ႏွစ္သစ္သမုိင္းရဲ ့စည္းလုံးျခင္း

Thursday, May 6, 2010




ကရင္လူမ်ဳိးတုိ ့၏ ရုိးရာဓေလ့တစ္ခုျဖစ္ေသာ ေကာက္သစ္စားပြဲကုိ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးေန ့အျဖစ္ က်င္းပၾကသည္မွာ လြန္ခဲ့ ေသာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္က ေဒသအလုိက္၊ မ်ဳိးႏြယ္စုအလုိက္ တကြဲတျပားစီ က်င္းပခဲ့ၾက ရာမွ အဂၤလိပ္ကုိလုိနီေခတ္သုိ ့ေရာက္ေသာအခါ ေဒသစြဲ၊ မ်ဳိးႏြယ္စြဲမ်ားကုိ ပယ္ဖ်က္၍ တစ္မ်ဳိးသားလုံးစည္းလုံးညီ ညြတ္မွဳကုိ ေဖာ္ေဆာင္သည့္အေနျဖင့္ ျပာသုိလဆန္းတစ္ရက္ေန ့ကုိ ကရင္အမ်ဳိးသားႏွစ္သစ္ကူးေန ့အျဖစ္ ညီညြတ္ စြာ စုေပါင္းက်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ထုိေန ့ကုိ အဂၤလိပ္အစုိးရမွ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ၏ အေထြေထံရုံးပိတ္ရက္အျဖစ္ တရား၀င္ အတည္ျပဳ ျပန္ဌာန္းေပးခဲ့သည္။

ထုိေၾကာင့္ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ျပာသုိလဆန္း တစ္ရက္ေန ့တြင္ တစ္မ်ဳိးသားလုံးအတုိင္းအတာႏွင့္ ပထမဆုံးအၾကိမ္ စုေပါင္း က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားအလံေတာ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားသီခ်င္းကုိလည္း တရား၀င္အတည္ျပဳ သီဆုိခဲ့ၾက၍ ႏွစ္ သစ္ကူးစိတ္ဓါတ္ျဖစ္ေသာ တစ္မ်ဳိးသားလုံးစည္းလုံးညီညြတ္မွဳ အမ်ဳိးသားေရး၀ိေသသလကၡဏကာမ်ားကုိ စတင္ ေဖာ္ ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ ေဒသေပါင္းစုံ၊ ဘာသာေပါင္းစုံမွ ကရင္မ်ဳိးႏြယ္စုအားလုံး၏ စည္းလုံးညီညြတ္ေသာ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓါတ္ကုိ စတင္အုတ္ျမစ္ခ်ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္မွ စတင္က်င္းပခဲ့ေသာ ကရင္အမ်ဳိးသားႏွစ္သစ္ကူးေန ့သည္ ယခုဆုိလွ်င္ (၆၇)ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ ၾကေရာက္ လာခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။ ထုိ ့(၆၇)ႏွစ္အတြင္း ကရင္တုိ ့ ၏အမ်ဳိးသားေရးအသိစိတ္ဓါတ္တုိးတက္မွဳႏွင့္ဆုတ္ယုတ္မွဳမ်ားကုိ စာေရးသူေနႏွင့္ သမုိင္းရွဳ ့ေထာက္မွ ႏွဳိင္းယဥ္တင္ျပလုိပါသည္။

ကုိလုိနီေခတ္ႏွင့္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေခတ္

ကရင္အမ်ဳိးသားႏွစ္သစ္ကူးေန ့ကုိ ေဖာ္ေဆာင္ေပးခဲ့ၾကေသာ ကရင့္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ လြတ္ေတာ္အမတ္ (၁၅) ဦးမွ ကရင္တုိ ့၏စည္းလုံးမွဳႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးႏုိးၾကားမွဳတုိ ့ကုိ မ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့သည္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေခတ္သုိ ့ ေရာက္ေသာ အခါ ဘီအုိင္ေအမွ ကရင္တုိ ့အား အဂၤလိပ္အလုိေတာ္ရိမ်ားအျဖစ္ စြပ္စြဲလ်က္ ကရင္-ဗမာ လူမ်ဳိးေရးအဓိကရုဏ္းကုိ စတင္ဖန္တီးခဲ့ၾကသည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားႏွစ္သစ္ကူးေန ့ကုိ အဓိကဦးေဆာင္၍ အတည္ျပဳေပးခဲ့ေသာ ၀န္ၾကီးေစာေပ သာ မိသားတစ္စုလုံး သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရသည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားႏွစ္သစ္ကူးေန ့မွ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္ျမင့္မားခဲ့ေသာ ကရင္ျပည္သူတုိ ့သည္လည္း ကရင္-ဗမာ အၾကမ္းဖက္မွဳမ်ားကုိ အျပနအလွန္ ျပဳလုပ္ၾကသည္မွာ ေျခာက္လၾကာျမင့္ခဲ့ သည္။ ျမန္မာျပည္၏ ႏွစ္ဆယ္ရာစု ေခတ္သမုိင္းတြင္ အၾကီးမားဆုံးလူမ်ဳိးအဓိကရုဏ္းၾကီးျဖစ္သည္။ ထုိ ့ျပႆနာ မ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရေသာ ကရင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ကရင္ျပည္သူမ်ားသည္ အနာဂါတ္အတြက္ စုိးရိမ္စိတ္ မ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ၾကသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ကရင္ျပည္ထူေထာင္ေရးကုိ ႏုိင္ငံေရးနည္းလမ္းအရ ၾကဳိးပမ္းလာခဲ့ၾကသည္။ ထုိ ့သုိ ့ၾကိဳးပမ္းၾကရာတြင္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးအျမင္မတူညီမွဳတုိ ့မွတစ္ဆင့္ စိတ္၀မ္းကြဲခဲ့ၾကသည္။ ဖဆပလအစုိးရတြင္ ရာထူးေနရာမ်ားရယူ၍ ကရင္ျပည္ေတာင္းဆုိထူေထာင္လုိေသာ ကရင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ခ်ဳိ ့၏အေမွ်ာ္အျမင္နည္းပါးမွဳေၾကာင့္ စည္းလုံးညီညြတ္မွဳႏွင့္ အမ်ဳိးသားေရးအျမင္မ်ား ယုတ္ေလွ်ာ့ခဲ့ရ သည္မွာ ယေန ့ကာလအထိပင္ ျဖစ္သည္။

ဖဆပလေခတ္ (သုိ ့မဟုတ္) ပါတီစုံဒီမုိကေရစီ အာဏာရွင္စနစ္

ဖဆပလေခတ္တြင္ ဦးႏုအစုိးရသည္ ၎ကုိ သစၥာခံေသာကရင္မ်ားကုိ အသုံးခ်၍ ကရင္ျပည္သူတုိ ့အား ေသြးခြဲအုပ္ ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံေရးအရ ႏုိးၾကားတက္ၾကြမႈႏွင့္ စည္းလုံးညီညြတ္မႈအရွိဆုံးကာလတြင္ ကရင္မ်ဳိးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား က သီးျခားကရင္ျပည္ကုိ ဥပေဒနည္းအရ ေတာင္းဆုိ၍ေတာ့သျဖင့္ ေစာဘဦးၾကီးမွ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးကုိ ေခါင္း ေဆာင္မႈေပးကာ ကရင္ျပည္သူမ်ား၏ အနာဂတ္ကုိ လမ္းခင္းေပးခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္တြင္ ဖဆပလ ဦးႏု၏ တစ္ႏွစ္အ တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရေစရမည္ဟုေသာ ေၾကြးေၾကာ္မႈသည္ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာကုိ ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းျခင္းမဟုတ္ပဲ လက္နက္အားကုိးျဖင့္ အႏုိင္ယူေခ်မႈန္းမႈေၾကာင့္ ကရင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ေစာဘဦးၾကီး က်ဆုံးခဲ့ရသည္။ ကရင္ ျပည္သူတုိ ့၏ ၾကီးစြာေသာ ဆုံးရႈံးမႈၾကီး ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

မဆလေခတ္ (သုိ ့မဟုတ္)တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ေခတ္

ဖဆပလေခတ္တြင္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ အျပင္းအထန္ႏွိပ္ကြပ္သကဲ့သုိ ့ ဦးေန၀င္း၏ မဆလေခတ္တြင္လည္း ရက္ စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ ဖိႏွိပ္ျပန္ေလသည္။ ကရင္အသင္းအဖြဲ ့မ်ားကုိ ဖ်က္သိမ္းျခင္းႏွင့္ ကရင္တုိ ့ပုိင္ဆုိင္ေသာ အမ်ဳိး သားေရးဆုိင္ရာ အေဆာက္အဦးမွန္သမွ်ကုိ ျပည္သူပုိင္သိမ္းပုိက္လုိက္ေလသည္။ ကရင္မ်ား ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ကင္းကြာေစ ရန္၊ ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေစရန္ ျဖတ္ေလးျဖတ္စနစ္ က်င့္သုံး၍ ကရင္ျပည္သူတရပ္လုံးကုိ ဒုကၡေပး ခဲ့ၾကသည္။ မဆလေခတ္တြင္လည္း ဖဆပလဦးႏုကဲ့သုိ ့ပင္ ဦးေန၀င္သည္ ကရင္ပုဆိန္ရုိးေဒါင့္တုိင္မ်ားအား ရာထူးေန ရာမ်ားေပး၍ ကရင္အမ်ဳိးသားေရးလႈပ္ရွားမႈကုိ ဆန္ ့က်င္ေစခဲ့သည္။ မဆလ၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ရွိေသာ ကရင္လူ ထုအေနျဖင့္ ထုိ ပုဆိန္ရုိးမ်ားကုိ မိမိတုိ ့၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ထင္မွတ္လာၾကရာမွ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္စုိးသူ မ်ားကုိ အထင္ၾကီးလာကာ “ကြၽန္”စိတ္ဓါတ္မ်ား နက္ရႈိင္းစြာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ၾကသည္။

န၀တ (သုိ ့မဟုတ္)စစ္အာဏာရွင္စနစ္

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပုံၾကီးတြင္ အဏာသိမ္းယူခဲ့ေသာ န၀တစစ္အစုိးရသည္ တုိင္းရင္းသားမ်ား အခ်င္း ခ်င္းကုိ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းႏွင့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မႈမ်ား မတူညီသည္ကုိ အခြင့္ေကာင္းယူ ၍ ကရင္အမ်ဳိးသားထုတရပ္လုံးကုိ ဘာသာေရးအရ ေသြးကြဲေအာင္ စနစ္တက် သတ္သွ်ဳိေသြးခြဲခဲ့ၾကသည္။ စစ္အစုိး ရအေနျဖင့္ ကရင္အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးကုိ ေခ်မႈန္းရာတြင္ ေက်းလက္ကရင္ျပည္သူမ်ားကုိ ေျမလွန္မီးရႈိ ့စနစ္ျဖင့္ မ်ဳိးျဖဳတ္စစ္ပြဲကုိ ဆင္ႏြဲခဲ့သည္။ ယခုကာလသည္ ကရင္အမ်ဳိးသားတုိ ့၏ ကြၽန္ဘသတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ အဆုိးဆုံး ကာလ ျဖစ္ပါသည္၊၊ စစ္အစိုးရထံ အညံ့ခံခဲ ့ ေသာ ကရင္အမည္ခံ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့အစည္းမ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရ၏ လက္ေ၀ခံ ကရင္ပုဆိန္ရိုးမ်ားသည္ အင္အားၾကီးမားစြာျဖင့္ အနာဂတ္ကရင္လူငယ္မ်ားအား ညီညြတ္မႈမရွိေသာ “ကြ်န္” စိတ္ဓါတ္ကို အေမြေပးလ်က္ရွိၾကသည္။

အထက္ပါကရင္လူ ့အဖြဲ ့အစည္း ျဖတ္သန္းခဲ ့ေသာ ေခတ္မ်ားကို ျပန္လည္သံုးသပ္ပါက တိုင္းရင္းသားမ်ားကို အလြန္ခ်စ္ပါသည္ဟု အျမဲတမ္းေၾကြးေၾကာ္ခဲ ့ၾကေသာ“အုပ္စိုးသူ တို ့သည္ တိုင္းရင္းသားတို ့၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမွဳမ်ားကိုတိုးတက္ျမင့္မားလာေအာင္ အားေပးကူ ညီခဲ ့ ေသာ သမိုင္းသာဓကမ်ား မရွိခဲ့သည္ကို ေတြ ့ရွိရပါ သည္။” စစ္အစိုးရမ်ား၏ တိုင္းရင္းသားမ်ား ဖြံ ့ ျဖိဳးေရးအစီအစဥ္မ်ားျဖစ္ေသာ ေက်ာင္းေဆာက္၊ လမ္းေဖာက္သည့္လုပ္ ရပ္မ်ားသည္ အေပၚယံအားျဖင့္ အက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားဟု ထင္မွတ္ရေသာ္လည္း တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္မွာ လူမ်ိဳးၾကီးတို ့၏ ကြၽန္ပညာေရးႏွင့္စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမွဳမ်ားကို အလ်င္အျမန္ သယ္ေဆာင္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကရင္နယ္ေျမရွိ ျပည္ သူတို ့၏လယ္ယာ ျခံေျမမ်ားကို သိမ္းပိုက္ျခင္းႏွင့္ သဘာ၀သယံဇာတမ်ားကို ျပန္လည္ထုတ္ယူသြားခဲ့ၾကသည္၊၊ ထို ့ ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏လူေနမႈဘ၀ဆင္းရဲမြဲျပာက်ခဲ့၍ အမ်ိဳးသားႏိုးၾကားမႈမ်ား ေမွးမွိန္သြားခဲ့ရသည္။ ေခတ္အ ဆက္ဆက္အုပ္စိုးသူ အစိုးရမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းခဲ့ေသာ ကရင္ေခါင္းေဆာင္အမည္ခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္လည္း ဖိႏွိပ္ခံရမႈ ေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ မႈေပၚေပါက္လာရသည္ကို သိလ်က္ႏွင့္ မသိက်ိဳးကြ်န္ျပဳ၍ ကရင္ပုန္ကန္ေတာ္လွန္မွႈရွိေန ျခင္း ေၾကာင္ ့ကရင္လူထုအႏွိမ္ခံရသည္ဟု အုပ္စိုးသူအၾကိဳက္ ၀ါဒျဖန္ ့ ေပးခဲ့ၾကသည္၊၊ အမွန္စစ္စစ္ ထိုသူမ်ားသည္ ပုန္ကန္မႈမရွိေသာ ျမိဳ ့ျပေဒသႏွင့္ စစ္အစိုးရထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာနယ္ေျမေဒသရွိ ကရင္ျပည္သူမ်ား၏လြတ္လပ္မႈႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈမ်ားအတြက္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ ့ရွိရပါသည္။ မတရားဖိႏွိပ္ခံရလ်က္ရွိေသာ ကရင္ျပည္သူ မ်ားကိုလည္း ဥပေဒနည္းလမ္းအရ မည္သို ့မွ် အကာအကြယ္မေပး ႏိုင္ခဲ့ၾကေပ။ ထိုသို ့ျဖစ္ရျခင္းမွာ ၎တို ့ကိုယ္တိုင္ တစ္ကြဲတစ္ျပားစီ ညီညြတ္မႈမရွိျခင္းႏွင့္ ပုဂၢလိက ကုိယ္က်ဳိးေကာင္းစားေရးကုိသာဦးစားေပးေနၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္ သည္။ ၎တုိ ့သာ သားစဥ္ေျမးဆက္ ၾကီးပြားခ်မ္းသာ၍ အခြင့္ထူးမ်ားခံစားေနၾကသည္မွာ ယေန ့အထိပင္ ျဖစ္သည္။

ကရင့္အမ်ဳိးသားႏွစ္သစ္ကူးမွ စတင္ခဲ့ေသာ အမ်ဳိးသားစည္းလုံးညီညြတ္မႈသည္ (၆၇)ႏွစ္အတြင္း တစ္ေျဖးေျဖး က်ဆင္းခဲ့ေသာ္လည္း ကရင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ေစာဘဦးၾကီး လမ္းခင္းေပးခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးခရီးသည္ တစ္ ဗုိလ္ဆင္းတစ္ဗုိလ္တက္စနစ္ျဖင့္ တမ်ဳိးသားလုံးကုိ ဦးေဆာင္မႈေပးလ်က္ရွိသည္။ ယခုကာလသည္ ကရင္မ်ဳိးခ်စ္ေခါင္း ေဆာင္မ်ား ရင္ဆုိင္ေနရေသာ စိန္ေခၚမႈမ်ားျဖစ္သည့္ ေတာ္လွန္ျခင္းႏွင့္ အညံ့ခံျခင္း၊ ေပးဆပ္ျခင္းႏွင့္ ရယူျခင္း ဟူ ေသာ ေရြးခ်ယ္စရာလမ္းမ်ားကုိ ကရင္တစ္မ်ဳိးသားလုံးလည္း မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ေနၾကရေသာ ကာလျဖစ္သည္။

ထုိ ့သုိ ့ေသာလမ္းမ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္သစ္ ကရင္လူငယ္မ်ားအတြက္ အတိတ္မွ ကရင္ ျပည္သူတုိ ့ရင္ဆုိင္ခဲ့ရေသာ သမုိင္းအေမြဆုိး(ကြၽန္စိတ္ဓါတ္)မ်ားကုိ ျပန္လည္မေရြးခ်ယ္မိေစရန္ လြန္စြာအေရးၾကီး လွေပသည္။ ယေန ့ကရင့္လူ ့အဖြဲ ့အစည္းမ်ားသည္ စည္းလုံးညီညြတ္မႈအားနည္းျခင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ယဥ္ ေက်းမႈမ်ား ယုိယြင္းလ်က္ရွိသျဖင့္ ကြၽႏု္ပ္တုိ ့လူငယ္မ်ား၏တာ၀န္ အသိစိတ္ဓါတ္ႏွင့္ တုိးတက္ျမင့္မားလာေအာင္ မ်ား စြာၾကဳိးစားၾကရမည္ျဖစ္သည္။

ထုိ ့ေၾကာင့္ ႏွစ္သစ္ကူးေန ့၏ အမ်ဳိးသားစည္းလုံးညီညြတ္မႈသမုိင္းအေမြကုိ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းလ်က္ တစ္ခု တည္းေသာကရင္အမ်ဳိးသားအလံေတာ္ကုိ လြင့္ထူကာ ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးပန္းတုိင္သုိ ့ အတူတကြ ခ်ီ တက္ၾကရန္ အဓိဌာန္ျပဳအပ္ပါသည္။

ေစာထရူးမင္း ေရး OKRSO အဖြဲ ့ထုတ္ေ၀ျဖန္ ့ခ်ိေသာ ၂၇၄၄ ခုႏွစ္ ကရင္အမ်ဳိးသားႏွစ္သစ္ကူးေန ့ အထူး ထုတ္ မဂၢၢဇင္းမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပသည္။

ဖားစည္သံမွတစ္ဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပသည္