ေ႐ြးေကာက္ပြဲက်ားကြက္နွင့္ တိုင္းရင္းသားတစ္ေယာက္အျမင္္

မန္းကိုကို (KIC မွ)
ျမင္မိတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ေကာင္းတာမေကာင္းတာ အပထား
ေ႐ြးေကာက္ပြဲရဲ့ရုပ္လံုးဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေပၚစျပဳလာၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရမယ္ထင္ပါတယ္။

အေျပးအလြား မွတ္ပံုတင္ၾကမယ့္ပါတီေတြထဲမွာ လက္တစ္ဆုပ္စာပါတီႀကီးေတြကလြဲရင္ ေခြးေလးခုန္ လို႔ ဖုန္မထေပမယ့္ ခုန္ကိုခုန္လိုက္ရမွ ေက်နပ္နိုင္မယ္ဆိုသူေတြလည္း အေတာ္ေလးမ်ားေနတာ ေတြ႕ လိုက္ရလို႔ ဒီစာကိုေရးလိုက္ရတာပါ။
၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတုန္းက ရုပ္ျမင္သံၾကားကေန ပါတီေတြကို အခ်ိန္နည္းနည္းစီေပးၿပီး အခြင့္အေရး ေပးသလိုလိုနဲ႔ လြတ္ေပးလိုက္တာ ေပးသမွ်အခ်ိန္ မိနစ္ပိုင္းေလးမွာ အႏွစ္ ၃၀နီးပါး ကင္းကြာခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစကားေတြကို အၿမီးအေမာက္ မတည့္တာေတြေျပာ၊ လူပ်က္ေတြလိို အသံုးခံခဲ့ၾကရတာ လူငယ္ ေတြကလြဲၿပီး အမ်ားစုက သတိရၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။

(အခုအခ်ိန္အထိ) အေရးအပါဆံုးနဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ့အနာဂါတ္ကိုပံုေဖၚနိုင္တဲ့ အင္အားစုလို႔ ယံုၾကည္မိတဲ့ NLD ကိုပဲ ဦးတည္ၿပီးနည္းနည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ စိတ္ဆိုးခ်င္လဲဆိုး လိုရင္းကို တည့္တည့္ေျပာမွ အက်ဳိးမ်ားမယ္ထင္လို႔ အားမနာပါးမနာဘဲ ေျပာပါရေစ။

အဓိကအေနနဲ႔က သံုးခ်က္ရွိပါတယ္၊
၁။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မ႑ိဳင္ျပဳထားတဲ့ NLD ရဲ့ရပ္တည္မႈ၊
၂။ ပါတီအေနနဲ႔ေရာ၊ နိုင္ငံေရးနိုးၾကားမႈဘက္မွာပါ ေရေသနီးပါးျဖစ္ေနမႈ၊
၃။ လူထုအတြင္းနဲ႔ ပါတီအတြင္းမွာပါ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေတြခ်မွတ္ အေကာင္အထည္
ေဖၚ ဦးေဆာင္ရာမွာ (အေထြေထြ) လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနမႈေတြပါ။

ပထမ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့က႑ကိုၾကည့္ပါ၊ သူမရွိရင္ NLD မွာ ေရနည္းငါးလို ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖစ္ ေနတတ္တဲ့ အားနည္းခ်က္ကို တစ္နည္းတစ္ဖံု ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ထားသင့္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။

ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ NLD ရဲ့ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကို မျမင္ရတဲ့အခ်ိန္က အမ်ားစုလို႔ ျမင္မိ တယ္။ အားမလို အားမရလို႔ ျပႆနာေတြအျဖစ္နဲ႔ ေအာက္ေျခက ရိုက္ခတ္လာတာေတြကိုလည္း အခြင့္အေရးေတြလို႔ျမင္ၿပီး လမ္းညႊန္ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တာမ်ိဳး အင္မတန္နည္းတယ္လို႔လည္း ေယဘုယ် ျမင္ေနၾကရတယ္။

တတိယအခ်က္ကေတာ့ က်ယ္ျပန္႔လြန္းလို႔ နမူနာတစ္ခုပဲ ေျပာလိုပါတယ္။ သံဃာ့အေရးအခင္းတုန္းက NLD ရဲ့ အင္မတန္ေနာက္က်တဲ့ တံု႔ျပန္မႈဟာ ျပည္သူေတြအတြက္ မခ်င့္မရဲျဖစ္စရာပါ။ အခက္အခဲေတြ ရွိတာကို နားလည္ေပးနိုင္ေပမယ့္ ဒီကေန႔လို “ပညာ ဗဟုသုတ” ေခတ္ႀကီးမွာ ျပည္သူေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးဝန္ေဆာင္မႈအေနနဲ႔ အျမန္ဆံုး၊ အမွန္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြသံုးၿပီး ဦးေဆာင္မႈအခန္း က႑ကို ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အခုလို ျပည္သူေတြထဲမွာ အေတာ္မ်ားမ်ား ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဟာ NLD အတြက္ အထူးပဲအေရးႀကီးပါတယ္။
(ေ႐ြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တရားစြဲတာမ်ဳိး စည္းေဘာင္ထဲကလုပ္တာေတာ့ မွန္တယ္ထင္ပါတယ္။)

ဒီအခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္အတြက္ အင္မတန္အေရးႀကီးတဲ့ လမ္းဆံုလမ္းခြကိုေရာက္ေနပါတယ္။
NLD ဘာလုပ္မလဲ။ ေ႐ြးစရာလမ္းေတြရွိပါတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ –
- ျပည္သူ႔အင္အား၊ ပါတီအင္အားကို ယံုၾကည္စိတ္အျပည့္ထားၿပီး လံုးဝအေရွာ့မေပးပဲ တင္းခံထားလို႔ ရပါတယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ ရွက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ မေအာင္မျမင္ျဖစ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ခုအျဖစ္ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေအာင္လုပ္နိုင္ခဲ့ရင္ လက္ရွိအစိုးရက ကမ္းလွမ္းမႈေတြ မလြဲမေသြ လုပ္လာရပါမယ္။ “မလုပ္လာဘူးဆိုရင္ေကာ” လို႔လဲႀကိဳေတြး၊ ႀကိဳျပင္ ရပါမယ္။ လက္ရွိအေနအထားကို တိုက္ပြဲလို႔ သေဘာထားလိုသူမ်ားအတြက္ ဒါဟာလည္း တိုက္ပြဲအသြင္တစ္မ်ိဳးပါပဲ။
- ႏိုင္ငံေရးကစားတတ္ရင္ ပါတီကိုနွစ္ျခမ္းခြဲၿပီး တစ္ျခမ္းက (နာမည္ေျပာင္းၿပီးျဖစ္ျဖစ္) ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ ေျခကုတ္တစ္လွမ္းယူထားမယ္ ဆိုရင္လည္းရပါတယ္။ မလုပ္တတ္ရင္ေတာ့ ေဆးစားမွားသလို ျဖစ္ သြားႏိုင္ပါတယ္။
- ပါတီမွာ လံုေလာက္တဲ့အင္အား၊ အစီအစဥ္၊ အေထာက္အပံ့နဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြရွိေနၾကတယ္လို႔ ယံု ၾကည္သလား။ ဒါဆိုရင္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒနဲ႔ ညီနိုင္ေအာင္ညွိၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရင္လည္း ရပါတယ္။ သတိထားစရာက ရံႉးမယ္ေသခ်ာရင္ ညစ္မယ့္၊ ပြဲဖ်က္မယ့္ စစ္အစိုးရရဲ့ ခန္႔မွန္းရခက္ၿပီး ယံုၾကည္ဖို႔ရာကလည္း အစဥ္အလာမေကာင္းတဲ့ ေရွ႕ကလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ –
- ပါတီရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ့ အနာဂါတ္အေရး၊
- ေ႐ႊဂံုတိုင္ ေၾကျငာစာတန္းရဲ့ က႑၊
- ေဒၚစုနဲ႔ အတက္ႂကြဆံုး၊ အရည္အခ်င္းရွိၿပီး အနစ္နာခံေနၾကတဲ့ ရာ၊ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ နိုင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားေတြရဲ့ က႑၊
- ပါတီဝင္နဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ့ ဆႏၵသေဘာထား၊
- ျမင္နိုင္တာေကာ မျမင္နိုင္တာေတြေကာ ျပည့္နွက္ေနတဲ့ စစ္အစိုးရရဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြကို
လည္း လစ္လ်ဴရႈလို႔ မရနိုင္ပါဘူး။
အထူးသျဖင့္ အခုလိုအေျခေနမ်ိဳးမွာ NLD ရဲ့ေျခလွမ္းတိုင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရမွာေတာ့ အမွန္ပဲ။
အခုပဲ ပါတီမွတ္ပံုတင္ေရးဆိုၿပီး NLD ကို ေသြးတိုး စစမ္းေနပါၿပီ။ NLD ကေန ဒီကိစၥကိုအေစာႀကီး
ဆံုးျဖတ္ရင္ သူတို႔ပိုေတာင္ႀကိဳက္ပါလိမ့္မယ္။ အခုထိ ၾကံ့ဖြတ္ေတြနာမည္ႀကိဳထြက္ထားသေလာက္
လႈပ္ရွာမႈ သိသိသာသာမရွိပဲ ၿငိမ္ကုပ္ၿပီးေနတာေတြ႔နိုင္ပါတယ္။ ပိုင္ၿပီဆိုမွ သူတို႔ရဲ့ ဝွက္ဖဲေတြကို
စထုတ္နိုင္ပါတယ္။ ေဒၚစုကို လြတ္ေပးတာမ်ိဳး၊ သတ္မွတ္ရက္ ၆၀ ျပည့္ခါနီး NLD ဆံုးျဖတ္ခ်က္
ေတြ ျပန္ျပင္ရလဲခက္ခက္ အေျခအေနမ်ိဳးေတြကို သူတို႔ေစာင္ၿ့ပီးဖန္တီးနိုင္ပါတယ္။

တစ္ခါ ပါတီအဖ်က္ခံရင္၊ မတရားအသင္းေၾကျငာခံရရင္ဆိုၿပီး စိုးရိမ္သူေတြရွိနိုင္ပါတယ္။
လက္ရွိိျမင္ရသမွ်ကေတာ့ NLD ဟာ မတရားအသင္းေၾကျငာၿပီး ဖ်က္သိမ္းခံထားရတဲ့အေနအထား
ထက္ပိုေကာင္းေနတယ္လို႔ ျမင္နိုင္စရာကိုက မရွိပါဘူး။ သန္းေခါင္ထက္ညဥ့္နက္အံုးမယ္ေတာမထင္
ပါ။ NLD အေနနဲ႔ တရားဝင္ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈအင္အားစုဘဝေရာက္ေရာက္၊ အသိအမွတ္ျပဳဘဝနဲ႔
ဆက္ေနေန ဦးဝင္းတင္ေျပာသလိုပဲ ႏိုင္ငံေရးရွိဖို႔ပဲလိုတယ္လို႔ အႀကံျပဳလိုပါတယ္။

ဒါ့ျပင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အေနွာင့္အယွက္ေပးခံရမွာ၊ ေထာင္က်မွာ အင္မတန္ ေတြးပူစရာတ ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြးစရာတစ္ခ်က္ရွိပါတယ္၊ တစ္ကယ္လို႔ လူအားလံုးမဟုတ္ရင္ေတာင္ အမ်ားစုက တစ္နည္းတစ္ဖံုနဲ႔ အစိုးရကိုဆန္႔က်င္ေနၾကရင္ျဖစ္ေစ၊ ဆန္႔က်င္ေနသူေတြကို ကူညီေနၾကရင္ျဖစ္ေစ စစ္ အစိုးရက (ထားပါေတာ့) နိုင္ငံရဲ့ ဆယ္ပံုတစ္ပံုကိုပဲ ဖမ္းၿပီးေထာင္ထဲထည့္ထားနိုင္မွာလား။ NLD အေနနဲ႔ ျပည္သူေတြကို နိုးၾကားေအာင္၊ သိသင့္တာေတြသိလာေအာင္၊ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြ အကူအညီရေအာင္၊ အစိုးရကိုနည္းမွန္လမ္းမွန္ စနစ္တက် ဆန္႔က်င္ေအာင္၊ စစ္အစိုးရရဲ့ တိုက္ကြက္ ေတြကို ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔ စုေပါင္းအင္အားကို အသံုးျပဳၿပီး ဘယ္လိုေရွာင္တိမ္းတတ္ေအာင္ ျပည္သူေတြကို ဘယ္လိုစည္ရံုးပညာေပးမလဲလို႔ပဲ ေမးစရာရွိပါေတာ့တယ္။

တစ္ဖက္မွာလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲဝင္လိုသူေတြရဲ့ သေဘာထားေတြကိုၾကည့္လိုက္ရင္ –
(က) (ေန႔ေျပာေနာက္ၾကည့္ဆိုသလို) အတတ္နိုင္ဆံုး ထိန္းသိမ္းေျပာၾကတာေတြ႕ရမယ္၊ ဘယ္အရာ
မွ မေရရာတာ သူတို႔အားလံုး ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ၾကတယ္။
(ခ) အမ်ားစုမွာ စိတ္ေစတနာေကာင္းေတြ ေဖၚျပေနၾကေပမယ့္ နိုင္ငံေရးကို ေၾကေၾကညက္ညက္
နားလည္တဲ့ အရိပ္လကၡဏာေတြ မေတြ႕ရဘူး၊ မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာ ဆိုတာေတြကေတာ့
ေဝးေရာ၊ ဒီလိုေျပာရတာ အထူးသျဖင့္ အသက္ႀကီးသူေတြကို အားလည္းနာတယ္။

ဒီေတာ့့ ဒီလိုအမတ္မ်ားကေန လႊတ္ေတာ္မွာ (ႀကိဳးစားေပမယ့္) ေနရာႀကိဳယူ၊ တစ္ခ်က္လႊတ္ ဗစ္တို
အာဏာကိုင္ထားသူစစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔ယွဥ္ၿပီး ထိေရာက္ေအာင္ဘာေတြမ်ား လုပ္ႏိုင္ၾကမလဲ၊ ေမွ်ာ္လင့္ရ
မလဲ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ NLD လို ပါတီႀကီးေတြမွာပဲ ရွိေတာ့တယ္။

အနွစ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ NLD အတြက္ အဓိက ေ႐ြးစရာနွစ္လမ္းရွိတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
၁။ အက်ဳိးအင္မတန္မ်ားမယ္္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြမညစ္ဖူးလို႔ယံုတယ္၊ ပိုင္တယ္ထင္ရင္ တစ္နည္းနည္းသံုးၿပီး
ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ျပင္ဆင္
၂။ မပိုင္ေလာက္ဘူးထင္ရင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကိုေဘးဖယ္၊ သိကၡာရွိမယ့္ (အင္အားျဖည့္၊ ခံတပ္ေဆာက္၊
ျပည္လံုးကၽြတ္ ေပ်ာက္က်ားစစ္ဆင္ေရး) နည္းလမ္းကိုေ႐ြးရံုပါ။

ခၽြင္းခ်က္တစ္ခုထဲရွိပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမရွိရင္ေတာ့ ဘာေ႐ြးစရာလမ္းမွမရွိဘူးဆိုတာပဲ။