ဇိုရာဖန္းသည္ လသားအရြယ္ ကေလးငယ္ ဘဝကတည္းက လူေပါင္းမ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္စီးရသည့္ ဒုကၡ ဆင္းရဲမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရင္ဆုိင္ ခဲ့ရၿပီး ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ တေလွ်ာက္လံုး ဆိုးရြားလွသည့္ ေလာကဓံၾကားတြင္ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရသည္။
ကြယ္လြန္သူ KNU ေခါင္းေဆာင္ ဖဒိုမန္းရွာ၏ သမီး ဇိုရာဖန္းေရးသားေသာ Little Daughter စာအုပ္ မ်က္ႏွာဖံုး
ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္မ်ားကို ဆန္႔က်င္ကာ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲအတြင္းျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ ကရင္ ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္တဦး၏ သမီးအျဖစ္ တျခားသူမ်ားႏွင့္ မတူသည့္သူ႔ဘ၀ကို “သမီးငယ္ေလး” (Little Daughter) ဟူသည့္ မၾကာေသးမီက ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ စာအုပ္ထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ေသျခင္းတရားဆိုသည္မွာ သူတို႔ လူမ်ဳိးစု၀င္မ်ားအတြက္ေတာ့ ထူးျခားဆန္းက်ယ္သည့္ကိစၥ မဟုတ္။ အဆံုးစြန္ဆိုရလွ်င္ ကေလးငယ္မ်ားသည္ပင္ ဤသို႔ေသာ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ဖြယ္ အျဖစ္မ်ဳိးကို နိစၥဓူ၀ ႀကံဳေတြ႔ျဖတ္သန္းေနၾကရသည္။
သို႔ေသာ္လည္း သူကိုယ္တိုင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေသမလိုျဖစ္ခဲ့ရသည့္ အခါတြင္ေတာ့ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ကိစၥဟု မျမင္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ “က်မ ၂ ႏွစ္သမီးအရြယ္က ေသမလိုျဖစ္ခဲ့ရာက ျပန္ရွင္လာခဲ့ရပါတယ္” ဟု အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ရွိၿပီျဖစ္သည့္ ဇိုရာဖန္းက သူ၏ကိုယ္ေရး အထၳဳပၸတၱိ အဖြင့္တြင္ေရးသားခဲ့သည္။ ဤသို႔ေသေရး ရွင္ေရး ရုန္းကန္ျဖတ္သန္းရပံု ေနာက္ခံကားသဖြယ္ တင္ျပရင္း စာဖတ္သူကို ဆြဲေဆာင္သြားသည္။ သူကိုယ္တိုင္၏ ဘ၀ အနာဂတ္၊ သူ႔ဖခင္၏ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္မ်ား အဆံုးသတ္ရေတာ့မည္ဟု ယူဆရမလို ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုး စာဖတ္သူတို႔ အထင္အျမင္ မမွန္ကန္ေၾကာင္း ဇိုရာဖန္းက သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့သည္။စာအုပ္ ေခါင္းစီးတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ဤစာအုပ္က စာေရးသူသမီးငယ္ႏွင့္ မိဘမ်ားအၾကား ဆက္ဆံေရးကိစၥပင္ ျဖစ္သည္။
အထူးသျဖင့္ သူ၏ဖခင္ ကြယ္လြန္သူ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး (KNU) ၏ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ေဟာင္း ဖဒိုမန္းရွာႏွင့္ သူ႔အၾကားမွေမတၱာကို ေဖာ္က်ဴးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ပထမအႀကိမ္ သူေသဆံုးရေတာ့ မလို ျဖစ္စဥ္က အသက္ကယ္ခဲ့သူမွာ သူ၏ မိခင္သာျဖစ္သည္။ ေကာင္းစြာ ေလ့က်င့္ထားမႈမရွိေသာ ေက်းရြာသူနာျပဳ ဆရာမက ေသၿပီဟု သတ္မွတ္ထားၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲထားခဲ့သည့္ အေျခအေနကို သူ႔မိခင္က ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။ အမွန္ေတာ့သူက အျပင္းဖ်ားကာ ေမ့ေမ်ာသတိလစ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သူ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား၊ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား ဆက္လက္ရွင္သန္ေနေစရန္ တိုက္တြန္းအားေပးမႈတြင္ေတာ့ သူ၏ဖခင္က အေရးႀကီးသည့္ အခန္းက႑က ပါ၀င္ခဲ့သည္။
သူ၏ မိဘ ၂ ဦးစလံုး ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းဖြယ္ျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရၿပီး၊ သူရဲေကာင္းဆန္သူမ်ား အျဖစ္ ထင္ရွား က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ သူ၏ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚနန္းက်င္ေရႊသည္ တခ်ိန္က အမ်ဳိးသမီး ေတာ္လွန္ေရးသမား တပ္ဖြဲ႔တခုကို ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး ထိုင္း - ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ဒုကၡသည္စခန္းတခုတြင္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ား ရင္ဆိုင္ရင္း ဘ၀နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ရသည္။ ဖခင္ ဖဒိုမန္းရွာကေတာ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔တခုျဖစ္သည့္ KNU အဖြဲ႔အတြင္း သူ၏ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ခိုင္မာ သည့္ မူ၀ါဒရပ္တည္မႈ၊ ေခါင္းေဆာင္မႈ အရည္အေသြးေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခါင္းေဆာင္မႈေနရာ ရလာခဲ့သည္။
ေနာက္ဆံုး လုပ္ႀကံသူ လူသတ္သမားမ်ား လက္ခ်က္ျဖင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္ ဗယ္လင္တိုင္းေန႔တြင္ အသက္ဆံုးရႈံးခဲ့ရသည္။ (ကရင္လႈပ္ရွားမႈမွ ခြဲထြက္အဖြဲ႔တခုက ျမန္မာစစ္တပ္အကူအညီျဖင့္ လုပ္ႀကံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု အမ်ားစုက ထင္ျမင္ယူဆၾကသည္) စာထူးခၽြန္သည့္ ဇိုရာဖန္းက ဒုကၡသည္စခန္းအတြင္းမွ လြတ္လမ္းရွာႏိုင္ခဲ့သည္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ ပညာဆက္ လက္ သင္ၾကားႏိုင္ရန္ ပညာေတာ္သင္ဆု ရရွိခဲ့သည္။ ဘန္ေကာက္တကၠသိုလ္တခုမွ ဘြဲ႔ရရွိၿပီးေနာက္ ထိုင္းကုမၸဏီတခုတြင္ အလုပ္၀င္၍ ဘ၀ကို ပံုမွန္အရပ္သားတဦးကဲ့သို႔ ျဖတ္သန္းေတာ့မည္ဟု စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ေသးသည္။
သို႔ေသာ္လည္း အေဖာ္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္အတူ သူ၏မိခင္ေျမသို႔ ျပန္လာခဲ့သည့္ေနာက္တြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ က်ဴးလြန္ေနသည့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကိုလည္း မ်က္ျမင္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္။ မေရမတြက္ႏိုင္သည့္ မိသားစုမ်ား ဘ၀ပ်က္ၾကရသည္၊ ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ေနၾကရသည္၊ အိမ္နီးခ်င္းထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ထြက္ေျပးခိုလႈံေနၾကရသည္ကို သူ ျမင္ခဲ့ရသည္။“အဲသည္ အျဖစ္တခုတိုင္းက က်မရင္ကို ကြဲထြက္ေစမတတ္ပဲ။ အဲသည္ျဖစ္ရပ္တခုခ်င္းစီကပဲ က်မကို ေဒါသအမ်က္ျဖစ္ ေစတယ္၊ ေနာက္ဆံုး ျပန္ခုခံဆန္႔က်င္လိုတဲ့ စိတ္ေတြလည္း ရင့္သန္လာေစတယ္” ဟု စာအုပ္တြင္ ေရးသားခဲ့သည္။
ဤကိုယ္ေတြ႔ ျဖစ္ရပ္မ်ား မႀကံဳေတြ႔ရမီကပင္ သူ၏ အနာဂတ္က ႀကိဳတင္ျပဌာန္းၿပီးသား ျဖစ္သည္ဟုလည္း သူသိေနခဲ့ သည္။ ယခုလို ျမန္မာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈအတြင္း ဆက္လက္ပါ၀င္လႈပ္ရွားေနရသည့္ အျဖစ္က သူ႔အတြက္ ကံႀကံဳႀကိဳက္၍ မဟုတ္ေပ။ သူ႔ဖခင္ကိုယ္တိုင္၏ ဆႏၵလည္း ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ဇိုရာဟု နာမည္ေပးခဲ့သည္ကိုကလည္း အဓိပၸာယ္ ရွိေနျပန္သည္။ ရဲေဘာ္မ်ားကို သစၥာေဖာက္ရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ သည့္အတြက္ နာဇီစစ္အာဏာရွင္တို႔က အသက္ ၁၇ - ႏွစ္အရြယ္တြင္ ႀကိဳးေပးကြပ္မ်က္ခဲ့သည့္ ရုရွားသူရဲေကာင္း အမ်ဳိးသမီးတဦးျဖစ္သူ ဇိုရာ ေကာ့စ္မိုဒီမိုင္ယန္ စကာယာ (Zoya Kosmodemyanskaya) ကို အစြဲျပဳမွည့္ေခၚခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဇိုရာဖန္း၏ ဖခင္က ဘန္ေကာက္တြင္ သာမန္ ရံုး ဝန္ထမ္းတဦးအျဖစ္ လုပ္ေနရသည့္ ဘ၀ထက္ ျဖစ္ထြန္းေစခ်င္ေၾကာင္း အေသအခ်ာပံုေဖာ္ထားခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ား၊ ခိုကိုးရာမဲ့ေနၾကေသာ ျပည္သူမ်ားအတြက္ မည္သည့္ အခန္းက႑က ေဆာင္ရြက္ေပးရမည္ဆိုသည့္ အေျဖကေတာ့ ဇိုရာ့ အတြက္ မရွင္းမလင္း ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံတြင္ မဟာ ဘြဲ႔ယူရန္အတြက္ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ရသည့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔အတြက္ ေနရာမွန္ကို ေတြ႔ရွိလာသည္ဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အသက္ ၆၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမြးေန႔ပြဲ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ လန္ဒန္ရွိ ျမန္မာသံရံုးေရွ႕ ဆႏၵျပပြဲတြင္ ပါ၀င္ရန္ သူ႔ကို ဖိတ္ၾကားခံရသည္။
မိန္႔ခြန္းေျပာရန္ မိုက္က႐ိုဖုန္းက သူ႔ထံခ်က္ခ်င္း ေရာက္လာသည္ကို ႀကံဳရၿပီးေနာက္တြင္ ဤကဲ့သို႔ေသာလူစု လူေ၀းကို ဦးေဆာင္ရန္ ဘ၀ေပးတာ၀န္ ျဖစ္ေနသည္ကို သူ႔ဘာသာ ေတြ႔ရွိလာခဲ့သည္။ေနာက္ပိုင္းႏွစ္မ်ားတြင္ေတာ့ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီ ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္စကားေျပာခြင့္ ရခဲ့ၿပီး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူ တဦး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ အဆင့္ျမင့္ပြဲလမ္းႀကီး အမ်ားအျပားသို႔လည္း တက္ေရာက္ခြင့္ရလာခဲ့ သည္။ သူက ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ထင္ရွားနာမည္ႀကီးသူမ်ားႏွင့္ ႀကံဳဆံုခဲ့ရသည္။ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ အတြက္ လူအမ်ားအသိအမွတ္ျပဳခံရသည့္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ တဦးျဖစ္လာခဲ့သည္။
ျမန္မာျပည္အေရး လႈပ္ရွားေနသည့္ အဂၤလန္ရွိ Burma Campaign UK အဖြဲ႔၏ ႏိုင္ငံတကာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးတာ၀န္ခံ တဦးလည္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။၂၀၀၇ ခုႏွစ္သည္ သူ၏ ပထမဦးဆံုး အႀကီးအက်ယ္ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိလာသည့္ႏွစ္ဟု ဆိုရလိမ့္မည္။ ကရင္ျပည္နယ္ အတြင္းရွိ ျပည္တြင္းဒုကၡသည္မ်ားကို နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ အကူအညီမ်ား ေပးႏိုင္ရန္ ၿဗိတိန္အစိုးရကို စည္းရံုးတိုက္တြန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံတြင္လည္း ေအာင္ျမင္သည့္ ဒုကၡသည္တဦးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံခဲ့ရသည္။ အဂၤလန္ ႏိုင္ငံတြင္ သူႀကံဳေတြ႔ရုန္းကန္ရသည့္ ဘ၀ကလည္း မလြယ္ကူလွပါ။
“က်မ ရြာမွာ ထြက္ေျပး၊ ပုန္းေအာင္းေနရတုန္းက ေၾကာက္လန္႔ခဲ့၊ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရသလို အဂၤလန္မွာလည္း အတူတူပဲ ေၾကာက္ရြံ႕ရုန္းကန္ခဲ့ရတာပါ” ဟု သူက ဆိုခဲ့သည္။သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းႏွစ္မ်ား မၾကာမီတြင္ သူ၏ ဘ၀ တဆစ္ခ်ဳိး အေကြ႔ကို ႀကံဳလာခဲ့ရသည္။ ရန္သူမ်ားက သူ႔ဖခင္ ကို ယခင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ လုပ္ႀကံခဲ့ရာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ဖဒိုမန္းရွာ၏ အသက္ကို လုပ္ႀကံ ႏိုင္ခဲ့ ၾကသည္။ ထိုသို႔ ႀကံစည္ခဲ့စဥ္က ဇိုရာဖန္းကိုပါ ပစ္မွတ္တခုအျဖစ္ ထည့္သြင္းထားခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ သူ႔ဖခင္၏ စ်ာပန ကိုပင္ ကိုယ္တိုင္မတက္ေရာက္၀ံ့သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
ဇာတ္လမ္း၏ အဆံုးသတ္က မွ်တသည္ထက္ပိုလြန္ကာ ခါးသီးနာၾကည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဇုိရာဖန္းသည္ ဤသို႔ေသာ ဒုကၡေလာကဓံ အဖံုဖံုကို ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ္လည္း အံ့ၾသဖြယ္ရာ မယိုင္မလဲ ခံႏိုင္ရည္ရွိခဲ့သည္။ တခ်ိန္က ေသမလိုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ျပန္လည္ ရွင္သန္ခဲ့ရေလေသာ သမီးငယ္တဦးက သူ႔ဖခင္ေျခရာကို အစစ္အမွန္ ဆက္ခံႏိုင္သူတဦးအျဖစ္ အရည္အခ်င္း ကို သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ရာစုႏွစ္တ၀က္ေက်ာ္ၾကာ ေျခာက္အိပ္မက္ဆိုး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလက္ေအာက္ခံ ဘ၀မွ လြတ္လပ္သည့္၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ျဖစ္ေစရမည္ဟူသည့္ သူ႔ဖခင္၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မည့္၊ ဆက္လက္ရုန္းကန္ တိုက္ပြဲ၀င္မည့္ သူလည္း ျဖစ္လာေလေတာ့သည္။
Neil Lawrence ေရးသားသည့္ Never Say Die ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment