ျမဝတီၿမိဳ႕က ေျမလုပြဲ ေပးစာ

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ျမဝတီၿမိဳ႕ ေျမနီကုန္းေက်းရြာ အမွတ္ (၄) ရပ္ကြက္မွာ ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနလာ တာ (၁၀) ႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီ ရပ္ကြက္ မွာ ကိုယ္အဂၤါထိခိုက္ထားတဲ့ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း အမ်ားစု ေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုကလဲ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း မိသားစု တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စေနတုန္းက ဒီေနရာေတြ ဟာ ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ ေျမလြတ္ေျမ႐ိုင္းေတြပါ။ အဲဒါကုိ ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း၊ တစ္ႏုိင္တစ္ပိုင္ စိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ၿပီး အသက္ေမြး လာခဲ့ၾကတယ္။ ခုဆိုရင္ အိမ္ေျခ ၃၀ ေလာက္ေတာင္ ရွိေနပါၿပီ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလေလာက္ မွာေတာ့ ေဟာ္တယ္ အေဆာက္အဦနဲ႔ အပန္းေျဖစခန္းေဆာက္ဖို႔ ဆိုၿပီး စာရြက္စာ တမ္းေတြ လာျပကာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနထိုင္ေနတဲ့ အိမ္ေျခ ၃၀ ေျမဧကအားျဖင့္ ၁၀ ဧက ေလာက္ကို ေက်ာက္တုိင္း ေတြစိုက္၊ လက္ရွိေနထိုင္ေနတဲ့ အိမ္ေတြကို ဖယ္ေပးဖို႔ အမိန္႔ေပး လာပါတယ္။ အမွတ္ (၄) ရယက ႐ံုးက လမ္းမ်က္ႏွာ စာက အိမ္ပိုင္ရွင္ ၇ ဦးကို ေခၚေတြ႔ၿပီး တစ္သိန္းစီ ေပးခဲ့ေပမဲ့ အိမ္ရွင္ ၇ ဦးက လက္မခံဘဲ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။

မိသားစု ၃၀ ေနထိုင္ေနတဲ့ ေျမေနရာကို ျမဝတီၿမိဳ႕က သူေ႒း ဦးေက်ာ္ဟိန္နဲ႔ ေဒၚခင္ႏွင္းႏွင္းဦး တို႔ကို ျပည္နယ္အာ ဏာပိုင္ေတြက ေဟာ္တယ္နဲ႔ အပန္ေျဖစခန္းေဆာက္ဖို႔ ေပးအပ္လိုက္တာလုိ႔ သိရပါတယ္။

အရင္တုန္းက ပိုင္ရွင္မရွိတဲ့ ေတာ႐ုိင္းေျမကို ခုတ္ထြင္းရွင္းလင္းၿပီး ေနလာခဲ့တာ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ေနထိုင္းလာခဲ့တဲ့ မိသားစု ၃၀ ရဲ႕ ဘဝေတြကို ဥေပကၡာျပဳၿပီး ခ်မ္းသာတဲ့ သူေ႒းတစ္ဦးလက္ထဲ အပ္ႏွံလို္က္တာဟာ အလြန္ရက္စက္ လြန္းရာက် ပါတယ္။ အခုလို ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြကိုလည္း ေနျပည္ေတာ္က သက္ဆုိင္ရာ လူႀကီးမ်ားသိ ေအာင္လဲ အေၾကာင္းၾကားစာ ေပးပို႔ေပမယ့္လဲ အေၾကာင္မထူးခဲ့ပါ။

၂၀၁၁ ဇန္နဝါရလ မွာေတာ့ မတရားသိမ္းပိုက္ထားတဲ့ ေျမ ၁၀ ဧက ကိစၥ ထူးျခားမႈ ရွိလာပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျမဝတီ သူေ႒း ဦးေက်ာ္ဟိန္း ဟာ ရယက အဖြဲ႔ေတြ၊ နယ္ျခားေစာင္တပ္က စစ္သား ၄ ေယာက္ အားလံုးေပါင္း ၁၅ ေယာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္ဆီေရာက္လာၿပီး၊ လန (၃၉) က်ၿပီ အျမန္ဖယ္ေပးဖို႔ ေျပာပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ဟိန္း ကလည္း ငါ ပရက ကို သိန္ (၂၅၀၀) တာ၊ မင္းလားကြ အထက္ကို တုိင္တဲ့ေကာင္ ဆိုၿပီး ပါး႐ုိက္ပါတယ္၊ နယ္ျခားေစာင့္ စစ္သားေတြက လည္း ေသနတ္နဲ႔ ဝိုင္းခ်ိန္ထားၾကပါတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ကိစၥကို ျမဝတီ ရဲစခန္းမွဴးဆီ တုိင္ ၾကားေပမဲ့ ခယက ဥကၠ႒ ကို တုိင္ပါလို႔ ေျပာတယ္။ ခယက ဥကၠ႒ ကို တုိင္ေတာ့ ေနာက္မျဖစ္ေစရဘူးလို႔ ေျပာလုိက္ ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေက်ာ္ဟိန္းကေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္း ပါပဲ။ ဇန္နဝါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ လူအင္အား ၃၀ ေလာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ျခံစည္း႐ုိး တုိင္ေတြကို ဖ်က္ၿပီး ကားေပၚတင္ပါတယ္။ “ႀကိဳက္တဲ့ေကာင္ကို သြားတုိင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ မေက်နပ္ရင္ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးပါ သြားေခၚ” လုိ႔ ဥပေဒမဲ့စကားေတြ ေျပာတဲ့အထိ ျဖစ္လာပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္အလံ စိုက္ထူထားကာ “ကူညီပါရေစ” စာတန္းေအာက္ တာဝန္ထမ္းေနတဲ့ ျမဝတီ ရဲစခန္းမွာ အမႈဖြင့္မရ ဘဲ၊ ဟိုလႊဲခ် ဒီလႊဲခ် ေနျခင္းမွာ အလြန္ အံ့ၾသဖြယ္၊ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးေကာင္စီ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ကာလမွာ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ အမႈဖြင့္ ေပးရမည္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီ “ကူညီပါရေစ” ဆုိတဲ့ စာတန္းဟာ ဘယ္လူတန္းစားအတြက္ ျဖစ္ေနၿပီလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားမရပါ။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ ရဲဝန္ ထမ္းေတြဟာ အစိုးရက ဖြဲစည္းထားတဲ့ ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ “ဥပေဒရဲ အထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိေစရ” ေဆာင္ပုဒ္ကို အထက္အာဏာပိုင္အပါအဝင္ ရဲဝန္ထမ္းေတြ အေသအခ်ာ အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႔ လိုအပ္ ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနျဖင့္လည္း တရားဥေဒေဘာင္အတြင္ ေနထုိင္ေနရေပမယ့္လဲ မၾကာခဏ တယ္လီဖုန္း ေတြနဲ႔ ၿခိမ္ေျခာက္ ေျပာဆုိတာေတြ ခံေနရၿပီး လံုျခံဳမႈမရွိေတာ့သလို႔ ခံစားေနရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးေျပာ ခ်င္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်က္ႏွာမြဲ ဆင္းရဲသား ျပည္သူေတြကို ပစ္မထားၾကပါနဲ႔လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ျမဝတီၿမိဳ႕သားတဦး