Friday, January 16, 2009
ဘာသာျပန္ - ေခါဟ္လံင္ဖါ့သိုင့္(ေဒါန)
တစ္ညမွာ မိန္းမပ်ဳိတစ္ေယာက္ဟာ ေလဆိပ္တစ္ခုမွာ သူရဲ့ေလယာဥ္မထြက္ခြါခင္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ေလဆိပ္မွာရွိတဲ့ စာအုပ္ဆိုင္ေတြမွာ သူမဖတ္ဖို႔ စာအုပ္ေတြရွာခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ မုန္႔တစ္ထုပ္၀ယ္ၿပီး တစ္ေနရာမွာ ထုိင္လိုက္တယ္။သူမဟာ သူမစာအုပ္ထဲမွာသာ စိတ္၀င္စားေနေသာ္လည္း သူရဲ့အနားမွာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီလူက အတင့္ရဲလွခ်ီရဲ့။ အဲ့ဒီလူက ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာရွိတဲ့ မုန္႔အိပ္ထဲကေန မုန္႔ တစ္ခု၊ ႏွစ္ခု ယူစားလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီလူ မုန္႔ယူစားေနတာကို သူမကမရင္ဆိုင္လိုကာ မသိသလိုေနလိုက္တယ္။ဇဲြေကာင္းတဲ့ မုန္႔သူခိုးက သူမကိုဘာမွဂရုမစိုက္၊ ဒါနဲ႔ သူမဟာ မုန္႔ေတြကို ၀ါးစားၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ကပ္ထားတဲ့နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ အခ်ိန္နာရီမိနစ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းေရြ႕သြားတာနဲ႔အမွ် သူမဟာ ပိုၿပီး ေဒါသထြက္ စိတ္ေတြတိုလာတယ္။ သူမက တစ္ခုေတြးမိလိုက္တယ္။ အေတြးေလးက - ငါသာစိတ္မေကာင္းဘူးဆိုရင္ ဒီလူရဲ့မ်က္လံုးမွာ အညိဳကြက္ေပၚသြားေအာင္ ထိုးမိလိမ့္မယ္။သူမမုန္႔တစ္ခုယူစားတိုင္း အဲ့ဒီလူကလည္း တစ္ခုယူစားတယ္။ မုန္႔တစ္ခုတည္းသာ က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူမက အဲ့ဒီလူ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတာကို ေစာင့္စားသိခ်င္ေနခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီလူက ျပံဳးၿပီး ဇေ၀ဇ၀ါရယ္ကာ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့မုန္႔တစ္ခုကို ႏွစ္ျခမ္းခဲြလိုက္တယ္။တစ္ပိုင္းကို သူမကို စားဖို႔ကမ္းလွမ္းလုိက္ျပီး က်န္တစ္ပိုင္းကို သူစားလုိက္တယ္။ သူမက ကမ္းလွမ္းလာတဲ့မုန္႔ တစ္ျခမ္းကို ဆတ္ခနဲ ဆဲြယူလိုက္ၿပီး တစ္ခုေတြးလိုက္တယ္ - အို႔ ဒီလူ၊ ဒီလူဟာ ေတာ္ေတာ္ေၾကာင္ၿပီး ရိုင္းလည္းရိုင္းတယ္။ ေက်းဇူးတရားနည္းနည္းမွေတာင္ မသိတတ္ဘူး။သူမ ဒီလိုမ်ဳိးေအာင့္သက္သက္ခံရတာမ်ဳိး တစ္ခါမွ မၾကံဳဖူးပါ။ သူမက ေလယာဥ္ကိုေခၚသံၾကားေတာ့ စိတ္သက္သာရာ သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူမရဲ့ပစၥည္းေတြကို သိမ္းၿပီး ဂိတ္ဆီသို႔ ဦးတည္ခဲ့တယ္။ အရိုင္းအစိုင္းမုန္႔သူခိုးကို တစ္ခ်က္မွ ျပန္လွည့္မၾကည့္ပါ။ေလယာဥ္ေပၚတက္ၿပီး သူမရဲ့ခုန္မွာ ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမရဲ့စာအုပ္ေတြကို ရွာေဖြခဲ့တယ္။ စာအုပ္ေတြ အျပည့္အစံုပါပဲ။ သူမရဲ့အထုပ္အပိုးနားေရာက္ေတာ့ တအံ့တေအာ သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။ သူမရဲ့မ်က္စိတည့္တည့္မွာ သူမရဲ့မုန္႔အိပ္ကို ေတြ႔လုိက္ရတယ္။သူမက - စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ညည္းကာ ငါ့မုန္႔က ဒီမွာဆိုရင္ ဟိုမုန္႔က သူဟာေပါ့၊ အို႔ သူငါ့ကို ေစတနာရွိရွိ ေ၀ငွခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့သူမဟာ ေတာင္းပန္ဖို႔ ေနာက္က်သြားၿပီ။ သူမကသာ အရိုင္းအစိုင္း၊ သူခိုးဆိုတာ ပူေဆြးေသာကမ်ားစြာနဲ႔ သိရွိလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ္၊ က်မတို႔ရဲ့ဘ၀မွာ မ်က္လံုးအစံုမိတ္ၿပီး မွန္တယ္လို႔ယံုၾကည္ထားတဲ့အရာေတြဟာ တကယ္တမ္းေတာ့ အမွားျဖစ္ေနတာကို ေနာက္မွ ရွာေဖြသိရွိလာခဲ့ရတဲ့အႀကိမ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရွိေနခဲ့ၿပီလဲ။ :-)Valerie Cox သီကံုးထားေသာThe Cookie Thief ဆိုသည့္ကဗ်ာမွာ ျပန္လည္ ျပန္ဆိုထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
Posted by ေဒါနေျမ at 5:13 PM
1-8-36, Tatsumi, Room 406 Koto-Ku. 135-0053, Tokyo.Japan Tel: 03-6478-0940 E.Mail : knljapan@yahoo.com , http://www.knljapan.co.cc
No comments:
Post a Comment