ေကအန္ယူႏွင့္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းသည့္ ခြဲထြက္အဖြဲ႔မ်ားမွ အဖြဲ႔၀င္မ်ားကုိ ေကအန္ယူက ေသြးေအးေအးျဖင့္ သတ္ျဖတ္လ်က္ရိွသည္ဟူေသာ စြပ္စြဲေျပာဆုိခ်က္အား ျပန္လည္ရွင

NEJ /၂၄ ဧၿပီ ၂၀၀၉

ယမန္ေန႔ ညက ထုတ္လႊင့္သည့္ ျမ၀တီ႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္တြင္ ေကအန္ယူ/ ေကအန္အယ္လ္ေအ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ေစာေဌးေမာင္က ေကအန္ယူအေပၚ စြပ္စြဲေျပာဆိုခ်က္မ်ား အေျခအျမစ္မရိွေၾကာင္း ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာသူမ်ားက ရွင္းလင္းပြဲတရပ္ျပဳလုပ္သည္။ေကအန္ယူႏွင့္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းသည့္ ခြဲထြက္အဖြဲ႔မ်ားမွ အဖြဲ႔၀င္မ်ားကုိ ေကအန္ယူက ေသြးေအးေအးျဖင့္ သတ္ျဖတ္လ်က္ရိွသည္ဟူေသာ စြပ္စြဲေျပာဆုိခ်က္အား ျပန္လည္ရွင္းလင္းျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ တေနရာတြင္ ယေန႔ျပဳလုပ္သည့္ အဆုိပါရွင္းလင္းပြဲကုိ ေကအန္ယူ/ ေကအန္အယ္လ္ေအ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ၊ တုိးတက္ေသာကရင္ဗုဒၶဘာသာတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီေအ)၊ ပဒုိေအာင္ဆန္း ဘုရားကုန္းအဖြဲ႔မ်ားမွ ေကအန္ယူအဖြဲ႔သုိ႔ ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာၾကသူ (၂၇) ဦးက ရွင္းလင္းခဲ့ၾကသည္။ေစာေဌးေမာင္က ေကအန္ယူထံ ျပန္သြားၾကသည့္ ကရင္ခြဲထြက္အဖြဲ႔မ်ားမွ လူမ်ားကုိ ကရင္ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (ေကအန္အယ္လ္ေအ) တပ္မဟာ (၇) မႉး ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေစာေဂ်ာ္နီ ဦးေဆာင္ကာ ေသြးေအးေအးျဖင့္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကသည္ဟု ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာသူမ်ားမွ ေစာေအးေဖက “က်ေနာ္က ပဒုိေအာင္ဆန္း ဘုရားကုန္းအဖြဲ႔ကုိ၂၀၀၀ ခုမွာ ေရာက္ၿပီး ၂၀၀၆ ခုမွာ ေကအန္ယူဘက္ကုိ ျပန္လာတာျဖစ္တယ္။ ဟုိမွာက ပဒုိေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း ေတြပဲ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၾကတယ္။ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြအေနနဲ႔ အိမ္တေဆာင္ မီးတေျပာင္မေနႏုိင္တဲ့ဘ၀ပါ။ ဒီၾကားက ကရင္အခ်င္းခ်င္း ဖိႏွိပ္မႈမ်ိဳးစုံရိွေတာ့ မိခင္ ေကအန္ယူဆီကုိ ျပန္လာတာျဖစ္တယ္။ ဘာမွ သတ္တာ ျဖတ္တာ မရိွဘူး။ အားလုံးကုိယ့္ဆႏၵအတုိင္းပဲ။ တခ်ိဳ႕မိသားစုေတြ တတိယႏုိင္ငံေရာက္သြားတာလည္း အမ်ားႀကီး ရိွတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီကေတာ့ နအဖ လက္ကုိင္တုတ္ျဖစ္သြားေတာ့ နအဖခုိင္းသလုိ လုပ္ရတဲ့ သေဘာရိွတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ဒီေကဘီေအ (၉၉၉) အထူးတပ္ရင္းမွ ေဆးတပ္သား ေစာအဲ့ထူးက “၂၀၀၇ မွာ ေကအန္ယူနဲ႔ လာေရာက္ ပူးေပါင္းတာျဖစ္တယ္။ ဒီေကဘီေအမွာ (၃) ႏွစ္ၾကာတယ္။ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က ကရင္ေတြအတြက္ အက်ိဳးမရိွတာ သိရလုိ႔ ေကအန္ယူနဲ႔လာၿပီး ပူးေပါင္းတာျဖစ္တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ ေျပာသလုိ ျပန္လာတဲ့ လူေတြကုိ သတ္တယ္ဆုိရင္ ကုန္ၿပီေပါ့။ အခု ဒီမွာေတြ႔တဲ့အတုိင္းပဲ” ဟု ေျပာသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႔မွ ဒု-ဗုိလ္မႉးႀကီး ေစာလွေက်ာ္ကလည္း “က်ေနာ္ျပန္လာတာ (၁) ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္။ ျပန္လာတဲ့လူေတြကုိ ဘယ္သူမွ မသတ္ဘူး။ အားလုံးရိွၾကတာပဲ။

အခု ေစာေဌးေမာင္ေျပာတဲ့ ကိစၥက နအဖ ေျပာခိုင္းလို႔ ေျပာရတာျဖစ္တယ္။ သူက အသက္လည္းႀကီးၿပီး အမွတ္သညာလည္း မေကာင္းေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ကရင္ခြဲထြက္အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးမွ ျပန္လာၾကသည့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားမွာ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ လက္ရွိစာရင္းအရ (၇၀) ခန္႔ရွိၿပီး ၎တို႔ဆႏၵအတိုင္း ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳလ်က္ရွိသည္ဟု ျပန္၀င္ေရာက္လာသူတဦးက ေျပာသည္။

ေကအန္အယ္လ္ေအ တပ္မဟာ (၇) မႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေစာေဂ်ာ္နီက “ျပန္လာတဲ့လူေတြအားလုံးကို က်ေနာ္တို႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လက္ခံေစာင့္ေရွာက္ထား မထားသိခ်င္ရင္ ကိုယ္တိုင္သြားေမးျမန္းလို႔ ရတယ္” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာၾကားသည္။

ေကအန္ယူ/ ေကအန္အယ္လ္ေအ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ အဖြဲ႔၀င္မ်ားသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းမွ စတင္ကာ ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကား၊ ျမ၀တီ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၊ MRTV-3 စသည့္ ႐ုပ္သံလိုင္းမ်ားမွ ညစဥ္ ေကအန္ယူအဖြဲ႔အား ထိုးႏွက္ပုတ္ခတ္သည့္ အစီအစဥ္မ်ားကို တင္ဆက္လ်က္ရွိသည္။

အဓိက ထိုးႏွက္ပုတ္ခတ္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႔၀င္မ်ားမွာ ေကအန္ယူ ဥကၠ႒ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာဘို္ျမ၏သား ေစာေနစိုးျမ၊ ေစာေဌးေမာင္ႏွင့္ သမီးျဖစ္သူ ေနာ္ကေပၚထူးတို႔ ျဖစ္သည္။

သံုးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးေရးကိုသာ လုပ္ေဆာင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း KNU ေျပာၾကား

Friday, April 24, 2009
စစ္အစုိးရအာေဘာ္ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာတြင္ဧၿပီလ၂၁ရက္ေန႔ကေဆာင္းပါးရွင္ေစာဖုိးစီမွ``ရန္ၿပဳိျခင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အခါသိလိမ့္မည္ ´´ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ KNU အတြင္းေရးကိစၥမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေရးသားထားသည္။ထုိင္းနယ္စပ္ရွိ ႏုိင္ငံေရး အကဲခတ္သမားမ်ားမွ ၄င္းေဆာင္းပါးပါအခ်က္ အလက္မ်ားသည္ KNUကို သစၥာေဖာက္သြားေသာ ေနစိုးျမအဖဲြ႕မွ စစ္အစိုးရသို႔ ေပးသည့္ သတင္းမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း KNU ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အတြင္းေရးကိစၥမ်ား၊ နယ္စပ္တြင္ ထုိင္း-ျမန္မာ ျပႆနာျဖစ္ေအာင္ KNUမွျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ပစ္ခတ္မႈမ်ား၊KNUအတြင္းမေပ်ာ္ေတာ့သည့္အလယ္အလတ္ပိုင္း တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ား၏ ေနာက္ဆံုးအေျခအေနမ်ားကို စစ္အစိုးရမွ သတင္းမ်ား ရရွိသြားသျဖင့္ အျမတ္ထြက္ေနေၾကာင္း၊ ေနစုိးျမကိစၥကို မီဒီယာျဖင့္ပံုႀကီးခ်ဲ႕ ထုတ္လႊင့္ေနသလုိ တစ္ဘက္မွလည္း စစ္အင္အားအသံုးျပဳၿပီး KNU စခန္းေတြကုိ DKBA နဲ႔ ေပါင္းၿပီး တုိက္ခိုက္ေနေၾကာင္း ေ၀ဖန္သံုးသပ္လ်က္ရွိ သည္။KNU မွ ေနစိုးျမအဖဲြ႔ ထိန္ေမာင္ ထံေရာက္သြားျခင္းသည္ ၄င္းတုိ႔အတြက္လံုး၀မထိခုိက္ေၾကာင္း၊ ေနစိုးျမသည္ ကေလးအေတြးအေခၚသာ ရွိၿပီး KNU မွ ထုတ္ပယ္ထားသူျဖစ္ေၾကာင္း ျငင္းခ်က္ထုတ္တားသည္။ KNU ႏွင့္ စစ္အစိုးရတုိ႔အၾကားထုိင္းအစိုးရမွၾကား၀င္ေစ့စပ္မႈမ်ားရွိေၾကာင္းသတင္းမီဒီယာ မ်ားတြင္ ပါရွိေနေသာ္လည္း ထုိင္းအစိုးရအေနျဖင့္ KNU အေပၚ သေဘာထား အမွန္ မည္ကဲ့သို႔ ထားရွိသည္မွာစိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းေၾကာင္း၊ KNU ၏ တုန္႔ျပန္ခ်က္ကို ထုိင္းနယ္စပ္ရွိ လူ႔အခြင့္ေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား ကုလသမဂၢ လက္ေအာက္ခံ လူမႈကယ္ဆယ္ေရး အဖဲြ႔မ်ားမွ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ရွိသည္။ KNU အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ သံုးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြး ေရးကို သာလုပ္ေဆာင္ရန္ အစီအစဥ္ရွိေၾကာင္း KNU မွ ဗိုလ္မွဴးေစာလွေငြ က ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ေပးပို႔သူတစ္ဦးေစာလင္းနက္စ္ဘေလာ့မွကူးယူေဖၚျပသည္။

အစုိးရ၏ရာဇဝတ္မႈ ဒုကၡသည္တဦး ဖြင့္ခ်

ျမန္မာအစုိးရ က်ဴးလြန္ခ့ဲေသာ ရာဇဝတ္မႈ မ်ားကုိ ကုလသမဂၢ လုံၿခဳံေရး ေကာင္စီက စုံစမ္းႏုိင္ေရးအတြက္ တုိက္တြန္းေပးပါဟု အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုေရာက္ ကရင္ တုိင္းရင္းသူတဦးက ကြန္ဂရက္လႊတ္ ေတာ္ႏွင့္ အုိဘားမား အစုိးရကုိ ယေန႔ တုိက္တြန္းလုိက္သည္။တုိင္းရင္းသား ေဒသမ်ားတြင္ စစ္အစုိးရ က်ဴးလြန္ခ့ဲသည္ဟု ဆုိေသာ လူ႔အခြင့္အ ေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈတခ်ဳိ႕ကုိ ဒုကၡသည္ တဦး ျဖစ္သူ ကရင္အမ်ဳိးသမီး မုိင္းရာဒါးေဂေဖာက လႊတ္ေတာ္ ၾကားနာပြဲတခုသုိ႔ တက္ေရာက္ၿပီး အေသးစိတ္ ရွင္းျပခ့ဲသည္။ ထုိရာဇဝတ္မႈမ်ား အတြက္ စစ္အစုိးရတြင္ တာဝန္ရိွသည္ဟု သူက ဆုိသည္။ စစ္အစုိးရ၏ အႏုိင္က်င့္ ႏွိပ္စက္မႈမ်ားကုိ ခံရသူမ်ားတြင္ သူ၏ မိသားစုဝင္မ်ားလည္း ပါဝင္ခ့ဲသည္ဟု သိရသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ အေျခအေနမ်ားကုိ ၾကားနာ စစ္ေဆးေသာ Tom Lantos လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ယင္းသုိ႔ ထြက္ဆုိခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။ မုိင္းရာဒါးေဂေဖာသည္ ထုိင္း - ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္ အဓိက လႈပ္ရွားလ်က္ရိွေသာ ကရင္ အမ်ဳိးသမီး အစည္းအရုံး ၏ အသင္းဝင္တဦးလည္း ျဖစ္သည္။“ျမန္မာအစုိးရဲ႕ လူသားမ်ဳိးႏြယ္ တခုလံုး အေပၚ က်ဴးလြန္တ့ဲ ရာဇဝတ္မႈေတြကုိ ကုလသမဂၢ လုံၿခဳံေရးေကာင္စီက စုံစမ္းႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ တုိက္တြန္းေပးပါလုိ႔ ကြန္ဂရက္ အဖဲြ႔ဝင္ေတြ နဲ႔ အစုိးရ အဖဲြ႔သစ္ကုိ က်မ ေမတၱာ ရပ္ခံပါတယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။စစ္အစုိးရက အရပ္သားမ်ားအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈ က်ဴးလြန္ေနျခင္းမ်ား ရပ္ဆုိင္းသြားေရးအတြက္ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝန္းကလည္း ဆက္လက္ ဖိအားေပးရန္ သူက တုိက္တြန္းလုိက္သည္။ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ရြာလုံးကြ်တ္ ထြက္ေျပးရမႈမ်ား ရိွေနေၾကာင္း၊ အဝတ္တထည္ ကုိယ္တခုျဖင့္ ေျပးရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ရွင္းျပသည္။ရြာသားမ်ား ေနရပ္ရင္းသုိ႔ မျပန္ႏုိင္ရန္ တပ္မေတာ္ စစ္ေၾကာင္းမ်ားက ရြာႏွင့္ အနီးတဝုိက္တြင္ ေျမျမွဳပ္မုိင္းမ်ား ေထာင္ေလ့ရိွသည္ဟု မုိင္းရာက ေျပာသည္။“ရြာကေန ထြက္ရၿပီ ဆုိရင္ တေနရာကေန တျခား တေနရာကုိ ေျပးေနရတယ္။ ေတာထဲမွာ ေတြ႔တ့ဲဟာကုိ စား၊ အိပ္တ့ဲအခါလည္း ဗုိက္ဆာဆာနဲ႔ အိပ္။ ကေလးေတြကုိ လက္ဆဲြၿပီး အၿမဲတမ္း ေျပးေနရတယ္။ စစ္တပ္ကုိ ေၾကာက္ေနရတာပဲ” ဟု သူက ဆုိသည္။“က်မတုိ႔ ေျပးရတုန္းကလည္း က်မတုိ႔ မိသားစု တခုလုံး ဘာဆုိ ဘာမွ မရိွဘူး။ စားစရာလည္း မရိွ၊ အိပ္စရာ မရိွ၊ အဝတ္အစားလည္း အပုိမရိွ၊ မုိးရာသီ ေဆာင္းရာသီဆုိရင္ ပုိၿပီး ဒုကၡေရာက္ရတယ္၊ စစ္ေၾကာင္းေတြနဲ႔ လြတ္ေအာင္ အၿမဲ ေရွာင္ရတယ္။ ေတာထဲမွာ၊ ၿခဳံထဲမွာ၊ ဂူထဲမွာ ပုန္းရတ့ဲအခါ ရိွတယ္။ မုိးရြာထဲမွာ ပလတ္စတစ္ကုိ ကုိယ္တဝက္ပဲ ၿခဳံၿပီး အိပ္ခ့ဲရတ့ဲ ညကုိ က်မ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး” ဟု မုိင္းရာက အနည္းငယ္ ငိုရိွဳက္ရင္း ေျပာျပသည္။အကူအညီေပးေရး အဖဲြ႔မ်ားက ေျပးလႊားေနရသည့္ ရြာပုန္းရြာေရွာင္ ဒုကၡသည္မ်ားထံသုိ႔ သြားေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရိွသျဖင့္ ေဆးဝါး ႏွင့္ အစားအစာ အတြက္ အခက္အခဲမ်ား ႀကဳံရသည္ဟု ဆုိသည္။“က်မ ငွက္ဖ်ားတက္တယ္၊ တုပ္ေကြးေရာ တျခားဟာေတြေရာ ျဖစ္တယ္ ခဏခဏပဲ။ က်မရဲ႕ ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲေတြလည္း ဖ်ားနာၿပီး ဆုံးသြားၾကတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။“ဘာ စားစရာမွ မရိွတာကုိလည္း ခဏခဏ ႀကဳံရတယ္။ တခါတေလ မိသားစု ၇ ေယာက္ စားဖုိ႔ ဆန္ တဘူးပဲ ရိွတတ္တယ္။ လူႀကီးေတြက မစားၾကဘူး။ ထမင္းကုိ က်မတုိ႔ ညီအစ္မေတြကုိ ေပးတယ္၊ က်မတုိ႔က အငယ္ေတြ ဆုိေတာ့။ ေတာထဲမွာ မွ်စ္ေတြ လုိက္ရွာၿပီး စားရတယ္” ဟု မုိင္းရာက လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ကုိ ေျပာျပသည္။“ျမန္မာျပည္မွာ ကရင္ေတြအျပင္ တျခား တုိင္းရင္းသားေတြလည္း ရိွတယ္၊ သူတုိ႔လည္း ျမန္မာ စစ္အစုိးရက ရန္ျပဳတာကုိ ခံေနရတယ္။ ကိုယ့္ရပ္ ကုိယ့္ရြာမွာ ေနလုိ႔မရတ့ဲအတြက္ ျပည္တြင္း ေရႊ႕ေျပာင္း ဒုကၡသည္ေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္၊ တျခား ႏုိင္ငံကုိ ေျပးရတယ္” ဟု မုိင္းရာက ေျပာသည္။ဧရာ၀တီသတင္း၀က္ဆိုက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

Karen Human Rights field reports-IDP conditions and the rape of a young girl in Papun District-IDP responses to food shortages in Nyaunglebin District

2009 April 24
tags: Human Rights, world focus on Burma, Junta, Burma, Karen, Genocide, KNU, KNLA
by peacerunning
Since the end of December 2008, SPDCtroops active in Nyaunglebin District havepatrolled areas near Internally DisplacedPerson (IDP) hiding sites once or twice amonth. Currently, these soldiers are moreactive in areas at the bottom of themountains—areas which function as a line ofdemarcation between the homes of displacedvillagers living in the mountains and those ofvillagers currently living under SPDC controlin the flatlands. Although the Burma Armycontinues to patrol the mountains ofNyaunglebin District, the relative decrease inmilitary activity in some upland areas, where the majority of IDPs in hiding reside, marks anotable shift in military operations from recentyears.
http://www.khrg.org/khrg2009/khrg09f7.pdf
IDP conditions and the rape of a young girl in Papun District
n late 2005/early 2006, the State Peace and Development Council (SPDC, Burma’s ruling junta) began an intensive military offensive in much of Northern Karen State, including Toungoo, Nyaunglebin and Papun Districts. During the offensive, many villagers fled to internally displaced persons (IDP) hiding sites where they could avoid living under SPDC control. These displaced communities have been directly targeted by SPDC soldiers and face many difficulties. One example of the pervasive nature of SPDC abuses against displaced villagers can be found in Lu Thaw Township, Papun District. If Lu Thaw villagers in hiding are found by SPDC troops, they risk being be shot on sight. If their hillside farm fields and food stores are found, the SPDC often burns them down in attempt to drive the villagers into SPDC-controlled areas.
Over the course of the offensive, the SPDC has militarized large swaths of Northern Karen State and, in Lu Thaw Township alone, increased the total number of SPDC Army camps to 46. Although the SPDC Army has withdrawn from 13 of these camps since late 2008, villagers in Lu Thaw still face insecurity in a variety of ways, including a severe food shortage caused by SPDC abuses. SPDC soldiers still based in Lu Thaw Township continue to actively patrol near IDP hiding sites and thereby prevent villagers from accessing both their farm fields and the markets in which they can sell their harvested crops.[1]
http://www.khrg.org/khrg2009/khrg09f8.pdf

monthly report Hurfom:Power through gun barrels: Abuses related to the DKBA offensive in Dooplaya District

2009 April 24
tags: Human Rights, world focus on Burma, Junta, Burma, Karen, Genocide, KNU, KNLA, DKBA Killers
by peacerunning
April 23, 2009I. SummarySince early October 2008, the current military junta and its ally, the Democratic Karen Buddhist Army (DKBA) have been mounting a major military offensive to crush the Karen National Union (KNU) and its armed wing, the Karen National Liberation Army (KNLA). During 1997 and 1998, most of Dooplaya district in central Karen State has been occupied and captured by the joint military offensives of the Burmese Army and DKBA troops. Since then, the military regime has changed its name from the State Law and Order Restoration Council (SLORC) to the State Peace and Development Council (SPDC). However, the oppression has not stopped and instead the occupation troops have continued to extend their control over the Karen villages which have been supporting the KNLA/KNU troops.
Read all http://www.rehmonnya.org/data/Report%20MF-April.pdf

မယ္လ ဒုကၡသည္ စခန္းတြင္ ျမန္မာျပည္မွ ထုတ္သည့္ ကုန္ပစၥည္းအခ်ိဳ႔ မသုံးစဲြရန္ တားျမစ္ခ်က္ ထုတ္ျပန္

ေစာသိန္းျမင့္၊ ေကအုိင္စီဧၿပီ ၂၁၊ ၂၀၀၉

ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မယ္လဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ျမန္မာျပည္မွ ထုတ္လုပ္သည့္ လူသုံးကုန္ပစၥည္း အခ်ိဳ႕ကို မသုံးစြဲရန္ တားျမစ္ခ်က္ကို ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္ေၾကညာလုိက္ေၾကာင္း သိရသည္။မယ္လဒုကၡသည္စခန္းတေနရာကို ေတြ႔ရပံု။သုံးစြဲျခင္းမျပဳရန္ တားျမစ္ထားသည့္ ျမန္မာျပည္မွ ထုတ္ကုန္ ပစၥည္းမ်ားမွာ အုိးခြက္၊ ပန္းကန္၊ ဗမာတုိင္းရင္းေဆး အမ်ဳိးမ်ိဳး၊ အေရာင္တင္မႈန္႔၊ နႏြင္းမႈန္႔၊ လက္ဖက္ေျခာက္ႏွင့္ လက္ဖက္သုပ္တုိ႔ ျဖစ္သည္။တားျမစ္ခ်က္ကို လုိက္နာက်င့္သုံးမႈ မရွိပါက ထိေရာက္စြာ အေရးယူသြားမည္ဟု အသံခ်ဲ႔စက္က တဆင့္ အသိေပး ႏိႈးေဆာ္သည္ဟု သိရသည္။ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔ အေျခစိုက္ ဗဟုိေရာဂါထိန္းခ်ဳပ္ေရးဌာန (Center of Disease Control)အဖဲြ႔က ျမန္မာျပည္မွ ထုတ္လုပ္သည့္ လူသုံးကုန္ပစၥည္းမ်ားကို စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ ခဲဆိပ္ ပါဝင္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့သည့္ အတြက္ ယခုကဲ့သုိ႔ တားျမစ္ခ်က္ ထုတ္ျပန္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု မယ္လဒုကၡသည္စခန္း အတြင္းေရးမွဴး ေစာထြန္းထြန္းက ေျပာသည္။သူက “သူတုိ႔ စမ္းသပ္တဲ့ေနရာမွာ နမူနာကေတာ့ ႏုိ႔ဖုိးစခန္းနဲ႔ မယ္လစခန္းက ေဆးေတြကို သူတုိ႔ ယူသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ မီနီဆုိးတားမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ တုိင္းရင္းေဆးတခု သူတုိ႔ယူတယ္။ ပစၥည္းအားလုံး ၁၃သုံးမ်ဳိးေလာက္ ရွိတယ္။ အဲဒါကို အင္ဒီယားနားျပည္နယ္ ဓာတ္ခဲြခန္းမွာ သူတုိ႔ ဓာတ္ခဲြၾကည့္ျပီး အေျဖေတြကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ထုတ္ျပန္လုိက္တယ္။ အေၾကာင္းအရင္းက က်ေနာ္တုိ႔ စခန္းက အေမရိကန္ကိုသြားတဲ့ ကေလး ၅ႏွစ္ကေန ၁၂ႏွစ္အထိေပါ႔ေနာ္။ အေယာက္ ၂ဝဝေလာက္ကို သူတုိ႔ စမ္းသပ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ၈ဝ ေလာက္ဟာ ခဲဆိပ္ ရွိေနတဲ့အတြက္ စခန္းမွာ သုံးစဲြေနတဲ့ ပစၥည္းေတြကို မသကၤာဘူးေပါ့ေနာ္၊ အဲဒီ မသကၤာစရာ ပစၥည္းေတြကို သူတုိ႔ ပို႔လုိက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လည္း အဲဒီမသကၤာစရာ ပစၥည္းေတြကို ပိတ္လုိက္တာေပါ႔”ဟု ေျပာသည္။မယ္လစခန္းမွ အိမ္ရွင္မတဦးက ၫႊန္ၾကား တားျမစ္ခ်က္အတိုင္း ေဆးဝါးမ်ားႏွင့္ အစားအစာမ်ားကို အသုံး မျပဳေတာ့ေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ အုိး ခြက္ ပန္းကန္မ်ားကိုမူ မသုံးမျဖစ္ အသုံးျပဳရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။သူမက “က်မအိမ္က ေဆးဝါးေတြ၊ ဒီနႏြင္းမႈန္႔၊ အေရာင္တင္မႈန္႔ အဲဒါေတြကို စခန္းထဲက ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ကတည္းက က်မတုိ႔ မသုံးေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အုိးခြက္၊ ပန္းကန္ေတြက်ေတာ့ မသုံးမျဖစ္ သုံးရတယ္ေလ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အသစ္ ထပ္ဝယ္ဖုိ႔အတြက္ ေငြမွမရွိတာ”ဟု ေျပာသည္။ျမန္မာျပည္မွထုတ္သည့္ လူသုံးကုန္ ပစၥည္းမ်ားကို ေရာင္းသည့္ ဆုိင္ရွင္ ဖီ့ဒါးဒါးက စခန္း တာဝန္ရွိသူမ်ား၏ သတိေပး ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လုိက္နာ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု ေျပာသည္။သူမက “တာဝန္ရွိသူေတြ ညႊန္ၾကားတဲ့ အတုိင္း ဆုိလုိ႔ရွိရင္ လက္ခံႏုိင္ပါတယ္။ မေရာင္းရဘူး ဆုိရင္လည္း က်မတုိ႔ မေရာင္းေတာ့ပါဘူး။ အမ်ားအတြက္ ၾကည့္လုိ႔ရွိရင္ ေကာင္းတယ္ေလ။ က်မအေနနဲ႔ေတာ့ က်မ ပစၥည္းေတြ ဆုံးရႈံးရေပမဲ့ အမ်ားအတြက္ဆုိေတာ့ လက္ခံႏုိင္ပါတယ္”ဟု ေျပာသည္။ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ရွိ အျခားဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ျမန္မာျပည္မွ ထုတ္လုပ္သည့္ လူသုံးကုန္ ပစၥည္းမ်ား မသုံးစြဲရန္ တားျမစ္ခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ေၾကညာျခင္းမ်ိဳး မရွိေသးေၾကာင္း စုံစမ္းသိရွိရသည္။မယ္လစခန္းသည္ ထိုင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႔၏ ေျမာက္ဘက္ (၄၅)ကီလုိ အကြာအေဝးတြင္ ရွိၿပီး စုစုေပါင္း လူဦးေရ ၄ေသာင္းေက်ာ္ ေနထုိင္ကာ ထုိင္း - ျမန္မာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္တြင္ အႀကီးဆုံး ဒုကၡသည္ စခန္း တခု ျဖစ္သည္။
Posted by အဲေခါင္ေသာင့္

ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး ခရီးႏွင့္ … ေစာဘုိျမ၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ (သို႔မဟုတ္) စစ္သားစိတ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္သူ - အပိုင္း(၅)

2009 April 22
tags: Human Rights, world focus on Burma, Junta, Burma, KNU
by peacerunning
ေဆာင္းပါးမင္းဟန္ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဧၿပီလ 22 2009 12:35 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
(၂၄ )

KNU ဥကၠ႒တဦးအျဖစ္ သူ တာဝန္မယူမီ ကာလမ်ားအတြင္း အုပ္စုိးသူအာဏာရွင္ အစုိးရအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ၃ ၾကိမ္တုိင္တုိင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးခဲ့၏။
၁၉၄၉ …..
၁၉၆ဝ …..
၁၉၆၃ ….. ႏွစ္မ်ားတြင္ ျဖစ္၏။
ပထမအၾကိမ္ ေဆြးေႏြးပြဲကား .. ကရင့္အမ်ဳိးသား လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး စတင္ခဲ့ၿပီး ၆၄ ရက္ အၾကာတြင္ ျဖစ္သည္။ ကရင့္လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ားက အင္းစိန္ကို သိမ္းထား၏။ ဦးႏု၏ ဖဆပလအစုိးရကား … ရန္ကုန္အစုိးရဟူ၍ ဝိၿဂိဳဟ္ျပဳခံေနရသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။

၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ဦးႏုက ေစာဘဦးၾကီးထံသို႔ စာပို႔၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးရန္ ဖိတ္ေခၚသည့္ စာျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ရွိ ၿဗိတိန္သံအမတ္ Mr .Broke ၊ အိႏိၵယသံအမတ္ Dr. Rauf ၊ ပါကစၥတန္ သံအမတ္ Mr. M.D Ali ႏွင့္ ခရစ္ယာန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဘီးေရွာ့ West တို႔က အက်ဳိးေဆာင္မ်ားကဲ့သို႔ ပါၾက၏။ ဧၿပီလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ေစာဘဦးၾကီး၊ မန္းဂ်ိန္း(စ္) ထြန္းေအာင္ႏွင့္ ေစာဘဲေလတို႔ ရန္ကုန္အစုိးရႏွင့္ ေတြ႔၏။

ရန္ကုန္အစိုးရအဖြဲ႔မွ ဦးႏု၊ ဗုိလ္ခင္ေမာင္ေလး၊ ဗုိလ္ေနဝင္းႏွင့္ ဦးခ်န္ထြန္းတို႔ ေဆြးေႏြးပြဲ တက္ေရာက္သည္။
ေဆြးေႏြးပြဲက …..
၁။ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားအေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆာဘဦး၏ “ကို႔မစ္ရွင္“က စီစဥ္ေဆာင္ရြက္သြားမည္။
၂။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲ၍ လက္နက္အပ္ရန္၊… ဟူ၍ (ဖ.ဆ.ပ.လ) အစိုးရက ေဆြးေႏြး၏။
ဦးႏု၏ အဆိုျပဳခ်က္ ၂ ရပ္ကုိ ေစာဘဦးၾကီးသည္ သေဘာတူလက္မွတ္ ေရးထုိးခဲ့၏။ ေဆြးေႏြးပြဲၿပီးေနာက္ ေစာဘဦးၾကီးက အင္းစိန္တြင္ ေဆြးေႏြးပြဲႏွင့္ပတ္သက္၍ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ျပန္လည္၍ ရွင္းျပသည္။
ဖဆပလ၏ ေတာင္းဆုိခ်က္က “လက္နက္ခ်ေရး“ ျဖစ္၍ အင္းစိန္ရွိ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သေဘာမတူၾက။ ေနာက္တေန႔တြင္ မန္းဘဇံကုိ ဦးႏုႏွင့္ ထပ္မံ၍ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ ေစလႊတ္၏။ မန္းဘဇံသည္ ထုိစဥ္က KNDO ၏ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ၿပီး ပဆပလက KNDO ကုိ မတရားအသင္း ေၾကညာထား၏။
ဧၿပီလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ မန္းဘဇံ ဦးေဆာင္ေသာ ကရင္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ဦးႏုတို႔ ေတြ႔ဆံုၾကျပန္၏။ “ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ား၏ အဓိကလုိအပ္ခ်က္မွာ ကရင္ျပည္သာ ျဖစ္၏။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲစဥ္ ကရင္ျပည္ ရရွိေရးကိစၥကိုသာ ေဆြးေႏြးသြားရန္“ မန္းဘဇံက ဦးႏုထံ တင္ျပသည္။

ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက မန္းဘဇံ၏ ေဆြးေႏြးခ်က္ကုိ လက္မခံ….။ အပစ္ရပ္ၿပီး လက္နက္ခ်ေရးကိုသာ ေတာင္းဆို၏။ ေကာ္သူးေလက လက္မခံႏုိင္…..။ ေဆြးေႏြးပြဲက ပ်က္ေလ၏။

(၂၅)
၁၉၆ဝ၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားက ဗိုလ္ေနဝင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
၁၉၆ဝ တြင္ ဗိုလ္ေနဝင္း ဦးေဆာင္သည့္ စစ္တပ္သည္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ အာဏာ ရယူထား၏။ ၁၉၆ဝ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလအတြင္း၌ ဗိုလ္ေအာင္ၾကီးက အိမ္ေစာင့္အစုိးရကိုယ္စား KNUP သို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ ကမ္းလွမ္း၏။ KNUP မွ အိမ္ေစာင့္အစုိးရ၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ လက္ခံခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေကာ္ထူး၊ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ျမသန္း) စေကာလယ္ေတာ၊ ပဒိုဖိုေညာ၊ ဗုိလ္က်င္ေဖႏွင့္ ဗုိ္လ္ျမစိန္တုိ႔ ရန္ကုန္သို႔ သြားခဲ့၏။ အိမ္ေစာင့္အစိုးရမွ ဗိုလ္ေအာင္ၾကီး၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ေရႊႏွင့္ ေလ့လာသူမ်ားအျဖစ္ ဗိုလ္ဘျဖဴ၊ ဗုိလ္စံၾကည္၊ ဗုိလ္စိန္လြင္တို႔ ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ တက္ေရာက္ၾကသည္။


ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေကာ္ထူး (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ျမသန္း) တုိ႔က တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိသည့္ ကရင္ျပည္နယ္ေပးရန္ ေတာင္းဆို၏။ အိမ္ေစာင့္အစုိးရက ….. ကရင္ျပည္နယ္အေရးသည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒေရးရာ ကိစၥျဖစ္၍ အိမ္ေစာင့္အစိုးရအေနႏွင့္ ေက်ာ္လုပ္၍ မရ….။

မိမိတုိ႔ မတတ္ႏို္င္….။

ကိစၥက ျပတ္ၿပီ။ အိမ္ေစာင့္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကုိ ေဆြးေႏြး၍ မရ….။

ထားေတာ့….။ လက္နက္ကိုင္တပ္ ကိစၥ ေဆြးေႏြးၾကျပန္၏။ အိမ္ေစာင့္အစိုးရက….
`စတိ` လက္နက္ခ်ရမည္။ ၿပီးလွ်င္ …. အရည္အခ်င္း ျပည့္မီသူမ်ားကို တပ္မေတာ္ထဲတြင္ (S.P.R) ကဲ့သို႔၊ (Karen Rifle) ကဲ့သို႔ တပ္မ်ား ဖြဲ႔ေပးမည္။ ႏုိ္င္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးမႈမရွိသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲက အႏွစ္သာရ မရွိ။ ၄ ၾကိမ္မွ် ႏွစ္ဖက္ ေတြ႔ဆံုၿပီးသည့္တုိင္ တိုးတက္မႈက မရွိ…..။ ေဆြးေႏြးပြဲက ပ်က္သြားခဲ့၏။

(၂၆)

၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ဗုိလ္ေနဝင္း ဦးေဆာင္သည့္ စစ္တပ္သည္ ဖဆပလအစုိးရထံမွ အာဏာ သိမ္းပိုက္ယူ၏။ အာဏာသိမ္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီသည္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁ဝ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ားအားလံုးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ ကမ္းလွမ္း၏။

ထုိစဥ္က …. ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ားအတြင္း၌ ေစာဟန္တာသာေမႊး ဦးေဆာင္သည့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ (KRC) ႏွင့္ မန္းဘဇံ ေခါင္းေဆာင္သည့္ KNUP ဟူ၍ ၂ ဖြဲ႔ ကြဲေန၏။ KNUP သည္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ေဆြးေႏြးပြဲကုိ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ ညီညြတ္ေရးတပ္ေပါင္းစု (မဒညတ) အေနျဖင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့၏။ (မဒညတ) ၌ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ခ်င္းဦးစီးအဖြဲ႔၊ KNUP ၊ NMSP ႏွင့္ KNPP ပါဝင္သည္။

ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီႏွင့္ ေဆြးေႏြးမည့္ (မဒညတ) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တြင္ မန္းဘဇံက ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူၿပီး သခင္တင္ထြန္း (ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ) က အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ တာဝန္ယူသည္။ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီဘက္မွ …. ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗိုလ္ေစာျမင့္၊ ဗိုလ္ေက်ာ္စုိး၊ ဗိုလ္လွဟန္၊ ဗုိလ္ေသာင္းဒန္၊ ဗုိလ္ခ်စ္ခင္ ပါဝင္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ပင္ ေဆြးေႏြးပဲြ ျပဳလုပ္၏။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာ ၂ ရက္ေန႔မွ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ အတြင္း ႏွစ္ဖက္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ၆ ၾကိမ္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီက….အခ်က္ ၅ ခ်က္ ေတာင္းဆို၏။
(၁) ေတာ္လွန္ေရးလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ဝင္အားလံုးသည္ စစ္အစုိးရက သတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာတြင္ လာေရာက္စုစည္း ေနထုိင္ရန္၊ ၎တုိ႔ကို ေနရာထုိင္ခင္း၊ စားေရးေသာက္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး တာဝန္ယူမည္။

(၂) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးစဥ္ ကာလတြင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔မ်ားသည္ စည္း႐ုံးေရးလုပ္ငန္းမ်ား မလုပ္ရ။

(၃) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးစဥ္ ကာလတြင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔မ်ားသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား မလုပ္ရ။

(၄) အျပင္ထြက္လိုပါက ခြင့္ေတာင္းရမည္။

(၅) လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ဝင္အားလံုး စခန္း၏ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို လိုက္နာရမည္။

ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားက တဖက္သတ္ႏိုင္လြန္းလွ၏။ (မဒညတ) အေနႏွင့္ လက္ခံ၍ မရ….။
အေလွ်ာ့အတင္း၊ အေပးအယူ ရွိမွသာ ေဆြးေႏြးပြဲက ရလဒ္ေကာင္းရရန္ ရွိမည္။ ယခုမူ….။
ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီသည္ တဖက္သတ္ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားကို ေတာင္းဆိုၿပီး ေဆြးေႏြးပြဲကိုလည္း တဖက္သတ္ပင္ ရပ္စဲပစ္လိုက္၏။

၁၉၆၃ ခု၊ ႏုိဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္၊ ည ၉ နာရီတြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီမွ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ေၾကညာ၏။

(၂၇)

ထိုသို႔ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည့္ အခ်ိန္၌ သူသည္ တပ္မႉးတဦးမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ တေယာက္၏ တာဝန္မ်ား သူ႔၌ မရွိေသး…။
ယခုမူ …. သူသည္ KNU ၌ ဥကၠ႒ တာဝန္ ယူထားရ၏။ ကရင့္အမ်ဳိးသားမ်ား အေရးကုိ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ သူ႔တြင္ တာဝန္အရွိဆံုး….။
အဖိႏွိပ္ခံ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး။

ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးႏုိင္သည့္ ေကာ္သူးေလျပည္သစ္ကို ထူေထာင္ႏုိင္ေရးအတြက္ … ၄၅ ႏွစ္တုိင္တုိင္ သူ စစ္တုိက္ခဲ့၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ စစ္ပြဲမ်ားတပြဲၿပီးတပြဲ သူ ဆင္ႏႊဲခဲ့၏။ ၿပီးလွ်င္ ….
ထိုထိုေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ပင္ သူသည္ ရန္သူႏွင့္ စကားေျပာရမည္။ စစ္ေျမျပင္တြင္ စီးခ်င္းထုိး၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရွာသကဲ့သို႔၊ စားပြဲဝိုင္းတြင္ ေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရွာရမည္ကို သူ သေဘာေပါက္၏။ သို႔ေသာ္ …. ျဖစ္သန္းမႈအသိအရ …. ရန္သူစစ္အုပ္စုကုိ လကၡဏာပိုင္းျဖတ္ၿပီးသား ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ …. ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး တံခါးကိုမူ သူ မပိတ္ထားခဲ့ ….။
၈၈ …. အာဏာသိမ္း စစ္အုပ္စုသည္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရာတြင္ တရားဝင္ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ၿပီး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ေခၚသည့္နည္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုမႈမ်ား မျပဳလုပ္ ……။ တဖ႔ြဲခ်င္းဆီသို႔ “ေအာင္သြယ္ေတာ္“ မ်ား လႊတ္၍ “နားသြင္း“သည့္နည္းႏွင့္ တိုးတုိးတိတ္တိတ္ `စ`၏။
၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၇ ရက္ေန႔ ေန႔စြဲႏွင့္ နဝတဥကၠ႒ထံသို႔ သူ လက္မွတ္ထိုးၿပီး စာတေစာင္ေပးပို႔ခဲ့၏။ စာတြင္ အခ်က္ ၄ ခ်က္ ပါ၏။

(၁) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို တဖြဲ႔ခ်င္း ခြဲျခားမျပဳလုပ္ဘဲ တပ္ေပါင္းစုႏွင့္ ျပဳလုပ္ရန္ အတိအက်အားျဖင့္ တခုလံုးဆုိင္ရာ ေဆြးေႏြးအေျဖရွာမႈ ျဖစ္ေစရန္အတြက္ မဟာမိတ္ ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ နဝတအၾကား ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး ျပဳလုပ္ရန္။

(၂) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လက္ခံႏိုင္သည့္ ျပည္ပႏုိင္ငံတခုခုတြင္ ျပဳလုပ္ၾကရန္။

(၃) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို ကုလသမဂၢ၏ ၾကီးၾကပ္မႈတခုခုတြင္ ျပဳလုပ္ရန္။

(၄) ထိုေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို သတင္းႏွင့္ စာနယ္ဇင္းေလာကမွ ပုဂိၢဳလ္မ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ထိေတြ႔ႏုိင္သည့္ အေျခအေနတြင္ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ ျပဳလုပ္ၾကရန္ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

နဝတမွ မည္သို႔မွ် အေၾကာင္းမျပန္။ ႏွာေစး၍ ေန၏။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ခြန္ျမတ္၊ ပါေမာကၡေဟာင္း ေစာထြန္းေအာင္ခ်ိန္တို႔အဖြဲ႔ သူႏွင့္ လာေတြ႔၏။ ထိုသူတုိ႔ကား နဝတမွ လႊတ္လိုက္သည့္ အက်ဳိးေဆာင္မ်ားျဖစ္၏။

နဝတႏွင့္ KNU ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ရန္ ပဏာမျပင္ဆင္ေရး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ကုိ KNU မွ ေစလႊတ္သည္။ ပဒိုခလိေစး ေခါင္းေဆာင္သည့္ ျပင္ဆင္ေရး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တြင္ ပဒိုစတိလ၊ ေစာေနစိုး၊ ေစာဗစ္တယ္၊ ေစာတီးထူ၊ ေစာမင္းထူးႏွင့္ မန္းခ်စ္ဝင္း ပါဝင္၏။

KNU ၏ ပဏာမျပင္ဆင္ေရး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔သည္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ အေရွ႕ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာခ်ဳပ္၌ နဝတကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြးၾက၏။ KNU မွ ျပင္ဆင္မႈဆိုင္ရာ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ တင္ျပ၏။
(၁) ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဦးေရကို သတ္မွတ္ရန္

(၂) အခ်ိန္ႏွင့္ ေနရာ

(၃) အၾကိဳေန႔တြင္ ေတြ႔ဆံုမည့္အေၾကာင္း သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္

(၄) အက်ဳိးေဆာင္မ်ား တက္ေရာက္ခြင့္ ျပဳရန္

(၅) ဗီဒီယို၊ ကင္မရာ၊ အသံဖမ္းျခင္းကို ခြင့္ျပဳရန္

(၆) ေတြ႔ဆံုၿပီးစီးသည့္ အခ်ိန္တိုင္း သတင္းစာရွင္းလင္းခြင့္ ျပဳရန္

(၇) KNU ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ ဗဟို (က/န) ဆက္သြယ္ခြင့္ ျပဳရန္

(၈) လံုၿခံဳေရးကို နဝတမွ တာဝန္ယူရန္

(၉) ေဆြးေႏြးပြဲ အတြင္း၊ အျပင္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ သေဘာေဆာင္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ား မရွိေစရန္ စီမံေဆာင္ရြက္ရန္

(၁ဝ) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးသည့္ ကာလအတြင္း KNU ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတြ႔ဆံုလိုသည့္ ပုဂိၢဳလ္မ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ေတြ႔ဆံုရန္၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ေတြ႔ဆံုရန္

(၁၁) ေတြ႔ဆံုၿပီးသည့္အခါ၊ အစမွ အဆံုးအထိ မွတ္တမ္းမ်ားကို တိုင္းျပည္သို႔ ႐ုပ္သံလႊင့္ဌာနမွ အသံလႊင့္ ေၾကညာရန္

KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မွ တင္ျပညိႇႏႈိင္းသည့္ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္မွ နဝတ သည္ ၂၊ ၃၊ ၆၊ ၁ဝ အခ်က္မ်ားကို ျငင္းပယ္၏။ အထူးသျဖင့္ အခ်က္ ၁ဝ တြင္ ေတာင္းဆိုထားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ျပည္တြင္းရွိ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုမည့္အေရး ခါးခါးသိီးသီး ျငင္းဆန္ ပယ္ခ်ခဲ့၏။
စစ္မွန္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေတြ႔ဆံုမႈ၏ အစပ်ဳိးမႈက ……`စ` ကတည္းက ယဥ္သကို….ဟူ၍ ဆိုရေလၿပီ။ မတတ္ႏိုင္။

(၂၈)

KNU အေနျဖင့္ “လြတ္လပ္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္သည့္ သီးျခားေသာ အေျခအေနမ်ားတြင္ လုပ္ေဆာင္သြားရန္“ ဟူ၍ သေဘာထားခ်ၿပီး အဆင့္ျမင့္ ေတြ႔ဆံုႏုိင္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့၏။ ဒုတိယအၾကိမ္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ပင္ ျပဳလုပ္၏။

KNU ဘက္မွ ပဒိုမန္းရွာ လားဖန္း ေခါင္းေဆာင္ၿပီး နဝတ ဘက္မွ ဗိုလ္မႉးၾကီးေက်ာ္သိန္း ဦးေဆာင္၏။ အက်ဳိးေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ခြန္ျမတ္၊ ေအးစိုးျမင့္၊ ပါေမာကၡေဟာင္း ဦးထြန္းေအာင္ခ်ိန္တို႔လည္း တက္ေရာက္ၾကသည္။
KNU မွ အခ်က္ ၁၂ ခ်က္ကုိ တင္ျပ၏။
(၁) တျပည္လံုး အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းထားေရးကို နဝတ ဘက္မွ တုိင္းသိျပည္သိ ထုတ္ျပန္ေၾကညာရန္

(၂) နဝတ ၏ ထုိးစစ္ဆင္တပ္မ်ားကုိ ျဖည့္ေပးေနမႈ၊ လက္နက္ၾကီးမ်ား ေရွ႕တန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္မႈမ်ားကို ရပ္ဆုိင္းထားရန္

(၃) ထိုးစစ္အတြက္ အသံုးျပဳသည့္ လမ္းမ်ား ဆက္လက္ေဖာက္လုပ္ျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းမ်ားကို ရပ္ဆုိင္းထားရန္

(၄) တပ္သားသစ္မ်ား ေခၚယူျခင္း၊ ေပၚတာဆြဲျခင္း၊ ကင္းသမား ေခၚယူျခင္း၊ လုပ္အားေပး ေခၚယူျခင္းမ်ား ရပ္ဆိုင္းထားရန္

(၅) လူထုအေပၚ ေပၚတာေၾကး ေတာင္းခံမႈမ်ဳိးစံုႏွင့္ လူထု၏ ရိကၡာပစၥည္းမ်ား ေတာင္းခံမႈမ်ဳိးစံု ရပ္ဆုိင္းပစ္ရန္

(၆) လူထုကို အဓမၼေရႊ႔ေျပာင္းျခင္း မျပဳေရးႏွင့္ ေရႊ႔ေျပာင္းခံရသည့္ လူထုမ်ား ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရသည့္ လူထုမ်ား မိမိေက်းရြာသို႔ လံုၿခံဳစြာ ျပန္လည္ေနထုိင္ေစျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရန္

(၇) လိုအပ္သည့္ သြားလာမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္သည့္အခါတြင္ တဖက္ႏွင့္ တဖက္ သတင္းပို႔ၾကရန္

(၈) ႏွစ္ဖက္ အပစ္အခတ္ရပ္ဆုိင္းထားသည့္ ကာလအတြင္း KNU အေနႏွင့္ မိမိအမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ဆက္သြယ္ႏုိင္ရမည္။

(၉) အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းထားသည့္ ကာလအတြင္း ေပၚေပါက္လာသည့္ ျပႆနာမ်ားကို ညိႇႏိႈင္းေျဖရွင္းရန္အတြက္ ႏွစ္ဖက္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္သည့္ ညိႇႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ေရး ေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႔စည္းထားရမည္။

(၁ဝ) ႏွစ္ဖက္ အပစ္အခတ္ရပ္ဆိုင္းထားျခင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ႔လာရန္အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လက္ခံႏုိင္သည့္ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ေစာင့္ၾကည့္ေလ႔လာေရးအဖြဲ႔မ်ား ထားရွိရမည္။

(၁၁) အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းထားၿပီး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးသည့္ ကာလတြင္ နဝတတို႔ ဖမ္းဆီးထားသည့္ မန္းရင္စိန္ႏွင့္ KNU အဖြဲ႔ဝင္မ်ား ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ား ျပန္လႊတ္ေပးရန္ လုိအပ္သည္။

(၁၂) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးသည့္ ကာလအတြင္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အပစ္အခတ္ ရပ္ဆုိင္းထားေရး သေဘာတူညီခ်က္ကုိ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာၿပီး ျပည္တြင္းၿငိမ္ခ်မ္းေရးဆုိင္ရာ အေျခခံျပႆနာမ်ားကို စတင္ရန္

KNU ၏ တင္ျပခ်က္မ်ားမွ အခ်က္ ….. ၁၊ ၃၊ ၈၊ ၁ဝ ႏွင့္ ၁၂ ကို လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း နဝတ က ျငင္း၏။ ၿပီးလွ်င္ …… အခ်က္အမွတ္ ၂၊ ၄၊ ၅၊ ၆၊ ၇၊ ၉၊ ၁၁ ႏွင့္ ပတ္သက္၍မူ KNU အေနႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ဝင္ေရာက္ၿပီးမွသာ ေဆြးေႏြးႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြး၏။
ဤပုံစံမွာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲၿပီးျဖစ္သည့္ လူမ်ဳိးစုအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ MODEL ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း နဝတက ဆိုသည္။

(၂၉)

KNU ႏွင့္ နဝတ အၾကား ကြာဟသည့္ သေဘာထားမ်ားကို ထပ္၍ ေဆြးေႏြးရန္အတြက္ ေနာက္တပတ္ေတြ႔ရန္ သေဘာတူၾက၏။ နဝတ ႏွင့္ KNU တတိယအၾကိမ္ ထပ္မံ၍ ေတြ႔ဆံုၾကျပန္သည္။ တတိယအၾကိမ္ ေတြ႔ဆံုရာ၌ …. KNU ၏ ကို္ယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဘက္မွ -
ဗို္လ္ခ်ဳပ္ၾကီး တာမလာေဘာ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္
ပဒိုေဒးဗစ္ေထာ ဒု - အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္
ပဒိုမန္းရွာ လားဖန္း ။
ေစာသမိန္ထြန္း အဖြဲ႔ဝင္
မန္းေအာင္တင္ျမင့္ ။
ပါဝင္ၾကၿပီး နဝတ ၏ ကို္ယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မွ …..
ဗုိလ္မႉးၾကီး ေက်ာ္ဝင္း
ဗိုလ္မႉးၾကီး ေက်ာ္သိန္း
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေအာင္သိန္း
ဒု-ဗိုလ္မႉးၾကီး စန္းပြင့္
ဒု-ဗိုလ္မႉးၾကီး မ်ဳိးျမင့္ တက္ေရာက္ၾက၏။

ထံုးစံအတုိင္း အက်ဳိးေဆာင္တုိ႔သည္လည္း ပါဝင္တက္ေရာက္ၾကသည္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၆ ရက္မွ ဇူလုိင္လ ၂ ရက္ေန႔အထိ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ KNU မွ ဒုတိယအၾကိမ္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ၌ တင္ျပခဲ့သည့္အခ်က္ ၁၂ ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မရွင္းသည္ကို ထပ္၍ ေမးျမန္း၏။

ႏွစ္ဖက္ အပစ္အခတ္ ရပ္ၿပီးေနာက္ …. တိုင္းျပည္၏ အေျခခံ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကုိ ေဆြးေႏြးၾကရာတြင္ အခ်ိန္ႏွင့္ ေနရာကို KNU မွ တိတိက်က် သိလုိ၏။ အမ်ဳိးသားညီလာခံႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ဳိးသားညီလာခံသည္ တုိင္းျပည္၏ အေျခခံ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းေနျခင္းလား ….. ဟူ၍ ေမးခြန္းမ်ား ထုတ္၏။
KNU ၏ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို နဝတ က …. ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကုိ ေနာက္လာမည့္ အစိုးရကသာ ေျဖရွင္းသြားမည္ျဖစ္၏။

အမ်ဳိးသား ညီလာခံသည္ ႏုိ္င္ငံေရးျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းေနျခင္းမဟုတ္၊ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး အေျခခံအုတ္ျမစ္ကို ခ်ေနျခင္းသာ ျဖစ္၏။ KNU အေနႏွင့္ “လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကို စြန္႔၍ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ဝင္ေရာက္ျခင္း“ ဟူသည့္ ေဝါဟာရအသံုအႏႈန္းကုိ မၾကိဳက္လွ်င္ …. စကားလံုး အသံုးအႏႈန္း ေျပာင္းႏို္င္သည္။ အႏွစ္သာရကမူ “လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ စြန္႔လႊတ္၍ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ဝင္ေရာက္ျခင္း“ အတုိင္း ရွိေစရမည္ ဟူ၍ ျပည္လည္ရွင္းလင္းေျဖၾကား၏။ ႏွစ္ဖက္ ေဆြးေႏြးပြဲက ေရွ႕မတိုး…..။ ေနာက္တၾကိမ္ ထပ္ေတြ႔ရန္ သေဘာတူၾကၿပီး တတိယအၾကိမ္ ေဆြးေႏြးပြဲ ရပ္လုိက္၏။

(၃ဝ)

စတုတၳအၾကိမ္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကုိ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ စ၏။ အေရွ႕ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ပင္ က်င္းပခဲ့၏။ KNU မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး တာမလာေဘာႏွင့္ ပဒိုမန္းရွာ လားဖန္း ေခါင္းေဆာင္၍ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ယခင္တင္ျပခဲ့သည့္ အဆိုျပဳခ်က္ ၁၂ ခ်က္ကုိ ဆက္လက္၍ မေဆြးေႏြးေတာ့ဘဲ အဆိုျပဳခ်က္အသစ္ တင္ျပေဆြးေႏြး၏။ ႏွစ္ဖက္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ အဆိုျပဳခ်က္ ၃ ခ်က္ ျဖစ္သည္။

(၁) ႏုိင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔ - နဝတႏွင့္ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံး - KNU အၾကား ျပႆနာမ်ားကို လက္နက္ကိုင္ တုိက္ခုိက္နည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းျခင္း မျပဳၾကရန္ႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားရန္။

(၂) ႏွစ္ဖက္ အပစ္အခတ္ ရပ္ဆုိင္းထားၿပီးေနာက္ ျပည္ေထာင္စု စည္းလံုးညီညႊတ္ေရး၊ ေရရွည္ခိုင္ၿမဲေသာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ နဝတႏွင့္ KNU အၾကား ဆက္လက္၍ ေဆြးေႏြးသြားၾကရန္။

(၃) ႏွစ္ဖက္ အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းထားၾကရန္အတြက္ ႏွစ္ဖက္တပ္မ်ား၏ လိုက္နာရမည့္ အခ်က္မ်ား ညိႇႏႈိင္းသတ္မွတ္ၾကရန္ ……. ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ KNU ၏ တင္ျပခ်က္ ၃ ရပ္ကို နဝတ ၏ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔သည္ သူတုိ႔၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံသို႔ ဆက္လက္ တင္ျပ၏။ နဝတ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက KNU ၏ တင္ျပခ်က္ ၃ ရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဤသို႔ အေၾကာင္းျပန္ခဲ့သည္။

KNU အေနျဖင့္…..
(၁) လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး တရားဥပေဒေဘာင္အတြင္း ဝင္ေရာက္ျခင္းႏွင့္ တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာျခင္း ျပဳရန္

(၂) အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းထားရန္

(၃) တပ္ေနရာခ်ထားမႈ ညိႇႏႈိင္းသတ္မွတ္ရန္

(၄) နယ္ေျမေဒသ ဖြြ႔ံၿဖိဳးေရးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္

(၅) ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ဳိးသားညီလာခံတြင္ တတ္ေရာက္ေလ့လာရန္

(၆) အေျခခံဥပေဒ ေပၚေပါက္ၿပီးပါက လက္နက္ အၿပီးအပိုင္ စြန္႔လႊတ္ၿပီး တရားဝင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ တည္ေထာင္ျခင္း ျပဳရန္ -
ဟူသည့္ အဆင့္ ၆ ဆင့္ ခ်ျပ၏။ အဆင့္ ၆ ဆင့္၏ အႏွစ္သာရက ….“လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကို စြန္႔ …. ဥပေဒေဘာင္အတြင္း အရင္ဝင္“ ဟူ၍ ျဖစ္ေန၏။ KNU ႏွင့္ နဝတ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြက ေနာက္ဆံုးတြင္မူ နဝတ ၏ ရပ္ခံခ်က္အေပၚ၌သာ အဆံုးသတ္၍ ေန၏။
ကိုးကား …
- ေစာဘုိျမ၏ က်ေနာ္တင္ျပလုိသည့္ က်ေနာ့္ျဖတ္သန္းမႈ အစစ္အမွန္
- ကရင္သမုိင္း သုေတသနအဖြဲ႔မွ ထုတ္ေဝသည့္ ႏိုင္ငံသစ္ စာေစာင္ (အမွတ္ ၁ မွ ၇ အထိ)
- ဖူးကီးဒုိ၏ မန္းဘဇံႏွင့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး
- ဆရာၾကီး ဖူးစေကာလယ္ေတာ၏ ကရင္ေတာ္လွန္ေရး သမုိင္း မွတ္စုမ်ား
- ေအာင္ေစာဦး၏ ျပည္တြင္းစစ္ ႏွစ္ (၅ဝ)
- ဝင္းတင့္ထြန္း၏ အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္
- သခင္တင္ျမ၏ ဘံုဘဝမွာျဖင့္ (အတြဲ - ၅)
- BLC သင္တန္းေက်ာင္းတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ၏ မိန္႔ခြန္း စီဒီခ်ပ္
- သႏူထူး ဂ်ာနယ္မ်ား
- ကရင့္သတင္းစဥ္
- KNU ႏွင့္ နဝတ အၾကား ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ KNU၏ ရွင္းလင္းခ်က္ စာတမ္း

စစ္အစိုးရက KNU ကို ဖိအားေပးေန

Monday, 20 April 2009 18:50 သန္းထိုက္ဦး

ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ိဳးသား တပ္ဖြဲ႕ (DKBA) ပူးေပါင္းတပ္မ်ားက ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU) တပ္စခန္းတခုကုိ သိမ္းပုိက္ရန္ ၾကိဳးစား ေနေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ကရင္ျပည္နယ္ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ KNU လက္ ေအာက္ခံ ကရင္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KNLA) တပ္ရင္း ၂၀၁ စခန္း တခုကုိ နအဖတပ္မ်ား ႏွင့္ DKBA တပ္ဖြဲ႕မ်ားက ယခုလ ၁၆ ရက္မွ ၁၉ ရက္ေန႔ အထိ ဆက္လက္ တိုက္ခိုက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ “အခုထိ နအဖနဲ႔ DKBA တပ္ေတြ ျပန္မဆုတ္ေသးဘူး၊ ေ၀ၚေလခီး စခန္းကို ရေအာင္တိုက္မယ္လို႔ ေျပာတယ္”ဟု KNLA တပ္ရင္း ၂၀၁ ၏ ဒု တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္ႀကီး ဘူးေဖာက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။ ယင္းတုိက္ပြဲသည္ လြန္ခဲ့သည့္ မတ္လအတြင္းက ထိုင္းႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး Kasit Piromya ႏွင့္ ျမန္မာ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္၊ ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး ဦးဉာဏ္ဝင္းတို႔ႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ေတြ႕ဆံုခဲ့စဥ္ စစ္အစိုးရဘက္က KNU အဖြဲ႔အား ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ နားခ်ေပးရန္ ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္း အျပင္းထန္ဆံုး တိုက္ပြဲျဖစ္သည္။ ယခု လဆန္းပုိင္းတြင္လည္း ထိုင္းအာဏာပုိင္မ်ားမွ KNU ဒု ဥကၠဌ ေစာေဒးဗစ္တာကေပါ ၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ေနာ္စီဖိုးရာစိန္ႏွင့္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေဆးဖိုးတို႔ကုိ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ တေနရာတြင္ ေခၚယူ၍ ၂ နာရီၾကာ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့ေသးသည္။တခ်ိန္တည္းတြင္ပင္ KNU ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ႀကီးေစာဘိုျမ(ကြယ္လြန္) ၏သား ဗိုလ္ႀကီး ေစာေနစိုးျမက လည္း စစ္အစုိးရ က်င္းပမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အစိုးရႏွင့္ အတူ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ သြားမည္ျဖစ္ၿပီး KNU တြင္ဆက္လက္က်န္ရွိေနေသာအဖြဲ႕၀င္မ်ားအေနျဖင့္လည္း ကရင္ ျပည္နယ္ ေအးခ်မ္း သာယာတိုးတက္ေရးအတြက္ အစိုးရႏွင့္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္တုိက္တြန္း ေျပာၾကားထားသည္။ ဧၿပီလ ၁၉ ရက္ေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ ညပိုင္းက ထုတ္လႊင့္သြားသည့္ စစ္အစိုးရပုိင္ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကား ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ေမးျမန္းခန္းတခုတြင္ ေစာေနစိုးျမက ကရင္ဘာသာစကားျဖင့္ အထက္ပါအတုိင္း ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။အဆိုပါ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခန္းကို စစ္အစိုးရပိုင္ မီဒီယာမ်ားတြင္ ၾကဳိတင္ေၾကညာထားျခင္းမရွိဘဲ ထုတ္လႊင့္ျပသ သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုကဲ့သို႔ စစ္အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူျခင္းမွာ KNU ေခါင္းေဆာင္ ၄င္း၏ဖခင္ ခ်မွတ္ထားေသာ လမ္းစဥ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊အဆိုပါၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္ကို ဦးေလး ေတာ္စပ္သူ ဗိုလ္ထိန္ ေမာင္က လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရာ ဗိုလ္ထိန္ေမာင္ႏွင့္အဖြဲ႕၀င္မ်ား ဖိႏွိပ္ခ်ဴပ္ျခယ္ျခင္းမရွိ လြတ္လပ္စြာသြားလာႏုိင္ ျခင္း၊ ေအးခ်မ္း စြာျဖင့္ စား၀တ္ေနေရး အပါအ၀င္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ကိုယ္တုိင္ သိျမင္ေတြ႕ၾကဳံ လာရသည့္အတြက္ စစ္အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေစာေနစိုးျမ ကေျပာဆိုသည္။ လက္ရွိ KNU ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္သည္ ႏုိင္ငံေရးကို ကစားစရာဟု သတ္မွတ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္လည္း တိတိက်က် မရွိ သည့္အတြက္ ေသခ်ာစြာစဥ္းစားၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္သို႔ ျပန္လာေစခ်င္ေၾကာင္း၊ KNU လက္ရွိ ေခါင္း ေဆာင္ မ်ားတြင္ ကရင္မ်ားပါသလို ကရင္မဟုတ္သူမ်ားလည္း ပါ၀င္ေနၿပီး ကရင္ျပည္နယ္ အေရးထက္ ၄င္းတို႔ ေကာင္း စားေရးကို ဦးတည္လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု ၄င္းကဆက္လက္ေျပာသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ၾကာ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ တုိက္ခိုက္ေနသည့္ အၾကီးဆုံးေသာ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္း KNU မွ ဗိုလ္ႀကီးေစာေနစိုးျမသည္ တပ္သား အင္အား ၁၀၀ ေက်ာ္ ၏ မိသားစု၀င္မ်ားႏွင့္အတူ လက္နက္ခဲယမ္း မီးေက်ာက္မ်ားႏွင့္တကြေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ထို႔ေကာ္ကိုး ေက်းရြာတြင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူ ထားေသာ ဗုိလ္ထိန္ေမာင္အဖြဲ႕ႏွင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္ဟု စစ္အစိုးရ မီဒီယာမ်ားတြင္ အက်ယ္တ၀င့္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

DKBA..ကရင္ရြာသားမ်ား စားနပ္ရိကၡာ ရွားပါးမႈႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ေနရ

2009 April 20
tags: Burma, DKBA Killers, Genocide, Human Rights, Junta, Karen, KNLA, KNU, world focus on Burma
by peacerunning
ဒယ္နီယယ္ပီဒါဆင္တနလၤာေန႔၊ ဧၿပီလ 20 2009 16:27 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
မဲေဆာက္ (မဇၩိမ) ။ ။ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ေပၚ ခြ၍ ေနၾကေသာ ကရင္ရြာသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္မွာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ေနထိုင္ေရးအတြက္ အလြန္ခက္ခဲေသာ အေျခအေနႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။
သူတို႔သည္ စစ္ျဖစ္ပြားေနေသာ ဇံုအတြင္း ပိတ္မိေနၾကၿပီး၊ စားနပ္ရိကၡာ ရွားပါးမႈအျပင္ ေကာက္ခ်င္သလို ေကာက္ေနေသာ အခြန္အေကာက္မ်ားႏွင့္ ဆုိးရြားလာေနေသာ က်န္းမာေရး အေျခအေနတို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ၾကံဳေတြ႔ေနၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။
ေကာဆာ၊ ကေလာေဂါ၊ ေကာပိုးပိုးႏွင့္ ေပါဘူးလွတာ ေက်းရြာ ၄ ရြာမွာ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ၿမ့ဳိျဖစ္ေသာ မဲေဆာက္၏ ေတာင္ဘက္တြင္ရွိၿပီး အုန္းဖ်ံမဲ ဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ ထိုင္းနယ္စပ္ၿမ့ဳိ အုန္းဖန္အၾကား တည္ရွိကာ လူဦးေရ ၂၁၁၁ ဦး ရွိသည္။
continue http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/2778-2009-04-20-10-10-22.html
from → Burma

ကရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအုပ္စုမ်ား၏ သေဘာထားအျမင္ကို ပစ္စာျပန္႕၍ ရွင္းလင္း

Mon 20 Apr 2009, ကြန္းဟေဒ့
ဒီေကဘီေအႏွင့္ အျခားကရင္အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအဖြဲ႕အခ်ဳိ႕၏ လြဲမွားေသာ အျမင္ဝါဒ ျဖန္႕ခ်ီမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမည္နာမေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိေသာ ပစ္စာမ်ား ဘုရားသုံးဆူေဒသတဝိုက္တြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနသည္ဟု ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာသည္။စစ္အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းလၽွင္ စီးပြားေရးႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္လမ္းေကာင္းမ်ားကို ရရွိေစသျဖင့္ ကရင့္ၾကမၼာ ကရင္ဖန္တီးခြင့္ရရွိေရး၊ ကရင္လက္နက္ ကရင့္လက္ထဲ မွာရွိေရး ဟူေသာ ဥကၠဌႀကီး၏မူ (၄) ရပ္ႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ဟု ဒီေကဘီေအႏွင့္ အျခားကရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီမ်ား၏ ေျပာဆိုဝါဒျဖန္႕ခ်ီမႈမွာ ဥကၠဌေစာဘဦးႀကီး၏ မူ(၄) ရပ္ကို လြဲမွားစြာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း “ဌာနဆိုင္ရာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုမ်ားအား ရွင္းလင္းခ်က္” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ပစ္စာတြင္ ရွင္းလင္းထားသည္။ယခုကဲ့သို႕ ဝါဒျဖန္႕ခ်ီျခင္းမွာ ၄င္းတုိ႕၏(ကရင္အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအဖြဲ႕မ်ား) ႏိုင္ငံေရးအျမင္တိမ္မႈကို ေဖာ္ျပရာေရာက္ၿပီး နအဖ၏ နည္းပရိယာယ္လွည့္ကြက္အတြင္းသို႕ လုံးလုံးက်ေရာက္ေနရမႈကို ဖုံးကြယ္ရာ ေရာက္ေပသည္ဟု ရွင္းလင္းထားသည္။ဤပစ္စာမ်ားသည္ KNU မွ ထုတ္ျပန္ထားျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဒီေကဘီေအႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားႏွင့္ စာေစာင္ရရွိထားေသာသူမ်ား သုံးသပ္ၾကသည္။သို႕ေသာ္ ေကအင္ယူအတြင္းေရးမႉး႐ုံးကို ေမးျမန္းရာတြင္ “က်ေနာ္တို႕ ဒီစာကိုမေတြ႕ရ၊ အကုန္လုံး မဖတ္ၾကည့္ရေသးေတာ့ က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ထုတ္ထားပါတယ္လို႕ ေျပာလို႕ မရေသးဘူး “ ဟု ေျဖၾကားခဲ့သည္။ တပ္မဟာ (၆) ဗိုလ္ႀကီးတစ္ဦးကို ေမးျမန္းရာတြင္ ၄င္းအေနျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မျမင္ေတြ႕ရေသး၍လညး္ေကာင္း ယင္းပစ္စာတြင္ ၄င္းတို႕အဖြဲ႕အစည္း အမည္နာမလည္း ထည့္သြင္းထားျခင္းလည္း မရွိသည့္အတြက္ ၄င္းတို႕မွ ထုတ္ေဝထားသည္ဟု အတိအက်ေျပာ၍ မရႏိုင္ေသးဟု ဆုိသည္။ယင္းပစ္စာတြင္ ဆက္လက္၍ ရွင္းလင္းထားသည္မွာ နအဖစစ္အစိုးရမွ ဒီေကဘီေအႏွင့္ KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီတို႕အား တပ္တည္ရွိခြင့္ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ခြင့္ ျပဳရျခင္းအေၾကာင္းရင္းမွာ - KNU ကိုတိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းရန္၊ ဟန္ျပအခြင့္အေရးေပးၿပီး KNU/KNLA အား ၄င္းတို႕အားပူးေပါင္းလာေအာင္ ျမဴဆြယ္ေရး၊ အဓမၼလက္နက္သိမ္းလၽွင္ DKBA/KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီမ်ား KNU ႏွင့္ ျပန္လည္ပူးေပါင္းသြားမည္ကိုစိုးရိမ္ျခင္းႏွင့္ အျခားအခ်က္ ၆ ခ်က္မ်ားအျပင္ နအဖသည္ DKBA တပ္ဖြဲ႕အား မူးယစ္ေဆး ထုတ္ခြင့္ေပးရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းမ်ား ေခါင္းစဥ္ခြဲတြင္ ဒီေကဘီေအသည္ ႏိုင္ငံတကာ၏ ရန္သူျဖစ္လာေစေရး (ကရင္အမ်ဳိးသားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္) ႏွင့္ ဒီေကဘီေအအား လက္နက္ကိုင္ခြင့္ေပးျခင္းသည္ ငါးၾကင္းဆီႏွင့္သာ ငါးၾကင္းျပန္ေၾကာ္သည့္ နအဖ၏ နည္းဗ်ဴဟာတစ္ခုျဖစ္သည္ကို အေလးအနက္သတိျပဳၾကရန္ ႏွင့္အျခားအခ်က္ ၆ ခ်က္မ်ားကို ရွင္းလင္းေဖာ္ျပထားသည္။ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္ရဲဖက္အဖြဲ႕ဝင္မ်ား ျပည္သူလူထုမ်ား သတိႀကီးၾကရန္ႏွင့္ နအဖ၏ နည္းပရိယာယ္ေပါင္းစုံးမ်ားကို ကာကြယ္တားဆီးၾကရန္ နိဂုံးပိုင္းတြင္ သတိေပးေဖာ္ျပထားသည္။

The Karen villages - to the south of the Thai-Burma border town of Mae Sot - Kaw Ser, Klaw Gaw, Kaw Poe Pee and Paw Buh Hla Ta are each being forced t

2009 April 20
tags: Burma, Genocide, Human Rights, Karen, KNLA, KNU, world focus on Burma
by peacerunning
Military activity increases food crisis for struggling villagers
Daniel PedersenMae Sot, ThailandApril 20, 2009
Increased military activity by a combined force of the Burma Army and the Democratic Karen Buddhist Army has more than 2000 villagers struggling to feed themselves.The Karen villages - to the south of the Thai-Burma border town of Mae Sot - Kaw Ser, Klaw Gaw, Kaw Poe Pee and Paw Buh Hla Ta are each being forced to provide five porters a day to DKBA and State Peace and Development troops.The villages are clustered between Umpheim Mai refugee camp and the Thai town of Umphang, famous for trekking and its natural beauty.These four villages are home to 2,111 people, all of whom are short of food, living only on rice, deprived of fish paste to mix through the rice, a Karen staple.This region is rich in minerals and used extensively for contract farming.Much of the native forest has been clear felled, leaving behind rich, red-clay soils.Huge limestone outcrops dot the landscape.These soils produce huge crops of corn and peanuts. Some areas are also planted in sugar cane and rubber trees.Thai investors generally carry the cost of seed for contract farming and in turn, at harvest, provide rice for the village inhabitants who work the farms.This year the region has become a war zone, hindering the cropping of corn.The corn that has been cropped has then been taxed by the DKBA/SPDC and the Karen National Liberation Army to the point that it has not been commercially viable, particularly with the depressed corn price this season being taken into account.As a result, Thai investors have not seen returns deemed adequate enough to pay the farmers their rice, which would generally carry them through the year.DKBA units 333, 999, 907 and 906 and SPDC units 404, 283 and 284 are active in the area.At any given time there are about 350 active troops. There are regular patrols, with each village being asked to provide five porters a day to carry water for soldiers. Any rice discovered in the village is generally seized.The porters are not paid and are expected to take their own rice.The DKBA/SPDC force has established a base camp at Paw Buh Hla Ta.The camp is built of bamboo and hardwood, probably at least a semi-permanent settlement, so the villagers expect a presence throughout the rainy season and beyond to be maintained.KNLA Brigade 201 and Special Battalion 103 remnant forces, numbering in all about 300 soldiers, are attempting to provide security to the villages and generally harass the DKBA/SPDC troops.Asked about supplementary foods to go with the rice, for example fish paste, chillies and cooking oil, a committee of three established to assess needs said there was none available in the region and the only rice available were emergency rations recently donated by a foreign NGO.Health conditions in the four Karen villages are tenuous at best, but most people do have access to boiled water.In Kaw Ser there is a gravity-fed, piped water supply. In Klaw Gaw, Kaw Poe Kee and Paw Bu Hla Ta water is drawn from wells.Mobile units of medics and nurses accessing the area say the greatest medical need at the moment is rehydration packages and Buprofen, although some of these are being provided by Help Without Frontiers (HWF).Villagers said the biggest health risks they were facing at the moment were diarrhoea, dysentery and malaria. Dengue did not rate among their concerns.There are some malaria control programs operating, depending on security.The villagers this morning said they were desperate for more rice and fish paste.These four villages had been receiving medical aid from Special Battalion 103’s base camp, which was lost last year and apparently HWF clinics in the region that were burned down about the same time.Now they depend on mobile medical units and don’t have enough to eat.ENDS
STOP KILLING KAREN PEOPLE!!!!

KNLA ႏွင့္ DKBA ပဋိပကၡ အထိအခိုက္ အက်အဆံုး မ်ား

ဒယ္နီယယ္ပီဒါဆင္
အဂၤါေန႔၊ ဧၿပီလ 21 2009 22:48 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
မဲေဆာက္ (မဇၩိမ)။ ။ ကရင္ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KNLA) ၏ ထိုင္းနယ္စပ္ႏွင့္ ကပ္ေနေသာ စခန္းတခုကို ျမန္မာစစ္တပ္ႏွင့္ ယင္း၏ မဟာမိတ္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ တခုတို႔က သိမ္းပိုက္ႏိုင္ေရးအတြက္ တိုက္ခိုက္ ေနရာ ယခုအခါ ၉ ရက္ ရွိသြားၿပီျဖစ္ၿပီး ယေန႔မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ ၂ ဘက္စလံုးတြင္ အထိအခိုက္ အက်အဆံုးမ်ားေၾကာင္း သိရသည္။

KNLA တပ္မႉးတဦးက အဝိုင္းခံထားရေသာ ဝါးေလခီး စခန္းမွ ေျပာၾကားရာတြင္ သူတို႔ဘက္မွ တပ္သားတဦး က်ဆံုး၍ ၃ ဦး ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ အထိအခိုက္ အက်အဆံုးမွာ ျမန္မာစစ္တပ္ႏွင့္ သူတို႔၏ မဟာမိတ္ျဖစ္ေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ ကရင္ ဗုဒၶဘာသာ တပ္မေတာ္ (DKBA) တို႔ဘက္တြင္ ပိုမ်ားသည္ဟု ဆိုသည္။ ေနာက္ဆံုး တိုက္ခိုက္မႈမ်ား စတင္ခဲ့သည့္ ဧၿပီလ ၁၂ ရက္ေန႔က စတင္၍ ေသဆံုး ဒဏ္ရာရသူမ်ားကို သူ႔တပ္ဖြဲ႔ဝင္တို႔က ေရတြက္ၾကည့္ရာ တနဂၤေႏြေန႔ မြန္းလြဲပိုင္းအထိ ရန္သူဘက္မွ ၇ ဦးေသ၍ ၃၃ ဦး ဒဏ္ရာရွိခဲ့သည္ဟု အဆိုပါ တပ္မႉးက ေျပာသည္။ စခန္း အနီးတဝိုက္ ေထာင္ထားေသာ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းမ်ားႏွင့္ ေထာင္ေခ်ာက္ မိုင္းမ်ားေၾကာင့္ ထိခိုက္ ေသဆံုးမႈမ်ားမွာ အမ်ားဆံုး ျဖစ္သည္။

ပူးေပါင္းအင္အား ၂၅ဝ ခန္႔ရွိေသာ ျမန္မာစစ္တပ္ႏွင့္ DKBA တပ္တို႔သည္ ၆ဝ မမ၊ ၈၁ မမ ေမာ္တာ အမ်ားအျပားကို အသံုးျပဳကာ တိုက္ခိုက္ေနၾကသည္။ စခန္းတြင္းရွိ တပ္မႉးက အဂၤါေန႔မြန္းလြဲ ၃ နာရီခန္႔က ေျပာၾကားရာတြင္ ေနာက္ဆံုး ေမာ္တာဆံမ်ား က်ေရာက္ ေပါက္ကြဲခဲ့သည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ၂၅ မိနစ္ခန္႔ကျဖစ္ၿပီး အေျခအေနမွာ မေကာင္းဟု ဆိုသည္။ “သူတို႔ က်ေနာ္တို႔ကို ေန႔တိုင္း လာတိုက္ေနတာ”။

ဤသို႔ လာေရာက္ တိုက္ခိုက္မည္ကို KNLA စစ္သားမ်ားက ေစာစီးစြာ ကတဲကပင္ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ၾကၿပီး၊ အသင့္ ျပင္ဆင္ထားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

ထုိေဒသတခုလံုးမွာ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းမ်ား၊ ေထာင္ေခ်ာက္ ဗံုးမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး၊ KNLA အေနျဖင့္ သူတုိ႔ကိုယ္ပိုင္ ထုတ္လုပ္ထားေသာ ေရွ႔ထြက္ မိုင္းမ်ားျဖင့္ ခုခံတိုက္ခိုက္ေနကာ ယင္းသည္ မီတာ ၂၅ဝ အကြာအေဝးအထိ ထိေရာက္စြာ အသံုးျပဳ တိုက္ခိုက္ႏိုင္သည္ဟု KNLA ၏ ဒုဥကၠဌ ေဒးဗစ္သာကေပါ က ေျပာသည္။

ဝါးေလခီးစခန္းသည္ KNLA တပ္မဟာ ၆၊ တပ္ရင္း ၂ဝ၁ ၏ စခန္းျဖစ္ၿပီး၊ ထိုင္းနယ္စပ္ႏွင့္ ခဲတပစ္သာ ေဝးေသာ္လည္း သီးျခားျဖစ္ေနေသာ ေနရာျဖစ္သည္။ ထိုင္းစစ္သားမ်ားက ဤစခန္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လမ္းအျဖစ္ အသံုးခ်ႏိုင္ဘြယ္ လမ္းေၾကာင္း အားလံုးကို အင္အားအ လုံးအရင္းျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ ကာကြယ္ထားသည္။

စစ္အစိုးရက KNU ကို ဖိအားေပးေန

ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ိဳးသား တပ္ဖြဲ႕ (DKBA) ပူးေပါင္းတပ္မ်ားက ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU) တပ္စခန္းတခုကုိ သိမ္းပုိက္ရန္ ၾကိဳးစား ေနေၾကာင္း သိရွိရသည္။

စခန္းတခုကို ကာကြယ္ေနရာယူထားသည့္ ေကအဲန္အယ္လ္ေအရဲေဘာ္တခ်ဳိ႔။

ကရင္ျပည္နယ္ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ KNU လက္ ေအာက္ခံ ကရင္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KNLA) တပ္ရင္း ၂၀၁ စခန္း တခုကုိ နအဖတပ္မ်ား ႏွင့္ DKBA တပ္ဖြဲ႕မ်ားက ယခုလ ၁၆ ရက္မွ ၁၉ ရက္ေန႔ အထိ ဆက္လက္ တိုက္ခိုက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

“အခုထိ နအဖနဲ႔ DKBA တပ္ေတြ ျပန္မဆုတ္ေသးဘူး၊ ေ၀ၚေလခီး စခန္းကို ရေအာင္တိုက္မယ္လို႔ ေျပာတယ္”ဟု KNLA တပ္ရင္း ၂၀၁ ၏ ဒု တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္ႀကီး ဘူးေဖာက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။

ယင္းတုိက္ပြဲသည္ လြန္ခဲ့သည့္ မတ္လအတြင္းက ထိုင္းႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး Kasit Piromya ႏွင့္ ျမန္မာ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္၊ ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး ဦးဉာဏ္ဝင္းတို႔ႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ေတြ႕ဆံုခဲ့စဥ္ စစ္အစိုးရဘက္က KNU အဖြဲ႔အား ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ နားခ်ေပးရန္ ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္း အျပင္းထန္ဆံုး တိုက္ပြဲျဖစ္သည္။

ယခု လဆန္းပုိင္းတြင္လည္း ထိုင္းအာဏာပုိင္မ်ားမွ KNU ဒု ဥကၠဌ ေစာေဒးဗစ္တာကေပါ ၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ေနာ္စီဖိုးရာစိန္ႏွင့္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေဆးဖိုးတို႔ကုိ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ တေနရာတြင္ ေခၚယူ၍ ၂ နာရီၾကာ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့ေသးသည္။

တခ်ိန္တည္းတြင္ပင္ KNU ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ႀကီးေစာဘိုျမ(ကြယ္လြန္) ၏သား ဗိုလ္ႀကီး ေစာေနစိုးျမက လည္း စစ္အစုိးရ က်င္းပမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အစိုးရႏွင့္ အတူ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ သြားမည္ျဖစ္ၿပီး KNU တြင္ဆက္လက္က်န္ရွိေနေသာအဖြဲ႕၀င္မ်ားအေနျဖင့္လည္း ကရင္ ျပည္နယ္ ေအးခ်မ္း သာယာတိုးတက္ေရးအတြက္ အစိုးရႏွင့္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္တုိက္တြန္း ေျပာၾကားထားသည္။

ဧၿပီလ ၁၉ ရက္ေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ ညပိုင္းက ထုတ္လႊင့္သြားသည့္ စစ္အစိုးရပုိင္ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကား ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ေမးျမန္းခန္းတခုတြင္ ေစာေနစိုးျမက ကရင္ဘာသာစကားျဖင့္ အထက္ပါအတုိင္း ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခန္းကို စစ္အစိုးရပိုင္ မီဒီယာမ်ားတြင္ ၾကဳိတင္ေၾကညာထားျခင္းမရွိဘဲ ထုတ္လႊင့္ျပသ သြားျခင္းျဖစ္သည္။ယခုကဲ့သို႔ စစ္အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူျခင္းမွာ KNU ေခါင္းေဆာင္ ၄င္း၏ဖခင္ ခ်မွတ္ထားေသာ လမ္းစဥ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊အဆိုပါၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္ကို ဦးေလး ေတာ္စပ္သူ ဗိုလ္ထိန္ ေမာင္က လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရာ ဗိုလ္ထိန္ေမာင္ႏွင့္အဖြဲ႕၀င္မ်ား ဖိႏွိပ္ခ်ဴပ္ျခယ္ျခင္းမရွိ လြတ္လပ္စြာသြားလာႏုိင္ ျခင္း၊ ေအးခ်မ္း စြာျဖင့္ စား၀တ္ေနေရး အပါအ၀င္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ကိုယ္တုိင္ သိျမင္ေတြ႕ၾကဳံ လာရသည့္အတြက္ စစ္အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေစာေနစိုးျမ ကေျပာဆိုသည္။

လက္ရွိ KNU ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္သည္ ႏုိင္ငံေရးကို ကစားစရာဟု သတ္မွတ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္လည္း တိတိက်က် မရွိ သည့္အတြက္ ေသခ်ာစြာစဥ္းစားၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္သို႔ ျပန္လာေစခ်င္ေၾကာင္း၊ KNU လက္ရွိ ေခါင္း ေဆာင္ မ်ားတြင္ ကရင္မ်ားပါသလို ကရင္မဟုတ္သူမ်ားလည္း ပါ၀င္ေနၿပီး ကရင္ျပည္နယ္ အေရးထက္ ၄င္းတို႔ ေကာင္း စားေရးကို ဦးတည္လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု ၄င္းကဆက္လက္ေျပာသည္။

ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ၾကာ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ တုိက္ခိုက္ေနသည့္ အၾကီးဆုံးေသာ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္း KNU မွ ဗိုလ္ႀကီးေစာေနစိုးျမသည္ တပ္သား အင္အား ၁၀၀ ေက်ာ္ ၏ မိသားစု၀င္မ်ားႏွင့္အတူ လက္နက္ခဲယမ္း မီးေက်ာက္မ်ားႏွင့္တကြေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ထို႔ေကာ္ကိုး ေက်းရြာတြင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူ ထားေသာ ဗုိလ္ထိန္ေမာင္အဖြဲ႕ႏွင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္ဟု စစ္အစိုးရ မီဒီယာမ်ားတြင္ အက်ယ္တ၀င့္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ဧရာ၀တီသတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

KNU reject Saw Nay Soe Mya Interview

ေစာေနစိုးၿမ အင္တာဗ်ဳး

KNU ေခါင္းေဆာင္မ်ား သူ ့အေဖ မရွိသည့္ ေနာက္ အားလံုးကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီးလက္၀ါးၾကီးအုပ္ ထား ဟု ေစာေနစိုးၿမ အင္တာဗ်ဳး တြင္ေၿပာ(ဗီဒီယို)April 20, 2009 · ၂၀ ဧၿပီ ရန္ကုန္၊ ၊Freedom News Groupေထာ့ေကာ့ကိုးတြင္ သြားေရာက္အေၿခစိုက္ ေသာ ကြယ္လြန္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၿမ ၏ သားၿဖစ္သူ ေစာေနစိုးၿမ က ၿမန္မာ့ရုပ္ၿမင္သံၾကား ႏွင့္ ၿမ၀တီ ကို၎ ၏အၿမင္ ႏွင့္ သူ ့အေဖခ်မွတ္ထားေသာ မူမ်ားကိုလက္ရွိ KNU ေခါင္းေဆာင္မ်ားက လုိက္နာမႈမရွိေၾကာင္းေထာ့ေကာ့ကိုးတြင္ ေၿပာေန စဥ္။
Late KNU/KNLA leader General Saw Bo Mya 's son give interview at Burma state-run MRTV and Mya Wadi Television Channel

ကရင့္အမ်ိဳးသမီးလွဳပ္ရွားမွုအဖြဲ ့

ကရင့္အမ်ိဳးသမီးလွဳပ္ရွားမွုအဖြဲ (ျပည္တြင္း)့၏ မတ္လလွဳပ္ရွားမွဳေလးတခုျဖစ္သည္

က်မျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာဘန္ေကာက္ခရီးလမ္း

က်မျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ဘန္ေကာက္ခရီးလမ္းလြန္ခဲဲ့ေသာ ၂၀၀၃ခုႏွစ္ကာလ က်မအသက္၁၆ႏွစ္အရြယ္ ၈တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ စာေမးပြဲေျဖျပီးခါစ ေႏြဦးအခါတြင္ ဘန္ေကာက္ျမိဳ ့မွ ျပန္လာေသာ၀မ္းကြြဲအစ္မတစ္ေယာက္၏ အေျပာေကာင္းမွဳျဖင့္ က်မဘန္ေကာက္ျမိဳ ့သို ့လိုက္သြားရန္စိတ္ဆႏၵျပင္းျပခဲ့ရ၏။ မွန္ပါသည္ ဘန္ေကာက္မွာအလုပ္လုပ္ျပီး ေငြအသင့္အတင့္စုေဆာင္းမိ၍ မိသားစုေမာင္ႏွမကို ေထာက္ ပံ့ႏိုင္ေသာ၀မ္းကြဲအစ္မကိုသေဘာ က်မိသည္ ။ဘန္ေကာက္သို ့မလိုက္သြားရန္ မိုးမိုးနဲ ့ပါးပါးတားျမစ္ေသာ္လည္း က်မဆႏၵမ်ားမေလ်ာ့ခဲ့။ ေႏြရာသီေရာက္တိုင္းအားလပ္ေသာလယ္ယာျပီးစီးခ်ိန္ျဖစ္၍ပါးပါးမွာထင္းခုတ္သြား၍ မိုးမိုးနဲ ့က်မ မွာေတာအရက္ခ်က္ခ်င္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရေလသည္။ မိသားစုေမာင္ႏွမ ၄ေယာက္အနက္က်မမွာ ဒုတိယ ေျမာက္သမီးျဖစ္၍ အစစအရာရာ မိုးမိုးနဲ ့ပါးပါးကို၀ိုင္း၀န္းကူညီခဲ့ရေလသည္။ အဦးဆုံးအစ္ကိုတစ္ေယာက္မွာကိုယ္ရင္၀တ္သြား၍က်န္ရွိေနေသာမိသားစုမွာမိုးမ္ိုးနဲ့ပါးပါးအၾကီး ဆုံး က်မမွာ ေမာင္ေလး၂ဦး ၅ေယာက္သာျဖစ္သည္။ ေခတ္စားလာေသာ ဘန္ေကာက္ေခတ္သည္ က်မတို ့ ဘားအံျမိဳ ့နယ္ ေကာ့ကေသာင္ေက်းရြာ ေမာင္မယ္မ်ား မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ မဆိုိခဲ့ေပမဲ့ မတူကြဲျပားျခားနားလွေသာ ႏိုင္ငံေရးေခတ္ေရစီးေၾကာင္း ၊ စီးပြားေရးေရစီးေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္က်မတို ့ လည္း လူေတာထဲမွ လူသားတစ္ဦးမို ့ မတူညီေသာ ဘ၀အနိမ့္အျမင့္ကို ခါးသီးစြာ မရင္ဆိုင္ရဲပါ။ လူမွာအ၀တ္ ေတာင္းမွာ အကြတ္ ဆိုသလို လူျဖစ္လာမွ အရွက္နဲ ့အေၾကာက္ရွိတတ္စျမဲပါ။ပူျပင္းလွေသာ တန္ခူး၊ ကဆုန္ ေႏြဦးကာလမို ့ ေလာကဟင္းလင္းျပင္တစ္ခုလံုး ပူေလာင္ ေျခာက္ေသြ ့လွေပသည္။ က်မမွာအဖို ့ဘန္ေကာက္တက္ရန္ျဖင့္ တက္ၾကြျပီး စိမ္းစိုလမ္းဆန္းလ်က္ရွိေန ပါသည္။ ဤသို ့ျဖင့္ မိုးမိုးက အိမ္နီးနားခ်င္းဆီမွ လမ္းစရိတ္ ၃ သိန္း ၈ေသာင္းကို ေခ်းယူကာ ဘန္ေကာက္ ခရီးဆန္ခဲ့ရေလသည္။ မနက္ပိုင္းတြင္ မိုးမိုးနဲ ့ပါးပါးကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ကာ ရြာမွျမ၀တီျမိဳ ့သို ့ညေနေစာင္း ၄ နာရီအခ်ိန္တြင္ ေရာက္ခဲ့သည္။ ျမ၀တီမွာ ၁ရက္နားျပီး ဘန္ေကာက္သို ့ သြားရန္လူစုသည္။ လူအားလံုးမွာ (၈၀) ခန္ ့ျဖစ္သည္။ ညေနပိုင္းအခ်ိန္တြင္ ေသာင္းရင္းျမစ္ကို တိတ္တဆိတ္ ျဖတ္ကူးျပီး ဘန္ေကာက္ျမိဳ ့သို ့ ေျခလ်င္သြားခဲ့ရသည္။ ေန ့ေရာညပါ မအိပ္တမ္း လမ္းေလ်ာက္ခဲ့ရသည္။ ၂ ရက္ေျမာက္ေသာေန ့ တြင္ အခ်ိဳ ့ေသာသူမ်ားလမ္းမေလ်ာက္ႏိုင္၍ အေယာက္(၄၀)ခန္ ့ျပန္လည့္သြားခဲ့သည္။ (၃)ရက္ေျမာက္ ေသာေန ့တြင္လမ္းျပက လမ္းခရီးတ၀က္ေရာက္ျပီးဟုဆိုကာ ထိုည၌ ေတာထဲတြင္ အိပ္ခဲ့ရသည္။ သန္း ေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္ က်မတို ့အုပ္စုအိပ္ေမာက်ေနစဥ္ လူအုပ္စုတစ္စုေရာက္လာ၍ ယိုးဒယားလိုစကားေျပာကာ က်မတို့ထဲမွအေခ်ာဆံုးအလွဆံုး ကရင္မ ေလးသံုးဦးကို အတင္းအဓၶမ ဆြဲေခၚသြားခဲ့သည္။ မိန္းခေလး၃သံုးမွာ အသက္ထြက္မက ငိုယိုေတာင္းပန္၍ အတင္းဆြဲေခၚသြားခဲ့သည္။ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် မလွဳပ္ရဲမေတာင္းပန္ရဲဲၾက။က်မ မ်ားစြာ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားမိပါသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ ၀မ္းကြဲအစ္မပါမသြားျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ အစ္မပါသြားခဲ့ပါမူ က်မမည္သို ့ျဖစ္မည္နည္း။ ဘန္ ေကာက္ဆိုတာလည္းၾကားဖူးရံုသာ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးခဲ့။ အသိမိတ္ေဆြလည္းမရွိ။ က်မမည္သို ့ ျဖစ္သြားမည္းနည္း။ က်မအေတြးမ်ား ေတာမီးေလာင္သလို ပူျပင္းရိုက္ခတ္ေနပါသည္။ လူအုပ္ထဲ မွာ က်မတစ္ဦးသာအငယ္ဆံုးျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္၌ က်မမွာ အပ်ိဳရုပ္ပင္ မေပါက္ေသးပါ။ ထိုခဏ မွာ လမ္းျပတစ္ဦးက ကရင္လိုေျပာကာ“ ဘာခ်ေနာ မိုင္ေအး ၊ ဘာခ်ေနာ မိုင္ေအး၊ ကဲ လီေလာ့” “ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ၊ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ ကဲဆက္သြားမယ္” ဟုဆိုကာ ညသန္းေခါင္းအခ်ိန္ခရီးထြက္ ခဲ့ရသည္။ က်မအရမ္းပင္ ငိုခ်င္လွပါသည္။ ေမာလည္းေမာ၊ အိပ္ေရးလည္းမ၀၊ အားလည္းကုန္ အစားအစာမ၀တ၀၊ ေရလည္းငတ္မ်ိဳးစံုျဖင့္ က်မတသက္တာတြင္ မၾကံဳဘူးေသးသည္. ဘန္ေကာက္လမ္းခရီး ဘ၀ဇတ္ဆရာကို ကခဲ့ရပါသည္။ အားမငယ္ပါနဲ ့ညီမေလး ဟိုဘက္ေရာက္ ရင္ အားလံုးအေဆေျပမွာပါဟု က်မကိုအစ္မ အားေပးစကားေျပာခဲ့ပါသည္။ က်မအိမ္ကို အရမ္းပဲ လြမ္းတယ္၊ မိုးမိုးနဲ ့ပါးပါးကို အရမ္းသတိရတယ္၊ က်မအိမ္ျပန္လွည့္ခ်င္လိုက္တာ။ ၀မ္းကြဲအစ္မက လမ္းခရီး တ၀က္ေက်ာ္ျပီး လမ္းစရိတ္လည္း အေၾကြးနဲ ့အတိုးနဲ ့ေခ်းထားတာ ၊ မင္းအိမ္ျပန္လွည့္ရင္ လမ္းစရိတ္လည္း ျပန္မရေတာ့ဘူး။ မင္းတို ့မိဘ မြဲျပီးသာမွတ္ဟု က်မကို ဆူပူၾကီမ္းေမာင္းေလသည္။(၄) ရက္ ေျမာက္ေသာေန ့တြင္ က်မလမ္းမေလ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ စီးလာေသာဖိနပ္လည္းၾကိဳးျပတ္၊ လမ္းမွာ ပုလိပ္လည္းေၾကာက္ရ၊ သူခိုးဓါးျပလည္းေၾကာက္ရ၊ ျမင္းေဆးသမားေတြးလည္းေၾကာက္ရ၊ ညအခ်ိန္ ကြ်တ္၊ကင္း၊ ေျမြဆိုးေတြလည္းေၾကာက္ရ မ်ိဳးစံုျဖင့္ ခရီးဆက္ခဲ့ရသည္။ ဖိနပ္မရွိသျဖင့္ ေျခဖ၀ါးမ်ားနီရဲေရာင္ရမ္းကာ နာက်င္ေနပါသည္။ ထိုအထဲတြင္ ဦးၾကီးတစ္ေယာက္က လာသမီး ဦးေက်ာပိုးထမ္းသြားမည္ဟုဆိုကာ က်မကို ေက်ပိုးထမ္းသြားခဲ့ေလသည္။ဦးၾကီးကိုက်မအရမ္းအားနာပါတယ္က်မအတတ္ႏိုင္ဆံုးၾကိဳးစားျပီး လမ္းေလ်ာက္သြားပါမည္ ဟုဆိုကာ ဦးၾကီးစီးေသာ ဖိနပ္ကို က်မကိုေပးစီးကာ တစ္ေယာက္တစ္လွည္စီ စီးခဲ့ရေလသည္၊၊ က်မကို က်မအားတင္းကာ လမ္းေလ်ာက္ခဲ့ရပါသည္။ ၅ရက္ ၅ည လံုးလမ္းေလ်ာက္ခဲ့ရသည္။ ဘန္ေကာက္ျမိဳ ့ေရာက္ခါနီး ဦးၾကီးကို က်မကန္ေတာ့ကာ ကုိယ္စီကိုယ္ငွ လမ္းခြဲကာ လိုရာခရီး ဆက္ထြက္ခဲ့ရေလသည္။က်မဘန္ေကာက္တြင္ အလုပ္မ်ိဳးစံုျဖင့္္အလုပ္လုပ္ခဲ့ရျပီး ရြာမွက်န္ရွိေနတဲ့ မိုးမိုးနဲ ့ပါးပါး ရယ္၊ ေမာင္ေလး၂ေယာက္ရယ္ျဖင့္ သတိရလြမ္းဆြတ္လ်က္ရွိေနပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ ဘန္ေကာက္ျမိဳ ့ဘုရင့္ပန္းျခံ မွာ ရြာမွာရွိတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ ့ႏွင့္ဆံုေတြ ့ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏွစ္တိုင္းလိုလိုပင္ ပန္းျခံမွာ က်မသြားျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးေတြ ့ၾကခင္ၾက အခ်င္းခ်င္းမိတ္ဆက္ၾကျဖင့္ ေထာင္းေသာင္းမက မ်ားျပားလွစြာေသာ ကရင္ေမာင္မယ္ေလးမ်ား လာဆံုေတြ ့ၾကသည္။ တိုင္းတပါးနိုင္ငံမွာ ေၾကာက္ရြံ ့မွဳေပါင္းမ်ားစြာ၊ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာ၊ဒုကၡ ဆင္းရဲ ေပါင္းမ်ားစြာရပ္တည္ခဲ့ရေသာ တရားမ၀င္ေရြ ့ေျပာင္းအလုပ္သမားအျဖစ္ တိုင္းျပည္ မရွိေသာလူသားမ်ားကဲ့သို ့ရပ္တည္ခဲ့ရျခင္းကို ရြာက်န္ရွိေနတဲ့ ရြာသူၾကီးမ်ား၊ ဘုန္းၾကီးရဟန္းမ်ား၊ လူၾကီးသူမမ်ား၊ မိဘေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ား၊ ကေလးသူငယ္မ်ား မွ်ေ၀ခံစား ေျပာျပခ်င္လွပါဘိ။ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ေျပာင္းလဲလာသည္ႏွင့္အမွ် က်မတို ့ဘ၀ျပီးျပည့္စံုျခင္းမရွိခဲ့ပါဘူး။ မိသားစု တို ့၏ စားေရး၊ ၀တ္ေရး၊ ေနေရး အစစအရာရာက်မတို ့ပံပိုးခဲ့ရတယ္။ ဘန္ေကာက္မွာ ၆ႏွစ္ကာ လမွ်ၾကာသြားခဲ့ေလျပီး၊၊ အိမ္ကိုလည္းအရမ္းလြမ္းေနတာပဲ။ ေနာက္ျပီး လမ္းခရီးမွာ က်မကို ကယ္ တင္ခဲ့တဲ့ဦးၾကီးကို က်မအျမဲသတိရေနပါတယ္။ ဦးဦးရဲ ့ေနရပ္လိပ္စာ၊ ဖုန္းနံပါတ္ကိုလည္ က်မ မရ ခဲ့ပါဘူး။ လမ္ခြဲျပီး ဦးၾကီးကို ထိုင္ျပီးရွိခိုးကန္ေတာ့ခ်ိန္မွစျပီး ဦးဦးနဲ ့တခါမွ မဆံုျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဦးၾကီးနဲ ့အဆက္အသြယ္လုပ္ခ်င္လဲ ဘယ္သူနဲ ့မွအဆက္အသြယ္မရခဲ့ပါဘူး၊၊ ဦးဦးကို ေက်းဇူး ဆပ္ခ်င္တယ္၊၊ ဦးဦးနဲ ့ေတြ ့ခ်င္တယ္။ ေနရပ္လိပ္စာ မယူမိခဲ့တဲ့သမီးရဲ ့အားနည္းခ်က္ကို နားလည္ ေပးပါေနာ္ ဦးဦးရယ္……………………….။(ဘားအံျမိဳ ့နယ္+ေကာ့ကေသာင္ေက်းရြာ)ေလာကနိယာမတရားတို ့၏လိုတာမရ ရတာမလို၊ ၾကံဳရ ဆံုရ တခဏ၀ယ္မွန္ကန္သစၥာ၊ ရိုင္းပင္းကူညီ၊ သနားညွာတာျဖစ္ေစကာမူ ကုသိုလ္ပါရမီ ျဖစ္မည္သာတည္း။ ။လူသားအခ်င္းခ်င္းကူညီတတ္မွု၊စာနာေထာက္ထားမွုကို ေရွးရွုလ်က္။ကရင့္အမိေျမ မွရွာေဖြတင္ျပသည္။

Comments (0)
ဇုိယာဖန္း၏ ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀မည္
Friday, 17 April 2009 18:59 သန္းထိုက္ဦး

ကရင္အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သည့္ ဖဒိုမန္းရွာ (ကြယ္လြန္) ၏ သမီးျဖစ္သူ ဇိုယာဖန္း ေရးသားျပဳစုေသာ Little Daughter: A memoir of survival in Burma and the west အမည္ရွိ စာအုပ္ တအုပ္ကုိ ထုတ္ေ၀မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
စာေရးသူ ဇိုယာဖန္းက ယခုစာအုပ္ထုတ္ရျခင္းသည္ ျမန္မာ ျပည္သူလူထုကုိ ကမၻာက ပိုမို အာရုံစိုက္လာရန္ အဓိက ရည္႐ြယ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဧရာ၀တီသို႔ေျပာသည္။ “ျမန္မာျပည္ အေျခအေနကေတာ့ လူထုေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္၊ အမွန္ဆိုရင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုေတြ မက ပါဘူး၊ ဗမာေတြလဲ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္မွာ ဖိႏိွပ္ခံရတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ကမၻာက ဒီထက္ပုိၿပီးေတာ့ သိေအာင္ အာရုံစူးစိုက္လာေအာင္ နားလည္ေအာင္ အကူညီေပးလာေအာင္ က်မ အဓိက ဒီစာအုပ္ကုိ ေရးတာျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ယခုထုတ္ေ၀ေသာ စာအုပ္ထဲတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရွိသည့္ ကရင္တုိင္းရင္းသားမ်ားအျပင္ တျခားေသာ တိုင္းရင္း သား လူမ်ဳိးစုမ်ားအပါအ၀င္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္တြင္ ဖိႏိွပ္ခံေနရသည့္အေၾကာင္း မ်ား ပါ၀င္သည္ဟု သိရသည္။ ယင္းစာအုပ္ကုိ ႏိုင္ငံတကာသို႔ ဘာသာေပါင္းစံု ဘာသာျပန္၍ ထုတ္ေ၀သြားရန္ အစီအစဥ္ရွိသည္ဟု ဇိုယာဖန္း က ေျပာသည္။ ဇုိယာဖန္းသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ျမန္မာအစိုးရကိုေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ေနေသာ ကရင္တိုင္းသား အဖြဲ႕တဖြဲ႕ရွိ မိဘ ႏွစ္ပါးမွ ျမန္မာျပည္ ေတာတြင္းတေနရာတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ သူ ၏ မိဘမ်ားမွာ ကရင္လြတ္ေျမာက္ ေရး တိုက္ပြဲ၀င္ ေျပာက္က်ား ရဲေဘာ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ထုိအခ်ိန္က ဇုိယာဖန္းတို႔မိသားစုသည္ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ ေသာင္ရင္းျမစ္ေပၚတြင္ ေျခတန္ရွည္ အိမ္ကေလး မ်ား ေဆာက္လုပ္ေနထိုင္ၾကရေၾကာင္းႏွင့္ သူခ်စ္ခင္ေသာ ေမြးစား အစ္ကို တဦးရွိေၾကာင္းလည္း ယခုစာအုပ္တြင္ ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည္။ဇုိယာဖန္း ၁၄ ႏွစ္ သမီးအ႐ြယ္တြင္ သူေနထိုင္သည့္ ႐ြာကို ျမန္မာအစိုးရ စစ္တပ္က တိုက္ခိုက္ၿပီး အိမ္ကိုလည္း မီ႐ႈိးဖ်က္ဆီးခံရေသာေၾကာင့္ မိသားစုႏွင့္ အတူ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ရေၾကာင္းလည္း စာအုပ္တြင္ ပါရွိသည္။ထုိသို႔ ၂ ႏွစ္ခန္႔ ေျပးလႊား၍ ေတာတြင္း၌ ပုန္းေအာင္း ေနရာမွ ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိုင္းနယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္၍ ဒုကၡသည္ စခန္းတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ၌ ႏုိင္ငံေရး ခိုလႈံခြင့္ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု လည္း သိရွိရသည္။ထို႔ေနာက္ ဇိုယာဖန္းကို ဘီဘီစီ အသံလႊင့္ ဌာနက အင္တာဗ်ဴး ျပဳလုပ္ရာမွ ႏုိင္ငံတကာမွ အာ႐ုံစုိက္ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ သည္။အဆိုပါ စာအုပ္သည္ အသက္ ၂၈ ႏွစ္ရွိ ဇိုယာဖန္း၏ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈ အေတြ႕ၾကံဳမ်ားကုိ ေရးသားထားေသာ အတၳဳပၸတၱိ စာအုပ္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး လာမည့္ ၂၀ ရက္ေန႔၌ အဂၤလန္ႏိုင္ငံတြင္ထုတ္ေ၀သြားမည္ျဖစ္သည္။ ပိုးကရင္တိုင္းရင္းသား တဦးျဖစ္သည့္ ဇိုယာဖန္းသည္ လက္ရွိ အဂၤလန္ႏိုင္ငံတြင္ ေနထုိင္လ်က္ရွိၿပီး UK အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႕(Burma Campaign-UK) ၏ ႏုိင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးတာ၀န္ခံ တဦး အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေနသူလည္း ျဖစ္သည္။ ဇိုယာဖန္း၏ ဖခင္ ဖဒိုမန္းရွာသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္က ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္ တေနရာတြင္ အမည္မသိ ေသနတ္ သမားမ်ား၏ လုပ္ႀကံမႈေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ရသည္။ဖဒိုမန္းရွာသည္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး(ေကအန္ယူ)တြင္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ၎အား စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ေနသည့္ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ား အပါ အ၀င္ တျခားေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားကပါ ေလးစားခဲ့ၾကသည္။