ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ေရြးေသာလမ္း

(၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၃၀ ရက္)

တစ္ကိုယ္ေတာ္ေရြးလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။

သူနဲ႔အတူ (KIO)ကေန “လမ္းခြဲျပတ္စဲ” ခဲ့ၾကတဲ့ အျခားသူေတြမပါဘူးလို႔ (မဇိၥ်မ)အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာတယ္။
လြန္ခဲ့တ့ဲ ေဖေဖၚဝါရီမွာ ႀကံ့ဖြ႔ံပါတီ(USDP)ကို ေလွ်ာက္လႊာသြားတင္ခဲ့တာတဲ့။ ႀကံ့ဖြံ႕ပါတီက သူ႔ကိုပါတီဝင္အျဖစ္ လက္ခံလုိက္ၿပီလားဆိုတာ ေတာ့ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေဖာ္ျပမထားဘူး။ ၾကည့္ရတာ လက္မခံေသးဘူးလို႔ ယူဆရတယ္။

ေဒါက္တာတူးဂ်ာ တစ္ဦးခ်င္း ေလွ်ာက္လွမ္းေရြးခ်ယ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပံုေတြကို ေျပာရရင္ အပစ္ရပ္ခဲ့တယ္။ “အမ်ိဳးသား ညီလာခံ” တက္(တက္တက္ႂကြႂကြပါဝင္ခဲ့တာ)ခဲ့တယ္။ (KIO)နဲ႔ လမ္းခြဲျပတ္စဲၿပီး ႏုိင္ငံေရးပါတီ(KSPP) ဖြဲ႔စည္းဖို႔ “ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္”သုိ႔ တင္ျပ ခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ “ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္”က ျပတ္သားရက္စက္တယ္၊“မွတ္ပံုတင္ခြင့္”မေျပာနဲ႔ “တည္ေထာင္ခြင့္”ပင္ ခ်မေပးခဲ့ပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္ တျခားပါတီမေရြးဘဲ။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီကိုမွ ေရြးခ်ယ္ရတာလဲ။ သူ ဘယ္လုိေရြးခ်ယ္ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒါက္တာတူး ဂ်ာကိုယ္တုိင္ ေျပာထားတာကို ေဖၚျပပါရေစ။

“တလွမ္းခ်င္းလွမ္းသြားတဲ့ ခရီးစဥ္ ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်ဥ္းမွာ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ပါဝင္လႈပ္ရွားခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီဖြဲ႔စည္း ဖုိ႔ မရတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ ႏုိင္ငံေရးကုိ ဆက္လုပ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ နည္းလမ္းက ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ပါတီတရပ္ရပ္မွာ ပါဝင္လႈပ္ရွားဖုိ႔ပဲ က်န္ေတာ့တာ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလုိျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မယ့္ပါတီက ႀကံ့ခုိင္ေရးပါတီ (USDP)ပဲ ျဖစ္တယ္။”

တကယ္ေတာ့ ဒီလမ္းကို ေဒါက္တာတူးဂ်ာက စြန္႔ဦးတည္ထြင္ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ေရွ႕မွာ-
“အပစ္ရပ္ကိုးကန္႔အဖြဲ႕”မွ
- ဦးပယ္ေစာက္ခ်ိန္ (ခ) ဦးေဘေဆာ္ခ်ိန္ ၊ ေလာက္ကိုင္(၁) ရွမ္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္
- ဦးျမင္ေရွာ္ခ်န္း(ခ) ဦးၿမီေရွာက္ခ်န္း ၊ ေလာက္ကိုင္ (၂) ရွမ္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္
(KNU) ခြဲထြက္ (ဘုရားကုန္းအထူးေဒသၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔) မွ
- ပဒိုေအာင္ဆန္း ဖာပြန္(၂) ၊ ကရင္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္
ကခ်င္ျပည္နယ္အထူးေဒသ(၁) NDA(K) မွ
- ဦးစခုန္တိန္႔ယိန္း ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္၊အမွတ္(၄) အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္/တသီးပုဂၢလ၊(ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ)နဲ႔ မဟာမိတ္တို႔ ရွိပါတယ္။
သူတို႔တေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ ေဒါက္တာတူးဂ်ာအဖို႔ ေနာက္က်ေနပါၿပီ။ သူတို႔က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေရာက္ေနၾကၿပီ။ ပဒိုေအာင္ဆန္းဆုိရင္ ကရင္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ “တုိင္းရင္းသားေရးရာ ေကာ္မတီမွာ ဥကၠ႒”ဆိုလား ျဖစ္ေနတယ္။

ဘာေၾကာင့္ သူတို႔တေတြ ဒီလိုလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တာလဲဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ သူတုိ႔တေတြမွာ တူညီေနတာ တစ္ခုထဲပဲ ေတြ႔တယ္။ တျခားမဟုတ္ဘူး။ တစ္ခ်ိန္က “မိမိကိုယ္စားျပဳ ရပ္တည္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ လူမ်ိဳးအေရး” ဆိုတဲ့လမ္းကို ျပတ္ျပတ္ စဲစဲ ေက်ာခိုင္း စြန္႔ပယ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္” ဆုိတဲ့အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအင္အားစု (NDF) က ပုဂၢိဳလ္မ်ားက အလားတူပါပဲ။ မိခင္(NLD)ကို ေျခစံုကန္ခဲ့ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲကို မ်က္ႏွာ မူခဲ့ၾကတာပဲေလ။ ပါတီေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ဒုတိယအႀကိမ္ ခံဝန္ခ်က္လက္မွတ္ထိုးခုိင္းတာကို ျငင္းပယ္လိုက္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခြင့္ မရခဲ့ဘူးေလ။ ၿပီးေတာ့ဒီလမ္းဟာ “သခင္တင္ျမ၊ ေမာင္စူးစမ္း၊ ေက်ာ္ဝင္း”တို႔ ၫႊန္ေသာလမ္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အကယ္၍ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီကမ်ား လက္မခံခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလမ္းကိုမ်ား ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းဦးမွာလိမ့္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒါက္တာတူးဂ်ာေရြးေသာလမ္းမွာ ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ဘယ္လိုေနရာကို ေမွ်ာ္မွန္းထားတယ္ဆုိတာကို ေဒါက္တာတူးဂ်ာေျပာတဲ့စကားနဲ႔ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးလုိက္ပါတယ္။

“ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီမွာ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ေလွ်ာက္တာကေတာ့ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖအေနနဲ႔ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္သြားဖုိ႔ပါ’’
“စစ္အစိုးရနဲ႔ အဆင္ေျပမယ့္ နည္းလမ္းကုိ ရွာေစခ်င္တယ္ေလ။ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကုိ လက္ခံသြားႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေစခ်င္ တယ္။ တျခားနည္းလမ္းေတာ့ မေရြးေစခ်င္ဘူး’’တဲ့။

တခ်ိန္က“ ကခ်င္အမ်ိဳးသားအေရး တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့သူ/“တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္” အခုေတာ့ “ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ”။