ကြာက်သြားေသာ အတၱအေၾကးခြံမာမ်ား

ကြာက်သြားေသာ အတၱအေၾကးခြံမာမ်ား Posted by saw


-ငါ့ကိုယ္ငါသိ၊ ထုိအသိကား…
လမ္းမွားေနာက္က်၊ သံသယျဖင့္
မာနခြန္အား၊ ေပးေသာ္လားသို႔
အမ်ားမၾကိဳက္၊ နတ္မၾကိဳက္။

-ငါသည္ေျပာ၏ ၊ထုိသည့္အေျပာ…
သေဘာျခင္းရာ၊ ႏွစ္ဗလာကို
သစၥာဖြဲ႕ထုိက္၊ မဖြဲ႕ထုိက္။

-ငါသည္ေရး၏၊ ထုိသည့္အေရး…
ငါ့အေတြးသည္၊ ကေလးကလား
ေ၀၀ါးေထြးရိပ္၊ လိပ္ကိုဂ်ပိုး(ၾကမ္းပိုး)
ဂ်ပိုးကိုလိပ္၊ အရိပ္ျမင္ရာ
ထင္ရာေရးထား၊ အေတြးပြါး၍
ေလးစားျပဳထုိက္၊ မျပဳထုိက္။

ဆက္ဖတ္ရန္...

-ငါသည္ေတာ္၏၊ ငါ၏အေတာ္…
ေအာင္လံေတာ္ကို၊ ကေခ်ာ္ကခြ်တ္
ေမာ္နမဲ့ႏွင့္၊ ကဖ်က္ယဖ်က္
ေခ်ာ္ထြက္သြားလုိက္၊ ျပန္စိုက္လုိက္။

-တစ္နည္းေသာ္ကား၊ ငါစဥ္းစားမိ…
ငါ့အသိႏွင့္၊ အပင့္အေျမွာက္
အေမွာက္အလွန္၊ ေျပာင္းျပန္တပ္ၾကည့္
မည္သည့္သူ႕ဟာ၊ ´ေတာ္ဆံုးငါ` ဟု
၀ိပၸလႅာသ၊ နွဳတ္ခမ္း၀ကို
ခဏဖြင့္လုိက္၊ ျပန္ပိတ္လုိက္
အုိ…မိတ္ေဆြမ်ား ျပန္စဥ္းစားပါ။

-အတၱ´ငါ` ကို၊ ´ငါ့` ကိုယ္ အတၱ
နွစ္၀ေပါင္းေဖာ္၊ ေၾကးေညွာ္လိမ္းလိမ္း
ထူပိန္းညစ္ကပ္၊ အဆံုးသတ္၌
ဆံုမွတ္ေရြ႕လ်ား၊ ကမ္းပါးခုန္တက္
လမ္းတစ္၀က္မွာ၊ ျပန္လွည့္ခဲ့ရ
အတၱ ေၾကးခြံမာသကို…
အတၱေက်းကြ်န္ပမာလုိ….။

ကရင့္ေၾကးမံုမွ...