နတ္ေမာက္ျမိဳ ့နယ္ ထံုးေပါက္ခ်ဴိင္းေက်းရြာ၌ အရပ္ရွစ္ေပေလးလက္မရိွ လူတစ္ဦးကို ထူးျခားအံ့ဘြယ္ေတြ ့ရ

မေကြးတိုင္း ေဒသျကီး နတ္ေမာက္ျမို့နယ္  ထံုးေပါက္ခ်ဳိင္း ေက်းရြာတြင္ အရပ္အျမင့္ ရွစ္ေပေလးလက္မရိွ လူငယ္တစ္ဦး ကို ထူးဆန္းစြာ ေတြ ့ ျမင္ခဲ့ရသည္ဟု တဆင့္ စကား တဆင့္ျကားမိရာမွ အျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္းစံုမ်ားအား အမွန္အတိုင္း တင္ျပ နိုင္ေရး အတြက္ ေက်ာက္ခဲ လ်ဳိေမွ်ာင္ သဲေတာမ်ားၾကားမွ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ သြားေရာက္ေလ့လာ ေမးျမန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ျကသည္။ 

ပူျပင္းလွေသာ ေနအပူရွိန္ကိုပင္ သတိမျပဳနိုင္ျကပဲ နတ္ေမာက္ျမိဳ ့ နွင့္ ခရီးမိုင္ ၁၅ မိုင္ခန္ ့ ေဝးကြာေသာ ထံုးေပါက္ခ်ဳိင္း ေက်းရြာသို ့ အေရာက္သြားကာ ေမးျမန္း ေလ့လာသိရိွရသမွ် တင္ျပနိုင္ေရး အေျပးအလႊားျကိုး စားခဲ့ရသည္။

အရပ္ရွစ္ေပေလးလက္မ ျမင့္ေသာလူထူးကေလး ကိုဝင္းေဇာ္ဦးသည္ ထံုးေပါက္ခ်ဳိင္းရြာ ဇာတိျဖစ္ျပီး အသက္(၃၆)နွစ္၊ အဘဦးေအာင္လွ၊ အမိေဒၚေမာက္တင္တို ့၏ သားျကီးျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းေလးေယာက္ရိွေသာ္လည္း အျခားသူမ်ားမွာ ပံုမွန္အေနအထားသာျဖစ္ျပီး ကိုဝင္းေဇာ္ဦး တစ္ေယာက္သာလွ်င္ ထူးျခားစြာထြားျကိုင္းေနျခင္း ျဖစ္ေျကာင္းေတြ ့ရသည္။

  ''ကြ်န္ေတာ္က (၈၈)မွာေလးတန္းနဲ ့ေက်ာင္းထြက္ျပီး မိဘေတြက အဆင္မေျပေတာ ့၁၅နွစ္သားအရြယ္မွာပဲ ရန္ကုန္ကို အလုပ္လုပ္ထြက္ခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ လသာျမိဳ ့နယ္၂၄လမ္းမွာရိွတဲ့ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္မွာ အလုပ္ဝင္လုပ္တယ္။ အဲဒီအခိ်န္ အထိပံုမွန္ပဲ ရိွေသးတယ္။ ထူးျခားတာဆိုလို ့ ကြ်န္ေတာ္က ဒိန္ခ်ဥ္ျကိုက္တယ္၊ နြားနို ့အလြန္အကံြ်ေသာက္တယ္။ ဒါေလာက္ ေတာ့ရိွခဲ့တယ္။ အဲ ရန္ကုန္က အျပန္အသက္(၁၈)နွစ္ေလာက္မွာျဖစ္မယ္။ အဲဒီအခိ်န္ကစျပီးေတာ့ တစတစနဲ့ တနွစ္နဲ့တနွစ္ ခႏၶာကိုယ္ကျကီးလာတာ အခု(၃၆)နွစ္အထိပဲ''ဟု ကိုဝင္းေဇာ္ဦးကေျပာသည္။

''အရင္နွစ္က နတ္ေမာက္က ေက်ာင္းဆရာျကီး တိုင္းထားတာ ရွစ္ေပတစ္လက္မပဲရိွတာ။ အခုတိုင္းေတာ့ ရွစ္ေပေလး လက္မ ဆိုေတာ့ နွစ္နွစ္အတြင္းမွာ သံုးလက္မေလာက္ထပ္တိုးလာတာပဲ။ သူကရွက္တတ္တယ္။ အစားအေသာက္ကလည္း ပံုမွန္သူလိုကိုယ္လိုပါပဲ။ ကြမ္းယာေတာ့ သူကျကိုက္တယ္။ အဝတ္အစားက်ေတာ့လည္း ပုဆိုးက ကြင္းက်ဥ္းေန တိုေနေပ မယ့္သူက ျဖစ္သလိုဝတ္တယ္။ အကၤီ်ကိုေတာ့ အဝတ္စဝယ္ျပီး ဦးေလးျဖစ္သူက တိုင္းထြာျပီးခ်ဳပ္ေပးတယ္။ အေမအို အေဖအို ေတြနဲ ့ေနရတာဆိုေတာ့ သူ့ေနာင္ေရးေတြးျကည့္ရင္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္''ဟုေက်းရြာအေထာက္အကူျပဳ ေကာ္မတီဝင္တစ္ဦးကရွင္းျပသည္။

က်န္းမာေရးနွင္ ့ပါတ္သက္၍ ေဒါက္တာေဇာ္လင္းေအာင္ မေကြးမွာရိွစဥ္က စစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ေပးခဲ့ေျကာင္း၊ မ်က္ ေစ့ မံႈမွာေတာ့ စိုးရိမ္ေျကာင္း၊ က်န္သည့္ေရာဂါလကၡဏာမေတြ ့ရေျကာင္း ရွင္ျပခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။

အခုအထိလည္းမ်က္ေစ့ မံႈ ျခင္းမရိွေသးေျကာင္း၊ သိုေသာ္လည္း ဖိနပ္အခက္အခဲေျကာင့္ မစီးရတာမ်ားသည့္အတြက္ ေျခေထာက္ေတြကျကာရွည္ မေထာက္နိုင္ေတာ့သည့္အျပင္ ျကီးထြားလာသည့္ခနၶာကိုယ္ျကီးကို သယ္၇သည့္ ဒုကၡကျကီးလာေျကာင္း၊ ဘယ္ကိုမွလည္း မသြားခ်င္ေတာ့ေျကာင္း ကိုဝင္းေဇာ္ဦးက စိတ္လိုလက္ရရွင္းျပသည္။

ကိုဝင္းေဇာ္ဦး၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေအာင္လွက''ရြာထဲဟိုဟိုဒီဒီသြားတိုင္းစိတ္မခ်ဘူး။ မေတာ္တဆလဲမွာေျကာက္လို ့ပါ။ သူ့ခနၡာကိုယ္ျကီးနဲ ့လဲလိုက္ရင္မလြယ္ဘူးေလ။ ေနာင္ေရးကိုေတြးျပီးေတာ့လည္းစိတ္ထဲမွာမေကာင္းဘူး။ အခုဆို ခါးကကုန္းလာတာကို သတိထားမိတယ္။ ခနၵာကိုယ္ျကီးက ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့စိုးရိမ္မိတယ္။ အခုဆိုရင္ဘာအလုပ္မွလည္း မလုပ္နိုင္ေတာ့ သူ့ေနာင္ေရး ရင္ေလးတာေပါ့''ဟုပူပန္စြာေျပာျပသည္။

ကိုဝင္းေဇာ္ဦးမွာ အိမ္ေအာက္သို ့၀င္လွ်င္လည္း ေခါင္းငံု့ဝင္ရျပီး အရပ္ ငါးေပရွစ္လက္မရိွ ကိုဝင္းေဇာ္ဦးနွင့္ ညီအစ္ကိုေတာ္သူမွ ကိုဝင္းေဇာ္ဦး၏ အရပ္ကို တိုင္းရန္အတြက္ ခံုေပၚသို ့တက္မွမီွသည္ကို ျကည့္ကာ အျခားသူမ်ား ဝိုင္းျပီးရယ္ျကေတာ့ ကိုဝင္းေဇာ္ဦး မွာရွက္သလိုလိုဟန္ပန္ကို အတိုင္းသားျမင္ခဲ့ရသည္။ လူမသိ ေသးေသာကိုဝင္းေဇာ္ဦးတေယာက္ အကယ္၍မ်ား နိုင္ငံရပ္ျခား တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာဆိုလွ်င္……---