ေစာဘဦးၾကီးသည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ ၿမဳိ.အလုံ မစ္ရွင္လမ္းရွိ ကရင္အမ်ဳိးသားကလပ္တြင္ ထမင္းစားပြဲတရပ္ က်င္းပသည္။ ထမင္းစားပြဲသုိ. ႏုိင္ငံေတာ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ႏွင့္ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ မြန္၊ ျမန္မာ၊ စသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ဖိတ္ၾကားခဲ့သည္။ ယင္းခ်စ္ ၾကည္ေရးထမင္းပြဲတြင္ ေစာဘဦးၾကီးက မိန္႔ခြန္းတရပ္ ေျပာၾကားရာ ေကာက္ ႏႈတ္ခ်က္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္သည္။“သခင္ႏုနဲ႔ က်ေနာ္ ေကၽြးေမြးတဲ့ ထမင္းရာဇ္၀င္ကေတာ့ အေတာ္ရႈပ္သားပဲ။ စ တာကေတာ့ ဟိုးအရင္ ကရင္-ဗမာ အဓိက ရုဏ္းက စခဲ့တာပဲ။
ဂ်ပန္ေခတ္ကလြဲလုိ့ သခင္ႏု နဲ႔ က်ေနာ္ဟာ လူခ်င္းခပ္လွမ္းလွမ္းပဲ ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ လပြတၱာၿမဳိ႔နယ္ ကရင္-ဗမာ အဓိဂရုဏ္း ျဖစ္ေတာ့မယ္လုိ႔ သတင္းေတြျဖစ္ လာတဲ့အခါ သခင္ႏုက က်ေနာ့္ထံ စာေပးေခၚၿပီး လပြတၱာကုိ သြာ ၿပီး တရားေဟာဖုိ႔ အေရးၾကီးေၾကာင္း ေျပာေတာ့ က်ေနာ္သေဘာ တူလုိက္ ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ သေဘာတူလဲဆုိေတာ့ (အၾကံတူရန္သူ၊ အက်ဳိး တူမိတ္ေဆြ) ဆုိတဲ့ စကားပုံအတုိင္း အဓိဂရုဏ္းမလုိလားတဲ့ အက်ဳိး က တူေနတာကုိး။ ကရင္-ဗမာအဓိဂရုဏ္းေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ရဘူးဆုိၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ သြားခဲ့ၾကတဲ့အခါမွာ ေစာသာဒင္၊ မန္းဂ်ိမ္းထြန္းေအာင္၊ ဆမား ဒူး၀ါး ဆင္၀ါးေနာင္၊ ဦး၀မ္းသူေမာင္ တုိ႔လဲ ပါၾကပါတယ္။ (၇) ရက္ေလာက္ အတူသြားမိတဲ့ အခါ သခင္ႏုနဲ႔ က်ေနာ္ဟာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး နားလည္မႈ၊ ယုံၾကည္မႈရွိလာၿပီး ပုိမုိ ရင္းႏွီးၿပီး ေတာ့ မိတ္ေဆြရင္းၾကီး ျဖစ္လာတာပါပဲ။
စေကာ့တလန္ျပည္ ဟုိင္းလင္းဒါး လူမ်ဳိးမ်ားဟာ ဧည့္သည္မိတ္ေဆြမ်ားကုိ ေကၽြး ေမြးတဲ့အခါ ဆားပါေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီ ဆားကုိ စားတဲ့သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မေကာင္း မၾကံအပ္ဘူးလုိ ့ အယူရွိပါတယ္။ ဗမာ ျပည္ေတာင္ေပၚမ်ားမွာလဲ သူ၏ထမင္းကုိ စားၿပီးရင္ မ ေကာင္းမၾကံအပ္ဘူးဆုိတာ ရွိပါတယ္။ ေျမညီမွာလဲပဲ (ခင္ဗ်ားကုိ က်ေနာ္မျပစ္မွားပါဘူး၊ ခင္ ဗ်ားေၾကြးတဲ့ထမင္းဟာ က်ဳပ္လည္ပင္းထဲမွာ ရွိပါေသးတယ္) ဆုိတဲ့ စကားနဲ ့(ေက်းဇူးရွင္ ေက်းမစြပ္ေကာင္းဘူး)ဆုိတဲ ့ စကားပုံမ်ားလဲ ရွိပါတယ္။ (၇) ရက္ၾကာမွွ် ခရီးထြက္ၾကစဥ္ အခါက သခင္ႏု က က်ေနာ့္ကုိ ေကၽြးေမြးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွိပါတယ္။ သခင္ႏုဟာ က်ေနာ့္အိမ္ကုိ ၾကြလာလုိေသာ္လဲ ဤက တဲကုပ္ကေလးျဖစ္လုိ ့ မဖိတ္ၾကားခဲ့ရဘူး။ ယခုအခါေတာ့ က်ေနာ္ က ဖိတ္ထားလုိ ့ က်ေနာ္တဲကုပ္ ကုိ သခင္ႏုေရာက္ခဲ့ပါၿပီ၊ ယခုအခါမွာလဲ သခင္ႏုကုိ က်ေနာ္ က ေကၽြးရျပန္ပါၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ ယခုေတာ့(သူ ့ေကၽြး၊ က်ေနာ္ေကၽြး) ျဖစ္ရပါၿပီ၊ ဒါဟာ တစ္ဦး နဲ ့တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ေကၽြးေမြးၾကတဲ့ရာဇ၀င္ပါပဲ။
က်ေနာ္ဟာ ၾကြားမေျပာလုိပါဘူး၊ ဗမာျပည္အတြင္းမွာ အေတာ္အႏွံ ့အျပားေရာက္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျပည္ပ ဆုိရင္လဲ အေရွ ့ဘက္၊ အေနာက္နဲ ့ေျမာက္ဘက္တုိင္းျပည္မ်ားကုိလဲ ေရာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီလုိေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့အ တြက္ (ကုိယ့္ဒူးေတာင္ ကုိယ္မယုံရဘူး)ဆုိတဲ့ ဗမာ စကားပုံတစ္ခုကုိ စဥ္းစားမိပါတယ္။ ကုိယ့္ဒူးေတာင္ ကုိယ္ မယုံရင္ အျခားသူကုိ ယုံရမွာလား။ တုိင္းရင္သားအခ်င္းခ်င္းဟာ ကုိယ့္ဒူးျဖစ္ပါတယ္။ အျခားလူဆုိတာက အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္၊ တရုတ္၊ ရုရွား စတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ သည္ေတာ့ က်ေနာ္ေျပာလုိတာက မယုံရသူကုိ အား မကုိးသင့္ဘူး။ က်ေနာ္လဲ အားမကုိးပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတုိ ့လဲ အားမကုိးၾကပါနဲ ့။
ႏုိင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္က (ခင္ဗ်ားတုိ ့တုိင္းျပည္ကုိ မအုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္ပါဘူး ကုန္ကူး လုိတာပါပဲ) က်ေနာ့္ကုိ ေျပာဖူးပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ျပည္ပမွ လူေတြဟာ ကုန္သည္ခ်ည္းပါ ပဲ။ ကုန္သည္ ဆုိေပမဲ့ ကုန္သည္ရုိးရုိးမဟုတ္ဘူး၊ (ကုန္သည္သာမက အကုန္သည္မွာ) အခု တစ္ေခါက္ သူတုိ ့ျပန္လာရင္ေတာ့ အကုန္ပဲ။ တခ်ဳိ ့ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ျပန္၀င္ခ်င္လုိ ့ ထင္ၾကေသးတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ ဒီေလာက္အထင္မေသးပါဘူး။ သူတုိ ့အေၾကာင္း က်ေနာ္ ပုိသိ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ခပ္ရွင္းရွင္းေနခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ ့ကို အားမကုိးပါဘူး။ ဒါတင္မက ေသးဘူး၊ “က်ေနာ္လုိလားတဲ့ သီးျခားျပည္နယ္အတြက္ ေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ မတရားဘယ္ ေတာ့မွမ လုပ္ပါဘူး”။ တရားလမ္းရွိတဲ့အတုိင္း ေဆာင္ရြက္သြားမွာပဲ။
က်ေနာ္တုိ ့ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားကုိ သတိေပးလုိတဲ့ အခ်က္မ်ားလဲ ရွိပါတယ္။ မိမိတုိ ့ လုိတဲ့ သီးျခားျပည္နယ္ေတာ့ ရွိပါၿပီးဆုိပါေတာ့။ မိမိတုိ ့ဟာ ဒီသီးျခားနယ္နဲ ့ တန္ရဲ ့လား၊ မ တန္ရင္ ဒီသီးျခားနယ္ေတာင္းဖုိ ့ ေကာင္းမလားဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိလဲ အထူးစဥ္းစားဖုိ ့လုိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ ့ကရင္မ်ားဟာ သီးျခားနယ္နဲ ့တန္ရဲ ့ လားလုိ ့ေမးရင္ တန္တယ္လုိ ့ေျပာၾက လိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ ့နယ္ကုိ ဘယ္သူအုပ္ခ်ဳပ္မလဲ ေမးရင္ ကရင္ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္မယ္။ ကရင္မွ မအုပ္ခ်ဳပ္ရင္ ဘယ္ျဖစ္မလဲေျပာၾကလိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ ့နယ္ကုိ ဓါးျပ လူဆုိးေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ ၾကဳိက္မလားလုိ ့ ေမးရင္ မၾကဳိက္ဘူးလုိ ့ ေျဖၾကလိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ ့ကုိယ္တုိင္က သူခုိးဓါးျပ ေတြျဖစ္ေနရင္ ဒီသီးျခားနယ္နဲ ့ခင္ဗ်ားတုိ ့နဲ ့တန္မလား။ မတန္ဘူးလုိ ့ ဆုိရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ သတိေပးလုိတာက သီးျခားနယ္ႏွင့္ေနလုိၾကရင္ သီးျခားနယ္နဲ ့တန္ေအာင္ေနၾကပါ။
သူခုိးဓါးျပမ်ဳိးျဖစ္ေနၾကရင္ေတာ့ သီးျခားနယ္နဲ ့ မတန္ေသးဘူး။ ဒါခင္ဗ်ားတုိ ့ အထူးစဥ္းစား ၾကပါ။
မအူပင္ေငြတုိက္ကုိ ေဖါက္သြားသူမ်ားဟာ ကရင္ (၁၉)ေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ၾကားရ တာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒီအေၾကာင္းနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ဥပမာေလးတစ္ခု ေျပာျပလုိပါတယ္။ ေျမာင္းျမနယ္ သိလႅာ ဆုိတဲ့ ရြာတစ္ ရြာမွာ အသက္ (၆၀)ေက်ာ္ ဦးလြန္းေဘာ္ ဆုိတဲ့ အဘုိး ၾကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သားသမီး (၁၂)ေယာက္ ေျမးျမစ္မ်ားလဲရွိတယ္။ သူ ့မွာ လယ္နည္း နည္းရွိတဲ့အျပင္ အသီးအႏွံ စုိက္ပ်ဳိးထားတဲ့ဥယ်ာဥ္လဲ ရွိတယ္။ ၀က္ ဘဲ။ ၾကက္ တုိ ့လဲ ေမြး ထားတယ္။ သူ ့ရြာက လမ္းဆုံၾကတဲ့အတြက္ ခရီးသည္မ်ားဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ တည္း ခုိၾက တဲ့အခါ ခရီးသည္တုိင္းလုိလုိပဲ ထမင္းခ်က္ေကၽြးတယ္။ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုက (အသီးအႏွံမ်ား မခူးရ) ဆုိတဲ့ စာေရးထားတယ္။ ခုိးလဲမခုိးရဲၾကဘူး၊ တကယ္လုိ ့ သစ္သီးခုိးတဲ့လူကုိေတြ ့ရင္ ေတာ့ ဒီခုိးတဲ့လူဟာ မသက္သာဘူး ေသြးထြက္သံယုိျဖစ္ေအာင္ ရုိက္ေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ္က အဲဒီအဘုိးၾကီးအိမ္ေရာက္သြားလုိ ့ အဘုိးၾကီးရုိက္ ႏွက္ပုံအေၾကာင္းေတြ ၾကားေတာ့ ဒီအ ေၾကာင္းသိခ်င္တာနဲ ့ အဘုိးၾကီးနားကပ္ၿပီး (ဖထီး သစ္သီးေလးတစ္လုံး ခုိးတာနဲ ့ဘာ့ေၾကာင့္ ဒါေလာက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ရုိက္သလဲ) လုိ ့ ေမးၾကည့္ေတာ့ ဖထီးက (က်ဳပ္ဆႏၵက ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ သူခုိးမျဖစ္ေစလုိဘူး၊ သူခုိးတာ ၾကည့္ေနလုိက္ရင္ သူ ့အိမ္သားေတြပါ သူခုိး မ်ဳိးျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္။ သူခုိးမ်ဳိးမျဖစ္ၾကေစလုိတဲ့ေစတနာနဲ ့ ရုိက္တာပါပဲ)လုိ ့ ျပန္ေျပာတယ္။
အဲဒီအေၾကာင္းေလးေတြကုိ ေတြးၿပီးေတာ့ မအူပင္မွာျဖစ္တဲ့ ကိစၥဟာ ကရင္ကေလး (၁၉)ေယာက္ ဆုိေပမယ့္ တစ္ေယာက္တည္းလဲကရင္ပဲ၊ ၁၉ ေယာက္လဲကရင္ပဲ၊ ေငြကလည္း မနည္းဘူး၊ ဒီေငြေတြကုိ ျဖန္ ့ လုိက္တဲ့အခါမွာ ကရင္တစ္မ်ဳိးသားလုံးထံ ျပန္ ့သြားမယ္။ ျပန္ ့ သြားရင္ ကရင္တစ္မ်ိဳးသားလုံး သူခုိးမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ ကုန္မွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူခုိးမ်ဳိးေတြ မျဖစ္ရ ေလေအာင္ ေငြအစား ျပန္ဆပ္ႏုိင္ေအာင္ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ ေရွ ့ ေဆာင္ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ဖုိ ့ ျပဌာန္းလုိက္ပါၿပီး။ တစ္မ်ဳိးသားလုံးဓါးျပမျဖစ္ရေလာင္ က်ေနာ္နဲ ့ ေအအဲ(န္)ယူ တစ္မ်ဳိးလုံး က ဒီေငြကုိ ဆပ္ရမွာပဲ။ ဘယ္အထိ ဆပ္မလဲဆုိရင္ ကၽြန္လုပ္ၿပီး ဆပ္ရမွာပဲ။ ဆပ္မယ္ဆုိတာ က ေျပာေတာ့လြယ္တယ္၊ ဘယ္လုိဆပ္မလဲ ေမးစရာရွိတယ္။ အျခားသူမ်ားမဆပ္ခင္ က်ေနာ္ က စတင္လုပ္ျပၿပီး ဆပ္ရမွာပဲ။ မေန ့ညက ဒီအေရးေတြးၿပီး တစ္ညလုံး အိပ္လုိ ့မရပါဘူး။ က်ေနာ့္မွာ ဆပ္စရာပုိက္ဆံေတာ့မရွိ ဘူး။ လယ္ဧက ၁၀၀၀ ေလာက္ရွိတယ္။ လယ္ဧက ၁၀၀၀ ကုိ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရအား အပ္ႏွင္းေပးဆပ္လုိက္ပါ့မယ္။ အခု လယ္ကုိ ခ်က္ခ်င္းမယူေသးရင္ လယ္ေျမျပည္သူပုိင္သိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ထားတဲ့ တန္ဖုိးအတုိင္း ဆုံးျဖတ္တာေပါ့။ ပုိက္ဆံမရွိလုိ ့ ခါးသာမလွရွိမယ္။ ၀မ္းေတာ့၀ႏုိင္ပါေသးတယ္။ က်ေနာ္မိန္းမ သေဘာတူၿပီး ျဖစ္တာကုိ က်ေနာ္သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆက္လက္ၿပီး တစ္ျပည္လုံးသ ေဘာေပါက္ေအာင္ လုပ္ျပရပါဦးမယ္။
ဒါအျပင္ အျခားတစ္ခုရွိေသးတယ္။ ဒါက တျခားမဟုတ္ဘူး နာမည္ၾကီးေနတဲ့ အင္း စိန္ကိစၥပါပဲ။ ေကအင္(န္)ဒီအုိကရင္ေတြ လက္နက္မ်ား ေဖါက္ယူသြားတဲ့ၾကတယ္တဲ့၊ ဒါက ေတာ့ သတင္းစာေတြကလဲ ပါတယ္။ ကရင္ေတြကုိၾကီး အားလုံးသိမ္းက်ဳံးေရးၾကတာပဲ။ တခုေျပာလုိတာက အင္းစိန္မွာျဖစ္တာေက ကရင္ဆုိတာ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေကာင္း တဲ့ကရင္ရွိသလုိ ေကာင္းတဲ့ကရင္လဲရွိေလေတာ့ အေကာင္းနဲ ့မေကာင္း ခြဲျခားၿပီး ေရးၾက ရန္ကုိလဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒီကိစၥမွာ ေကအင္(န္)ယူ အျပစ္မဟုတ္ေသာ္လည္း ဒီလက္နက္ ေတြ ျပန္ေပးေအာင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ရဦးမွာပဲ။
လူေကာင္းမ်ား လက္တြင္ရွိတဲ့လက္နက္မ်ားကုိ ဒီေန ့ကစၿပီး ႏွစ္လအတြင္း ျပန္ထမ္း ပုိ ့ၾကပါလုိ ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒီေတာင္းပန္တဲ့ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လုိ လဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ၾကပါမယ္။ အမ်ဳိးသားစိတ္မရွိသူကရင္ေတြလဲ ရွိပါေသးတယ္။ သူတုိ ့ကေတာ့ ေသနတ္ကုိယူၿပီး မသမာသူမ်ားလက္ကုိ ေရာင္းစားရင္ ေရာင္းစားမွာပဲ။ ဒါေတြဟာလဲ မ ဆုိင္ေပမယ့္ အပ္ေအာင္လုပ္ရမွာပဲ။ မအပ္ရင္ေတာ့ ဆုံးမရမွာပဲ။ က်ေနာ္ယခုေျပာတဲ့အတုိင္း ေတာင္းပန္ေဆာင္ရြက္လုိ ့မွမရရင္ ေကအင္(န္)ယူဥကၠဌအျဖစ္မွ ႏႈတ္ထြက္လုိက္ပါ မယ္။
ယခု ၾကြေရာက္လာတဲ့ လူၾကီးမင္းမ်ားမွာ ဗမာ၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ မြန္ စသျဖင့္ စုေပါင္းေရာက္လာၾကေသာ ပရိသတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဇာစ္ျမစ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္ အား လုံးေဆြမ်ဳိးေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ရာေဆြမ်ဳိးဆုိတာလဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီကၽြႏု္ပ္တုိ ့ျပည္ ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးကုိ ဖန္တီးလုပ္ကုိင္ႏုိင္ၾကတာဟာ ခင္မင္ရင္ႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ဳိး မ်ားျဖစ္လုိ ့ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
သည္ေနာက္ အေရးတၾကီး လုပ္စရာရွိတာကေတာ့ ရြာေတြမွာ ေၾကာက္လွန္ ့ၿပီး တစ္ ရြာမွတစ္ရြာသုိ ့ ေျပာင္းေရႊ ့ေနထုိင္ၾကရတဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္။ ကြန္ျမစ္နစ္ေတြေၾကာက္လုိ ့ ေျပး ၾကရတာလဲရွိတယ္။ တခ်ဳိ ့ကရင္ ကုိေၾကာက္လုိ ့ဗမာက ေျပးရတာလဲ ရွိတယ္။ ဗမာကုိ ေၾကာက္လုိ ့ ကရင္က ေျပးရတာလဲရွိတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒါေတြဟာ လူမသမာေတြေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္တာပဲ။ ဒီလုိမျဖစ္ရေအာင္ လူေကာင္းေတြစုၿပီး ေဆာင္ရြက္ရလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ ေကအင္(န္)ယူ က လက္လွမ္းမီသမွ် တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္သြားမွာပဲ။ “မိမိတုိ ့ဆုိင္ရာနယ္မွ ေျပာင္းေရႊ ့ထြက္ေျပးသြားတဲ့ဗမာမ်ားရွိရင္ စိတ္ခ်လက္ခ် ျပန္လာဖုိ ့ကုိ ကရင္ေရာ-ဗမာေရာ ေပါင္းၿပီး သြားေရာက္ျပန္ေခၚမယ္။ ထုိ ့အတူ ကရင္မ်ားကုိ ျပန္ေခၚတဲ့အခါမွာလဲ ဗမာေရာ-ကရင္ေရာ ေပါင္းၿပီး သြားေခၚရမယ္။ စိတ္ခ်လက္ခ် သင့္ျမတ္ေနရေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ေပးရမယ္။ အေျပာနဲ ့မၿပီးဘူး၊ ခ်က္ခ်င္း လုပ္ရမယ့္ ကိစၥျဖစ္တယ္။
ပုသိမ္မွာ က်င္းပခဲ့ၿပီးတဲ့ က်ေနာ္တုိ ့ကြန္ဂရက္အစည္းအေ၀းၿပီးမွာ ဗမာျပည္သူလူ ထုက အကူအညီ ေတာင္းပါက တုိင္းျပည္ေအးခ်မ္းေရးအတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္မယ္လုိ ့ အ တိအလင္းဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အကူအညီေတာင္းရင္ေပးဖုိ ့ အသင့္ပါပဲ။ လုပ္ရန္ စည္းမ်ဥ္းလဲ ဆြဲေနပါတယ္”၊
ေစာဘဦၤးၾကီးသည္ ခ်စ္ၾကယ္ေရးထမင္းစားပြဲမိန္ ့ခြန္းျဖင့္ ဦးႏုႏွင့္ ဖဆပလေခါင္း ေဆာင္မ်ားကုိ ေခၽြးသိမ့္လုိက္ႏုိင္သည္။ ကရင္မ်ား မအူပင္ေငြတုိက္ကုိ ေဖါက္၍ လုယက္မႈ၊ အင္းစိန္တြင္ လက္နက္သိမ္းမႈမ်ားကုိလည္း ေက်နပ္ေအာင္ ေျဖရွင္းျပသြားသည္။ မအူပင္ ေငြတုိက္မွေငြမ်ားကုိ မိမိ၏ လယ္ဧက ၁၀၀၀ ေရင္းခ်၍ ေလ်ာ္ပါမည္။ ေသနတ္မ်ားကုိလည္း ႏွစ္လအတြင္း ျပန္အပ္ခုိင္းပါမည္။ မေအာင္ျမင္ပါက ေကအင္(န္)ယူဥကၠဌ အျဖစ္မွ ႏႈတ္ထြက္ ပါမည္ဟူ၍ ေျပာခဲ့သည္။
ကရင္ေတြ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကရင္မွန္း သိတဲ့ေန ့မွာ ကရင္ျပည္ရတဲ့ ေန ့ဘဲ။
ကၽြန္ဘ၀မွာ လူျဖစ္ၿပီး အသက္ရွင္ေနတာထက္ တုိက္ပြဲ၀င္ၿပီး ေသတာက ျမတ္တယ္။
Posted by အဲေခါင္ေသာင့္
No comments:
Post a Comment