ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး ခရီးႏွင့္ … ေစာဘုိျမ၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ (သို႔မဟုတ္) စစ္သားစိတ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္သူ အပိုင္း (၂)

မင္းဟန္
ေသာၾကာေန႔၊ ဧၿပီလ 10 2009 14:57 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

(၆)

၁၉၅ဝ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၇ ရက္ေန႔မွ ၁၉ ရက္ေန႔အထိ ကရင္အမ်ဳိးသား ကြန္ကရက္ကုိ ဖာပြန္တြင္ က်င္းပ၏။ ေစာဘဦးၾကီးကိုယ္တိုင္ ကြန္ကရက္ကုိ ဦးေဆာင္၏။

ေတာင္ငူခ႐ိုင္၊ ေညာင္ေလးပင္ခ႐ိုင္၊ သထံုခ႐ိုင္၊ ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ိုင္၊ ၿမိတ္-ထားဝယ္ခ႐ုိင္ႏွင့္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚတုိင္းတို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္။ ေစာဘဦးၾကီးက သဘာပတိ အဖြင့္မိန္႔ခြန္း ေခြ်သည္။
``ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအားလံုး ရန္ကုန္သို႔ ဆင္းၿပီး၊ လည္စင္းမခံသေရြ႔ ေတာ္လွန္ေရးဟာ မက်ဆံုးဘူး …. ကရင္ျပည္ ရဖုိ႔အတြက္က နည္းလမ္း ၃ ခု ရွိတယ္။

တစ္က … ရသင့္ရထုိက္တာကို အုပ္စုိးသူက ႐ိုး႐ုိးသားသားနဲ႔ ေပးလုိ႔ရတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ အုပ္စုိးသူဟာ ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ႏွစ္က …. တုိက္ယူလုိ႔ ရတာျဖစ္တယ္။
သံုးက … ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနေၾကာင့္ ရတာျဖစ္တယ္။

ဒီအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔က တမ်ဳိးသားလုံးက ဒီမူ ၄ ခ်က္ကို လုိက္နာၾကဖို႔ လိုမယ္

````လက္နက္ခ်စကား မေျပာရ````

ကရင္ျပည္ၾကီး ျပည့္စံုရမည္````

ကရင့္လက္နက္ ကရင့္လက္ထဲမွာ ရွိရမည္

````ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္ ရွိရမည္``

(၇)

၁၉၅ဝ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ေစာဘဦးၾကီးႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စုိင္းေကတုိ႔ တုိက္ပြဲအတြင္း က်ဆံုးခဲ့ၾက၏။ ေစာဘဦးၾကီး က်ဆံုးၿပီးေနာက္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ေခါင္းေဆာင္အခက္အခဲ ရွိလာ၏။ မန္းဘဇံႏွင့္ ေစာဟံတာသာေမႊးတုိ႔က ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚတြင္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးကို ဦးေဆာင္ေနၾကရၿပီး အေရွ႕တုိင္းသို႔ မလာႏုိင္ၾကေသး….။

ထို႔အတြက္ … အေရွ႕တုိင္းတြင္ Kaw Thoo Lei Government Body (K.G.B) ဖြဲ႔ၿပီး ဦးေဆာင္မႈ တည္ေဆာက္ရ၏။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ အေရွ႕တုိင္းသို႔ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚတုိင္းမွ ေစာဟန္တာသာေမႊး ေရာက္ရွိလာၿပီး (KGB) ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ …. ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ (KRC) ဖြဲ႔၏။ (KRC) တြင္ ဥကၠ႒အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္၏။ ကရင့္လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ (KAF) ကုိ ဖ်က္သိမ္းၿပီး၊ ကရင့္ ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KPLA) ႏွင့္ ကရင့္ ျပည္သူ႔ေျပာက္က်ား တပ္ဖြဲ႔ (KPGF) တို႔ကို ဖြဲ႔စည္းျပန္္သည္။ သူသည္ ေစာဟန္တာသာေမႊး အသစ္ဖြဲ႔စည္းလုိက္သည့္ (KPLA) တပ္ရင္း (၁) တြင္ တပ္ရင္းမႉးအျဖစ္ တာဝန္ေပးအပ္ျခင္း ခံရ၏။

ကရင့္လက္နက္ကိုင္ တပ္မ်ား၏ ဦးစီးခ်ဳပ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းေမာင္ ျဖစ္သည္။ (၈) တပ္မဟာ (၆) ၾကာအင္းဆိပ္ၾကီးဘက္တြင္ တာဝန္က်သည့္ တပ္ရင္းမႉး ထြန္းၿငိမ္း ရန္သူ႔ထံသို႔ လက္နက္ခ် ဝင္ေရာက္သြား၏။ ဖားအံဘက္မွလည္း Light Brigade မွ တပ္ရင္းမႉး စံေဘာ္ လက္နက္ခ်ျပန္သည္။

အျခား တပ္ရင္းမ်ားမွလည္း ၁ဝ ေယာက္ ….အေယာက္ ၂ဝ စသည္ျဖင့္ လက္နက္ခ်ၾက၏။ ထိုအခ်ိန္၌ … သူ၏ တပ္ရင္းသည္ ဖားအံခ႐ိုင္ ပိုင္က်ဳံဘက္တြင္ အေျချပဳလႈပ္ရွားလ်က္ ရွိသည္။ ရန္သူတပ္မွ တပ္ရင္းမႉး ဒုဗိုလ္မႉးၾကီး ယဥ္ေအးသည္ သူ႔ထံသို႔ စာေရး၏။ ``အခု ကရင္ျပည္နယ္ကို ေပးလုိက္ၿပီျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္နယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္မယ့္တပ္ မရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔ဆီ ျပန္လာၿပီး ပူးေပါင္းလိုက္ပါ။

ျပည္နယ္လံုၿခံဳေရးတာဝန္ကို ခင္ဗ်ားတုိ႔လက္ထဲ အပ္မယ္။ ဒါၿပီးရင္ က်ေနာ္တို႔ ဗမာတပ္ေတြဟာ ရန္ကုန္မွာပဲ ျပန္ေနမယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ဗမာတပ္ကို ေတြ႔ခ်င္ရင္ ရန္ကုန္ကို သြားမွ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္`` ယဥ္ေအး၏ စာကို ရလွ်င္ သူႏွင့္ သူ႔တပ္မႉးမ်ား တုိင္ပင္ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး …. ရန္သူ၏ ေျပာၾကားခ်က္ ဟုတ္၊ မဟုတ္… ။ မွန္၊ မမွန္ … သိေစရန္အတြက္ လက္ေတြ႔စမ္းသပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္ၾက၏။ရန္သူကမ္းလွမ္းသကဲ့သို႔ သူတုိ႔ သြားၾကမည္။ အေျခအေန မမွန္ပါက ျပန္၍ ရန္သူကို ဆက္တုိက္မည္။

သို႔ႏွင့္ ….. သူ အစီအစဥ္ ဆြဲ၏။ သူ႔တပ္မွ အိမ္ေထာင္သည္ မိသားစုမ်ားကုိ စု၍ ``ေက်ာ့ေကခို``ရြာတြင္ ထား၏။ အိမ္ေထာင္သည္ မိသားစုမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ဗိုလ္ၾကီး ကြယ္လားကို တာဝန္ေပး၏။ တုိက္ေရခိုက္ေရ ျပည့္ဝသည့္ တပ္သား ၄ဝ ေရြးထုတ္ၿပီး လက္နက္အျပည့္အစံုႏွင့္ ``ပိတခ``ရြာတြင္ ေနရစ္ေစ၏။

ၿပီးလွ်င္ …. သူႏွင့္ ရဲေဘာ္ ၁၅ဝ တုိ႔သည္ ရန္သူ၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္အတုိင္း ရန္သူဗုိလ္မႉးႏွင့္ ေတြ႔ရန္ ``ေမာကို``ရြာသို႔ ထြက္ခဲ့ၾက၏။ ``ေမာကို`` ရြာတြင္ ရန္သူတပ္ရင္းမႉး ဒု-ဗုိလ္မႉးၾကီးယဥ္ေအးႏွင့္ ေတြ႔၏။ ပထမ …. ဗိုလ္ယဥ္ေအးသည္ သူတုိ႔ကို ေမာကိုတြင္ တညအိပ္ေစၿပီးမွ ဖားအံသို႔သြားရန္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူတုိ႔တပ္အင္အားကို ၾကည့္ၿပီး စုိးရိမ္လာသည္ႏွင့္ တူ၏။ ေမာကိုတြင္ ညမအိပ္ေတာ့ဘဲ ….. ဖားအံသို႔ ညတြင္းခ်င္းသြားရန္ စီစဥ္ေတာ့သည္။

ဖားအံသို႔ သူတုိ႔အဖြဲ႔ ည ၈ နာရီခန္႔တြင္ ေရာက္၏။ သူတုိ႔ကုိ …. ေရတပ္မွ စစ္သေဘၤာတစီးႏွင့္အျပည့္ ရန္သူ႔ စစ္သားတုိ႔က ဝုိင္းထားလိုက္ၾကသည္။ေနာက္တေန႔ နံနက္မွာပင္ ဒု-ဗိုလ္မႉးၾကီးယဥ္ေအး၏ ကိုယ္ေရးအရာရွိ စစ္ဗိုလ္တေယာက္ သူႏွင့္ လာေတြ႔၏။ သူတို႔ကို လက္နက္ခ်ရန္ လာေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။ သူက …… ``ခင္ဗ်ားတို႔ စာေရးတုန္းကေတာ့ တမ်ဳိး၊ လာပူးေပါင္းရင္ ကရင္ျပည္နယ္ ျပန္အပ္မယ္ဆုိ။ အခုေတာ့ လက္နက္ခ်ခိုင္းေနတယ္။ ဒါ …. ဘာသေဘာလဲ`` ရန္သူ႔စစ္ဗုိလ္က …. ``မပူပါနဲ႔၊ ခဏေလးပါ။ လူထုအျမင္ေကာင္းေအာင္ လက္နက္ခ်ၿပီး ဓာတ္ပံု႐ိုက္မယ္။

ၿပီးရင္ လက္နက္ေတြ ျပန္ေပးမယ္`` ဟု ေျပာ၏။ ဤသို႔ႏွင့္ …. သူတုိ႔၏ လက္နက္ခ်ပြဲ အခမ္းအနားကို ဖားအံတြင္ ျပဳလုပ္၏။ အခမ္းအနားတြင္ သူ႔ကုိ မိန္႔ခြန္းေျပာေစသည္။``က်ေနာ္တို႔ဟာ အစုိးရကို ေတာ္လွန္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ အခု က်ေနာ္ ဒီကိုေရာက္လာေတာ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ တပ္မႉးၾကီးေတြက က်ေနာ္တို႔ကို တကယ့္ ညီအကိုရင္းလို ဆက္ဆံတာကို ေတြ႔ရလုိ႔ မ်ားစြာ ေက်နပ္အားရမိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အခု ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ျပႆနာဟာ ျပည္တြင္းေရးျပႆနာပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီျပႆနာကို ညီအကိုအခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုေျဖရွင္းရင္ ရပါတယ္။ ေတြ႔ဆံုေျဖရွင္းၾကဖို႔ပဲ။

ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဒီလိုမလုပ္ဘဲ တ႐ုတ္ျဖဴေတြကို ေခၚလာတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္တုိ႔ သေဘာမတူႏို္င္ပါ။ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္တဲ့ျပႆနာဟာ အခ်င္းခ်င္းပဲ ေျဖရွင္းသင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ အခုလို ဒီကိုေရာက္လာတာ ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္ ေကာ္သူးေလနဲ႔အတူ ေနခဲ့တုန္းက က်ေရာက္တဲ့ တာဝန္ကို တိတိက်က် လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ အစုိးရတပ္ကို ရဲရဲပဲ တုိက္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ အစိုးဘက္ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီး အစိုးရကို ျပန္ၿပီး အက်ဳိးျပဳသြားမွာပဲ။ က်ေရာက္တဲ့ တာဝန္ကို အေကာင္းဆံုး လုပ္သြားပါ့မယ္`` သူ၏ မိန္႔ခြန္းထဲတြင္ ဤသို႔ ထည့္ေျပာလိုက္သျဖင့္ ရန္သူစစ္ဗုိလ္သည္ သေဘာက်၏။

လက္နက္ခ်ပြဲ အခမ္းအနားၿပီးၿပီ။ သူတုိ႔၏ လက္နက္မ်ားကိုမူ ရန္သူက ျပန္မေပးေသး….။ ျပႆနာေတာ့ ရွိလာၿပီ။ သူက …. တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္ယဥ္ေအးႏွင့္ ေတြ႔ၿပီး သူ၏ လက္နက္မ်ား ျပန္ေတာင္း၏။ ဗုိလ္ယဥ္ေအးက …. ``က်ေနာ္တုိ႔ ႒ာနခ်ဳပ္မွာ အမိန္႔ရွိထားတယ္။ လက္နက္ခ်ေတြကို ေအာ္တိုမတ္တစ္ ေသနတ္ေတြ ျပန္မေပးရဘူး။ ႐ုိင္ဖယ္ေသနတ္ပဲ တပ္ဆင္ရမယ္`` ဟူ၍ ရွင္းျပ၏။

သူက …. ``အခု ေကာ္သူးေလေတြဟာ လက္နက္ေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ အစုိးရကို ေကာင္းေကာင္း အက်ဳိးျပဳခ်င္တာပဲ။ ဒီလိုအက်ဳိးျပဳႏိုင္ဖုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔က သေဘာမတူဘူး။ အားမေပးဘူးဆုိရင္လည္း လက္နက္ကို ျပန္မေပးပါနဲ႔။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း စစ္သားမလုပ္ဘူး။ အရပ္သား႐ိုး႐ုိးပဲ လုပ္တာေကာင္းပါတယ္`` သူ႔စကားေၾကာင့္ ရန္သူ႔စစ္ဗုိလ္သည္ အက်ပ္ေတြ႔သြား၏။ သူ မေျဖရွင္းႏုိင္။ ႒ာနခ်ဳပ္သို႔ ေမးျမန္းၿပီး အေၾကာင္းျပန္ပါမည္ဟူ၍ သူ႔ကို စကားျပန္၏။ ၂ ရက္ခန္႔ ၾကာသည့္အခါ၌ ရန္သူတပ္ရင္းမႉး ဒု-ဗုိလ္မႉးၾကီး ယဥ္ေအးသည္ သူ႔ထံသို႔ လာၿပီး၊ ႒ာနခ်ဳပ္မွ အေၾကာင္းျပန္ၾကားခ်က္ကို ေျပာျပ၏။

``ဌာနခ်ဳပ္က ခင္ဗ်ားကို လက္နက္အားလံုး ျပန္ေပးဖုိ႔ အမိန္႔ရၿပီ။ ဌာနခ်ဳပ္က ေျပာပါေသးတယ္၊ ဘိုျမဟာ အေရွ႕တုိင္းက ကရင္ျဖစ္တယ္၊ ႐ိုးသားတယ္။ အေရွ႕တုိင္းကို ပ်က္စီးေအာင္လာလုပ္တာက ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚက ကရင္ေတြ ျဖစ္တယ္`` ရန္သူသည္ သူတုိ႔အေပၚ ယံုၾကည္မႈရွိလာသည္ဟု ထင္၏။ ပိုမို ယံုၾကည္မႈ ရွိလာေစရန္ သူက သူႏွင့္ သူ႔ရဲေဘာ္မ်ား ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ ၾကည့္႐ႈလိုေၾကာင္း ေျပာသည္။ ရန္သူသည္ သူတုိ႔ကို ေနာက္ေန႔တြင္ပင္ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ ပို႔ေပး၏။ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ အထူးဧည့္သည္အျဖစ္ ထား၏။ သူတုိ႔၏ စက္ယႏၲရားမ်ားကို လိုက္ျပ၏။ စစ္သေဘၤာမ်ား၊ သံခ်ပ္ကာကားမ်ားႏွင့္ လက္နက္ၾကီးအမ်ဳိးမ်ဳိး ျပ၏။ မသိမသာ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေမာ္လၿမိဳင္မွာ သူတုိ႔ ရွိေနစဥ္မွာပင္ … ရန္သူ ဗဟိုစစ္႒ာနခ်ဳပ္မွ ေမာ္လၿမိဳင္ရွိ ရန္သူတပ္မဟာမႉးထံသို႔ ေၾကးနန္းဝင္လာ၏။``ဘုိျမအား ေနရပ္သို႔ အျမန္ျပန္ပို႔ရန္ ````ဘုိျမ မရွိခိုက္ ယင္းေဒသတြင္ ဓားျပမ်ား ေသာင္းက်န္းေနသည္``ရန္သူ႔တပ္မဟာမႉးက သူတုိ႔ကုိ ေရတပ္သေဘၤာႏွင့္ပင္ ``က႐ႈတူး`` သို႔ လုိက္ပို႔၏။ ``က႐ႈတူး``မွ ``ျမပတဲ``သို႔ ေျခလ်င္ခရီး ဆက္၏။ ရန္သူ႔တပ္မဟာမႉးက သူႏွင့္ ခြဲခါနီးတြင္ …. ``ခင္ဗ်ားဟာ သူပုန္ျဖစ္ေပမယ့္ သမိုင္းေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ခင္ဗ်ားနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေထာက္လွမ္းေရး သတင္းေတြ ရတယ္။ ပုလိပ္႐ုံးမွာလည္း ေကာင္းတဲ့မွတ္တမ္း ရွိတယ္`` ဟူ၍ ေျပာသြားခဲ့ေသး၏။ ေနာက္ေန႔တြင္ပင္ သူသည္ KPLA တပ္မႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ``တာကေပၚ`` ထံသို႔ ျပန္သြားခဲ့၏။ သူပုန္တပ္သား ျပန္ျဖစ္သြား၏။ စုစုေပါင္း ၁၅ ရက္ၾကာ လက္နက္ခ်ခဲ့ျခင္း….။

ကိုးကား…- ေစာဘုိျမ၏ က်ေနာ္ တင္ျပလုိသည့္ က်ေနာ့ျဖတ္သန္းမႈ အစစ္အမွန္-

ကရင္သမုိင္း သုေတသနအဖြဲ႔မွ ထုတ္ေဝသည့္ ႏိုင္ငံသစ္စာေစာင္ (အမွတ္ ၁ မွ ၇ အထိ)-

ဖူးကီးဒုိ၏ မန္းဘဇံႏွင့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး- ဆရာၾကီး ဖူးစေကာလယ္ေတာ၏ ကရင္ေတာ္လွန္ေရး သမုိင္းမွတ္စုမ်ား-

ေအာင္ေစာဦး၏ ျပည္တြင္းစစ္ ႏွစ္ (၅ဝ)-

ဝင္းတင့္ထြန္း၏ အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္- သခင္တင္ျမ၏ ဘံုဘဝမွာျဖင့္ (အတြဲ - ၅)-

BLC သင္တန္းေက်ာင္းတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ၏ မိန္႔ခြန္း စီဒီခ်ပ္-
သႏူထူး ဂ်ာနယ္မ်ား-
ကရင့္သတင္းစဥ္- KNU ႏွင့္ နဝတၾကား ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ KNU၏ ရွင္းလင္းခ်က္ စာတမ္း