ေနာက္ကြယ္လက္မ်ား (ပထမပိုင္း)

Monday, March 23, 2009
စင္ေပၚတြင္ကျပ ေဖ်ာ္ေျဖေနသည့္ ဇာတ္အျငိမ့္တို႔၏ ဇာတ္ကြက္ဇတ္လမ္းတို႔ကို ပရိတ္သတ္က အလြယ္အကူ ျမင္ႏိုင္၊ ၾကည့္ႏုိင္ ၾကေပမယ့္၊ ၎ ဇာတ္ကြက္ ဇာတ္လမ္းမ်ား တင္ဆက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေနာက္ကြယ္က စီစဥ္ညႊန္ၾကားေနၾကသည့္သူတို႔ကိုေတာ့ ျမင္ႏိုင္ခက္ခဲလွပါ၏။၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အဂၤလိပ္ ႏွစ္ဆန္း ၁ ရက္ေန႔မွ စျပီးNUG အစုိးရသစ္တခုကို NCUB မွ ဖြဲ႔စည္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စတင္ၾကား ခဲ့ၾကရပါသည္။ စစ္အစိုးရကို ကုလသမဂၢမွ ေနရာဖယ္ရွားေရးကို NCUB အတြင္းေရးမွဴးဦးေမာင္ေမာင္က ကမကထ လုပ္ျပီးေဆာင္ရြက္မႈကို NCGUB ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က သေဘာမတူဘဲ၊ လက္မွတ္မေရးထိုးေၾကာင္း။ အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံ ဒက္ဗလင္ျမိဳ႔မွာ အေဝးေရာက္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ္အမတ္မ်ားႏွင့္ အခ်ဳိ႔ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ညီလာခံတရပ္ က်င္းပျပီး NCGUB ကို ျပန္လည္တိုးခ်ဲ့ဖြဲ႔စည္းလိုက္ေၾကာင္း။ ထို ုိညီလာခံမွာပင္ (Credential Challenge) ကိစၥကို မဲခြဲဆံုးျဖတ္ျပီး CC ကိစၥမျပဳလုပ္ေရးဘက္က မဲအမ်ားစုျဖင့္ ႏိုင္သြားေၾကာင္း။ ဒီဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္မ်ားကို အၾကမ္း အလြမ္း အေသာ တို႔ျဖင့္ ေဝေဝဆာဆာပင္ ၾကည္ရႈႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးဇာတ္လမ္းရွည္ၾကီး၏ အပိုင္းတပိုင္းဟု လည္းဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဇာတ္လမ္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္စိတ္ဝင္စားစရာေတြ အမ်ားအျပား ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ ္ၾကပါသည္။၂၀၀၉ ခုရဲ့ ႏွစ္ဆန္းတရပ္မွာ NCUB အတြင္းေရးမွဴးတဦးျဖစ္တဲ့ ဦးျမင့္သိန္းက NUG ျပည္ေထာင္စုစည္းလံုးညီညြတ္ေသာ အစုိးရသစ္တခုကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ဖို႔ စီစဥ္ထားျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ အစုိးရ၏ အဂါၤရပ္မ်ားႏွင့္ ညီညြတ္ေအာင္ဖြဲ႔စည္းမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ေၾကျငာလိုက္ပါသည္။ ထုိေၾကျငာခ်က္အေပၚ NCUB အတြင္းရွိ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ သေဘာတူေက်နပ္ၾကျပီးျပီလဲ။ NCUB အတြင္းရွိ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၏ မည္သည့္ရာႏႈန္းကေထာက္ခံ ထားၾကျပီလဲ။ အစုိးရသစ္တခုတည္ေထာင္မည္ဟူေသာ ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျခင္းသည္ လူနည္းစုကေလးက ထျပီး ေၾကျငာ၍ မရစေကာင္းပါ။ သို႔ေသာ္ ေၾကျငာခ်က္ကေတာ့ အခုိင္အမာ လႊင့္ထုတ္ခဲ့ျပီးပါျပီ။ နဂိုလ္က NCUB ထဲတြင္ ဦးစိန္ဝင္းအစိုးရပါရွိေနျပီး ျဖစ္ပါလ်က္ အခုမွဘာေၾကာင့္ထပ္ျပီး NUG အစိုးရသစ္ကို ဖြဲ႔မည္လို႔ၾကံစည္ၾကရတာလဲ။ ရွိျပီးသား NCGUB သည္ အစုိးရအဂါၤရပ္ႏွင့္ မညီလို႔ မယ္မယ္ရရ ဘာမွမေဆာင္ရြက္ႏိုင္လို႔ဟုဆိုလွ်င္ ဒါကို အခုမွသိၾကလို႔လား၊ ေနာက္တံုးကတည္းက မသိခဲ့ၾကဘူးလားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ရပါလိမ့္မည္။ NCGUB ၏ တေရြ႔ေရြ႔ျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္လား (သုိ႔မဟုတ္) လတ္တေလာျပႆနာေၾကာင့္လား ဆိုတာ ေတြးစရာ ေမးစရာပါ။ ၾကားရသေလာက္ကေတာ့ (Credential Challenge) ကိစၥမွာ NCGUB ဦးစိန္ဝင္းႏွင့္ NCUB ဦးေမာင္ေမာင္တို႔ သေဘာထားကြဲမႈ႔က စတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတာက CC ကိစၥကို ဒက္ဗလင္ညီလာခံမွာ ဦးစားေပးမဲခြဲဆံုးျဖတ္ရတာ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။သတင္းမ်ားအရ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔၊ ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္ ကြန္ကရက္ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ စင္ျပိဳင္အစိုးရအား တိုင္းရင္းကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ တိုးခ်ဲ႔ဖြဲ႔စည္းသြားမည္ကို အေဝးေရာက္အမတ္မ်ားက မူအရသေဘာတူခဲ့ၾကသည္ဟု သိရပါသည္။ Credential Challenge ကိစၥကိုလည္း ၂၀၀၈ ခု ေမလ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ အမတ္မ်ားအဖြဲ႔တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးျပီး သေဘာတူၾကေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ NCGUB က ဦးေဆာင္လုပ္မည္ မဟုတ္ဘဲ လတ္မွတ္လည္း မေရးထုိးႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုတာကိုလည္း ၾကားခဲ့ရပါသည္။ သတင္းမ်ားက မည္သို႔ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္ျဖစ္ေစ ယေန႔အေျဖကေတာ့ က်ယ္ျပန္႔သည့္အစိုးရသစ္တခု မဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့ပါ။ အမတ္မင္းမ်ားအဖြဲ႔သည္လည္း စစ္အစိုးရကို ကုလထိုင္ခံုမွ ဖယ္ရွားေရးကို မျပဳလုပ္ေရးဘက္က အႏိုင္ရရွိသြားၾကပါသည္။ပထမ ျပႆနာျဖစ္တဲ့ လက္ရွိ NCGUB ကို တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ တိုးခ်ဲ့ဖြဲ႔စည္းေရး ကိစၥသည္ NCUB ကဦးေဆာင္ တင္ျပခဲ့ပါသည္။ ဒါကို MPU အမတ္မ်ားအဖြဲ႔ကလည္း မူအရသေဘာတူထားျပီးခါမွ ဘာေၾကာင့္ပ်က္ခဲ့ၾကရတာပါလဲ။ စဥ္းစားစရာေတြပါ။ ၂၀၀၄၊ ၂၀၀၅ ေလာက္မွာ FTUB ဦးေမာင္ေမာင္က ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းစကားမ်ား ျပန္႔လြင့္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဦးေမာင္ေမာင္သည္ ျပည္ပမွာ အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး အဖြဲ႔ၾကီးတခုျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ဳိးသားေကာင္စီ NCUB မွာ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ နာတာရွည္ ေရာဂါၾကီးတခုလို ျဖစ္လာတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေတာ္လွန္ေရးမွာ ထိပ္ဆံုးက ေနရာယူ ထားတဲ့ NCGUB ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈကလည္း မယ္မယ္ရရ မရွိတဲ့အခါ အမ်ားျပည္သူေတြက စိက္ပ်က္အားမရျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီအေျခခံအေပၚမွာ တိုးခ်ဲ႔အစိုးရသစ္တရပ္လိုအပ္ေနျပီဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚ ေပၚေပါက္လာတာလို႔ယူဆႏႈိင္ပါတယ္။ ဒီအယူအဆသည္ မည္သူက စတင္ေတြး ေခၚမိတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေတြးေခၚယူဆမိတာလဲလို႔ေမးလွ်င္ NCGUB အေဟာင္းသည္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အလုပ္မျဖစ္လုိ႔ပါဟု ေျဖၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ တဆင့္တက္ျပီးဘာေၾကာင့္ NCGUB သည္ အလုပ္မျဖစ္တာလဲဟု ေမးလွ်င္ NCGUB ဘက္ကေတာ့ အလုပ္ျဖစ္တန္ သေလာက္ျဖစ္ေနပါသည္။ ျပည္သူေတြအေနႏွင့္ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနတာလည္း သဘာဝက်ပါသည္ စသည္ျဖင့့္ ေျပာလို႔ရသေလာက္ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ေျပာဆိုေျဖရွင္းေနတတ္ၾကပါသည္။ လက္ေတြ႔မွာ တကယ္အလုပ္မျဖစ္ပါ။ သို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ NCGUB ၏ ခ်မွတ္ထားေသာ လမ္းစဥ္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ မဟာဗ်ဴဟာႏွင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ နည္းဗ်ဴဟာ၊ နည္းပရိယာယ္တို႔ ဘယ္ေနရာမွာ မွားေနသည္ကို သိၾကရပါလိမ့္မည္။ ေထာက္ျပေဝဖန္ ေျပာဆိုညိွႏႈိင္းရ ပါလိမ့္မည္။ NCGUB ၏ အားနည္းခ်က္ႏွင့္ အမွားမ်ားကို အဖြဲ႔အစည္း အတြင္း ခ်ျပရွင္းလင္းသင့္ပါသည္။ အမွားအယြင္းကုိ ျပဳျပင္ဖို႔ေထာက္ျပျခင္း၊ ျပည္သူကို တင္ျပျခင္းသည္ ရွက္စရာကိစၥမဟုတ္ပါ။ တိုးတက္မႈ တခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ရန္သူသိမွာစိုး၍ ဖုံးကြယ္ထားရမည္ဟူေသာ အယူအဆသည္ လူထုကို တိုက္ရိုက္ထိခုိက္ႏိုင္ေသာ အဆိပ္ပင္ေရေကာင္းသည့္ အယူအဆပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ NCGUB ကို ဘာေၾကာင့္ တိုးခ်ဲ့ဖြဲ႔စည္းသင့္သည္ဟု ဆိုသည္ကို NCUB ၏ အစုိးရသစ္ဖြဲ႔သင့္သည့္ ဘက္မွ ရွင္းလင္းတင္ျပပါမွ ျပႆနာ နံပါတ္ (၁) ကိုရွင္းရာေရာက္ပါလိမ့္မည္။NCGUB ႏွင့္ NCUB တို႔သည္ သမိုင္း၏ လိုအပ္ခ်က္အရေပၚေပါက္လာေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခြဲျခား လို႔လည္း မရႏိုင္ေၾကာင္းဆိုျပီး အတူတကြလက္တြဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာ ဆယ္စုႏွစ္တခုပင္ ေက်ာ္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ပါလ်က္ NCGUB သည္ အလုပ္မျဖစ္သည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္ကို ယခုမွ သိၾကပါသလားလို႔ ေမးလွ်င္ မည္သုိ႔ေျဖၾကမည္နည္။ တဖြဲ႔ႏွင့္ တဖြဲ႔ဘံုဦးတည္ခ်က္ မတူဘဲ၊ မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာေတြ မတူညီၾကဘဲ။ မသိရွိၾကဘဲ၊ စစ္အစိုးရကို အျပဳတ္တိုက္မည္ဆိုေသာ အေျခခံအေပၚမွာ ေပါင္းစည္းခဲ့ ဲ့ၾကတာပါဟု ေျပာဆိုလွ်င္ ဒါဟာ ဟာသေျမာက္ႏိုင္ငံေရးပ်က္လံုး တခုပင္ျဖစ္သြားပါလိမ့္မည္။ လက္ခံႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။NCGUB ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ဂႏီၵညီလာခံ၊ အမရပူရ အစည္းအေဝးမ်ားမွ အေျခခံျပီး ျပည္ပသို႔ထြက္ခါ စင္ျပိဳင္အစိုးရ တရပ္ ဖြဲ႔စည္းသင့္ေၾကာင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ရွိခဲ့ပါသည္။ စင္ျပိဳင္အစိုးရတရပ္ဖြဲ႔စည္းျပီး ဘာေတြလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ရမည္ကို ခ်မွတ္ထား ေသာ မူဝါဒလမ္းစဥ္မ်ားရွိ ပါလိမ့္မည္။ ယခု ထုိမူဝါဒ လမ္းစဥ္မ်ားအတိုင္း လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနတာပါလို႔ဆိုလွ်င္ “ အလုပ္မျဖစ္ျခင္း ” က သက္ေသခံေနျခင္းေၾကာင့္ NCGUB ၏ မူဝါဒ လမ္းစဥ္မ်ားသည္ လြဲေခ်ာ္မႈ ရွိေနသည္လို႔ မေျပာထိုက္ဘူးလား။ ျပည္ပကို ထြက္လာျပီး ယခု ုျမင္ေတြ႔ေနရသည့္ ျမန္မာ့အေၾကာင္း ကမၻာကသိေရး ေလာ္ဘီ၊ ကန္႔ကြက္၊ ရႈတ္ခ်၊ ၾကိဳဆိုေထာက္ခံ၊ ျမန္မာအစ္ရႈး ကုလကိုတင္၊ ေၾကျငာခ်က္ထုတ္၊ ျပီးေတာ့ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ ျဖစ္မလာတာေတြကိုပဲ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ မူဝါဒလားလို႔ မေမးသင့္ဘူးလား။ ခက္ေနတာက NCGUB သည္ အလုပ္မျဖစ္တာကိုလည္း ဝန္မခံ။ သူမ်ားေထာက္ပံ့ေၾကးကို ရသမွ်ယူျပီး ဒီအတိုင္းဆက္လက္ခ်ီတက္ေနမည္ကို ျမင္ေနရ ပါသည္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ႏွင့္ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္နီးပါးၾကာတဲ့အထိ အလုပ္မျဖစ္ေအာင္ မူဝါဒလမ္းစဥ္မ်ားကို မည္သူကေရးဆြဲေပး လိုက္ပါသနည္း။ အလုပ္မျဖစ္ေရးလမ္းစဥ္ကို ေရးဆြဲသူ ေပၚလစီမိတ္ကာေရာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသူမ်ားကို ပရိတ္သတ္က ဘယ္လုိ ိယူဆႏိုင္ပါမည္နည္း။ ဒီမုိကေရစီ မရေလၾကိဳက္ေလ ျဖစ္ေနသူမ်ားလို႔ ထင္မိလွ်င္ မွားမ်ား မွား ေနမလား။အယူအဆပိုင္းကိုၾကည့္လွ်င္လည္း ေသာ့ကိုင္ဆရာၾကီးမ်ားက လူတန္းစားမဲ့ ဒီမိုကေရစီကို အလုိမရွိ ျဖစ္ေနျပန္လွ်င္ သူတို႔လိုလားေသာ ဖန္တည္းခ်င္ေသာ ဒီမိုကေရစီမ်ဳိး မရႏိုင္ေသးလွ်င္ ေတာ္လွန္ေရးအဒြန္႔ ရွည္ျပီး န.အ.ဖ၏ ၂၀၁၀ ကို တြန္းပို႔ေနသလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ လက္ေတြ႔ျမင္ကြင္းကေတာ့ ၂၀၁၀ ပြဲၾကီးကို စိုးရိမ္ျခင္း၊ ထိတ္လန္႔ျခင္း မရွိၾကဘဲ မွင္ေသေသႏွင့္ ဆက္လက္ျပီး ပရီပိုဇယ္မ်ား စားၾကျမဲ ျဖစ္ေနပါသည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးမျဖစ္ေအာင္ ဘာေတြလုပ္ေဆာင္မွာလဲဟူေသာ ေမးခြန္းႏွင့္ စာေမးပြဲ စစ္လွ်င္ ေအာင္မည့္သူတေယာက္မွ မျမင္ပါ။ ေခတ္ျပိဳင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတြင္ MPU ဒုဥကၠဌေဒၚစန္းစန္းေျပာခဲ့တဲ့ က်မေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အတြက္စိတ္ပ်က္ဝမ္းနည္းမိတယ္ဆိုတဲ့စကားသည္ ယေန႔ျပည္ပေရာက္ အတိုက္အခံတို႔ရဲ့ ထိပ္သီး NCGUB ရဲ့ ျပရုပ္ပင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့ သည္။သို႔ေသာ္ NCGUB ဘက္ကလည္း “ န ထံုၾကိမ္တို႔ မျဖံဳ ” ဆိုသကဲ့ ၎ “ ရွက္သဲမပါ ဗလာလံုးတည္း ” ျဖစ္ေနေပမယ့္ ဝန္ခံဖို႔ေဝးစြ တျပားသားမွ မေလွ်ာ့တဲ့အျပင္ “ ေတာသားရဲ ပြဲထုတ္ ” ဆိုသလို ေတာင္ေတာင္အီအီေျပာျပီး ဖံုးကြယ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္း သူတို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္တဲ့အထိ ဆက္သြားဖို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကျပန္ပါသည္။ သူတို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုသည္မွာ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ရရွိထြန္းကားဖုိ႔အတြက္ ဆိုတာေတာ့ ယံုရခက္လွပါသည္။ သူတို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သူတို႔သာ သိမည္ျဖစ္ပါသည္။ NCGUB က ဆက္၍ လွမ္းလိုက္ေသာ ေျခလွမ္းမွာ ပရိတ္သတ္က “ ဟုိက္ ” ကနဲ ျဖစ္သြားေသာ “ မာလာဟုိက္ေၾကျငာခ်က္ ” ၾကီးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၎ ေၾကျငာခ်က္ကို မည္သူေရးသည္ေတာ့ မသိပါ။ လူသိရွင္ၾကား ထြက္လာ၍ ၾကည့္ရႈ႔ေလ့လာမိပါသည္။ မာလာဟိုက္ေၾကျငာခ်က္၏ ေခါင္းစည္း စာတမ္းမ်ားမွာ “ တစုတစည္းေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ႔တရပ္ႏွင့္ ဘံုရည္မွန္းခ်က္ကို ေဖာ္ေဆာင္ရန္ ဘက္ေပါင္းစံုစုစည္းထားသည့္ လုပ္ငန္းတရပ္ ဝိုင္းဝန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္ ” ဟု ေရးသားထားပါသည္။ ၎ ေခါင္းစဥ္စာတမ္းကို နားလည္ေအာင္စဥ္းစားရင္း ေခါင္းမ်ားပင္ ကိုက္ခဲလာပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တစုတစည္းေသာေခါင္းေဆာင္မႈတရပ္ ဟူသည္မွာ ဘာကို ဆိုလိုပါသနည္း။ လူအမ်ားနားလည္ေအာင္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုဖို႔လိုပါသည္။ မည္သူေတြႏွင့္ စုစည္းထားသည့္ မည္သို႔ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈပံုစံကို ဆိုလိုပါသနည္း။ဘံုရည္မွန္းခ်က္ ဆိုသည္ကိုလည္း ရွင္းရန္လိုပါသည္။ ေၾကျငာခ်က္အပိုဒ္ (၈) မွာ ေဖာ္ျပထားသည့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ “ ဖက္ဒရယ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ တည္ေဆာက္ရန္ ” ဟူသည္ကို ရွင္းလင္းက်ယ္ျပန့္သည္ အနက္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရန္ လြန္စြာ လိုအပ္ေနပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုစကားစုေလးကို လိုရာဆြဲသံုး လုပ္ႏိုင္သျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးမွာ ရႈတ္ေထြးၾကန့္ၾကာမႈ ျဖစ္ေနတတ္ ္ၾကပါသည္။ ဖက္ဒရယ္ေရးဆိုသည္ကို တိက်သည့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုေပးဖို႔ အထူးအေရးၾကီးပါသည္။ အလြန္ေလးနက္ျပီး ရႈတ္ေထြး ခက္ခဲေန သည့္ ဖက္ဒရယ္ကိစၥၾကီးကို ဘံုရည္မွန္းခ်က္အျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္သည္မွာ ၾကိဳဆိုထိုက္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူမ်ဳိး၊ ျပည္မ၊ ျပည္နယ္၊ တိုင္း၊ ေဒသ၊ အထူးေဒသ စသည္တို႔ကို မည္သို႔ ခြဲျခားမည္။ မည္သုိ႔ ယူဆမည္မွ စျပီး လႊတ္ေတာ္စံနစ္တို့ကိုပါ ရွင္းလင္းတင္ျပရန္လိုပါသည္။ ဘံုရည္မွန္းခ်က္၏ အဓိကအခ်က္ျဖစ္သည့္ တည္ေဆာက္ရမည့္ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္ကို ဂနေသခ်ာစြာ အနက္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုေပးရန္ အထူးအေရးတၾကီး လိုအပ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယေန႔ေခတ္တြင္ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကို အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ တိုင္းျပည္မ်ားက သူတို႔လိုသလို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုေနတာ ေတြ႔ေနရလို႔ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ တရုတ္ကလည္း ပစၥည္းမဲ့အာဏာရွင္ ဒီမုိကေရစီ၊ ေျမာက္ကိုရီးယား၊ က်ဴးဘား၊ ရုရွားတို႔ကလည္း ဒီမိုကေရစီဆိုပါသည္၊ န.အ.ဖကလည္း စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမိုကေရစီဟု ဆိုျပန္ပါသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံၾကီး မ်ားကလည္း သူတို႔က်င့္သံုးေသာ ဒီမိုကေရစီမ်ားရွိပါသည္။ ထိုသို႔ေသာ ဒီမိုကေရစီကို ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုက်င့္သံုး ေနၾက ေသာေၾကာင့္၊ NCGUB ႏွင့္ အေပါင္းအပါ အဖြဲ႔တို႔ ေမွ်ာ္မွန္းသည့္ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ဳိးျဖစ္သည္ကို ေသခ်ာဂနစြာရွင္းလင္းဖို႔ လိုပါသည္။ အမ်ားျပည္သူၾကိဳက္တဲ့ အစိုးရကို တင္ေျမွာက္တာ ဒီမိုကေရစီပါပဲလို႔ အလြယ္ေျပာလို႔ မရႏိုင္ပါ။ လူတန္းစားအေျချပဳ ဒီမိုကေရစီလား၊ လူတန္းစားမဲ့ ဒီမိုကေရစီမ်ဳိးလားဆိုတာ ကစျပီးအက်ယ္တဝန္႔ ရွင္းလင္းျပီး မိမိတို႔ လက္ခံက်င့္သံုးမည့္ ဒီမိုကေရစီကို ေၾကျငာရန္ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ဳိ႔ေသာ ဝါရင္ႏိုင္ငံေရးလူလည္ၾကီးမ်ားကလည္း ကိုယ့္ျပည္ကိုယ္ေျမ ကိုယ့္လူမ်ဳိး စရိုက္ႏွင့္ လိုက္ဖက္သည့္ ဒီမိုကေရစီမ်ဳိးေပါ့ဟု ဆိုကာ ကြ်ဲျမီးတိုတတ္ၾကပါေသးသည္။ ယေန႔ အတိုက္အခံအဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ မိမိတို႔ ေဖာ္ေဆာင္မည့္ ဒီမုိကေရစီကို ဘယ္ပံုစံႏွင့္ ဘယ္လုိအေျခခံရွိတဲ့ ဒီမုိကေရစီမ်ဳိးဆိုတာကို ပြင့္လင္းရိုးရွင္းစြာ ခ်ျပသင့္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး အလံကို လႊင့္ျပီးလိုအလံေအာက္တြင္ ၾကိတ္ပုန္းခုတ္၊ ကိုယ္လိုခ်င္သည့္ ဒီမိုကေရစီ ပံုစံမ်ဳိးရေအာင္ တပ္ေပါင္းစုပံုစံျဖင့္ လည္သူစားစတမ္း လုပ္မေနသင့္ေတာ့ပါ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကို ေနာက္မွရွင္းမည္ ဘံုရန္သူျပဳတ္က်ဖို႔ကိုသာ ပထမစုေပါင္းတိုက္ရမည္ဆိုသည္မွာ “အလြန္မွားယြင္းျပီး တိုင္းျပည္အတြက္ အလြန္အႏၱရယ္ၾကီးလွပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ NCGUB ႏွင့္ အေပါင္းပါအဖြဲ႔တို႔သည္ မည္သို႔ေသာ ဒီမိုကေရစီမ်ဳိးကို ဘံုဦးတည္ခ်က္အျဖစ္ထားရွိပါသနည္းဆိုသည့္ ေမးခြန္းကို မာလာဟိုက္ေၾကျငာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္သည့္အဖြဲ႔က ေျဖဆိုဖို႔လိုအပ္ပါသည္။
ဦးဖိုးသာေအာင္
Posted in by ရဲရင့္(ကေနဒါ)