveals a strategy so effective in is simplicity it is mind-boggling. Displace half-a-million people, force them into jungle hideouts without food, education or medical care and then let the opposition eat up their meagre resources trying to keep them alive.
Displacement is regarded as the by-product of armed conflict between the KNLA and the Burmese army, but as Maung Aye explained, it is - regardless of skirmishes with the Karen - the planned-for result.
And it works. Most international governments and NGOs will not deliver cross-border aid and health care to displaced people, often citing "we can't as it is does not fit our criteria or our mandate".
Maung Aye says there are some troops who he describes as "no-brain soldiers" who are only too happy to rape, plunder and kill.
"Commanders have to meet their objectives, and if they don't they know they will be punished by their superiors. So they legitimise this behaviour and will never discipline soldiers for abuses."
In early June 2009, the International Human Rights Clinic at Harvard Law School launched its report, Crimes in Burma, at the Foreign Correspondents' Club of Thailand.
Writing in the report, Justice Richard J Goldstone, the first prosecutor at both the International Criminal Tribunals for the former Yugoslavia and for Rwanda, and Patricia M Wald, a former Judge at the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia, petitioned the UN Security Council to act on Burma.

"We call on the UN Security Council urgently to establish a Commission of Inquiry to investigate and report on crimes against humanity and war crimes in Burma. The world cannot wait while the military regime continues its atrocities against the people of Burma."
But the world does wait.
Posted by Thaw Thi Kho

ကရင့္အမ်ိဴးသားအလံေတာ္ မီးရွိဳ ့ျပာခ် ခံရ၊ ဗုိလ္ဆန္ျပဳတ္အပုိင္း (၁၁)

ဗုိလ္ဆန္ျပဳတ္ စ်ာပန ေနာက္ဆုံးအပုိင္းျဖစ္ေသာ အပုိင္း(၁၁) ကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသူေတြ အတြက္ ယခုတင္ဆက္ေပးလိုက္ ပါျပီ။

ယခုေနာက္ဆုံးအပုိင္းကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ႀကည့္ေစခ်င္ပါသည္။ အဘယ္ေႀကာင့္နည္း?? နအဖ စစ္အစုိးရ ကႏုိင္ငံေရးးအရ ကရင္တမ်ိဴးသားလုံးကုိခ်ိဴးႏုိမ္ျပီး ေအာင္ပြဲခံေန သည္ကုိ ေတြ ့ ျမင္ရေပမည္။ ကမၻာႏွင့္ခ်ီ၍ တစ္ခါမွ မေတြ ့ဖူးေသးေသာ အသုဘ အခမ္းအနားပြဲ ျဖစ္ပါသည္။ အစဥ္အလာ အရ စစ္အခမ္းအနားျဖင့္က်င္းပ ဂုဏ္ျပဳေသာ အသုဘပြဲမ်ားတြင္ ဘယ္အဖြဲ ့အစည္း၊ ဘယ္ႏုိင္ငံက မွ အရာရွိေတြ ပစၥတုိ ေသနတ္မ်ားကုိ ထုတ္မပစ္ႀကပါ။။ဒီပြဲမွာ ဒီေကဘီေအ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျပင္ နအဖ တပ္မ ၂၂ တုိင္းမွဴးကုိယ္တုိင္ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေသနတ္ပစ္ေဖါက္ သည္ကုိ ေတြ ့ရမည္ျဖစ္သည္။ ၀မ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္ မဟုတ္ပါ။။ ေအာင္ပြဲခံေနႀကပါသည္။ ဗုိလ္ဆန္ျပဳတ္သည္ အသုံးခ်ခံ ပစၥည္းတစ္ခုျဖစ္ေနသည္က ရွင္းေနပါသည္။

ဗမာျပည္အုပ္စုိးသူ အဆက္ဆက္ဟာ ကရင္လူမ်ိဴးေတြကုိ အညိဴးႀကီးစြာျဖင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ စနစ္တက် မ်ိဴးေပ်ာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖၚလ်က္ရွိေနပါသည္။ သူတုိ ့ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က အနာဂတ္မွာ ကရင္လူမ်ိဴး ပေပ်ာက္ေရးပင္ျဖစ္သည္။ ထင္ရွားေသာ သဓက ေတြက

(၁) ဘဦးႀကီး၏ အေလာင္း ကုိ ပင္လယ္ျပင္ထဲသုိ ့ပစ္ခ် အစေဖ်ာက္ျခင္း
သမုိင္းမွာ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ကုိ ဘာမွအေထာက္အထားမျပႏုိင္ေအာင္ သမိုင္းႏွင့္ခ်ီ၍ စနစ္တက် ဖ်က္ဆီးထားပါသည္.

(၂) ဗုိလ္လင္းထိန္ လုိ စစ္ေရးတြင္ နာမည္ရွိေသာ သူ၏ အေလာင္းကုိလည္း ပင္လယ္ထဲ အစေဖ်ာက္ပါသည္။

(၃) ဗမာ့တပ္မေတာ္ တပ္မွဴး တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေမာင္လွက ျမပဒုိင္တြင္ ေျပာသြားသည္မွာ “ေနာင္တခ်ိန္မွာ ကရင္လူမ်ိဴးေတြကုိ ေတြ ့ခ်င္ရင္ ျပတုိက္မွာ သြားႀကည့္ပါ” ဟုဆုိျပီး မဟာဗမာ၀ါဒီ ဇာတိေသြးကုိ ကမၻာသိ ထုတ္ေဖၚေျပာဆုိ ျပီးျဖစ္သည္။

(၄) ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီ တြင္ အမ်ိဴးသားသစၥာေဖါက္ ေစာသူးမူးဟဲ ရန္သူကုိ လက္နက္ခ်စဥ္ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ယခုလက္ရွိ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ဒုတိယ ကာကြယ္ေရးစစ္ဦးစီးခ်ဴပ္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဴပ္ေမာင္ေအး က ကရင္လူမ်ိဴးတုိ ့ရဲ့အမ်ိဴးသားအလံေတာ္ကုိ စစ္ဖိနပ္ျဖင့္ ရိုင္းပ်စြာ နင္းေျချပ၍ ျမန္မာ့တီဗြီတြင္ ထုတ္လြင့္ျပသခဲ့ပါသည္။ (မင္းတုိ ့ကရင္ေတြကုိ အမ်ိဴးျပဳတ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆုိျပီး ကရင့္အလံကုိ နင္းျပသြားခဲ့ ျပီးျဖစ္ပါသည္။

(၅) သာမည ဆရာေတာ္ရဲ့ ရုပ္ကလပ္ ကုိ ေဖ်ာက္ပစ္ အစေဖ်ာက္ ျခင္းပဲျဖစ္ပါသည္။ သာမည ဆရာေတာ္သည္ ပအုိ ့အႏြယ္၀င္ျဖစ္ပါသည္။ ပအုိ ့ႏွင့္ ကရင္သည္ အႏြယ္ျခင္း ဆက္စပ္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေမလ(၆)ရက္ေန ့ဗမာျပည္ဘုရင္ခံ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္ အရ ကရင္လူမ်ိဴးႏြယ္ (၁၁)စုရွိသည္။ ထုိအထဲတြင္ ပအုိ ့ အႏြယ္ပါ၀င္သည္။ ဒါေတြကုိ ေကာင္းေကာင္းသိထားေသာ နအဖ စစ္အစုိးရက လူတကာ ႀကည္ညိဴေလးစားေသာ သာမညဆရာေတာ္ ၏ရုပ္ကလပ္ ကုိ ေျမေပၚတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား မွတ္တုိင္တစ္ခုအျဖစ္ စုိက္ထူမည္ကုိ လက္မခံႏိုင္ပါ။။ သာမည ဆရာေတာ္ရုပ္ကလပ္ ေပ်ာက္သြားျခင္းသည္ တုိင္းရင္းသားမ်ိဴႏြယ္စု ေတြကုိ စနစ္တက် ျပင္ဆင္ေဖ်ာက္ဖ်က္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ပအုိ ့ကုိ မ်ိဴးျဖဳတ္ျခင္းသည္ ကရင္၊ကရင္နီတုိ ့ ကုိမ်ိဴးျဖဴတ္ျခင္းျဖစ္သလုိ ကရင္ကုိ မ်ိဴးျဖဳတ္ျခင္းသည္ ပအုိ ့ ၊ကရင္နီတို ့ ကုိမ်ိဴးျဖဳတ္ျခင္းႏွင့္ အတူတူျဖစ္သည္။ ယခုသမည ဆရာေတာ္ရဲ့ ရုပ္ကလပ္ ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ?

(၆) ယခုဗုိလ္ဆန္ျပဳတ္ ရဲ့အေလာင္းနဲ ့အတူ ကရင္အမ်ိဴးသားအလံေတာ္ကုိ ျပာခ်လုိက္ျပီးျဖစ္ပါသည္။ ဒီပြဲမွာ ကရင္အလံကုိ မီးရွဴိ ့ပစ္ဒါ တရားခံဘယ္သူလဲ?

ဒီေကဘီေအ တုိ ့ေရ မင္းတုိ ့ကုိယ္တုိင္ ကရင္အလံကုိ မီးရွိဴ ့ဒါလါး? ဒါမွမဟုတ္ နအဖ စစ္တပ္ တပ္မ ၂၂ တုိင္းမွဴး ရွဴိ ့ခုိင္းဒါလါး? ဒါမွမဟုတ္ ဒီေကဘီေအ ထိပ္ပုိင္းလူေတြနဲ ့ နအဖ တပ္တုိင္းမွဴးတုိ ့ ပူးေပါင္းျပီး ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ကရင့္အလံေတာ္ကုိ မီးရိွဳ ့ဒါလား ဆုိဒါေတြကုိ ျပန္ဆန္းစစ္ ေစခ်င္သည္။ ဒီကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဒီေကဘီေအ တပ္သားတုိင္းသိႏုိင္မွာမဟုတ္သလုိ ဥာဏ္မွိီမွာ လည္းမဟုတ္ပါ။ ဒါဟာ ကရင္လူမ်ိဴးေတြကုိ စနစ္တက် နံႏုိမ္ဦးခ်ိဴးတဲ့လုပ္ရပ္ေတြျဖစ္တယ္…ကုိယ့္ကုိယ္ကုိကရင္တစ္ဦး အျဖစ္ခံယူေသးရင္ ဒီေကဘီေအ တပ္သားမ်ား ဒီကိစၥကုိ ေဖၚထုတ္ေစခ်င္သည္။

အစဥ္အလာအရ ႏုိင္ငံေတာ္စ်ာပန အခမ္းအနားတြင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တုိင္းျပည္နဲ ့လူမ်ိဴးအတြက္ အသက္ေပးသြားေသာ သူေတြရဲ့ စ်ာပန အခမ္းအနားတြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း စစ္အခမ္းအနားျပီးရင္ အေလာင္းကုိ မသျဂိဳလ္မီ အလံေတာ္ကုိ ျပန္သိမ္းထားပါသည္။ ဘယ္သူမွမီးမရွုိဴ ့ပါ။ ကမၻာႏွင့္ခ်ီ၍ ဘယ္သူ ့မွ ဒီလုိ အလံေတာ္ကုိ မီးမရွိဴ ့ပါ။ အေမရိကန္တြင္ စ်ာပန အခမ္းအနားျပီးရင္ ထုိအလံေတာ္ကုိ က်န္ရစ္သူမိသားစုအား အမွတ္တရ ျပန္ေပးသည့္ အစဥ္အလာေတာ့ရွိပါသည္။

အခုေတာ့ ကရင္အမ်ိဴးသားအလံ မီးရွွိဴ ့ျပာခ် ခံရေလျပီ။။။။ တရားခံဘယ္သူလဲ…….ကရင္အမ်ိဴးသားအေပါင္းတုိ ့……စုံစမ္းေဖၚထုတ္ႀကပါ……

ဗြီဒီယုိ အပုိင္း(၁၁) ကုိ ေသေသျခာျခာႀကည့္ႀကပါ။။။။။
youtube Video ရဲ ့ 5:49 / 9:48 ေနရာကိုၾကည့္ပါ
ေသာသီခို ဘေလာက္မွ ကူးယူထားပါသည္

Help needed:Subject: Request Assistance in the Arrest/Detention of Ko Kyaw Zaw Lwin at Rangoon Mingaladon International Airport (US Burma Citizen)

September 7, 2009 in Burma’s News World News
Hi There,
Any other questions please send e-mail to Ma Wa (wawamaw@gmail.com). We have to stand for our brotherhood —real and pure 88’s blood. More updated will send to you again.
keeps on eyes for him.
with respect,

September 3, 2009 Mr. Colin P. Furst
Consul
U.S. Embassy
Rangoon, Burma
Fax: 95-1-650480
ConsularRangoon@state.gov

URGENT

Subject: Request Assistance in the Arrest/Detention of Ko Kyaw Zaw Lwin at Rangoon Mingaladon International Airport

Dear Mr. Furst,
I write to request your urgent assistance in obtaining the release of Ko Kyaw Zaw Lwin (aka) Nyi Nyi Aung upon entry at Rangoon Mingaladon International Airport on Thursday, Sep 3, 2009. He is a United States citizen and entered Rangoon with a valid Burmese visa (social visit) issued at the Burmese Embassy, Bangkok, Thailand. His detention came as a surprise and I believe he was taken by the Military Security personnel.
Below is info as it appears on his U.S. Passport No 711851465:
Name- LWIN, KYAW ZAW
Nationality- United States of America
Date of Birth- 28 Oct, 1969
Place of Birth- Burma
Date of Issue- 14 Dec, 2006
Date of Expiration- 13 Dec, 2016
He departed Bangkok on TG 305 to Rangoon at 17:50 Sep 3, 2009.

We thank you in anticipation for your kind help. We are friends of Kyaw Zaw Lwin and we are requesting to assist in locating Ko Kyaw Zaw Lwin’s whereabouts and in obtaining his immediate release

Sincerely,

Names, SSN, and address
http://saffronburma.wordpress.com/2009/09/07/request-assistance-in-the-arrestdetention-of-ko-kyaw-zaw-lwin/

A US citizen Nyi Nyi Aung (aka) Kyaw Zaw Lwin, brother of Burmese activist Thet Thet Aung, went missing after he landed in Burma on Thursday, September 3, 2009. His sister Thet Thet Anug, 35, mother of 3 boys, was sentenced 65 years in prison for her pro-democracy activities. Her activist husband Chit Ko Lay was also sentenced 11 years. Kyaw Zaw Lwin’s mother is serving a 5-year imprisonment. His aunt & cousin are also severing at least 6-year in prison.


--------------------------------------------------------------------------------

Landmine explosion maims Karen splinter group soldier

2009 September 7

After a Karen splinter group advanced into territory controlled by the Karen army, a soldier from the splinter group lost his leg after stepping on a landmine in the Maketa forest, Karen State.

The Democratic Karen Buddhist Army (DKBA) unit, commanded by captain Saw Aye One, advance into the Karen National Union (KNU) controlled area in Maketa old village, after having taken control of Maketa last week. On September 5th at 3 pm, as the DKBA pushed forward, a soldier was injured in a landmine detonation.

“We heard about one of Captain Saw Aye One’s soldiers getting injured by a landmine explosion,” said a Three Pagoda Pass (TPP) resident who is close to members of the DKBA. “Then they sent the soldier to Kanchanaburi hospital in Thailand, where they amputated his leg.”

DKBA Battalion No. 907 entered into KNU controlled Maketa area on August 30th. Afterwards 30 solders from the Burmese army LIB No. 283 combined with the DKBA group in Maketa.

“We don’t hear about landmine explosions in the KNU controlled area – this time is the first time,” a TPP resident commented. “But in the DKBA control area this has happened before.”

The resident added that in 2005 a Karen villager was injured by a landmine in DKBA controlled Tong Wai area, based near Three Pagoda Pass Town. “The DKBA combined with the SPDC soldiers in Maketa on September 3rd. The LIB No. 283 soldiers went to Papai Gone, north form Maketa village, and that [landmine explosion] didn’t happen with their group,” a Maketa villager explained. “After the SPDC soldiers came back, the DKBA soldiers went to this area on September 5th, and one of soldiers had an accident with a landmine.”

Area residents stated a landmine explosion has never happen in the KNU control area. Residents also told IMNA they didn’t know which group had set landmines in the area.

According to the landmine watchdog group, Landmine Monitor, its 2008 report found that deaths from land mines in Burma have more then double in one year. The rate increase seems to condemn the wide spread use of the weapon by the military regime, its allies, and insurgent groups. The report detailed the increase, that mines killed 47 people in Burma in 2007, compared to 20 in 2006. The report also showed that 338 people were injured by blasts as opposed to 115 a year earlier.

Karen state, which has seen sever fighting as the KNU never signed a ceasefire agreement with the SPDC, h is littered with mines laid both by the Burmese army and the opposition Karen National Union. As a result a large number of victims are from Karen state and often cross the border into Thailand to receive treatment.

တိုက္ပဲြမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္ေၾကာင္း KNU ေျပာဆို

မဇၥ်ိမ (ခ်င္းမိုင္)။ ။ DKBA တပ္ႏွင့္ နအဖ စစ္အစိုးရတပ္မ်ားေနရာခ်ဲ႕ထြင္လာၿပီး KNU တပ္မဟာ ၆ နယ္ေျမ၌ အခိုင္အမာေနရာခ်ရန္ စီစဥ္ေနျခင္းေၾကာင့္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္လာႏုိင္ေၾကာင္း KNU အဆိုအရ သိရသည္။
စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲတခုတြင္ ေတြ႔ျမင္ရသည့္ ေကအဲန္ယူကရင္ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႔ပံု။
ဒူးပလာယာခ႐ိုင္ တပ္မဟာ ၆ နယ္ေျမအတြင္းရွိ မဲ့ကသာရြာတြင္ ယခုလ ၂ ရက္ေန႔က ဗိုလ္ေအဝမ္းႏွင့္ ဗိုလ္စိုးမိုး ေခါင္းေဆာင္သည့္ အင္အား ၄ဝ ေက်ာ္ရွိ DKBAတပ္မ်ား ဝင္ေရာက္ေနရာယူခဲ့ၾကၿပီး ၎တို႔ကို ေထာက္ကူရန္ ဗိုလ္မႉးျမတ္ထြန္းေအး ဦးေဆာင္သည့္ အင္အား ၅ဝ ခန္႔ရွိ ခလရ ၂၈၃ လည္း လိုက္ပါလာေၾကာင္း သိရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ေအဝမ္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ DKBA တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ မဲ့ကသာရြာသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ရြာသားမ်ားအား လုပ္အားေပး ေခၚေဆာင္၍ စစ္တိုက္ရာတြင္ အသံုးျပဳသည့္ ခံတုတ္က်င္းမ်ား တူးခိုင္းေနသည္။

“ဒီတခါေတာ့ သူတို႔ ခံတုတ္က်င္းေတြ တူးၿပီးေတာ့ အခိုင္အမာတည္မယ့္ပံု ရွိတယ္။ တကယ္လို႔ သူတို႔ အဲဒီမွာ အခိုင္အမာယူမယ္။ ရန္သူတပ္ကလည္း ေနာက္က ပါလာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ ထိုးစစ္လုပ္လာတဲ့အေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ တန္ျပန္ၿပီးေတာ့ ေျပာက္က်ားနဲ႔ ခုခံပစ္မယ္။ အခြင့္သာရင္ သာသလိုေပါ့ဗ်ာ။ ေခ်မႈန္းစစ္လုပ္မွာေပါ့” ဟု KNU အတြင္းေရးမႉး (၁) ဗိုလ္မႉးေစာလွေငြက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

မဲ့ကသာေဒသ တဝိုက္တြင္ တန္းဖိုးၾကီး သဘာဝေဘးမဲ့ သစ္ေတာမ်ားရွိၿပီး စစ္အစိုးရက DKBA တပ္မႉး ဗိုလ္ႏႈတ္ခမ္းေမႊးအား သစ္တန္ခ်ိန္ ၅ဝဝဝ ထုတ္လုပ္ခြင့္ ေပးသည့္သတင္း ၾကားရေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။

KNU တပ္မဟာ ၆ အတြင္း၌ ယင္းကဲ့သို႔ စစ္ျပင္ေနမႈမ်ား မျပဳလုပ္မီ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ ဘားအံခ႐ိုင္ တပ္မဟာ ၇ နယ္ေျမအတြင္း၌ KNU ႏွင့္ DKBA တပ္မ်ားအၾကား တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ရာ DKBA ဘက္မွ ၁ ဦးက်ဆံုးၿပီး ၂ ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့ေၾကာင္း DKBA တပ္ရင္းမႉး တဦးက ဆိုသည္။

DKBA အေနျဖင့္မူ ထိုးစစ္ဆင္ရန္ အထက္အမိန္႔ မရေသးေသာ္လည္း KNU ဘက္က စစ္ေရးသိကၡာ ျပန္ဆယ္လိုသည့္အေနျဖင့္ နယ္ေျမစိုးမိုးေရး တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္ဆင္လာႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ လက္ရွိအေနအထားတြင္ စစ္ေရးအရ တင္းမာမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။

“သူတို႔ ပိုၿပီးလႈပ္ရွားႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆတယ္။ သူတို႔ကလည္း နယ္ေျမ လက္လႊတ္ဆံုးရံႈးရတယ္ေလ။ အဲဒီ ဆံုးရႈံးရတဲ့ နယ္ေျမကို တနည္းနည္းနဲ႔ ျပန္တိုက္ခ်င္တဲ့သေဘာ ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ အရင္ စၿပီးေတာ့ ျပန္ၿပီးလုပ္ဖို႔ေတာ့ အထက္ကအမိန္႔ ဘာမွမလာေသးဘူး” ဟု DKBA တပ္ရင္းမႉးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

KNU တပ္မဟာအမွတ္ ၇ ႏွင့္ ၆ အား စစ္အစိုးရတပ္က DKBA ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ တိုက္ခိုက္ႏွိမ္ႏွင္းႏိုင္ရန္ ၾကိဳးစားေနျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္လည္း ပါဝင္ေၾကာင္း ဗိုလ္မႉးေစာလွေငြက ေျပာသည္။

“ဒါက ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အတည္ျဖစ္ေစမယ့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ သူတို႔ အပိုင္အႏိုင္ရဖို႔ဆိုရင္ သူတို႔ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာ ေရးထားတဲ့အတိုင္းေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ကို မေႏွာင့္ယွက္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ အဓိက အင္အားစုေတြကိုေတာ့ ဆိုက္ဝါး Psy*-*War အရေရာ၊ လက္ေတြ႔အရေရာ ပိုၿပီးေတာ့ မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ သူတို႔က လုပ္မွာပဲ။ ဒါကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္လို႔ ေျပာရမွာပဲ” ဟု သူက ေျပာဆိုသည္။

ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး KNU မွ ဦးသာထူးေက်ာ္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ ဒီမိုကရက္တစ္ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာကရင္အမ်ဳိးသား တပ္မေတာ္ DKBA သည္ ၁၉၉၄ ခုတြင္ ခြဲထြက္ခဲ့ၿပီး လႈိင္းဘဲြ႔ၿမိဳ႕နယ္ ၿမိဳင္ၾကီးငူရြာတြင္ အေျခစုိက္ထားသည္။

KNU အတြင္းသို႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းမည့္ DKBA တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားအား ၎တို႔၏ ရာထူးတာဝန္မ်ားအတိုင္း တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ေပးႏိုင္ေရးအတြက္ တပ္မဟာ ၆ နယ္ေျမျဖစ္သည့္ ကရင္ျပည္နယ္ ဒူပလာယာ ခ႐ိုင္အတြင္းရွိ KNU ၏ တပ္မေတာ္ ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ KNLA တပ္ရင္း ၁၆ ႏွင့္ ၁၇ ရွိ တပ္မႉးအခ်ဳိ႕အၾကား ဆက္သြယ္ညိႇႏိႈင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ KNLA အရာရွိတဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။

စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားအား ေနရပ္ျပန္ပို႔ပါက အသက္အႏၲရာယ္ စိုးရိမ္ရ

ရဲရင့္ / ၄ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉၊ ေခတ္ျပိဳင္။
ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္သို႔ ေရာက္ရိွေနသည့္ ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ ျပန္လည္ ပုိ႔ေဆာင္မည္ဆိုပါက ယခုလက္ရိွအေနအထားတြင္ လုံၿခံဳမႈမရိွေၾကာင္း ျမန္မာဘက္မွ ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။ ဒီေကဘီေအ (၉၉၉)အမွတ္ ၇တပ္ရင္းမွဴး ေစာလိုက္သိန္႔ႏွင့္ တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ေဇာ္၀မ္း။

ဇြန္လဆန္းကျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ တပ္မဟာ (၇) ထိုးစစ္ေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္သို႔ထြက္ေျပးကာ ထာ့ေဆာင္ ရမ္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ခိုလႈံေနၾကသည့္ ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္ (၄,၀၀၀) ခန္႔အား ျမန္မာဘက္သုိ႔ ျပန္လႊတ္ ရန္ တိုးတက္ေသာဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီေအ) ၉၉၉က ထုိင္းစစ္တပ္ႏွင့္ လာ ေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။

၉၉၉ တပ္မဟာတပ္ရင္း (၇) မွ တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္လိုက္သိမ့္ႏွင့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားက လြန္ခဲ့သည့္တပတ္ေက်ာ္တြင္ ေဒသခံထိုင္း စစ္တပ္ႏွင့္ လာေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ္လည္း ဒုကၡသည္မ်ားက ျပန္ရန္ျငင္းဆိုခဲ့သျဖင့္ ေဆြးေႏြးပြဲ ေသာင္မတင္ေရမက်ျဖစ္ခဲ့သည္။

ယင္းကိစၥနွင့္ပတ္သက္၍ ေကအန္ယူတပ္မဟာ (၇) ဘားအံခ႐ိုင္အတြင္း တပ္စြဲထားသည့္ ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႔၀င္တဦးက ဒုကၡသည္မ်ားအား ျပန္ပို႔လွ်င္ အသက္အႏၲရာယ္ ရိွႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

ေျမျမႇဳပ္မိုင္းနင္းမိ၍ ေျခတဖက္ျဖတ္လိုက္ရသည့္ အဆိုပါ ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႔၀င္ျဖစ္သူက “ဘားအံခ႐ိုင္အတြင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ မိုင္းနင္းမိတာ ေန႔တိုင္းနီးပါးပဲ။ အခုဆိုရင္ မိုင္းထိလို႔ ေျခလက္ျဖတ္ထားတဲ့လူ၊ မဲေဆာက္ေဆး႐ံုမွာ ဒီေန႔လာတဲ့ လူပါဆိုရင္ (၁၁) ေယာက္ရိွတယ္။ ဒီေကဘီေအကလူေတြ မဲဲေဆာက္ေဆး႐ံုမွာ တက္လိုက္ဆင္းလိုက္နဲ႔ (၃) လေက်ာ္ၿပီး မကုန္ႏိုင္ ေသးဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားပင္ မိုင္းရွင္းကိရိယာမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ သြားလာလႈပ္ရွားသည့္တိုင္ မၾကာခဏ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းနင္းမိသျဖင့္ ေသေက်ဒဏ္ရာရသူမ်ားရိွေသာေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ကင္းမည့္္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားမရိွဘဲ ထိုင္းဘက္သို႔ ေရာက္ရိွေနသည့္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားကို ျပန္ပို႔မည္ဆိုပါက ေသတြင္းပို႔သကဲ့သို႔ျဖစ္မည္ဟု ၎က ေျပာသည္။

ေကအန္ယူတပ္မဟာ (၇) ေဒသအတြင္း ေကအန္ယူဘက္မွ စခန္းဆုတ္ခြာစဥ္ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းအလံုး (၃,၀၀၀) ခန္႔ ေထာင္ထားခဲ့သျဖင့္ မိုင္းျပႆနာႏွင့္ ေန႔စဥ္ရင္ဆိုင္ေနရေၾကာင္း၊ လာမည့္ပြင့္လင္းရာသီတြင္ ေျမတူးစက္မ်ားျဖင့္ မိုင္းရွင္းၿပီးလွ်င္ ၿမိဳ႕သစ္တည္ေဆာက္ၿပီး ကုန္သြယ္ေရးဂိတ္ႏွင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္စခန္း ေဆာက္လုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဒီေကဘီေအအရာရိွတဦးက ေျပာသည္။

ေဒသခံထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ဒုကၡသည္မ်ားကို ေနရပ္ျပန္ေစလိုေသာ္လည္း ၎တို႔ဆႏၵမပါဘဲ အတင္းအက်ပ္ ျပန္ပို႔မည္မဟုတ္ဟု ေျပာဆိုေသာ္လည္း ထိုင္းဘက္မွ အတင္းအက်ပ္ျပန္ပို႔မည္ကို ဒုကၡသည္မ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကေၾကာင္း ဒုကၡသည္အေရးကူညီေနသူတဦးက ေျပာသည္။