ပုဂံေညာင္ဦး ေတာင္ကူးေျမာက္ေျပး စီးပြားေရးသံသရာ(သတင္းေဆာင္းပါး)

NEJ / ၁၂ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

ပုဂံ၏ ယြန္းလုပ္ငန္း (၇၀) ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ ရပ္ဆုိင္း
ပုဂံရွိ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ယြန္းလုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆုိင္းသြားေၾကာင္း ပုဂံသူ ပုဂံသားမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
ပုဂံ (ၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ ၿမိဳ႕သစ္) ႏွင့္ ျမင္းကပါအရပ္တုိ႔တြင္ ယြန္းလုပ္ငန္းကုိ တႏုိင္တပုိင္ စီးပြားေရးအျဖစ္ အသက္ေမြး၀မ္းျပဳၾကသည့္ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ (၇၅) ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ ရွိေၾကာင္း ပုဂံေဒသၿမိဳ႕ခံမ်ားက ဆုိသည္။
“ပုဂံမွာ လူဦးေရ (၅,၀၀၀) ေလာက္ရွိတယ္။ ျမင္းကပါအရပ္မွာ လူဦးေရ (၃,၀၀၀) နီးပါးေလာက္ရွိမယ္။ အခု ယြန္းလုပ္ငန္းကေတာ့ တႏုိင္တပုိင္ လုပ္ေနသူေတြအတြက္ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ လုံး၀ကုိ လုပ္ငန္းရပ္ဆုိင္းၿပီး လုပ္ငန္းပါ ျပဳတ္သြားၾကတယ္” ဟု ၿပီးခဲ့သည့္ အႏွစ္ (၂၀) ၀န္းက်င္ကတည္းက ယြန္းလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးသည့္ လုပ္ငန္းတခု၏ တာ၀န္ရွိသူက ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္း (စက္တင္ဘာအေရးအခင္း) ၿပီးသည့္ေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ခရီးသြားမ်ား လာေရာက္မႈ ေလ်ာ့က်သြားေသာ္လည္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလ နာဂစ္မုန္တုိင္း တုိက္ခတ္ၿပီးေနာက္ပုိင္းမွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလကုန္ထိ ကာလကဲ့သုိ႔ ဆုိးဆုိးရြားရြား ခရီးသြား က်ဆင္းမႈမျဖစ္ေပၚခဲ့ေၾကာင္း အီတလီဧည့္လမ္းၫႊန္တဦးက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တုိ႔ ျမင္းကပါအရပ္မွာ အိမ္တုိင္းလုိလုိ ယြန္းကုိ တႏုိင္တပုိင္ လုပ္ၾကတယ္။ လုံး၀ရပ္ဆုိင္းမႈေတြ ျဖစ္ေပၚမႈကေတာ့ ဒီ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာေပါ့။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ကတည္းက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်က်လာတာ ၂၀၀၈ လည္းေရာက္ေရာ ရပ္ဆုိင္းသြားေရာ” ဟု ျမင္းကပါအရပ္က တႏုိင္တပုိင္ ယြန္းလုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္သူ ကုိခုိင္ေက်ာ္က ေျပာသည္။

တႏုိင္တပုိင္လုပ္ငန္းမ်ားအျပင္ ပုဂံႏွင့္ ျမင္းကပါအရပ္ေဒသတုိ႔၌ ယြန္းလုပ္ငန္းအႀကီးစားႏွင့္ အေသးစား အလုပ္႐ုံ ႏွင့္ အေရာင္းဆုိင္ (၇၀) ခန္႔ရွိသည္ဟု သိရသည္။
“တႏုိင္တပုိင္လုပ္တဲ့သူေတြက ယြန္းထည္ပစၥည္းေတြကုိ အေရာင္းဆုိင္ႀကီးေတြဆီကုိ တဆင့္ေရာင္းခ်ရတယ္။ အခု ဧည့္သည္က မ၀င္ေတာ့ တႏုိင္တပုိင္ ယြန္းအလုပ္က ထြက္တဲ့ပစၥည္းေတြကုိ ဆိုင္ႀကီးေတြက အေရာင္းေအးတဲ့အတြက္ မ၀ယ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ျပန္သြင္းမယ့္ဆုိင္မရွိတဲ့အခါ ပစၥည္းေတြ လုပ္တာ ရပ္ဆုိင္းတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ လုံးပါးပါးၿပီး အားလုံးျပဳတ္ေတာ့တာပဲ။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ သစ္ေစး၊ ၀ါး၊ ဆုိးေဆးက ၀ယ္ၿပီးရင္းထားရတာေလ။ သစ္ေစးက ေစ်းႀကီးတာကုိး။ လုပ္ငန္းႀကီးတဲ့သူေတြေလာက္ ခံႏုိင္ရည္ ဘယ္ရွိမွာလဲ” ဟု (၁၅) ႏွစ္ခန္႔ ယြန္းအေတြ႕အႀကံဳရွိသူက တႏုိင္တပုိင္ ယြန္းလုပ္ငန္းအေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
ယခု ယြန္းလုပ္ငန္း လုပ္ေနၾကသူမ်ား ၀ယ္ယူရေသာ သစ္ေစး၏ ေစ်းႏႈန္းမွာ ပိႆာ (၁၀) ၀င္ဆံ့ေသာ ပုံးတပုံးလွ်င္ အရည္အေသြးေကာင္းပါက (၂) သိန္းထိ ရွိသည္ဟု ယြန္းလုပ္ငန္း လုပ္သူမ်ားက ဆုိသည္။
တႏုိင္တပုိင္လုပ္ငန္းမ်ားသာမက ယြန္းအေရာင္းဆုိင္ႀကီးမ်ားတြင္ အေရာင္းက်ဆင္းသည့္အတြက္ အလုပ္႐ုံတုိ႔တြင္ အလုပ္သမားကုိ နဂုိရွိသည့္ အေရအတြက္ထက္ ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ၾကရေၾကာင္း သိရသည္။
“က်ေနာ္က ယြန္းလုပ္ငန္းတခုမွာ ေန႔စားလုပ္ေနတာပါ။ တေန႔ကုိ (၁,၅၀၀) က်ပ္ရပါတယ္။ အခုက အလုပ္မေကာင္းလုိ႔ ခဏနားေနရတယ္” ဟု ျမင္းကပါသား ကုိေမာင္ထြန္းက ေျပာသည္။
ယြန္းလုပ္ငန္းသည္ ပုဂံ၏ အဓိကက်ေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖစ္႐ုံသာမက ပုဂံ၏ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ေဖာ္က်ဴးရာေရာက္သာ လုပ္ငန္းျဖစ္သည့္အတြက္ ယခုကဲ့သုိ႔ ခရီးသြားလုပ္ငန္း က်ဆင္းေန၍ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ား ပုဂံသို႔ မ၀င္ခဲ့လွ်င္ ေနာင္တခ်ိန္၌ ယြန္းပညာမ်ားပါ တစတစေပ်ာက္လာႏုိင္သည္ဟု ကၽြမ္းက်င္ေသာ ဧည့္လမ္းၫႊန္တဦးက ေျပာသည္။
ကမာၻ႔စီးပြားေရးဂယက္ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ခရီးသြားလုပ္ငန္း ဆက္လက္ က်ဆင္းေနအုံးမည္ဟု ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း၏ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၈ ကာလကလည္း ထုိင္းေလဆိပ္ ျပန္လည္ဖြင့္ၿပီးသည့္ေနာက္ပုိင္း ခရီးသြားလုပ္ငန္းမွာ (၅၀) ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ က်ဆင္းမည္ဟု ျမန္မာ့ခရီးသြားလုပ္ငန္း ၀ါရင့္တဦးက ေျပာခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ခရီးသြားလုပ္ငန္းရွင္အသင္း၏ ဒုတိယဥကၠ႒ ဦးသက္လြင္တုိးက ဒီဇင္ဘာလ ဒုတိယပတ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္မွာ ထုိင္းႏုိင္ငံက မဟုတ္ဘဲ အျခားႏုိင္ငံက ေလေၾကာင္း လုိင္းမ်ား ပ်ံႏုိင္ေစရန္ ခရီးစဥ္ ျမႇင့္တင္မႈမ်ား၊ ဗီဇာကိစၥ ေခ်ာေမြ႕မႈမ်ားရွိပါက ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ခရီးသြားရာသီ ေကာင္းလာႏုိင္စရာရွိသည္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ပုဂံတြင္ ၁၉၉၆ ေနာက္ပုိင္းကစ၍ ဧည့္လမ္းၫႊန္လုပ္သူတဦးက “ဒီႏွစ္ ခရီးသြားရာသီဟာ သု၀ဏၰဘူမိေလဆိပ္ျပႆနာမွာ ပုိဆုိးသြားတာဗ်။ ၿပီးေတာ့ အခု ကမာၻ႔စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈေပါ့။ ၂၀၀၉ ဇန္န၀ါရီလမွာေတာ့ ယုိးဒယားဧည့္သည္ေတြ နည္းနည္းပါးပါး ျပန္ေတြ႕ရတယ္” ဟု ဆုိသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ႏုိင္ငံျခားဧည့္သည္ ၀င္ေရာက္မႈကုိ ဟုိတယ္ႏွင့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း စာရင္းဇယားမ်ားအရ ၂၀၀၆-၂၀၀၇ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ (၆၅၄,၆၀၀) ေက်ာ္ရွိၿပီး ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ဘ႑ာႏွစ္တြင္ (၇၂၁,၈၀၀) ေက်ာ္ရွိခဲ့ေၾကာင္း ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ ခရီးသြားအေရအတြက္ ယခင္ႏွစ္မ်ားထက္ ထက္၀က္ေက်ာ္ က်ဆင္းႏုိင္မည္ဟု ခရီးသြားလုပ္ငန္းဌာန၏ အရာထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
ယြန္းလုပ္ငန္းမေကာင္း၍ ပုဂံသားတုိ႔ ေရႊက်င္
ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ား က်ဆင္းလာသည့္အတြက္ ပုဂံသူပုဂံသားမ်ား မိ႐ုိးဖလာ ယြန္းလုပ္ငန္းကုိ တႏုိင္တပုိင္လုပ္ကုိင္သူမ်ား လုပ္ငန္းေျပာင္းလုပ္ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
“ပုဂံကလူေတြ လုပ္ငန္းေျပာင္းဖုိ႔ စဥ္းစားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယြန္းလုပ္ငန္းလုိ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ လုပ္ငန္းမရွိဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ အခု ေရႊက်င္ၾကတယ္” ဟု ပုဂံၿမိဳ႕သစ္ ေဒသခံတဦးက ဆုိသည္။
ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ ပုဂံၿမိဳ႕သစ္ႏွင့္ ျမင္းကပါအရပ္ေဒသမွ လူငယ္ အမ်ဳိးသားအခ်ဳိ႕တုိ႔ မေလးရွားကုိ ထြက္၍ အလုပ္လုပ္ၾကမႈမ်ားလည္း ပုိမ်ားလာေၾကာင္း သိရသည္။
“ပုဂံက ဟုိတယ္ေတြမွာ ၀န္ထမ္းလုပ္ေနတဲ့ ကေလးတခ်ဳိ႕နဲ႔ ယြန္းလုပ္ငန္းကုိ မိသားစုနဲ႔အတူ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ မေလးရွားကုိ ထြက္ၾကတယ္။ ဟုိမွာအဆင္ျပ မေျပေတာ့ မသိေသးဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာ လဆန္းပုိင္းက ထြက္သြားၾကတာပဲ” ဟု ျမင္းကပါအရပ္မွ အၿငိမ္းစား မူလတန္း ဆရာတဦးက ေျပာသည္။
ပုဂံသားတုိ႔ ယြန္းလုပ္ငန္းမေကာင္း၍ ေရႊက်င္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကသည္မွာ (၃) လခန္႔ရွိၿပီဟု ျမင္းကပါအရပ္ ေဒသခံမ်ားက ဆုိသည္။ ၎တုိ႔ ေရႊက်င္မႈမ်ားကုိ ျမင္းကပါေခ်ာင္းတြင္ ေဆာင္ရြက္သည္ဟု ေျပာသည္။
“ပုဂံက ေရွးၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ နန္းေတာ္ေဟာင္းဆုိေတာ့ ေျမႀကီးေတြကုိ သယ္ယူၿပီး ေခ်ာင္းမွာပဲ သြားၿပီး က်င္တာ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ရတဲ့ပစၥည္းေတြက ေရႊအတုိအစေတြ၊ ရံဖန္ရံခါ ေရႊနားေတာင္း၊ လက္စြပ္ေတြရတယ္” ဟု အဆုိပါ ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးအခင္းျဖစ္သည့္ေနာက္ပုိင္း ပုဂံ ျမင္းကပါအရပ္တြင္ ေရႊက်င္ၾကသူမ်ား ပစၥည္းရရွိမႈ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယင္းကုိ စစ္အစုိးရက သိသြားသည့္ေနာက္ တားျမစ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခုခရီးသြားလုပ္ငန္း က်ဆင္း၍ ေရႊက်င္ၾကရာ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ က်င္ရေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
ယြန္းထည္တြင္ သစ္ေစးက အေရးႀကီးေသာ ပစၥည္းျဖစ္သည္။
ယြန္းအေရာင္းအ၀ယ္ ေကာင္းမြန္မႈမွာ ႏုိင္ငံျခားခရီးသြားဧည့္သည္ ၀င္ထြက္မႈအေပၚ အဓိက က်သည္။
သစ္ေစးပင္က ရွမ္းျပည္တြင္ ေပါက္သည္။ (ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ေပ (၁၀၀၀) အထက္တြင္ ေပါက္ေရာက္ေသာ အပင္မ်ဳိးျဖစ္၍ ေရာ္ဘာပင္ကဲ့သုိ႔ ျမင့္သည္။ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပုိင္း နမ့္စန္တြင္ အေကာင္းဆုံးကြာလတီ အနက္ေရာင္သစ္ေစးမ်ား ထြက္သည္။ (ရွမ္းျပည္ သီေပါ သစ္ေစအနက္ေရာင္၏ အရည္အေသး ပထမ၊ ေတာင္ငူ ဒုတိယ)။ (၀ါး- အလယ္႐ုိးမ၊ အေရွ႕႐ုိးမ၊ အေနာက္႐ုိးမ ၀ါးမ်ားသုံးၾကသည္)
ယြန္းလုပ္ရာတြင္ ပထမတထပ္တြင္ ေကာ္ပတ္တုိက္၍ အ႐ုိးျပာႏွင့္ သစ္ေစး၊ လႊစာတုိ႔ကုိေရာ၍ သုတ္လိမ္းကာ ေျမေအာက္ခန္းတြင္ အေျခာက္ခံရသည္။ (ႃခြင္းခ်က္မွာ တႏုိင္တပုိင္ လုပ္ငန္းတုိ႔တြင္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေလလုံေျမအခန္းမ်ား၊ အျခားေနရာမ်ား ဖန္တီးျပဳလုပ္ၾကသည္။)
ပူေသာေဒသျဖစ္၍ ပုဂံတြင္ ယြန္းလုပ္ရန္ ေကာင္းမြန္သည္။
သုိ႔ေသာ္ ပုဂံတြင္ ယြန္းလုပ္ရန္ ကုန္ၾကမ္းမရွိ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သစ္ေစး၊ ၀ါး၊ ဆုိးေဆးမ်ားကုိ ၀ယ္ယူရသည္။ (သစ္ေစးကုိ ရွမ္းျပည္က အဓိက၀ယ္သည္။ ၀ါးကုိ ခ်င္းတြင္းက အဓိက၀ယ္ရသည္။ အေရာင္သြင္းရန္ ဆုိးေဆးကုိ အိႏၵိယက ၀ယ္သည္)
ကမာၻေပၚတြင္ ဂ်ပန္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္တုိ႔၌လည္း ယြန္းပညာမ်ား ရွိေသာ္လည္း ျမန္မာ (ပုဂံ) ယြန္းပညာတြင္ ႐ုပ္ပုံမ်ားကုိ ကညစ္ျဖင့္ ေဖာ္သည္က အထူးျခားဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း ၀ါရင့္ ယြန္းပညာရွင္တဦးက ေျပာသည္။
ပုံဂံ၏ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ျပတုိက္တြင္ ယြန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယြန္းထည္ပစၥည္းမ်ားကုိ ေညာင္ဦးမွ အမ်ားဆုံးထြက္ၿပီး မုံရြာ၊ ေက်ာကၠာ၊ ျပည္၊ စေလ၊ ရွမ္းျပည္တုိ႔က ထြက္ရွိၿပီး ဗန္း၊ ဆြဲခ်ဳိင့္၊ ဆြမ္းအုပ္၊ သပိတ္၊ ေလးလိပ္ျပာခြက္၊ ယြန္းပန္းခ်ီကား၊ ယြန္းေသတတၱာတုိ႔ ျပဳလုပ္ၾကေၾကာင္း၊ အျမင့္ျမတ္ဆုံး ယြန္းလုပ္ငန္းအျဖစ္ ႀကီးမားေသာ “မံ” ဘုရားႀကီးမ်ားကုိ စေလတြင္ သြန္းလုပ္ပူေဇာ္ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ေညာင္ဦး ပန္းပုလုပ္ငန္းမ်ားလည္း ပ်က္
ေညာင္ဦးပန္းပုလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အေရာင္းအ၀ယ္ မျဖစ္သည့္အတြက္ လက္ခစားအလုပ္သမားမ်ားကုိ ပန္းပုအလုပ္႐ုံပုိင္ရွင္တုိ႔ ေလွ်ာ့ခ်ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
“ဒီႏွစ္ေရာင္းရပုံကေတာ့ တလလုံးမွာ တေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ပဲ ေရာင္းရတယ္။ တင္ၿပီးေရာင္းတဲ့အ႐ုပ္ေတြဟာ ကုိယ္ပုိင္ထုတာ အနည္းဆုံး (၃) ေထာင္ေလာက္ တန္ဖုိးရွိတဲ့ အ႐ုပ္ေတြရွိတယ္။ မိန္းမနဲ႔ ကေလးရွိတယ္။ စားစရိတ္အတြက္ အရင္လုိ တြက္ေျခမကုိက္လုိ႔ လက္ခံစားအျဖစ္နဲ႔ “ေပါကၠံ” ပန္းပုလုပ္ငန္းမွာ လခစားသြားလုပ္ပါတယ္” ဟု ေညာင္ဦးက လျပည့္ ပန္းပု အေရာင္းဆုိင္ ဖြင့္လွစ္ထားသူက ေျပာသည္။

ယင္းဆုိင္ အခန္းအက်ယ္မွာ (၁၀) ေပပတ္လည္ခန္႔ ရွိသည္။ “အရင္တုန္းကေတာ့ဗ်ာ ျပင္သစ္၊ အေမရိကန္လူမ်ဳိးေတြ က်ေနာ့္ဆုိင္မွာ အ၀ယ္မ်ားတယ္။ ေစ်းကိုလည္း သင့္ေအာင္ပဲယူတယ္ဗ်ာ။ အမ်ားဆုံး ေရာင္းရတာက ဘုရားဆင္းတုေလးေတြနဲ႔ လေပၚမွာ ကေလးထုိင္ေနတဲ့ အ႐ုပ္မ်ဳိးေတြ” ဟု ၎က ဆုိသည္။
ေပါကၠံ ပန္းပုအေရာင္းဆုိင္ႏွင့္ ပန္းပုလုပ္ငန္းမွာ ေညာင္ဦးတြင္ အႀကီးဆုံးျဖစ္ၿပီး လုပ္သားေပါင္း (၅၀) ခန္႔ ရွိရာမွ ယခုႏွစ္တြင္ အေရာင္းအ၀ယ္မေကာင္း၍ ေဆြမ်ဳိးနီးစပ္မ်ားကုိသာ လုပ္ခုိင္းေတာ့ေၾကာင္း အဆုိပါဆုိင္ တာ၀န္ရွိသူက ေျပာသည္။
၎က “ဒီႏွစ္ (၅) ဦးနဲ႔ (၁၀) ဦးၾကားပဲ အလုပ္သမားရွိေတာ့တာ၊ ဧည့္သည္မွ မရွိတာ။

အေရာင္းမေကာင္းေတာ့ ပစၥည္းေတြက မ်ားလာေတာ့ အလုပ္သမားေလွ်ာ့လုိက္တာ” ဟု ေျပာသည္။

ေညာင္ဦးတြင္ ပန္းပုအေရာင္းဆုိင္ (၁၀) ဆုိင္ခန္႔ရွိၿပီး ေပါကၠံမွာ နာမည္ႀကီး ဆုိင္တဆုိင္ျဖစ္သည္။ အေရာင္းဆုိင္မ်ားအားလုံးနီးပါး ေရာင္းခ်မႈမွာ ယခင္ႏွစ္မ်ားထက္ က်ဆင္းေၾကာင္း၊ ၎ပန္းပုဆုိင္မ်ား၏ ေရာင္းအားအေကာင္းဆုံးႏွစ္မွာ ၿပီးခဲ့သည့္ (၅) ႏွစ္ခန္႔က ျဖစ္သည္ဟု ေညာင္ဦးရွိ ပန္းပုဆုိင္းမ်ားက ေျပာသည္။
ျမင္းလွည္းသမားလည္း တြက္ေျခမကုိက္ေတာ့
ပုဂံေဒသတြင္ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားကုိ ဆြဲေဆာင္ရာတြင္ ျမင္းလွည္းမ်ားလည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀) ႏွစ္၀န္းက်င္ကပင္ ေညာင္ဦး၌ ျမင္းလွည္းေမာင္း၍ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳလာသူ ကုိေပါက္စီက ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ (၃) ႏွစ္ခန္႔က ျမင္းလွည္းသမားမ်ား လွည္းကုိ အနားေပးရသည့္အခ်ိန္ မရွိခဲ့သည့္အျပင္ ေအာ္ဒါမွာယူ၍ ထားၾကသည့္အတြက္ ျမင္းလွည္းေမာင္းသူမ်ား တြက္ေျခမကုိက္ ဆုိသည္ကုိ မႀကံဳခဲ့ဖူးေၾကာင္း ေညာင္ဦးႏွင့္ ပုဂံသုိ႔ ေျပးဆြဲေမာင္းႏွင္ေနသည့္ ကုိသံခဲက ေျပာသည္။
သုိ႔ေသာ္ ယခုႏွစ္တြင္ လူအတြက္ စား၀တ္ေနေရး တြက္ေျခမကုိက္႐ုံသာမက ျမင္းအတြက္ အစားအစာ၀ယ္ရန္ ေငြေၾကးရရွိမႈ အႏုိင္ႏုိင္ျဖစ္ေနရေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။
“ျမင္းလွည္းေမာင္းတာ တေန႔ကုိ တေသာင္းရတယ္ပဲ ဥပမာ ဆုိပါစုိ႔။ အဲဒီက (ေလးပုံတပုံ၊ သုံးပုံတပုံ) ပဲ ေမာင္းတဲ့သူက ရတာပါ။ ပုိင္ရွင္ကုိ ေပးရတာက ေလးပုံတပုံ၊ တခ်ဳိ႕ သုံးပုံတပုံေပါ့။ အခုက စီးမယ့္သူမရွိတဲ့ရက္ေတြ အမ်ားႀကီး။ ျမင္းစာဖုိး မနည္းရွာရတယ္ဗ်” ဟု ျမင္းလွည္းေမာင္း၍ ေက်ာက္ဆည္နယ္ဘက္မွ မိဘမ်ားကုိ ေထာက့္ပံ့ေနသည့္ အသက္ (၃၀) ေက်ာ္ ကုိထြန္းလွက ဆုိသည္။
ေညာင္ဦးႏွင့္ပုဂံၿမိဳ႕သစ္ၾကား လမ္းေဘး၀ဲယာရွိ သစ္ပင္အရိပ္မ်ားတြင္ ျမင္းလွည္းမ်ားကုိ ဟုိတစု၊ ဒီတစု ရပ္နားထားၾကကာ ျမင္းလွည္းလာေရာက္ ငွားရမ္းမည့္သူမ်ာကုိ ေမွ်ာ္ရင္း ၎က ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။
ယခင္ႏွစ္မ်ားက ယခုကဲ့သုိ႔ ရပ္နားထားရသည္မ်ား မရွိေၾကာင္း၊ အၿမဲတမ္း ေျပးဆြဲေနရေၾကာင္း ျမင္းလွည္းေမာင္းသူမ်ားက ေျပာသည္။
ေညာင္ဦးႏွင့္ ပုဂံေဒသတြင္ ျမင္းလွည္းအေရအတြက္ (၂၅၀) ေက်ာ္ရွိေၾကာင္း၊ ၿပီးခဲ့သည့္ (၃) ႏွစ္ခန္႔က ျမင္းလွည္းေမာင္းသူတဦး၏ တေန႔၀င္ေငြမွာ အနည္းဆုံး က်ပ္ (၁၀,၀၀၀) မွ (၃၀,၀၀၀) က်ပ္ထိ ရရွိေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ အနည္းဆုံး က်ပ္ (၅,၀၀၀) ခန္႔မွ (၁၀,၀၀၀) ထိ ရရွိၾကေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕မွာ owner ေၾကးေပးၿပီးပါက ျမင္းအတြက္ အစာ၀ယ္ရန္ပင္ မက်န္ေၾကာင္း သိရသည္။
“ဒီဇင္ဘာလလယ္ေလာက္က တေန႔မွာ (၃,၅၀၀) က်ပ္ရတာ ႀကံဳဖူးတယ္။ owner ေၾကးေပးတယ္၊ ကြမ္းစားတယ္၊ ႏုတ္လုိက္ေတာ့ (၈၀၀) က်ပ္ပုိတယ္။ က်ေနာ့္သမီး (ျမင္း) အတြက္ အစာ၀ယ္လုိက္တယ္” ဟု ကုိသံခဲက သူ၏အေတြ႕အႀကံဳကုိ ေျပာသည္။
ပုဂံတြင္ ျမင္းလွည္းေမာင္းသူ၊ ဆုိကၠားနင္းသူ၊ ပုန္းရည္ႀကီး၊ သနပ္ခါးတုံး၊ ယြန္း၊ မုန္႔ပဲသေရစာ မည္သည့္လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္ေစ ခရီးသြားက်ဆင္းမႈေၾကာင့္ အခက္အခဲ ႀကံဳေနရေၾကာင္း ေဒသခံမ်ား ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။

ပုဂံေဒသသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျပည္ပဧည့္သည္ အမ်ားဆုံးလာေရာက္ေသာ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈ နယ္ေျမျဖစ္ေၾကာင္း ခရီးသြားကုမၸဏီမ်ားထံမွ သိရသည္။
ပုဂံၿမိဳ႕သစ္၊ ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ ေညာင္ဦး၊ ျမင္းကပါ၊ ၀က္ႀကီး၊ အင္း၊ သီရိပစၥယ ဟူေသာ အရပ္ေဒသတ၀ုိက္တြင္ ေရွးေဟာင္းေစတီအုပ္႐ုိးေပါင္း (၈၀၀) ေက်ာ္ႏွင့္ ေစတီပုထုိးေပါင္း (၁,၂၀၀) ခန္႔ရွိေၾကာင္း ေရွးေဟာင္း သုေသတနမွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။