အရက္သမား ပေထြးက ေျပာတယ္

အရက္သမား ပေထြးက ေျပာတယ္

အလက္ဇႏၵားဆိုးေပ (ေခတၱ-ေရႊႀတိဂံ)

အရက္သမား ပေထြးက ေျပာတယ္
သူ အရက္ျဖတ္လိုက္ပါၿပီ … တဲ့
သူ လူသစ္စိတ္သစ္ျဖစ္ေနပါၿပီ … တဲ့
ေျပာေနရင္း …
(‘ေဂ့’ … ‘ေဂ့’ နဲ႔ …)
ေလခ်ဥ္ေတြ တက္ေနတယ္။

အရက္သမား ပေထြးက ေျပာျပန္တယ္
အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားၾကတဲ့
အေ၀းေရာက္ သားသမီးေတြ
ျပန္လာၾကပါ … တဲ့၊
(သူ အရက္ေသာက္ဖို႔အေရး
သူခိုးေစ်းနဲ႔ ေရာင္းစားလို႔
ဘာဆိုဘာမွမက်န္ေတာ့တဲ့ …)
ၿပိဳလုဆဲ အိမ္အို၊ အိမ္ေဟာင္းေလာင္းႀကီးကို
တို႔ေတြ ၀ိုင္းျပင္ၾကရေအာင္ …တဲ့၊
စိတ္ဆိုးၿပီး အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားခဲ့ၾကတဲ့
မင္းတို႔တေတြကို
အျပစ္မဆိုပါဘူး … တဲ့၊
ေနာင္တရ ကၽြတ္တန္း၀င္တဲ့ ေလသံနဲ႔
စကားၾကံဳ ဖိတ္ေခၚေနတယ္၊
(ဒါေပမယ့္ …)
ပုဆိုးကြင္းသိုင္းမပ်က္ေသး
လက္ထဲမွာ မူးရင္ ရမ္းကားေနက် တုတ္က ရွိေနေသး …။

အဲသလို
၂၃ ႏွစ္စာ သံေ၀ဂေတြကို
တတြတ္တြတ္ ေရရြတ္ေနတဲ့
အာေလးလွ်ာေလး ပေထြးရဲ႕ နံေဘးမွာေတာ့ …
အေမက
(မ်က္လံုးေတြ ပိတ္မတတ္ …)
မ်က္ႏွာေတြ ဖူးေရာင္ေနဆဲ၊
အစ္ကို အစ္မ
ညီ ညီမတခ်ဳိ႕က
ေမွာင္ႀကီးမဲမဲ အိမ္ေထာင့္ထဲမွာ
ပါးစပ္ကို အ၀တ္စည္းၿပီး
ႀကိဳးတုပ္ခံေနၾကရဆဲ၊
ျခံစည္း႐ိုးနားမွာ ေဆာ့ကစားေနတဲ့
ညီအစ္ကိုေတြကို
စိတ္မထင္ရင္ မထင္သလို
ပုလင္းခြံနဲ႔ လွမ္းလွမ္းပစ္ေနဆဲ။

ဘာေတြကို ဘယ္လိုယံုၾကည္ရမလဲေတာ့မသိ
အရက္သမား ပေထြးက ေျပာေနတယ္
မင္းတို႔ ျပန္လာၾကပါ … တဲ့။ ။

အလက္ဇႏၵားဆိုးေပ (ေခတၱ-ေရႊႀတိဂံ)