Friday, July 27, 2012

Children Development Center-CDC ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး မန္းေရႊႏွင္းႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းျခင္း


ဘ႑ာေငြေလ်ာ့ေသာ္လည္း ေ၀ဒနာသည္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားဦးေရ မေလ်ာ့သည့္ မယ္ေတာ္ေဆးခန္း၏ လက္ရွိ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကရင္သတင္းဌာနမွ မယ္ေတာ္ေဆးခန္း၏ ဦးေဆာင္အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္သူ CDC ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဆရာမန္း ေရႊႏွင္းႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းထားခ်က္ ျဖစ္သည္။


KIC - လက္ရွိ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းက ဘ႑ာေရး အခက္အခဲရွိတယ္ၾကားရေတာ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ဘယ္လို အေျခအေနေတြ ရွိေနပါသလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - က်ေနာ္တို႔အေနအထားက အားလံုးအတြက္ အခက္အခဲရွိပါတယ္။ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းနဲ႔ စီဒီစီပညာေရးလုပ္ငန္းကလည္း အတူတူပါပဲ။ စီဒီစီက မယ္ေတာ္ေဆးခန္းရဲ႕ အကိုင္းတစ္ခု အပါအ၀င္ပါ။ တဖက္ကေနၾကည့္ရင္ ေဆးခန္းအေနနဲ႔ ဒီမွာေက်ာင္းေနႏိုင္ မယ့္ ကေလးေတြရဲ႕ ေဘာ္ဒါေဆာင္ သံုးဆယ္ေက်ာ္မွာ ကေလး ၃,၀၀၀ေက်ာ္အတြက္ ရိကၡာေျခာက္ေတြ စီစဥ္ေပးတယ္။ ဆိုလိုတာက မယ္ေတာ္ေဆးခန္းအေနနဲ႔ အခုလိုမ်ဳိး ၀င္ေငြပဲေျပာေျပာ အကူအညီပဲေျပာေျပာ နည္းပါးသြားတာတို႔ ေလ်ာ့သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ က်န္းမာ ေရးေကာ၊ ပညာေရးေကာ ကေလးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးလုပ္ငန္း အားလံုး အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။

KIC - ပညာေရးအပိုင္းမွာ ဘယ္လိုမ်ဳိး အခက္အခဲေတြ ရွိတာလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - ကေလးေတြရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အရင္ကလို ပံုမွန္တိုင္း စားရေသာက္ရတဲ့ အေနအထားေတြ ခက္ခဲလာတယ္။ အရင္ကဆို တစ္ေယာက္ကို တစ္လမွာ ဆန္ ၁၄ကီလိုေလာက္ စားရတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း ၁၀ကီလိုပဲရတဲ့အတြက္ မေလာက္ဘူး ျဖစ္ သြားတယ္။ တျခားဟင္းတို႔၊ ရိကၡာပစၥည္းေတြ အမ်ားႀကီးလိုအပ္တာေတြ ရွိေသးတယ္။ အဲ့ဒါေတြအတြက္လည္း ကေလးေတြအေနနဲ႔ အရင္က သံုးနပ္စားရမယ့္ေနရာမွာ အခုဆို ႏွစ္နပ္ေတာင္မွ အခ်ိန္နဲ႔ ကြက္တိေကြ်းရတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြဆိုရင္လည္း က်ေနာ္တို႔စီဒီစီေက်ာင္းမွာ အေယာက္ ၇၀ေက်ာ္ ရွိတယ္။ သူတို႔ေတြရတဲ့ လစာထဲက ၂၀ရာခိုင္ႏႈန္း ျဖတ္ ေတာက္ရတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္လာတယ္။ အဲ့ဒါေတြအျပင္ က်ေနာ္တို႔ ေန႔စဥ္ ပံုမွန္သံုးေနတဲ့ သင္ၾကားေရးအေထာက္အကူ လိုအပ္ခ်က္ ေတြလည္းပဲ ရာခိုင္ႏႈန္းအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ေလ်ာ့ၿပီး သံုးရတာေတြ ျဖစ္လာတယ္။

KIC - ဒီလိုအခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ေဘာ္ဒါေနေက်ာင္းသူ၊သားေတြကိုေကာ ေလ်ာ့ခ်လိုက္တာမ်ဳိးရွိလား။
မန္းေရႊႏွင္း - က်ေနာ္တို႔ေဘာ္ဒါေန ကေလးေတြကို ေလ်ာ့တာေတာ့မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းကေန ႏႈတ္ထြက္သြားတာမ်ဳိး၊ အိမ္ျပန္သြားရတာ မ်ဳိးေတြေတာ့ တစ္ေယာက္မွမရွိေသးဘူး။ သူတို႔ကို အခက္အခဲေတြအေၾကာင္း ရွင္းလင္းျပတယ္။ အဲ့အေပၚမွာလည္း ကေလးေတြက အရင္ကထက္ အပင္ပမ္းခံလာၾကတယ္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ ရွာစားလာတယ္။ မိႈစိုက္တာေတြ၊ စပါးစိုက္တာေတြ ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္လာၾကတယ္။ ေရရွည္မွာလည္း ရန္ပံုေငြရႏိုင္တဲ့နည္းလမ္း၊ စားေရးေသာက္ေရး အဆင္ေျပတဲ့ နည္းလမ္းေတြကို ၀ိုင္းရွာ လာၾကတယ္။

KIC - မယ္ေတာ္ေဆးခန္းအကူအညီေပးေနတဲ့ ေဘာ္ဒါေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရွိပါသလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - စီဒီစီအေနနဲ႔ကေတာ့ သံုးရာရွိတယ္။ မယ္ေတာ္ကေန တာ၀န္ယူထားၿပီး ရိကၡာအစီအစဥ္မွာ တာ၀န္ယူထားတဲ့ ေဘာ္ဒါက ေတာ့ ၃၀ေက်ာ္ရွိတယ္။ ကေလးအားလံုးေပါင္း ၃,၀၀၀ ရွိတယ္။ အ့ဲဒီအတြက္ တစ္လၿပီးေတာ့ တစ္လ လည္ပတ္ဖို႔အတြက္ ရွာေနရတဲ့၊ အလႉခံေနရတဲ့ အေနအထားေတြနဲ႔ပဲ သြားေနရတာေပါ့ေနာ္။

KIC - ဆရာ၊ဆရာမေတြကို လစာေတြ ၂၀ရာခိုင္းႏႈန္းေလ်ာ့ခ်တယ္ဆိုေတာ့ အရင္ကေကာ ဘယ္ေလာက္ရၾကပါသလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - ရတဲ့အေျခခံလစာဆိုတာကလည္း ေျပာရခက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က အေျခခံလစာအျပင္ ေနေရးထိုင္းေရးအတြက္ အိမ္လ ခတို႔ မွီခိုသူစရိတ္တို႔ ေပါင္းေပးတာေတာ့ ရွိတယ္။ အားလံုးေပါင္းၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူပ်ဳိလူလြတ္တစ္ေယာက္အတြက္ကေတာ့ သံုးေထာင္၀န္းက်င္ေလာက္ ရပါတယ္။ အခုလို ၂၀ရာခိုင္ႏႈန္းျဖတ္ေတာက္ခံလုိက္ရတဲ့အတြက္ နည္းသြားၾကတယ္။ တျခားေက်ာင္းေတြ ထက္စာရင္လည္း နည္းသြားၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းေတြဆိုရင္လည္း က်ေနာ္တို႔ လည္ပတ္မႈအရ အကူအညီရတဲ့ေနရာ မတူညီဘူး။ မတူတဲ့အေပၚမွာ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းေတြက ႏွစ္လ၊သံုးလ အခုထိ လစာမရေသးတာေတြ ရွိတယ္။ စီဒီစီက ပံုမွန္ေတာ့ ရေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ျဖတ္ေပးရတယ္။

KIC - ဘတ္ဂ်တ္ေလ်ာ့ခ်လာေပမယ့္လို႔ လူနာေလ်ာ့မလာတဲ့အတြက္ အေရးေပၚလူနာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အကုန္အက်မ်ားမယ့္ လူနာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ က်န္းမာေရးအပိုင္းမွာေကာ ဘယ္လို စီစဥ္လုပ္ေဆာင္ေပးေနပါသလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - လတ္တေလာ က်န္းမာေရးဌာနေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တကယ္လည္း လိုအပ္တယ္။ လူနာေတြလည္း လိုအပ္တဲ့ဌာနေတြကို ေတာ့ ဘာမွေရႊ႕ေျပာင္းတာတို႔ ျဖဳတ္တာတို႔ ဘာမွမလုပ္ရေသးပါဘူး။ လုပ္ငန္းတစ္ခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ အေနအထားတစ္ခုအရ ေလ်ာ့လိုက္တာ ေတြရွိတယ္။ ဘတ္ဂ်က္အေျခအေနအရ ဆိုပါေတာ့။ အရင္ကဆိုရင္ မ်က္စိခြဲလူနာေတြလာရင္ လူနာေတြအတြက္ စားေရးေသာက္ေရး ကိစၥေတြ စီစဥ္ေပးတယ္။ လူနာေစာင့္ေတြအတြက္လည္း စားေရးေသာက္ေရး စီစဥ္ေပးတယ္။ အဲ့လူနာေစာင့္ေတြရဲ႕ စားေရးေသာက္ေရး ကိစၥေတြလည္းပဲ က်ေနာ္တို႔စည္းစနစ္က်ေအာင္ျပန္ၿပီေတာ့ ကိုင္တြယ္လာမယ္။ တဖက္ကလည္း မဲေဆာက္ေဆး႐ံုကိုပို႔မယ့္ လူနာေတြ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလို႔လည္း က်ေနာ္တို႔က ေရာဂါအေျခအေနေပၚ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဒါကေတာ့ ဒီမွာကုလို႔ရတဲ့ဟာဆိုရင္ ဒီမွာပဲကုလိုက္ၿပီးေတာ့ ပို႔ဖို႔လိုအပ္တဲ့ တကယ့္တကယ္မပို႔မျဖစ္လို႔ လိုအပ္တဲ့လူနာေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ပို႔မယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျပန္စိစစ္ၿပီး ဘတ္ဂ်တ္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ အစီအစဥ္တစ္ခု ျပန္ေလ်ာ့လိုက္တာပဲ ရွိပါတယ္။ လံုး၀ျဖဳတ္လိုက္တာ မရွိေသးပါဘူး။
အေရးေပၚလူနာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ခုနက က်ေနာ္တို႔ေျပာသလိုပဲ တခ်ဳိ႕လူနာရဲ႕ပ့ံပိုးမႈလည္းလိုတယ္။ လူနာဘက္က ကုန္က်စရိတ္ေတြ တဖက္ကလည္း မယ္ေတာ္ေဆးခန္းထဲက တိုက္႐ိုက္ အကူအညီေပးရတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိသလို တခ်ဳိ႕ဒီလူနာနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့ တိုက္ ႐ိုက္အကူအညီေပးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ကူညီေပးတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲ့လူေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔က ထပ္ၿပီးေတာ့ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး မျဖစ္မေနပို႔ရမယ့္ လူနာေတြအတြက္ အကူအညီေတာင္းသြားမွာပါ။

KIC - မၾကာေသးမီ ရက္ပိုင္းအတြင္းက မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္နဲ႔ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္တို႔ ေတြ႕ခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္ေလ။ အဲဒီတုန္း ကေကာ အခုအခက္အခဲေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာေတြ ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲေပါ့။
မန္းေရႊႏွင္း - က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ဆီသြားတဲ့ကိစၥကလည္း လက္ရွိ ဒီမွာရွိတဲ့ အခက္အခဲတစ္ခ်ိဳ႕ထဲက တစိတ္တစ္ပိုင္းေလာက္ပဲ က် ေနာ္တို႔ ေျပာျဖစ္တယ္။ အတြင္းထဲက အကူအညီေတြ ျပတ္ေတာက္ခံရတာေတြကို မေျပာဘူး။ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ဘယ္ ေလာက္ၾကာၾကာ ထပ္ေနဖို႔ျပဳဖို႔ရွိလဲ ေမးတာေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ ဒါက ေျပာရခက္တယ္။ ျပည္တြင္းအေျခအေနကလည္း လက္ရွိအခ်ိန္ထိ တည္ၿငိမ္မႈဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ မျမင္ရေသးဘူး။ အဲ့လိုမ်ဳိးေတြအေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔က ဆက္ရွိေနဦးမယ္လို႔ ေျပာျဖစ္ပါ တယ္။ ပထမအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ဒီမဲေဆာက္မွာရွိတဲ့ အခက္အခဲတခ်ဳိ႕ကို ရွင္းျပတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းတို႔၊ ေက်ာင္းတို႔ လည္ပတ္ေနတဲ့အေနအထားေတြ ေရွ႕ဆက္ က်ေနာ္တို႔ လက္တြဲႏိုင္တဲ့ အေနအထားေတြ ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးျဖစ္ တဲ့အခါက်ေတာ့ ျမဴနီစီပယ္(စည္ပင္)နာယကႀကီး ကိုယ္တိုင္ကလည္း က်ေနာ္တို႔ကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူတကြ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေတြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္လို႔ ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ တဖက္ကလည္း က်ေနာ္တို႔ဘက္က အခက္အခဲမ်ဳိးစံု ရွိတာေပါ့။ အဲ့ကာလတုန္းက က်ေနာ္တို႔သြားတာက အဓိကက က်ေနာ္တို႔ တစ္လတစ္လမွာ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းက လူနာေတြထဲကေန ေသတာေတြ ၂၀ေလာက္ရွိတယ္။ ေသသြားတဲ့လူေတြအတြက္ သၿၤဂဳိလ္ဖို႔ေနရာေတြ၊ အခက္အခဲေတြတခ်ဳိ႕ သြားရွင္းျပတယ္။ သြားရွင္းျပ ရင္းနဲ႔ပဲ တဖက္ကလည္း သၿၤဂဳိလ္ဖို႔အေနအထားေတြကိုလည္း သူတို႔အေနနဲ႔၀ိုင္းၿပီးေတာ့ စီစဥ္ေပးမယ္၊ ကူညီေပးမယ္ဆိုတဲ့ အေနအထား မ်ဳိးေလာက္ပဲ က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကလည္း လက္ရွိေငြေရးေၾကးေရး အခက္အခဲျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာထက္ လတ္တေလာ က်ေနာ္တို႔ႀကံဳရတဲ့ အေနအထားေတြေလာက္ပဲ ေျပာျဖစ္တယ္။

KIC - ဒါဆိုမယ္ေတာ္ေဆးခန္းက ပညာေရးေကာ၊ က်န္းမာေရးမွာ ထိုင္းပညာေရး၊ က်န္းမာေရးဌာနေတြနဲ႔ ဘယ္လို ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ ေနတာေတြရွိပါသလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - မယ္ေတာ္ေဆးခန္းအေနနဲ႔ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီမဲေဆာက္ေဆး႐ံုနဲ႔ ဆက္သြယ္လုပ္ေဆာင္တာ၊ လူနာေျပာင္းလဲပို႔တာေတြ ကို မဲေဆာက္ေဆး႐ံုနဲ႔အတူ က်န္းမာေရးအတြက္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္တာေတြ ပံုမွန္သြားေနတယ္။ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဒီမွာရွိ တဲ့ တာ့ခ္ခ႐ိုင္ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ပံုမွန္ အခ်ိတ္အဆက္ေတြရွိတယ္။ ဆရာဆရာမေတြအေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ထိုင္းပညာေရး ဌာနနဲ႔ အၿမဲတမ္း ဆက္စပ္ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရတာေတြ ရွိတယ္။

KIC - ဟုတ္ကဲ့။ ၿပီးခဲ့တဲ့လက အစိုးရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္တို႔ ေတြ႔ဆံုတုန္းက မယ္ ေတာ္ေဆးခန္းကို ဘယ္လိုမ်ဳိးေျပာသြားတာ ရွိပါေသးလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - သူတို႔ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြဟာ အစိုးရက တာ၀န္ရွိတဲ့လုပ္ငန္းေတြျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ ေဆာင္ေပးတဲ့အတြက္ သမၼတႀကီးကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ေျပာတာေပါ့ေနာ္။ တဖက္ကလည္း လက္ရွိ က်ေနာ္တို႔ အခက္အခဲ တခ်ဳိ႕ ရွိေနတာေလာက္ပဲ ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အေပၚ အလႉရွင္ေတြက ကူညီေနတာေတြ ေလ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီတို႔၊ လက္ရွိမွာ ေငြေၾကး အခက္အခဲ ဘယ္လိုရွိေနတယ္ ဆိုတာေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က မေျပာျဖစ္ပါဘူး။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ သူတို႔ကလည္း အလႉေငြ ေပးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာလည္း ေဘာ္ဒါေဆာင္ေက်ာင္းသူ၊သားေတြအတြက္ စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲႀကံဳေနေတာ့ အဲ့ျပႆနာေတြ ကို ေျဖရွင္းလိုက္ရတယ္။ မီဒီယာေတြကိုေတာ့ ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းတို႔က ေျပာတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ကို လာျပန္ေခၚဖို႔ ဘာဖို႔တို႔ေလ။ ဒါေပ မယ့္ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ အဲ့ေလာက္ အဆင့္ထိကို မေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကပါဘူး။

KIC - ဘ႑ာေရး အခက္အခဲအေပၚမွာ အျခားဘယ္လိုေျဖရွင္းတာမ်ဳိး ရွိေနပါသလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မီဒီယာလိုင္းကေန ေမးလာတာကို ေျဖေပးလိုက္တာမ်ဳိးေတြ ရွိတယ္။ တဖက္ကလည္း ႏိုင္ငံျခားမွာ ရွိ ေနတဲ့ စီဒီစီက ထြက္သြားတဲ့ ကေလးေတြ၊ ဆရာ၊ဆရာမေတြဆီ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လက္ရွိ အခက္အခဲစာေစာင္ေတြ ပို႔ေပးတယ္။ သူတို႔က လည္း အႀကံဥာဏ္၀ိုင္းေပးတယ္။ ကူညီႏိုင္ဖို႔ နည္းလမ္းေတြေပးတယ္။ ေက်ာင္းမွာလည္း ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားမိဘေတြ အကုန္လံုးေခၚၿပီး မိဘဆရာအသင္း အစည္းအေ၀းေခၚတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းအခက္အခဲေတြ လက္ရွိ ေငြေရးေၾကးေရး အခက္အခဲ ေတြကို ဘယ္လို၀ိုင္းကူၾကမလဲဆိုေတာ့ မိဘေတြကလည္း နည္းလမ္းေတြေပးတယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း အလွဴေငြေတြ ေပးပါတယ္။ သူတို႔သူေဌးေတြဆီမွာ အလွဴေငြျဖတ္ပိုင္းေတြနဲ႔ အလွဴခံေပးတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။

KIC - မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကို အဓိက ကူညီေပးေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို ေျပာျပလို႔ရႏိုင္ပါသလား။ ဘယ္ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ မယ္ေတာ္ေဆး ခန္းရဲ႕ ဘ႑ာေရး အကူအညီ ျဖတ္ေတာက္ခံလိုက္ရသလဲေပါ့။
မန္းေရႊႏွင္း - မယ္ေတာ္တစ္ခုလံုးကို အကူအညီေပးတဲ့အဖြဲ႔ကေတာ့ မ်ားတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြ မ်ားတယ္။ ခ်က္ ခ်င္းႀကီး က်ေနာ္တို႔ ခံေနရတာကေတာ့ ေနာ္ေ၀းအစိုးရရဲ႕ အကူအညီကေန ျပည္တြင္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြ မွာ သြားလိုက္တဲ့အတြက္ ဒီဘက္ေတြမွာေတာ့ ျပတ္ေတာက္မႈေတြ ျဖစ္သြားတာေပါ့ေလ။ ရာခိုင္ႏႈန္းအရ အဲ့လိုမ်ဳိးေျပာရင္ေတာ့ ေတာ္ ေတာ္ေတာ့ ခက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းဆိုလည္း ေက်ာင္းအတိုင္းအတာအရ၊ ေဆးခန္းဆိုလည္း အဲ့လိုပါပဲ။ တစ္ခုလံုး အတိုင္းအတာအရဆို ရင္ေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ၄၀ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ျဖတ္ေတာက္ခံလိုက္ရပါတယ္။

KIC - ေနာက္ထပ္ ဘာမ်ား ျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္ပါေသးသလဲ။
မန္းေရႊႏွင္း - က်ေနာ္တို႔လုပ္လာတာကလည္း ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီ။ ဒီမတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းလူထုေတြကိုေကာ၊ ဒုကၡ သည္ေတြကိုေကာ မိဘလံုး၀မဲ့တဲ့ ကေလးေတြကိုေကာ၊ မိဘနဲ႔ အဆက္အသြယ္မရွိတဲ့ကေလးေတြ အားလံုးကို က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးအ ရ ၀ိုင္း၀န္းကူညီလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ လုပ္လည္း လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္လုပ္လာခဲ့ၿပီးမွ အကူအညီေတြကို ခ်က္ခ်င္း ျဖတ္ ေတာက္ပစ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ နည္းနည္းေတာ့ အခက္အခဲေတြ ရွိတယ္။ ဆိုလိုတာက အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအရ ျဖတ္မယ္၊ ျပဳမယ္ သေဘာတရား မေပးေတာ့ဘူး၊ မကမ္းေတာ့ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္လည္း သေဘာတူညီခ်က္ေလးေပါ့။ သံုးႏွစ္အတြင္း၊ ငါးႏွစ္အတြင္းေတာ့ ျပင္ဆင္မႈတစ္ခုလုပ္ေပးပါ။ အဲ့ဒီလိုမ်ဳိးအေနအထားနဲ႔ အလႉရွင္ေတြဘက္ကလည္း က်ေနာ္တို႔ကို ခ်ည္းကပ္သင့္တာေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီအခက္အခဲက က်ေနာ္တို႔ အခက္အခဲမဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာျပည္သားအားလံုးရဲ႕ အခက္အခဲေတြခ်ည္းပဲ။ ဆိုလိုတာက ဒီကိစၥအတြက္ ဒီမဲေဆာက္မွာရွိတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြက အားလံုးပူးေပါင္းပါ၀င္ဖို႔ လိုတယ္။ အဲ့လိုပဲ ႏိုင္ငံတကာမွာေရာက္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားတိုင္းက လည္း တာ၀န္ရွိသလို ဒီအခက္အခဲကို ကူညီလုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ လိုတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ လိုပါမယ္။

No comments: